Sony Cyber-shot DSC-W200 Review

Uitspraak

Belangrijkste specificaties:

Beoordelingsprijs: £ 230,00

Nou, het moest vroeg of laat gebeuren. Het was pas afgelopen juli dat ik de Casio EX-Z1000, de eerste compacte digitale camera met een 10-megapixelsensor. Het is onvermijdelijk dat elke andere grote camerafabrikant (behalve met name Fujifilm) snel volgde, niet achter willen blijven in de marketingrace, en al snel was het vlaggenschip van elk merk een 10 MP model.

Als het echter om digitale camerasensoren gaat, betekent meer pixels niet per se een betere beeldkwaliteit. Veel van deze superkrachtige compactcamera's hadden problemen met overmatige beeldruis bij hogere ISO-instellingen en hadden last van beperkte dynamiek bereik, als een direct gevolg van de verminderde fysieke grootte en dienovereenkomstig lagere gevoeligheid van de afzonderlijke fotocellen waaruit de sensor. Er is ook gesuggereerd dat de resolutie van een 10MP-sensor eigenlijk het oplossend vermogen van veel compactcameralenzen, waardoor elk potentieel voordeel van de krachtigere. volledig teniet wordt gedaan sensor. Sommige mensen hebben zelfs opgemerkt dat de algehele beeldkwaliteit in veel gevallen zelfs lager was dan het equivalent van zeven of acht megapixelcamera's, en inderdaad deze sector van de markt is populairder gebleken dan de duurdere 10MP premium modellen.

instagram viewer

Je zou denken dat fabrikanten hun lesje hebben geleerd en niet meer luisteren naar marketingafdelingen die zich alleen bezighouden met het printen van grotere aantallen op de doos, maar zo zeker als de nacht op de dag volgt, is de volgende generatie nog krachtigere sensoren gearriveerd, dus hier bekijk ik de nieuwe 12,1-megapixel Sony Cyber-shot DSC-W200. Het is eigenlijk niet de eerste 12MP digitale compactcamera; die eer gaat naar de Panasonic Lumix DMC-FX100, en het zal zeker niet de laatste zijn, aangezien Casio de EX-Z1200 en ik voorspellen hierbij vol vertrouwen dat binnen zes maanden alle andere fabrikanten op de 12MP zullen zijn gesprongen bandwagon. Deze keer komt zelfs Fujifilm in actie.

Om eerlijk te zijn, als iemand een succesvolle 12-megapixel compactcamera kan maken, dan is het Sony misschien wel. De W200 is uitgerust met een 1/1,7-inch SuperHAD CCD, die iets groter is dan de normale 1/1,8-inch sensoren in de meeste andere krachtige compactcamera's. Het SuperHAD-ontwerp is iets groter microlenzen dan conventionele CCD's, wat kan helpen bij het verzamelen van licht. Het profiteert ook van een Carl Zeiss-lens, dus hopelijk kan de superieure optische kwaliteit gebruik maken van de extra resolutie.

Om nog eerlijker te zijn, de W200 is op zich ook een behoorlijk mooie camera. Voor zover ik weet is het niet alleen een krachtigere update van een bestaand model, het is een totaal nieuw ontwerp. Afgezien van de 12,1-megapixelsensor heeft hij een specificatie die hem in de topklasse van krachtige compactcamera's plaatst, met de eerder genoemde Carl Zeiss f/2.8-5.5 3x zoomlens (equivalent tot 35-105 mm), Sony's Super SteadyShot CCD-shift beeldstabilisatie, 2,5-inch 115k beeldscherm en een optische zoeker, een volledig metalen behuizing, een ISO-bereik van 100-6400 en optionele handmatige blootstelling. Natuurlijk is dat soort specificaties niet goedkoop, en hoewel je het bij sommige online verkopers voor minder dan £ 230 kunt vinden, is de kans groter dat het rond de £ 280 kost. De Panasonic Lumix FX100 is ongeveer dezelfde prijs.

