Asus Striker Extreme recensie

In november lanceerde nVidia zijn nieuwste enthousiast georiënteerde chipset onder het mom van nForce 680i SLI. Het werd geprezen als de perfecte match voor een paar GeForce 8800 GTX-kaarten en een van Intel's verbluffende Kern 2 Duo verwerkers.

Net zoals toen de grafische en chipsetfabrikant uit Santa Clara, Californië nForce 590 SLI voor AMD's lanceerde socket AM2-processors, hebben enkele van nVidia's partners een nForce 680i SLI-referentiebord verkocht 'gebouwd door nVidia'. We hebben behoorlijk wat problemen gehad met dat bord, maar we hebben een werkend voorbeeld gezien in (Koppelen: https://www.trustedreviews.com/pcs/review/2006/12/14/Alienware-Area-51-7500-featuring-Quad-Core-and-8800-SLI/p1) Alienware's Area-51 7500-machine. In tegenstelling tot veel nVidia-partners, ging Asus met verschillende van zijn eigen ontwerpen om aan een aantal prijspunten te voldoen.

Vandaag hebben we de Striker Extreme op de testbank - hij staat bovenaan in het productportfolio van Asus bij de liefhebber georiënteerde 'Republic of Gamers'-serie en het is geen verrassing dat dit het duurste moederbord is waar we ooit naar hebben gekeken. Het heeft veel unieke functies die je waarschijnlijk niet op andere moederborden zult vinden en Asus beweert dat de Striker Extreme het ultieme gaming-moederbord is. Voordat we die claim op de proef stellen, laten we eens kijken waar het bij de nForce 680i SLI om draait.

In het verleden stonden de 'Intel Edition'-chipsets van nVidia bekend om hun slechte overklokmogelijkheden en veel enthousiastelingen schreeuwen om een ​​Core 2-chipset met degelijke overklokfuncties en ondersteuning voor de gewaardeerde SLI van het bedrijf technologie. Liefhebbers hadden gewacht op de verwachte komst van nForce 590 SLI voor Intel-processors, maar dat leed zware vertragingen waarbij sommige partners besloten hun plannen voor nForce 590 SLI Intel Edition-moederborden te annuleren. In plaats daarvan besloten de partners van het bedrijf om hun middelen te concentreren op de volgende chipset van nVidia: de nForce 680i SLI.

Laat u echter niet misleiden door te denken dat de nForce 680i SLI een volledig nieuw product is, omdat het de nForce 590 SLI MCP en al zijn functies erft. Dat betekent dat je zes SATA 3Gbps-poorten, een enkele IDE-poort, tien USB 2.0-poorten, dubbele Gigabit Ethernet en ondersteuning voor HD-audio krijgt. Spode heeft goed werk geleverd door al deze bases in zijn initiaal te behandelen (Koppelen: https://www.trustedreviews.com/motherboards/review/2006/05/23/nForce-5-and-AM2-Revealed/p1) nForce 500-serie dekking, dus ik hoef ze niet opnieuw te dekken.

Nieuw is echter de northbridge, of SPP zoals nVidia het graag noemt. nVidia beweert dat het is ontworpen met extreem overklokken in het achterhoofd en het heeft zelfs ondersteuning voor toekomstige Intel Core 2-processors die een 1333MHz frontside bussnelheid zullen gebruiken. De SPP heeft een onafhankelijke geheugenklokaanpassing, wat betekent dat u zowel de geheugen- als de frontside-busklokken afzonderlijk kunt aanpassen. Het ondersteunt ook native DDR2-800-geheugen en tot DDR2-1200 met behulp van nVidia's SLI-geheugentechnologie.

Het bord wordt gedomineerd door de gigantische heatpipe-array die zich een weg baant over het bord en de northbridge, southbridge en het stroomcircuit rond de CPU-socket bedekt. Vanwege de enorme omvang van de heatpipe-array rond de CPU-socket, kunt u problemen ondervinden bij het installeren van enkele van de grotere koellichamen als er niet voldoende ruimte is.

Koellichamen met dezelfde speling als de Zalman CNPS9500 / CNPS9700-serie passen zonder problemen, maar alles dat breder is dan 103 mm en minder dan 35 mm vanaf de basis, past niet op het bord. Als je hardcore genoeg bent om je systeem met water te koelen, raadt Asus aan om de meegeleverde ventilator bovenop het koellichaam te installeren, het dichtst bij het achterste I/O-paneel om te voorkomen dat het bord oververhit raakt. Het zou echter niet nodig moeten zijn als je een goede case-koeling hebt.

