Olympus mju 725 SW Review

In juni testte ik de Olympus mju 720 SW, een zeven-megapixel compactcamera ontworpen voor extreme duurzaamheid – schokbestendig en waterdicht tot een diepte van drie meter. Ik had er verschillende bedenkingen bij, niet in de laatste plaats de beperkte levensduur van de batterij, de te ingewikkelde bedieningsinterface en de teleurstellende beeldkwaliteit, maar ik denk dat iemand het leuk vond, want het won de prestigieuze EISA-prijs (European Imaging and Sound Association) voor de beste zakcamera van 2006. Ik kan alleen maar aannemen dat ze niet naar veel anderen hebben gekeken.

In het licht van deze onderscheiding lanceerde Olympus in oktober een bijgewerkte versie, de mju 725 SW. Het ziet er bijna identiek uit, met dezelfde stoere industrieel ogende stalen behuizing, compleet met zichtbare inbusboutkoppen. Dit leek me de eerste keer een beetje een cosmetische pretentie, dus in een geest van onderzoek maakte ik de drie op het voorpaneel los om er zeker van te zijn dat het echte bouten waren. In feite was een van hen nep, maar de andere twee hielden het voorste inzetpaneel op zijn plaats. De camera wordt geleverd in drie kleurenschema's (de Titanium-versie die je hier ziet, plus Deep Blue en Cherry Red) waarbij alleen dit inzetpaneel een andere kleur heeft.

De overeenkomst tussen de twee modellen strekt zich zelfs uit tot de verkoopprijs. De mju 720 SW is online beschikbaar voor ongeveer £ 220, terwijl de beste prijs voor de nieuwe 725 SW £ 223 is.

Het enige echte verschil tussen de 720 en zijn opvolger is een verbetering van de toch al indrukwekkende duurzaamheid. Waar de 720 waterdicht was tot een diepte van drie meter, is de 725 waterdicht tot vijf meter, een hele extra 1/5e van een drukatmosfeer, waarvan ik zeker weet dat dit een enorm verschil zal maken.

In de officiële beschrijving van de mju 725 wordt de schokbestendigheid beoordeeld volgens "MIL Standard (MIL-STD 810F)", een complexe en zeer specifieke reeks testcriteria die zijn gepubliceerd door het Amerikaanse leger. Ik heb de relevante sectie bekeken en blijkbaar betekent dit dat de mju 725 SW bestand is tegen kortstondige schokken van minstens 1.000 G, ongeveer vijftig keer wat het menselijk lichaam kan weerstaan. Het is erg indrukwekkend, en het is zeker geruststellend om te weten dat de camera het soort impact kan overleven dat zou de eigenaar in jam veranderen, maar ik weet niet zeker of het echt beter is dan de mju 720 in deze respect.

Afgezien van de grotere duikdiepte heeft de 725 een identieke specificatie als de 720 en deelt hij dezelfde componenten, wat jammer is omdat sommige niet erg goed zijn. Het heeft dezelfde 2,5-inch LCD-monitor, die met slechts 115.000 pixels ver onder het marktgemiddelde voor resolutie ligt, en heeft dezelfde sterk reflecterende afwerking. Het kan krassen weerstaan, maar het is ook bestand tegen elke poging om het in fel zonlicht te zien.

Ook het AF-systeem is hetzelfde als dat in de 720. Het werkt goed genoeg bij normaal daglicht, hoewel het zeker niet traag is, is het niet de snelste die ik ooit heb gezien. Het is ook niet slecht bij een zwakkere binnenverlichting, hoewel het hier merkbaar langzamer is. Het heeft echter grote problemen zodra het licht zakt tot nachtclubniveaus of lager, en ondanks zijn avontuurlijke pretenties de mju 725 heeft geen AF-illuminator - dit beperkt de mogelijkheid om foto's te maken ernstig na het donker. Dit is vreemd, omdat Olympus beweert dat fotografie bij weinig licht een van de sterke punten van de camera is. Het beschikt over "Bright Capture-technologie", wat een maximale ISO-instelling van 3200 betekent en de monitor wordt automatisch helderder bij weinig licht om te helpen bij het kadreren, maar dit lijkt zinloos als de camera dat niet kan focus.

De prestatiecijfers van de camera zijn, niet verwonderlijk, ook ongewijzigd ten opzichte van het vorige model. Het start in een respectabele 1,5 seconde op en in de continue modus met hoge snelheid kan het twaalf opnamen maken in vijf seconden voordat het moet pauzeren om naar de kaart te schrijven. In deze modus is het echter beperkt tot 2.048 x 1.536 (3MP). Bij volledige resolutie (3.072 x 2.304) en maximale kwaliteit daalt de opnamesnelheid tot drie opnamen in drie seconden voordat wordt gepauzeerd. Een xD-Picture-kaart van 1 GB is genoeg om 295 opnames op te slaan, maar heeft ook 19 MB intern geheugen, genoeg voor nog eens vijf opnames.

De videomodus is erg traag, met een maximale framesnelheid van slechts 15 fps in zowel VGA- als QVGA-resoluties. Dit is ver onder het gemiddelde voor een moderne zakcompact.

In mijn review van de mju 720 heb ik mijn zorgen geuit over de batterijduur. Ik heb dezelfde zorgen over de 725, en om dezelfde reden. Het wordt aangedreven door dezelfde zeer kleine 740mAh-batterij als de 720, en opnieuw kon ik slechts ongeveer 100 opnamen maken met een volledige lading.

