Kodak EasyShare Z712 IS Review

Wie op zoek is naar een camera met superzoom, heeft op dit moment keuze te over. Er zijn zoveel goede dat het erg moeilijk is om er tussen te kiezen. Als er camera's zijn zoals de Fuji FinePix S5700, Panasonic Lumix FZ8, Olympus 550UZ en de nieuwe Canon S5 IS (review volgt binnenkort) beschikbaar, de keuze is al moeilijk genoeg, maar nu Kodak is gegaan en heeft weer een nieuwe superzoomcamera gelanceerd met een specificatie die het probleem nog groter maakt lastiger.

Met al die camera's van hoge kwaliteit die er zijn, moet elk nieuw product natuurlijk iets zijn beetje speciaal als het al een kans maakt, dus voor de EasyShare Z712 IS heeft Kodak zich op de Kenmerken. Het heeft een Schneider-Kreuznach Variogon f/2.8–4.8 12x zoomlens van topkwaliteit met ingebouwde optische beeldstabilisatie, een 2.5-LCD monitor, een elektronische zoeker, maximale ISO van 1600 en een volledige reeks handmatige belichtingsstanden met eenvoudige instelschijf operatie. Om het nog concurrerender te maken, is Kodak erin geslaagd om dit allemaal samen te stellen voor slechts £ 177, wat te vergelijken is met gunstig bij alle concurrentie behalve de Fuji S5700, hoewel die camera natuurlijk geen beeld heeft stabilisatie.

De Z712 is een verrassend compacte en lichtgewicht camera, met afmetingen van slechts 103,6 × 74,2 × 69,7 mm en een gewicht van 300 g, wat kleiner en lichter is dan zijn directe concurrenten. Het heeft een plastic behuizing, maar het is zeer stevig in elkaar gezet, zonder kraken of rammelen. Het heeft een grote handgreep voor zijn formaat, met een gestructureerd duimgreepgebied aan de achterkant, en ondanks de nogal beperkte beschikbare ruimte naast de lenscilinder is zeer comfortabel om vast te houden, hoewel de afwerking vrij glad is en glad kan zijn, vooral als je handen een beetje zijn zweterig. Een rubberen textuur op de handgreep zou een goed idee zijn geweest.

De bedieningslay-out is ook goed doordacht, met alle externe knoppen comfortabel gepositioneerd voor bediening met één hand. De aan/uit-schakelaar is een schuifregelaar met veerwerking en gemakkelijk te bereiken met de wijsvinger, net als de drie knoppen op het bovenpaneel voor flitsmodus, scherpstelmodus en zelfontspanner/aandrijfmodus. De ontspanknop is groot en prominent gepositioneerd, wat prima is, maar hij is ook verhoogd aan de bovenrand van de greep en behoorlijk gevoelig, waardoor hij gemakkelijk per ongeluk kan struikelen. De ronde D-pad is precies het tegenovergestelde, omdat deze enigszins verzonken is en moet worden ingedrukt met de rand van de miniatuur, wat een beetje onhandig is. Dit zijn echter nit-picks; de algehele afhandeling is zeer goed.

De Z712 heeft een goede selectie van opname-opties, met volautomatisch, programma, diafragma en sluiter prioriteit en volledige handmatige belichting, evenals een sportprogrammamodus, een hoge ISO-modus en 16 scènes modi. Het heeft de gebruikelijke meetopties van multi-pattern, centrumgerichte en spotmeting, evenals multi-zone, center-zone of selecteerbare zone-autofocus. Kodak laat kleurcontrole meestal graag in handen van de Color Science-processor, dus dat is niet het geval verrassing dat handmatige kleuraanpassingsopties een beetje beperkt zijn, met slechts drie verzadigingsinstellingen en monochroom. Er zijn drie scherpteniveaus, maar geen contrastregeling. Andere aanpassingen, waaronder belichtingsinstellingen, belichtingscompensatie, flitsniveau en ISO worden op het scherm bediend via de kleine instelschijf, die zich net boven de duimgreep bevindt. Dit heeft een druk-en-draai-actie en met een minimum aan oefening is het regelen van handmatige belichting extreem snel en eenvoudig.

