Pentax Optio S12 Review

Vorig jaar november nam ik een kijkje bij de 10 megapixel Pentax Optio S10, destijds de nieuwste versie van de originele ultracompacte digitale camera, de Pentax Optio S. Ik was onder de indruk van het eenvoudige klassieke ontwerp, de solide bouwkwaliteit, de stevige prestaties en de uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. Natuurlijk gaat de technologie echter verder, dus vandaag kijk ik naar de opvolger van de S10, de nieuwe 12-megapixel Optio S12.

Er is een aloude gezegde, waarvan de beleefde versie luidt: "Als het niet kapot is, repareer het dan niet", en dat is precies wat Pentax heeft gedaan met het ontwerp van de S12. Afgezien van enkele detailwijzigingen in het uiterlijk van het frontpaneel en natuurlijk de nieuwe 1/1,7-inch 12 megapixel CCD-sensor, is hij vrijwel identiek aan de S10. Het heeft precies dezelfde duurzame, volledig aluminium behuizing met dezelfde afmetingen van 87 x 54 x 21 mm in zakformaat en hetzelfde ultralichte opnamegewicht van 130 g. Het heeft dezelfde f/2.8 – f/5.4 3x zoom vouwlens en dezelfde 2,5-inch 232k LCD-monitor. Zelfs de prijs is hetzelfde. Je kunt een S12 in de winkelstraat kopen voor £ 149,99, wat de straatprijs van de S10 was toen ik hem beoordeelde, hoewel het oudere model nu een spotprijs van £ 99 is.

Er zijn momenteel aardig wat 12 megapixel compactcamera's op de markt. Recente voorbeelden zijn de Nikon CoolPix S700 (£ 171), de Fujifilm FinePix F100fd (£ 177), de Panasonic Lumix FX100 (£202), de Canon IXUS 960 IS (£ 236) en zelfs die van Pentax Optio A40 (£200). Als we naar die prijzen kijken, lijkt de S12 een koopje, maar al die modellen beschikken over een vorm van mechanische beeldstabilisatietechnologie. De S12 mist deze functie, dus een meer geldige vergelijking zou zijn met de Kodak EasyShare V1233 (£126) of de Casio Exilim EX-Z1200 (£155).

Beeldstabilisatie is zeker een handige functie, maar op een camera met 3x zoom is het niet essentieel, en de S12 compenseert zijn gebrek op andere manieren. Zoals ik al zei, is het ontwerp van de carrosserie vrijwel ongewijzigd ten opzichte van eerdere modellen in de serie. Hoewel de S12 een zeer kleine en slanke camera is, is hij verrassend gemakkelijk te hanteren en de combinatie van het subtiel getextureerde oppervlak en het verhoogde detail aan de voorkant maken hem gemakkelijk stevig vast te pakken. De eenvoudige bedieningslay-out laat voldoende ruimte op de achterkant voor je duim, met een kleine rij verhoogde stippen voor een beetje extra aankoop. De bedieningselementen zelf zijn klein maar goed gespreid en gemakkelijk te bedienen, met een mooie stevige positieve actie. De zoombediening is snel en responsief, maar de zes stappen tussen minimale en maximale zoom maken het moeilijk om opnamen nauwkeurig te kadreren.

De S12 is een relatief rechttoe rechtaan compact, maar hij heeft nog steeds behoorlijk wat veelzijdigheid te bieden. Zoals de meeste compactcamera's van Pentax heeft deze twee hoofdopnamestanden, een Auto Picture-modus waarin de camera automatisch het beste scèneprogramma selecteert voor de bepaalde omstandigheden en veel van de menu-opties zijn uitgeschakeld, en een programmamodus, waarin scèneprogramma's handmatig kunnen worden geselecteerd, samen met een kleine maar nuttige selectie van andere opties, waaronder groothoek-, middenvlek- of onderwerpvolgende autofocus, multi-segment, centrumgerichte of spotbelichtingsmeting, en instelbaar contrast, verzadiging en scherpte. Er zijn ook verschillende aandrijfopties, waaronder multi-exposure en de mogelijkheid om een ​​optionele afstandsbediening te gebruiken.

De enige nieuwe functie op de S12 is een optie voor het aanpassen van het dynamisch bereik, een functie die op veel recente compacts met hoge resolutie, in een poging om de inherente DR-beperkingen van kleine, drukke sensoren. IN dit geval heeft het vier instellingen; uit, zwak, sterk en automatisch. Zoals de meeste van dergelijke systemen werkt het door hooglichten en schaduwen donkerder te maken, en zoals in veel andere gevallen kan dit leiden tot meer beeldruis in donkere delen van het beeld. In de automatische modus kan het echter redelijk goed overweg, en de beeldkwaliteit lijdt in de meeste gevallen niet merkbaar.

Het hoofdmenu is mooi en eenvoudig, met slechts zes schermen verdeeld in twee secties, één voor opname-opties en de andere voor basisinstellingen. Een functie die ik vooral leuk vind, is de aanpasbare groene functieknop. Een handige reeks opties kan worden toegewezen aan het functiemenu, waardoor de camerabediening voor veelgebruikte opties wordt versneld.