Een ander probleem dat u tegen kunt komen, is de positionering van de IDE-poort - deze bevindt zich direct achter de 24-pins ATX-voedingsconnector en is ook de verkeerde kant op. Dit maakt de bekabeling slordig omdat het lint eigenlijk uit de connector aan de kant van het geheugenslot komt. Bekabeling in dit deel van het bord zou veel gemakkelijker te beheren zijn als de twee sockets werden verwisseld en de IDE-connector 180 graden gedraaid was.

Naast de pin-headers op het voorpaneel in de linkerbenedenhoek van het bord, zijn er drie knoppen voor power, reset en clear CMOS-functionaliteit. De positionering van deze knoppen, vooral de duidelijke CMOS-knop, had beter gekund op de I/O-paneel aan de achterkant, omdat ze bijna volledig worden geblokkeerd wanneer u een paar grafische kaarten met twee sleuven installeert in SLI.

Daarover gesproken, je zult merken dat het bord drie PCI-Express x16-slots heeft. De twee blauwe sleuven zijn voor SLI, terwijl de witte sleuf in het midden voor een derde grafische kaart bestemd is voor fysieke versnelling. Hoewel de primaire functie van de sleuf voor fysieke versnelling is, kunnen gebruikers er ook een andere PCI-Express x16-compatibele uitbreidingskaart mee installeren, zoals een hardwareversnelde RAID-controller.

Gebaseerd op de nForce 680i SLI-chipset, is het bord ontworpen met overklokken in gedachten en er zijn tal van functies om grip op te krijgen in het BIOS. Hoewel er een uitgebreide reeks functies is, is het BIOS nog steeds relatief eenvoudig te onderhouden en te navigeren, omdat de meer op liefhebbers gerichte tweaking-functies redelijk goed gelaagd zijn.

U kunt de kloksnelheden voor de frontside-bus, geheugen, PCI-Express (op elk van de drie x16-slots), noord-naar-zuid-brug volledig manipuleren. Daarnaast is er de mogelijkheid om de CPU-multiplier aan te passen, mits je CPU je de mogelijkheid geeft om dat te doen.

Spanningsaanpassingen zijn ook al even uitgebreid en kunnen helemaal worden verhoogd tot 3,425V in stappen van 0,025V, terwijl de CPU-spanning kan worden aangepast tussen 0,83125V en 1,90000V in stappen van 0,00625V. Er is ook de mogelijkheid om 1,2 V HT-spanning, NB-kernspanning, SB-kernspanning, CPU VTT. te verhogen spanning, en DDRII Controller Ref-spanningen ook, maar deze zullen voor de meeste doeleinden overbodig zijn gebruikers.

Het achterste I/O-paneel zit vol met een mix van standaardpoorten en een paar unieke toevoegingen – het meest opvallende is het LCD-scherm dat kan helpen bij POST-foutdiagnose. Dit is een welkome afwisseling op de typische POST LED-displays die veel moederbordfabrikanten in het verleden op boards hebben opgenomen, omdat er geen lijst nodig is om de weergegeven hex-uitgang te decoderen. In plaats daarvan vertelt het LCD-scherm op de Striker Extreme u eigenlijk wat het probleem is.

Mijn enige echte probleem ermee is dat het niet in de beste positie staat, omdat de meeste pc-gebruikers hun systeem op de grond zetten met het achterste I/O-paneel dicht bij de muur om de kabels te verbergen. Het is duidelijk dat je met je pc tegen de muur en de voor de hand liggende zee van kabels die er achteraan is aangesloten, het LCD-scherm niet kunt lezen.

Naast het LCD-scherm heeft het achterste I/O-paneel twee PS/2-poorten, vier USB 2.0-poorten, coaxiale en optische S/PDIF out-poorten, een Firewire-poort, twee eSATA-poorten die worden bestuurd door een Silicon Image-schijfcontroller en twee Gigabit Ethernet stopcontacten. Onboard audio is verplaatst naar een aparte kaart om te proberen een deel van de signaalinterferentie te verwijderen die men soms kan ervaren met een echt ingebouwde oplossing. De uitbreidingskaart maakt gebruik van een ADI high-definition audiocodec met ondersteuning voor 7.1-kanaals surround sound.

Ten slotte zul je ook merken dat er een lichtschakelaar is - deze regelt de reeks LED's over de hele linie. Deze zijn ontworpen om u te helpen zien wat u doet wanneer het in uw chassis is geïnstalleerd. Het BIOS geeft je de mogelijkheid om ze altijd aan te zetten, ook wanneer het bord aan staat, of om laat ze op de standaardinstelling staan, waar ze alleen aangaan als de schakelaar op het achterste I/O-paneel wordt geactiveerd.