De zoomknop is een eenvoudige tuimelschakelaar die zich in de buurt van de duimgreep bevindt en is ongeveer net zo prettig in gebruik als dergelijke items gewoonlijk zijn. De zoom is getrapt, maar er zijn veel stappen tussen de groothoek- en telestand. Een ding dat me enigszins irriteerde, was dat terwijl de lens bewoog, het beeld op het scherm totaal onscherp werd, waardoor het kadreren een beetje wisselvallig was. Het LCD-scherm zelf zou ook wat beter kunnen. Het is zeker helder genoeg en heeft een redelijk goede anti-glare coating, maar met slechts 115k pixels is het een beetje lage resolutie. Gelukkig is de elektronische zoeker van scherper materiaal gemaakt, met een resolutie van 230k pixels. De camera heeft wel optionele handmatige scherpstelling, maar deze wordt bediend via de onhandige D-pad. Hoewel het beeld op het scherm of de zoeker automatisch wordt vergroot bij het aanpassen van de focus, is het snel zo snel van het ene uiteinde van het scherpstelbereik naar het andere dat het bereiken van nauwkeurige scherpstelling allesbehalve onmogelijk.

De algemene prestaties van de Z712 zijn erg goed. Hij start in iets meer dan 1,5 seconde op, wat opmerkelijk snel is voor een superzoomcamera, en schakelt nog sneller uit. Het AF-systeem is ook erg snel, bijna tot DSLR-normen, en werkt ook buitengewoon goed bij weinig licht; in feite zou ik zeggen dat de Z712 ongeveer de snelste focusmogelijkheid bij weinig licht heeft die ik heb gezien op een niet-SLR-camera. Het heeft een zeer heldere AF-illuminator en had geen moeite om snel scherp te stellen in totale duisternis op een bereik van enkele meters. Shot-to-shot-tijden zijn ook vrij snel, hoewel het echt zou kunnen doen met een veel grotere en snellere beeldbuffer. In de single-shot-modus kan het ongeveer eens in de twee seconden een opname maken, hoewel dit bij langzamere geheugenkaarten is het mogelijk om de buffer sneller te vullen dan de camera de foto's kan opslaan, meestal na ongeveer zes schoten. In de continu-opnamemodus kan het een burst van zes opnamen maken in iets minder dan vier seconden, maar het moet dan een paar seconden pauzeren om ze naar de kaart te schrijven.

Een groot verkoopargument van de Z712 is natuurlijk het optische beeldstabilisatiesysteem, dat gebruik maakt van bewegingssensoren en een bewegend element in de lens om cameratrilling bij lage sluitertijd te compenseren snelheden. Ik ontdekte dat het trillingsvrije beelden produceerde bij maximale zoom, betrouwbaar op 1/40e van een seconde, en ongeveer de helft van de tijd op 1/30e, wat best goed is. Het is ongeveer drie stops lager dan de aanbevolen veilige opnamesnelheid uit de hand voor een 400 mm-lens.

Een klein mysterie is dat de camera de indruk lijkt te hebben dat een vers geformatteerde SD-kaart van 1 GB slechts groot genoeg is voor 210 opnamen, wat een gemiddelde van ongeveer 4,8 MB per afbeelding zou zijn. In feite produceert de Z712 zelfs in de hoogste beeldkwaliteitsmodus vrij sterk gecomprimeerde bestanden, gemiddeld ongeveer 2,5 MB, wat klein is voor een 7MP-camera (de vuistregel is 500 KB per megapixel) en zou moeten betekenen dat een kaart van 1 GB meer dan 400 zou kunnen bevatten schoten. In de praktijk levert dit wel merkbare beeldcompressie-artefacten op, wat erg jammer is, want afgezien van dit detail is de beeldkwaliteit inderdaad erg goed. De Schneider-Kreuznach-lenzen die door zowel Kodak als Samsung worden gebruikt, behoren tot de beste die je op elke digitale camera zult vinden, en de 12x zoomlens op de Z712 presteert uitstekend, en produceert een hoog detailniveau, uitstekende scherpte van hoek tot hoek en vrijwel geen vervorming bij elke brandpuntsafstand, wat zeer indrukwekkend is op wat toch een vrij compacte lens. Met een maximaal diafragma van f/2.8 tot f/4.8 is hij ook sneller dan gemiddeld.

