Football Manager 2006 recensie

Het schrijven van een Football Manager-recensie is moeilijk voor mij. Dat lijkt misschien een vreemde manier om naar een leven te kijken waarbij computerspelletjes worden gespeeld, maar het is omdat ik er een hekel aan heb om eruit te zien als een stromende fanboy en het probleem met de laatste editie van deze verbluffende serie was voor een paar weken was ik ervan overtuigd dat ik zou klinken als een. Toen drong er iets meer ontnuchterends tot me door...

(Afbeelding: voorkant)

Terwijl de rest van de industrie voorspelbaar opnieuw zwijmelt voor zijn favoriete zoon, heb ik een grote klacht ontwikkeld. Zozeer zelfs dat ik er een groot deel van deze recensie aan ga wijden. Klaar? *tromgeroffel* ”Het is te echt”. Verward? Laat het me uitleggen. Met elke incarnatie van Football Manager (of Championship Manager zoals het was voor de blah de blah...) lijkt het alsof er meer wordt toegevoegd en niets wordt weggenomen. In de 2006-editie hebben we bijvoorbeeld teamgesprekken tijdens de rust, zijlijncommando's, één-op-één interactie met spelers, direct contact op bordniveau, een gedetailleerder tactiekscherm, meer diepgaande training, extra statistieken en meer media interactie. Prima.

Het probleem met dit alles, tenzij je al tien jaar een liefhebber bent, is dat het nogal te opgeblazen is geworden om gewoon te laden en te spelen. In feite heb ik alle gecodeerde Sports Interactive-games onder zowel CM- als FM-merken gehad en zelfs ik voel me nogal ontmoedigd door elke nieuwe release. Er is een zekere terughoudendheid die me dwingt om een ​​versie achter te laten die ik eindelijk onder de knie heb om te worden overspoeld door nog grotere diepten van het kraken van cijfers en de dagelijkse verantwoordelijkheid.

(Afbeelding: begin)

Neem mijn eerste twee dagen met het spel. Ik kwam alleen door het voorseizoen. Dat is meer dan 12 uur spelen voordat ik een competitieve game bereikte. Het is ook niet onbelangrijk om erop te wijzen dat de laatste keer dat ik erin slaagde om een ​​normaal spel met twee spelers van Football Manager te spelen, drie was edities terug en zelfs toen gaven mijn huisgenoot en ik allebei toe dat het plezier weg was toen jullie elk het grootste deel van 30 minuten wachten op je draai. Er wordt gezegd dat toen Sir Bobby Robson voor het eerst het roer overnam in Ipswich, zijn taken zich ook uitstrekten tot het verwisselen van toiletrollen in de latrines. Nou, dat wil ik niet van mijn voetbalsim, maar ik heb het gevoel dat Sports Interactive de volgende keer de optie kan introduceren.

Dus de 'start-and-go'-factor is verdwenen, al lang voorbij, maar dat wil niet zeggen dat het een slecht spel is. Integendeel, niets is minder waar. Football Manager 2006 is een technisch geweldige prestatie. Afhankelijk van de kracht van de computer die je tot je beschikking hebt, is het mogelijk om te spelen met competities uit 51 landen tegelijkertijd bevolkt door meer dan 275.000 spelers, managers en staf en vanaf het moment dat je de baan binnenstapt, druk zit erop. De media staan ​​je meteen achter omdat ze een onbekende zijn en de fans zijn sceptisch. In feite was Graeme Souness uit een baan schoppen het enige plezierige moment in wat anders golf na golf van problemen met spelers en bestuurskamers was. Dat gezegd hebbende, ik heb Newcastle gekozen...

Dus hoe breng je 12 uur door in het voorseizoen? Met FM2006 is het antwoord eenvoudig. Ik bracht mijn tijd door met het eindeloos doorzoeken van de wereldcompetities op spelend en niet-spelend personeel, en vertroetelde een woedende Laurent Robert (die ik teruggeroepen uit Portsmouth, vastbesloten om het beste uit hem te halen) en probeerde Olivier Bernard terug te kopen, de laatste fatsoenlijke overgeblevene van de club rug. Er kwamen biedingen binnen voor spelers die ik niet wilde verkopen en er werden belachelijke leenaanbiedingen gedaan voor spelers die ik de deur uit wilde. Ja heren en heren (laten we eerlijk zijn, er zijn hier geen vrouwen), 2006 is moeilijker.

(Afbeelding: startpagina)

Dat wil niet zeggen dat het te moeilijk is, maar uiteindelijk is het spel gewoon slimmer. Tegenstanders krijgen in de loop van een wedstrijd grip op je tactieken. Wat 45 minuten werkte, kan in de tweede helft averechts werken en de hansworsten uit de lagere klasse die ik selecteerde als lammeren voor de slacht mijn fijn afgestelde hengsten hadden het irritante talent om de best presterende spelers uit te kiezen en ze midden in de volgende week.

Toen de competitie begon, was het ook niet veel beter. Als Jose Mourinho-type vind ik het leuk om de pokerface te gebruiken voordat ik af en toe uitbarst in gebrul van emotie en het verbijsterde me eindeloos om te ontdekken dat tempo niet langer de belangrijkste statistiek is die gegarandeerd zilverwerk wint door de vrachtwagenlading. Zeker, het lijkt te werken in de lagere divisies (zoals mijn geflirt met Colchester en de 18-koppige sprinters die ik heb gebouwd bewezen toen ik wegliep met de Division One-titel), maar als ik opklim in de klas, blijkt dat passen en positionering gelijk zijn sleutel.