Zoals alle camera's van Sony is de W200 zeker goed gemaakt. Het heeft een sterke volledig metalen behuizing (aluminium geloof ik) en alle bedieningselementen hebben een helder en zakelijk gevoel. Het is geen bijzonder kleine camera, met afmetingen van 91 x 58,5 x 27,3 mm, en met een gewicht van 173 g volledig geladen is het ook geen lichtgewicht, maar dat extra formaat en gewicht geeft het een prettig gevoel van stevigheid, en er is voldoende ruimte om de camera comfortabel vast te houden. De voorkant van het lichaam heeft een iets verhoogde lip, die een symbolische vingergreep biedt. Ik moet zeggen dat ik het geen bijzonder aantrekkelijke camera vind, sterker nog, ik vind hem er een beetje onhandig en scheef uitzien, maar misschien ligt dat aan mij.

Als high-end model heeft de W200 een redelijk complete lijst aan features. Zoals ik al zei, heeft het optionele handmatige belichting, met een drie-stop bereik van diafragma-instellingen (f/2.8 tot f/8) en sluitertijden van 30 seconden tot 1/1000ste van een seconde in stappen van 1/3EV. Het is niet bepaald een digitale SLR, maar hij is veelzijdiger dan de meeste compactcamera's bieden. Andere belichtingsopties zijn onder meer automatisch programma, scèneprogramma's voor landschap, schemering, schemerportret en zachte snap, evenals een hoge ISO-modus voor situaties met zeer weinig licht, die de ISO-instelling zo hoog kunnen maken als 6400. Er is een scènemodus, maar met slechts drie instellingen; strand, sneeuw en vuurwerk.

Als we het prachtig ontworpen en nogal muzikale menusysteem ingaan, komen er nog meer opties naar voren. Er zijn weinig echte verrassingen, maar alles wat je zou verwachten is aanwezig, inclusief spot-, C/W- en multizonemeting, een reeks van focusmodi inclusief vooraf ingestelde afstanden en oneindig, auto bracketing, instelbare scherpte en contrast en verschillende kleuropties. De enige echt opmerkelijke items zijn de Dynamic Range Optimizer, een systeem dat is geleend van de Sony Alpha DSLR dat helpt om details in schaduw- en hooglichtgebieden, en de belichtingscompensatiefunctie, die in het menu is begraven in plaats van zijn eigen knop.

De algehele prestaties zijn zeer indrukwekkend. De camera start in iets minder dan twee seconden op, wat niet slecht is, en in de continu-opnamemodus ook kan schieten met iets meer dan twee frames per seconde, een snelheid die het kan aanhouden totdat de geheugenkaart is vol. In de single shot-modus is er helemaal geen noemenswaardige vertraging en de camera maakt vrijwel net zo snel foto's als u op de ontspanknop kunt drukken. Het AF-systeem is subliem, stelt in een fractie van een seconde scherp, zelfs bij zeer weinig licht, en zonder de hulp van een AF-hulplamp. De autofocus met meerdere zones is zeer nauwkeurig en betrouwbaar, ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat het een van de beste is die ik op een compactcamera heb gezien. Het beeldstabilisatiesysteem werkt ook buitengewoon goed en biedt een betrouwbare twee stops extra stabiliteit in de hand.

De batterijduur is goed, hoewel niet uitzonderlijk. De W200 wordt aangedreven door een verrassend zware 940mAh Li-ion batterij waarvoor Sony 300 opnamen claimt op een volledige lading. Ik schoot ongeveer 120 frames tijdens het testen en de laadindicator las twee van de vier balken, dus dat is waarschijnlijk nauwkeurig genoeg. Wat de kaartcapaciteit betreft, zijn de 12 MP JPEG-bestanden van de W200 gemiddeld ongeveer 3,4 MB, wat kleiner is dan ik had verwacht, en een 1 GB Memory Stick Pro Duo-kaart zou genoeg moeten zijn voor ongeveer 300 opnamen, maar de camera lijkt te denken dat er maar ongeveer 200.