Ik snap hier echt de logica niet van. Als je van plan bent om een ​​camera te maken die speciaal is ontworpen voor avontuurlijke reizen en gebouwd is om te overleven in de wildernis, zou het toch logisch zijn om het een batterij te geven die meer dan een dag mee kan gaan? oplader? Veel andere camera's van vergelijkbare grootte hebben batterijen met een capaciteit van 300 opnamen, dus het is niet alsof het technisch onmogelijk is.

Helaas heeft de 725 ook dezelfde 3x zoomlens als de 720, een zeer trage f/3.5 – f/5.0 toestel met een brandpuntsafstand van 6,7 – 20,1 mm (gelijk aan 38 – 114 mm). Ik hoopte echt dat dit verbeterd zou zijn, want toen ik de 720 testte, merkte ik dat de lens leed van ernstige sferische vervorming bij groothoek en chromatische aberratie en zachtheid rond de randen van de kader. Ik denk dat de EISA dat deel moet hebben gemist.

Het is niet verwonderlijk dat het precies dezelfde fouten heeft op de 725, en dus zijn de opmerkingen die ik maakte over de beeldkwaliteit van die camera ook van toepassing op deze. Naast de problemen met de lens, ontdekte ik dat de afbeeldingen overbewerkt waren, last hadden van kleurruis, zelfs bij 200 ISO, en zichtbare compressie-artefacten hadden.

Ongebruikelijk voor een Olympus-camera vond ik ook dat de lichtmeter de neiging had om te onderbelichten, wat resulteerde in bleke, vervaagde kleuren. Ook het beperkte dynamische bereik beperkte de hoeveelheid schaduw- of hooglichtdetail aanzienlijk. Al met al een zeer teleurstellende prestatie van een camera die zoveel beter had moeten zijn.

"'Uitspraak"'

Dit is misschien wel de meest zinloze upgrade die ik ooit heb gezien. De mju 725 SW is identiek aan zijn voorganger, de mju 720, met uitzondering van een extra twee meter onderwaterdiepte. Het heeft allemaal dezelfde gebreken als de vorige camera, en er zijn er genoeg. Als je een camera nodig hebt om te duiken, koop dan een Fuji F30 of Canon A540 met een onderwaterbehuizing.

Op de volgende pagina's worden een reeks testopnamen getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en een uitsnede van het origineel afbeelding met volledige resolutie is eronder geplaatst zodat u een indruk krijgt van de algehele kwaliteit. De volgende pagina's bestaan ​​uit afbeeldingen waarvan het formaat is gewijzigd, zodat u de algehele belichting kunt beoordelen. Voor degenen met een inbelverbinding, even geduld terwijl de pagina's worden gedownload.
—-

1/160e, f/3.5, ISO 80
Bij de minimale instelling van 80 ISO is het beeld relatief ruisvrij, maar ziet het er toch overbewerkt uit en heeft het zichtbare compressie-artefacten.
—-

1/200ste, f/3.5, ISO 100
Bij 1/3 stop sneller levert 100 ISO vrijwel identieke resultaten op als de vorige opname.
—-

1/500ste, f/3.5, ISO 200
Al bij 200 ISO is er zichtbare kleurvervorming en beeldruis, verlies van contrast en schaduwdichtheid en is het beeld overbelicht.
—-

1/400e, f/4.5, ISO 400
Bij 400 ISO is er duidelijk zichtbare beeldruis en kleurvervorming en heeft het beeld veel fijn detail verloren. De algehele kwaliteit is laag.
—-

1/500ste, f/5.6, ISO 800
Bij 800 ISO is de beeldkwaliteit ernstig verslechterd en is er sprake van zware kleurspikkels en luminantieruis over het hele beeld. Nog meer fijne details gaan verloren en de beeldkwaliteit is erg slecht.
—-

1/1000ste, f/6.3, ISO 1600
Bij 1600 ISO heeft het beeld veel grofkorrelige beeldruis over het hele frame, die zelfs op een kleine afdruk zou verschijnen.
—-

Deze pagina bestaat uit afbeeldingen waarvan het formaat is gewijzigd, zodat u de algehele belichting kunt beoordelen.

Toen ik onder een hoek met het zonlicht fotografeerde, had ik verwacht dat dit beeld veel beter zou zijn. Het lichtmeetsysteem heeft de opname ernstig onderbelicht.
—-

De lens van de mju 725 heeft last van zeer slechte sferische vervorming bij groothoek, evenals sterk onscherpe randen.
—-

Deze pagina bestaat uit afbeeldingen waarvan het formaat is gewijzigd, zodat u de algehele belichting kunt beoordelen.

De mju 725 heeft een groothoekinstelling gelijk aan 38 mm, niet echt breed genoeg voor panoramische opnames. Merk ook op dat de opname onderbelicht is en dat de kleuren er bleek en vervaagd uitzien.
—-

Genomen vanuit dezelfde positie als de opname hierboven, toont dit de omvang van de 3x optische zoom, met een telelens die gelijk is aan 114 mm.
—-

Deze pagina bestaat uit afbeeldingen waarvan het formaat is gewijzigd, zodat u de algehele belichting kunt beoordelen.

In werkelijkheid waren deze takken diep helderrood, maar de 725 heeft de opname opnieuw overbelicht, wat resulteert in bleke en onderverzadigde kleuren.
—-

De 725 heeft een minimaal macro scherpstelbereik van 7cm. Niet bijzonder dichtbij eigenlijk.
—-

Betrouwbare score