(Afbeelding: ploeg)

Toen ik me in een duidelijk basiselftal vestigde en de sterke en zwakke punten van mijn team leerde kennen, merkte ik dat ik ook wat sneller door het spel klikte. Hiertoe kan ik melden dat de laadtijden inderdaad sneller aanvoelen dan 2005 en, opmerkelijk genoeg, waarschijnlijk sneller zijn dan de game tien jaar geleden was. Hiertegenover staat het feit dat ik een aantal van de nieuwere functies die in 2006 zijn geïntroduceerd, zoals halftime teamgesprekken en manager uitlokking, aangezien – althans voor mij – geen van beide een consistent effect op gebeurtenissen had aangetoond, behalve dat het de harmonie van mijn ploeg.

Het einde van het seizoen bereiken (en een welverdiende Champions League-plaats verdienen, aangezien Titus Bramble achteraan stond) blij om te kunnen melden dat de goed gedocumenteerde uitbarsting van bugs die elke maagdelijke editie van de serie begroet, gelukkig maar weinigen waren tussen. In extreme gevallen heb ik gehoord dat wedstrijden alleen verloren gingen voor het bestuur om managers te prijzen voor een mooie overwinning, maar het ergste dat ik zag was dat een speler twee keer gesubd en aangezien de attributen op het veld van 'dezelfde man' totaal anders waren, was het duidelijk gewoon een tekstuele fout en geen simulatie een. Toch zijn er al patches onderweg.

Tijdens mijn tweede en derde seizoen behaalde ik één landstitel, twee bekerwinsten en verloor ik in de halve finale van de Europa Cup. De angst die ik had gevoeld toen ik de nieuwe game voor het eerst opstartte, was verdwenen, maar zorgwekkender was dat ik de meeste nieuwe functies ervan gebruikte. Misschien zou het nog meer succes hebben gebracht door de training verder aan te passen, de pauze te perfectioneren (of de moeite te nemen om er een te geven), maar ik voelde gewoon niet de behoefte om het te doen. Ik had automatisch de fijne kneepjes van het nieuwe spel afgezwakt en was hoe dan ook gelukt.

(Afbeelding: Owen)

Misschien is dit een van de schoonheden van de nieuwe game, of misschien is het kritiek, ik weet het niet helemaal zeker. Wat ik wel weet, is dat ik Football Manager 2006 nu al meer dan drie weken in mijn bezit heb en ik ben er niet van overtuigd dat ik de oppervlakte heb bekrast. Ik weet niet zeker of ik je echt en getrouw kan vertellen over de effectiviteit van elke nieuwe toevoeging of frustrerende rimpel. Ik merk dat ik Football Manager weer speel zoals ik het leuk vind om Football Manager te spelen. Het zal vele maanden duren om alles tot op de bodem uit te zoeken en ik weet niet zeker of ik daar nog zo klaar voor ben als vroeger.

Proberen te focussen op een enkele factor voor deze mentale verschuiving is moeilijk, maar ik blijf terugkomen op mijn oorspronkelijke punt dat de onmiddellijke treffer is vervangen door een zwaarder gewicht ervaring. Het was een geleidelijke evolutie, maar ik denk er niet meer aan om het spel op te starten tijdens een stiekem vrij halfuurtje omdat ik besef dat ik in die tijd vrijwel geen vooruitgang zal boeken. Een minimum van een uur is vereist en aangezien ik niet langer de tiener ben die ik was toen de serie voor het eerst begon, zijn die lange gaten steeds moeilijker te vinden.

(Afbeelding: Spel)

Begrijp me niet verkeerd, Football Manager 2006 is fantastisch. Het is een game die veel meer doet dan ik nodig heb en de onderdompelingsfactor is immens. Maar voor mij is dit nu waar het probleem ligt, want als betaalde fulltime journalist is het moeilijk om ook een onbetaalde fulltime voetbalmanager te zijn. Daarom heb ik een trieste trend opgemerkt waarbij ik - ondanks technologische verbeteringen aan elke editie - minder uren maak op elke editie. Het patroon zal ook doorgaan. FM2007 zal "zelfs" dieper zijn dan FM2006 en tegen FM2010 kan het zelfs van augustus tot mei duren om een ​​virtueel seizoen uit te spelen. Tot op zekere hoogte is hier niets mis mee, het is alles wat sommige fans ooit zouden willen, behalve dat ik niet zeker weet of deze fan nog steeds de neiging zal hebben om mee te doen.

"'Uitspraak"'

Zoals verwacht tilt Football Manager 2006 de serie naar een hoger niveau. Het breidt elk gebied uit, verlegt elke grens en nog nooit heeft zo'n benijdenswaardige carrière zo echt gevoeld. Sports Interactive had waarschijnlijk nooit gedroomd dat het al die jaren geleden zo ver zou komen van de allereerste Championship Manager-titel. Het heeft sindsdien miljoenen fans opgepikt, maar het is onderweg ook de casual gamer kwijtgeraakt.

Betrouwbare score

Waarom vertrouwen op onze journalistiek?

Trusted Reviews, opgericht in 2004, bestaat om onze lezers grondig, onbevooroordeeld en onafhankelijk advies te geven over wat ze moeten kopen.

Tegenwoordig hebben we wereldwijd 9 miljoen gebruikers per maand en beoordelen we meer dan 1.000 producten per jaar.