Pentax Optio Z10 Review

Sinds de introductie van de Optio 330 in 2001, de eerste camera in de Optio-reeks, is de compactcamera-uitgang van Pentax bijna uitsluitend beperkt tot modellen met 3x zoom, met een bereik van meer dan veertig verschillende modellen in de afgelopen zes jaar. Het heeft af en toe geflirt met modellen met 5x zoom, maar de laatste daarvan was de Optio SVi die meer dan twee jaar geleden werd gelanceerd. Met dit in gedachten kwam de aankondiging vorige maand van de nieuwe Optio Z10 als een verrassing, want het is uitgerust met een geheel nieuwe niet-uitstekende 7x zoomlens, evenals een 8,0-megapixelsensor en 2,5-inch 230k breedbeeld toezicht houden op. Ik heb een van de eerste productiemonsters, dus hopelijk zou dit de eerste volledige recensie in het VK moeten zijn.

De eerste indruk van de nieuwe camera is zeker gunstig. Zoals de meeste compacts van Pentax heeft het een volledig metalen aluminium behuizing en is verkrijgbaar in de zwarte of de zilveren versie die ik hier heb. Het totale ontwerp vertoont een oppervlakkige gelijkenis met de

Casio EX-V7, met een verschuifbare lenskap die ook dienst doet als aan/uit-schakelaar. Net als bij de Casio is de 7x zoomlens zijdelings in de camera gemonteerd en kijkt via een prisma naar buiten. Dit betekent dat hij niet uitsteekt aan de voorkant, terwijl de camera een relatief slank profiel heeft. Het meet 94 x 58 x 25,5 mm, wat, hoewel niet de dunste camera ter wereld, toch comfortabel is in een ultracompact gebied en zeker in je zak kan. Hij weegt 145 gram inclusief batterij en geheugenkaart, wat behoorlijk licht is, zelfs volgens ultracompacte cameranormen.

Zoals gebruikelijk bij Pentax-camera's, is de bouwkwaliteit van de body erg goed en is het ontwerp eenvoudig en duidelijk. Met de lensdop open is de camera gemakkelijk vast te pakken, met voldoende ruimte op de achterkant voor je duim. Ik moet toegeven dat ik om verschillende redenen nooit een fan ben geweest van camera's met schuifdeksel. De afdekkingen kunnen in uw zak opengaan, waardoor de batterij leeg raakt en de lens onbedekt blijft, en de glijdende elektrische contacten kunnen kwetsbaar zijn voor vuil en slijtage, wat kan leiden tot langdurige onbetrouwbaarheid. De lensdop op de Z10 is vrij typerend voor het ras; het is veerbelast, dus het blijft gesloten, maar schuift tegelijkertijd vrij gemakkelijk open. Het is gemaakt van metaal en is redelijk sterk, maar wanneer het open is, voelt het een beetje los aan en ik zou niet willen instaan ​​​​voor de duurzaamheid ervan.

De bedieningslay-out lijkt erg op de meeste andere compactcamera's van Pentax, met alleen de multifunctionele D-pad en drie andere knoppen, inclusief de gebruikelijke groene knop, die de camera direct in een volautomatische "idiot mode" zet, handig als paniekknop voor onervaren gebruikers. De zoombediening is een eenvoudige tuimelschakelaar, en is in ieder geval vrij groot en gemakkelijk te gebruiken, maar de zoomactie is getrapt met 16 stappen tussen groothoek en telefoto, en de bediening is niet erg gevoelig, wat nauwkeurig kadreren een beetje lastig maakt. De meeste basisopnamefuncties zijn te vinden op de D-pad, waaronder een zelfontspanner met twee snelheden, hoge snelheid en normaal continu modus, meerdere scherpstelmodi, waaronder handmatige scherpstelling, oneindig, macro en pan-focus, en natuurlijk de gebruikelijke selectie van flits modi. De onderste knop van de D-pad opent het Mode-menu, met vijftien programma's voor zaken als landschappen, bloemen, natuurlijke huidskleur, surfen en sneeuw, kinderen, huisdieren, eten en natuurlijk de belachelijke framecomposiet modus.

Er is ook de Digital SR-modus. SR staat voor Shake Reduction, maar eigenlijk is dit een beetje een verkeerde benaming, aangezien de Z10 geen enkele vorm van beeldstabilisatie heeft. In plaats daarvan activeert de SR-modus gewoon de auto-ISO-modus, met een maximale gevoeligheid van ISO 3200 en alle problemen met de beeldkwaliteit die daarbij horen. Het heeft wel een modus voor het verminderen van trillingen bij het afspelen, die afbeeldingen verwerkt om de effecten van cameratrillingen verder te verminderen, maar de resultaten waren niet erg indrukwekkend. Ik moet zeggen dat een camera met 7x zoom zonder actieve beeldstabilisatie een beetje in het nadeel is in de huidige markt. Andere compactcamera's zoals de eerder genoemde Casio EX-V7 met 7x zoom (£ 140), de 10x zoom Panasonic TZ2 (£ 175) en de 7.1x, 28-200 mm Ricoh Caplio R6 (£ 160) hebben allemaal mechanische beeldstabilisatie, maar de Optio Z10 niet, ondanks de lanceringsprijs van £ 170. Zelfs als het meteen zwaar wordt afgeprijsd door online retailers, zal het het moeilijk hebben om te concurreren met andere, meer geavanceerde camera's, zoals de Panasonic TZ3, Casio EX-V8 en Ricoh R7.