Natuurlijk is het cruciale probleem hier de beeldkwaliteit, want als de W200 niet aanzienlijk beter is dan een vergelijkbare 10 megapixel camera, is het dan echt de moeite waard om extra te betalen alleen al om dat nummer 12 op de foto te hebben? voorkant? Als je de bijgevoegde voorbeeldafbeeldingen bekijkt, zie je dat de W200 inderdaad in staat is tot een uitstekende beeldkwaliteit. Een deel daarvan is natuurlijk te danken aan de superieure Carl Zeiss-lens, maar het valt niet te ontkennen dat de combinatie van de 12,1 MP SuperHAD-sensor en de Sony Bionz-beeldprocessor is in staat om een extreem hoog niveau van detail. De resultaten echter rechtstreeks vergelijken met een camera zoals de excellent Pentax Optio A30, het is vrij duidelijk dat de grotere sensor op dit gebied geen doorslaggevend voordeel biedt.

Op andere gebieden, waaronder belichting en kleurweergave, presteert de camera buitengewoon goed, en de lens produceert uitzonderlijke helderheid van rand tot rand. Als het dynamisch bereik wordt verminderd door de kleinere fotocellen, is het effect minimaal. Ja, op sommige foto's werden hooglichten geknipt, maar schaduwdetail was over het algemeen goed. Helaas is het andere effect van krimpende fotocellen – verhoogde beeldruis – meer een probleem, met zeer zichtbare ruis vanaf 400 ISO, en de verkoopargument maximale instellingen van 1600 en 3200 ISO zijn bijzonder slecht, met ongelijke kleurweergave en een verlies van de bestaansreden van de 12MP-sensor, fijne details.

"'Uitspraak"'
Het lijdt geen twijfel dat de Sony Cyber-shot DSC-W200 een zeer goede camera is, in staat is om beelden van zeer hoge kwaliteit te produceren en met uitzonderlijke prestaties, vooral bij weinig licht. De bouwkwaliteit is uitstekend en de optionele handmatige belichtings- en scherpstelopties zijn een bonus voor ervaren gebruikers. De 12,1 megapixel sensor biedt echter geen echt voordeel ten opzichte van een 10 megapixel sensor en kan zelfs een negatieve invloed hebben op de beeldkwaliteit bij hoge ISO instellingen. Als zodanig zijn er betere camera's die minder geld kosten.

”Op de volgende pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale ISO-instelling verkleind voor bandbreedtedoeleinden om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks uitsnedes gemaakt van originele afbeeldingen met volledige resolutie met een reeks ISO-instellingen zijn eronder geplaatst zodat u een beoordeling krijgt van de algehele kwaliteit."

—-

Bij 100 ISO produceert de pure kracht van de 12MP-sensor en haarscherpe Zeiss-lens een enorme hoeveelheid detail, zonder een spoor van ruis.

—-

Nog steeds geen echte problemen bij 200 ISO.

—-

Bij 400 ISO beginnen de vloeiendheid van het beeld en het detailniveau echter te vervagen en is er sprake van kleurvlekken.

—-

Bij 800 ISO zijn de effecten van ruis en ruisonderdrukking duidelijk zichtbaar, met vlekkerige details en ongelijkmatige kleuren.

—-

Erger nog bij 1600 ISO.

—-

De beeldkwaliteit bij 3200 ISO is vrij laag en er was een aanzienlijke kleurvervorming over grote delen van het beeld.

—-

Het volledige frame bij maximale ISO.

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en in sommige gevallen een uitsnede uit de originele afbeelding met volledige resolutie is eronder geplaatst zodat u een indruk krijgt van de algehele kwaliteit."

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien. Vergelijk dit met een goede 10MP compact, zoals de Pentax Optio A30.

—-

Zoals je kunt zien, is het detailniveau erg hoog, maar het is geen merkbare verbetering ten opzichte van een compact 10 MP.

—-

De Carl Zeiss-lens doet zijn naam eer aan en produceert uitstekende details en scherpte over het hele frame, met minimale vervorming bij groothoek.

—-

Deze uitsnede van de bovenstaande afbeelding laat zien dat de scherpte zich bijna tot in de hoeken uitstrekt, maar daar beneden zit een beetje chromatische aberratie verborgen.

—-