Naast wat er op het I/O-paneel aan de achterkant zit, heeft Asus nog twee USB 2.0-poorten en een enkele Firewire-poort op afzonderlijke PCI-beugels toegevoegd voor aansluiting op de ingebouwde pin-headers. Het is jammer dat deze zich op afzonderlijke PCI-beugels bevinden, omdat ze gemakkelijk op één beugel zouden passen om ruimte te besparen.

Andere opvallende elementen in de bundel zijn het verlichte I/O-schild aan de achterkant, de SoundMAX-arraymicrofoon, drie temperatuursondes en een exemplaar van Ghost Recon Advanced Warfighter – een geweldige game als je die nog niet hebt gespeeld.

Het verlichte I/O-schild aan de achterkant en temperatuursondes spreken redelijk voor zich, maar de arraymicrofoon verdient wat meer beschrijving. Het werkt door alleen geluiden direct voor het paar kleine microfoons op te pikken (ongeveer 100 mm uit elkaar), waardoor achtergrondgeluid wordt verwijderd. Hoewel het een goed idee is, is het zeker geen vervanging voor een fatsoenlijke microfoon.

We hebben de Asus Striker Extreme getest met een selectie van boards die ermee concurreren, maar met verschillende chipsets om ons een idee te geven van hoe goed hij presteerde. U kunt de volledige details van onze testopstelling vinden op onze zustersite, Bit-Tech.net.

Verrassend genoeg was de Striker Extreme bijna over de hele linie sneller dan concurrerende boards, maar de verschillen waren hier en daar meestal slechts een paar seconden. In het bijzonder was de Asus Striker Extreme een van de snelste boards die we hebben getest in gamescenario's. Prestaties zijn echter niet alles, want het heeft geen zin om geweldige prestaties te hebben als het bord onstabiel is wanneer het in de schijnwerpers wordt gezet.

Aangezien we een paar Striker Extreme-boards op kantoor hebben, dachten we dat het een goede indicatie van stabiliteit zou zijn als we hebben beide boards naar hun maximale overkloksnelheid geduwd en vervolgens verschillende belastingen tegelijkertijd op het systeem uitgeoefend tijd. Om de maximale overkloksnelheid te vinden, hebben we de CPU-snelheid uit de vergelijking gehaald en de vermenigvuldiger verlaagd naar 6,0x, zodat we de bussnelheid aan de voorkant zo hoog mogelijk konden duwen. Toen we eenmaal onze maximale overklok hadden bereikt en ontdekten dat het was Prime 95 stabiel is (met twee instanties voor de dual-core CPU), hebben we de twee boards een veel zwaardere belasting laten draaien om de algehele systeemstabiliteit te verifiëren.

Dit bestond uit dubbele exemplaren van Prime 95 om CPU en geheugen te belasten, een exemplaar van IOMeter om de South Bridge en Far Cry draaien op de voorgrond op 1.600 x 1.200 4x FSAA 8x AF om het grafische paar te benadrukken kaarten. Ons eerste bord kwam uit op 475MHz FSB, terwijl het tweede bord het iets beter deed en 489MHz FSB bereikte. De twee boards waren in staat om onze stresstest continu op deze frequenties uit te voeren zonder een beat te missen voor ruim 35 uur voordat we de test handmatig stopten - dit is een bewijs van hoe stabiel de Striker Extreme is.

In veel opzichten is dit het ultieme gaming-moederbord en het is absoluut een van de beste moederborden die ik ooit heb mogen gebruiken. De geweldige ervaringen die ik heb gehad met de Striker Extreme worden echter ontsierd door een slechte beschikbaarheid en een bizarre prijs die alleen degenen met geld om te verbranden willen uitgeven.

Er is een verschil van £ 70 tussen de Striker Extreme en enkele van de goedkopere nForce 680i-borden en je moet je afvragen of het de moeite waard is om dat extra geld aan de Striker uit te geven, of dat het beter kan worden besteed aan een snellere CPU of een snellere grafische kaart.

"'Uitspraak"'

Als je op zoek bent naar een solide, functierijk en overklokbaar nForce 680i SLI-moederbord, dan is de Asus Striker Extreme de juiste keuze, maar hij is alleen geschikt voor mensen met geld om te verbranden. Dat hangt natuurlijk allemaal af van of je er een kunt bemachtigen of niet.

—-

—-

—-

—-

—-

—-

—-

—-

—-

—-

—-

Betrouwbare score