Wel heeft de Z10 enkele handige features, waaronder instelbare scherpte, contrast en verzadiging, drie meetstanden en twee AF-standen. Er zijn ook leuke dingen beschikbaar in de afspeelmodus, waaronder rode-ogenreductie en digitale filtereffecten. De ingebouwde flitser is ook behoorlijk behoorlijk, met een groothoekbereik van 5,4 meter en een uitstekende beelddekking. De videomodus is ook competent, met een resolutie van 640 x 480 en 30 frames per seconde en mono-audio, hoewel in tegenstelling tot sommige andere recente camera's met lange zoom de zoomlens niet kan worden gebruikt tijdens het filmen.

De algehele prestaties zijn voldoende, maar niet bepaald spectaculair. De camera start snel genoeg op in iets meer dan twee seconden en kan in single shot-modus elke drie seconden een opname maken, wat ongeveer gemiddeld is voor een camera van dit type. Er zijn twee continu-opnamemodi, een standaardmodus waarin de camera gemiddeld om de twee foto's maakt seconden, en een snellere burst-modus waarin vier opnamen worden gemaakt in iets minder dan twee seconden, maar alleen in 3MP modus. Pentax gebruikt al jaren dezelfde 740mAh-batterij in de meeste van zijn compacts, maar de Z10 wordt aangedreven door een nieuwe batterij die er heel anders uitziet. Het heeft slechts een capaciteit van 700 mAh, wat me enige bezorgdheid geeft over de levensduur van de batterij. Het vermelde maximum is slechts 210 opnamen op een volledige lading, en ik ontdekte dat de batterij-indicator na slechts 60 opnamen nog maar twee balken had.

Natuurlijk is de cruciale factor voor elke camera, vooral een met een radicaal nieuwe lens, de beeldkwaliteit, en hier is het oordeel, vrees ik, niet goed. De lens mist scherpte en fijne details, en produceert aanzienlijke vervorming bij groothoeklens, en de kleine 1/2,5-inch sensor mist dynamisch bereik en kleurdiepte. Daarnaast zijn er ernstige beeldruisproblemen bij alle ISO instellingen vanaf 100. De Z10 heeft een maximale ISO-instelling van 3200, maar ik heb geen idee waarom, aangezien beelden met deze instelling zo veel ruis hebben dat ze volkomen nutteloos zijn. Er zijn echter enkele goede punten; hoewel het scherpstellen een beetje traag is, is het in ieder geval betrouwbaar, en de belichting en kleurweergave zijn uitstekend. Bij goed licht en lage ISO-instellingen kan de Z10 zeer goede foto's maken.

"'Uitspraak"'
De Pentax Optio Z10 is een beetje een vertrekpunt voor een bedrijf dat al enkele jaren gespecialiseerd is in 3x zoom compacts. De bouwkwaliteit en het ontwerp zijn goed, en de algemene prestaties zijn voldoende, maar problemen met de beeldkwaliteit en het gebrek van elke beeldstabilisatie beperkt het nut ervan, en het ziet er nogal zwak uit in vergelijking met verschillende concurrerende modellen.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte met de minimale ISO-instelling verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en daaronder een reeks uitsnedes met volledige resolutie zijn genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algemene beeld te tonen kwaliteit."

—-

—-

Bij minimaal 64 ISO is de beeldkwaliteit redelijk goed.

—-

Bij slechts 100 ISO is er echter enig teken van beeldruis.

—-

Iets meer ruis bij ISO 200, met kleurvlekken in de lichtere delen.

—-

Bij ISO 400 is er over het hele beeld zichtbare ruis.

—-

Bij ISO 800 lijkt er minder kleurruis te zijn, maar alleen omdat deze overweldigd wordt door de luminantieruis en verlies van verzadiging.

—-

Zowel chromatische als luminantieruis bij ISO 1600.

—-

Waarom zou je je druk maken om een ​​ISO 3200-instelling als de beeldkwaliteit zo slecht is?

—-

Dit is het volledige frame bij ISO 3200.

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de originele afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Hier is mijn gebruikelijke detailtestopname van het westelijke raam van de kathedraal van Exeter, zodat u deze kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien.

—-

Het detailniveau is erg slecht voor een 8MP camera.

—-

De ongebruikelijke lens produceert bij groothoek veel tonvormige vervorming, maar de flitsdekking is in ieder geval goed.

—-

Niet te scherp in het midden van het frame.

—-

Nog minder scherp aan de rand van het beeld, en ook wat chromatische aberratie.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de originele afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Bij ISO 64 bij goed licht is de Z10 in staat om goede foto's te maken, met uitstekende kleuren en belichting.

—-

De Z10 heeft een interessante "digitale groothoek"-modus, die werkt als panoramasteken, waarbij twee opeenvolgende opnamen worden toegevoegd om een ​​groothoekscène te produceren die gelijk is aan 28 mm, maar de verbindingen zijn mogelijk niet precies.

—-

Het groothoekuiteinde is gelijk aan 38 mm, niet echt breed genoeg voor panoramische opnamen.

—-

Het telefoto-uiteinde is gelijk aan 266 mm, ideaal voor het uitkiezen van details.

—-

Betrouwbare score