Naast het hoofdmenu is er het Mode-menu. In de opnamemodus heeft dit toegang tot de scèneprogramma's, evenals de video- en geluidsopnamemodi. Er zijn 11 hoofdscèneprogramma's, maar verschillende hiervan hebben subopties, bijvoorbeeld de tekstmodus heeft zwart-wit- of kleurmodi, evenals negatieve modi en instelbaar contrast. Een leuke optie is de huisdierenmodus, die opties heeft voor lichte, medium of donker gekleurde huisdieren, evenals een aparte instelling voor katten en honden. Deze zijn natuurlijk precies hetzelfde, alleen met andere iconen. Natuurlijk is de geliefde framecomposietmodus nog steeds een optie, en de drie boven elkaar geplaatste frames zijn net zo hilarisch verschrikkelijk als altijd.

Er zijn ook verschillende opties in de afspeelmodus, waaronder kleurfilters, een selectie van digitale effecten, rode-ogencorrectie en instelbare helderheid, evenals de gebruikelijke opties voor bijsnijden, roteren en formaat wijzigen.

De Optio A10 zag een grote prestatieverbetering ten opzichte van eerdere modellen in de serie, en de S12 deelt dezelfde kwaliteiten. De opstarttijd is een respectabele twee en een halve seconde, en hij schakelt nog sneller uit. Het autofocussysteem is lekker snel onder normale omstandigheden, waardoor de S12 een aanhoudende shot-to-shot-cyclustijd heeft van een zeer snelle 1,2 seconden in een enkele opname modus, waarbij de focus voor elke opname wordt gecontroleerd, terwijl deze in de continu-opnamemodus ongeveer 0,8 seconden per opname kan volhouden, hoewel de snelheid niet constante. Het stelt echter niet scherp tussen opnamen in de continue modus, dus dit beperkt het nut ervan voor bewegende onderwerpen.

Net als bij de S10 is scherpstellen bij weinig licht een beetje traag, maar het is nauwkeurig en betrouwbaar, met een goede AF-hulplamp die het mogelijk maakt om in het donker scherp te stellen op een bereik van een paar meter.

Ook de beeldkwaliteit lijkt erg op die van de S10. Het niveau van fijne details is zeer indrukwekkend, net zo goed als alle duurdere 12MP-compacts. Ik ontdekte dat het de neiging had enigszins onderbelicht te worden, maar dit had tot gevolg dat de details van de hoogtepunten behouden bleven, vooral in het geval van zeer heldere, verzadigde kleuren, iets wat een probleem was op sommige hoge-res comprimeert. De lenskwaliteit is ook goed voor een ultracompacte camera, hoewel er wat tonvormige vervorming was bij de groothoek, evenals wat onscherpte in de hoeken en een beetje chromatische aberratie aan de randen van het frame. Zoals verwacht is beeldruis bij hogere ISO-instellingen min of meer hetzelfde als bij de S10, met ruis zichtbaar bij 200 ISO en aanzienlijk detailverlies bij 400. Zoals gebruikelijk kun je de hoogste instellingen het beste vermijden.

"Uitspraak"
Net als zijn voorgangers is de Optio S12 een zeer goed gemaakte en gebruiksvriendelijke camera, met een mooi eenvoudig ontwerp dat er zelfs vijf jaar na de eerste lancering goed uit blijft zien. Hoewel het geen beeldstabilisatie heeft, maakt het dit goed met tal van andere leuke en handige functies. De prestaties zijn erg goed en het werkt goed bij weinig licht, waardoor het een goede keuze is voor een avondje uit, evenals een uitstekende algemene snapshotcamera. Voor £ 150 is het een zeer goede prijs-kwaliteitverhouding, die alleen maar beter zal worden naarmate de prijs daalt.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte met de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks uitsnedes met volledige resolutie zijn genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algemene beeld weer te geven kwaliteit."

—-

Dit is een full-frame opname bij de minimale gevoeligheid van 64 ISO.

—-

Bij 64 ISO is de beeldkwaliteit zeer goed, zonder ruisproblemen, al zou de groenverzadiging hoger mogen zijn.

—-

Nog steeds geen grote problemen bij 100 ISO.

—-

Ruis is zichtbaar bij 200 ISO, maar het beeld is nog prima bruikbaar.

—-

Er is een merkbare daling van de beeldkwaliteit bij 400 ISO als het ruisonderdrukkingssysteem aan het werk gaat.

—-

Alle fijne details gaan verloren bij 800 ISO en het beeld ziet er wazig uit.

—-

De beeldkwaliteit is erg slecht bij 1600 ISO, en deze instelling kan het beste worden vermeden.

—-

Dit is het fullframe bij 1600 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het westelijke raam van de kathedraal van Exeter, zodat u deze kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien.

—-

Veel fijn detail uit de 12 megapixel sensor.

—-

De lens produceert wat tonvormige vervorming bij groothoek, maar niet erger dan de meeste ultracompacten.

—-

De lens is een beetje zacht in vergelijking met sommige, maar niet genoeg om in de meeste situaties een probleem te zijn.

—-

Er is wat meer vervaging aan de randen van het frame en ook een beetje chromatische aberratie.

—-

”Hier volgen enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige foto's kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden."

—-

De groothoek komt overeen met 37 mm, iets anders dan de S10.

—-

Het telefoto-einde is gelijk aan 111 mm.

—-

De kleurweergave is heel natuurlijk, met goede details in heldere, verzadigde gebieden.

—-

De nieuwe Dynamic Range Adjustment-functie zorgt ervoor dat schaduw- en hooglichtdetails goed behouden blijven.

—-

Betrouwbare score