De belichtingsmeting is over het algemeen nauwkeurig en de kleurweergave is even goed als altijd dankzij de Color Science-chip van Kodak, maar de dynamisch bereik van de relatief nietige 1 / 2,5-inch sensor is beperkt en produceert veel zwarte schaduwen en uitgebrande hoogtepunten. Ruisbeheersing is beter dan gemiddeld, met zeer weinig ruis tot 800 ISO, en zelfs bij die snelheid waren de resultaten behoorlijk afdrukbaar. Al met al een behoorlijk indrukwekkende prestatie van een relatief goedkope camera, maar ik vraag me af wat die uitstekende lens zou kunnen doen in combinatie met een betere sensor.

"'Uitspraak"'
De EasyShare Z712 IS is Kodak's eersteklas superzoomlens en heeft indrukwekkende specificaties. De bouwkwaliteit en bediening zijn goed, de algehele prestaties zijn ruim boven het gemiddelde, de prestaties bij weinig licht zijn uitzonderlijk en het optische beeldstabilisatiesysteem is zeer effectief. De beeldkwaliteit is over het algemeen erg goed, maar het had nog beter kunnen zijn als de uitstekende Schneider-Kreuznach-lens niet in de steek werd gelaten door een kleine sensor en een overenthousiaste beeldcompressie.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte met de minimale ISO-instelling verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en daaronder een reeks uitsnedes met volledige resolutie zijn genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algemene beeld te tonen kwaliteit."

—-

—-

Uitstekende details en geen ruis bij 64 ISO.

—-

Vrijwel identieke resultaten bij 100 ISO.

—-

Nog steeds geen merkbaar verschil bij 200 ISO.

—-

Er is wat kleurruis in de donkere gebieden bij 400 ISO, maar de algehele kwaliteit is nog steeds goed.

—-

Ruis is zeker te zien bij 800 ISO, maar de foto is nog steeds bruikbaar.

—-

1600 ISO en er is nu ruis zichtbaar over het hele beeld.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Eindelijk een zonnige dag voor mijn testopnames. Ik maak dezelfde foto met elke camera die ik test. Klik op de afbeelding om hem op ware grootte te zien of bekijk de 100 procent crop hieronder.

—-

De Schneider-Kreuznach-lens produceert uitstekende haarscherpe details, maar er is enig zichtbaar bewijs van ernstige beeldcompressie.

—-

De lens produceert zeer weinig vervorming bij groothoek.

—-

Deze uitsnede uit de bovenstaande afbeelding laat zien dat de scherpte zich bijna tot in de hoek van het frame uitstrekt, maar er zijn wat paarse randen zichtbaar.

—-

Het enorme zoombereik is indrukwekkend, maar het brede angel-uiteinde is slechts gelijk aan 36 mm. 28 mm was handiger geweest.

—-

Met een telelens die gelijk is aan 432 mm, zoom je direct in op de details. Deze foto is gemaakt vanaf dezelfde plek als hierboven.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

De kleurweergave is heel natuurlijk, zoals meestal het geval is bij Kodak-camera's.

—-

De lange telelens en beeldstabilisatie maken de Z712 een goede keuze voor amateur natuurfotografie.

—-

Alles bij elkaar nu: "Het was op het goede schip Venus ..."

—-

Betrouwbare score