Pentax Optio M40 Review

Soms, wanneer een nieuwe camera op de markt wordt gelanceerd, is dit het resultaat van een lange periode van onderzoek en productontwikkeling, met teams van getalenteerde ontwerpers en ingenieurs die werken met de nieuwste opwindende technologieën, gecombineerd om een ​​nieuwe camera te produceren die potentiële nieuwe camera's zal verbazen en verrassen eigenaren. Andere keren slaan ze gewoon een nieuwe sensor in het model van vorig jaar en noemen het de Pentax Optio M40.

OK, dat was een beetje hard en ik verontschuldig me onvoorwaardelijk, Pentax deed tenslotte alle R&D-dingen toen het de Optio M30 7-megapixel ultracompact in januari van dit jaar, en de lancering van een 8-megapixelversie zes maanden later is eigenlijk gewoon een manier om de kosten van die investering, maar feit blijft dat de Optio M40 in alle opzichten vrijwel identiek is aan de M30, behalve de sensor oplossing. Het concurreert ook met vrijwel dezelfde camera's voor dezelfde prijs. De M40 is beschikbaar voor ongeveer £ 130, terwijl de M30 in prijs is gedaald tot ongeveer £ 100. Ik vraag me af of ik weg zou kunnen komen met het kopiëren van mijn recensie van de M30 en alleen de functietabel bij te werken? Nee, ik dacht van niet.

Ik had het net zo goed kunnen doen, want er is heel weinig te zeggen over de M40 dat ik nog niet heb gezegd over het vorige model. Het heeft precies dezelfde aluminium behuizing, met slechts een kleine aanpassing aan de afwerking van het voorpaneel om onderscheid te maken tussen de twee modellen. Het heeft precies dezelfde bedieningslay-out en dezelfde 6,3 mm-18,9 mm f/3.1-5,9 3x zoomlens met verzonken zoom. De LCD-monitor is nog steeds 2,5 inch, maar is iets geüpgraded naar 150k pixels van 115k, hoewel dat naar recente maatstaven nog steeds een relatief lage resolutie is. Ik was redelijk complimenteus over het ontwerp, de bouwkwaliteit en de bediening van de M30, en die mening is niet veranderd. De uitlopende vorm maakt het gemakkelijk vast te houden en de bedieningsinterface is mooi en eenvoudig. De M40 is ook 18 mm dik en weegt 115 g en is eigenlijk 5 g lichter dan de M30, waardoor het een van de dunste en lichtste camera's op de markt is. Je kunt hem in een borstzak stoppen en nauwelijks weten dat je hem bij je hebt.

Qua functies is er ook niet veel om over te praten. De M40 is een zeer eenvoudige camera die is ontworpen voor point-and-shoot snapshots, dus je zou niet verwachten dat hij overladen zou zijn met ingewikkelde dingen. Het heeft een standaard Pentax compactcameramenu dat de afgelopen vier of vijf jaar nauwelijks is veranderd, maar het is tenminste biedt wel wide area, spot of tracking AF, ISO-instellingen van 50-3200, en instelbaar contrast, verzadiging en scherpte. De portretmodus heeft wel gezichtsdetectietechnologie, maar het menu biedt geen van de gebruikelijke lichtmeetopties zoals: centrumgerichte of spotmeting, waarbij u alleen vertrouwt op TTL-multisegmentmeting en belichtingscompensatie om u door moeilijke blootstellingen. Het heeft een breder dan gemiddeld bereik aan scherpstelopties, waaronder macro, supermacro, oneindig, pan-focus en zelfs handmatige scherpstelling. Het is niet verwonderlijk dat het ook geen enkele vorm van mechanische schokreductie heeft, in plaats daarvan heeft het "Digital SR", in andere woorden, het verhoogt de ISO-instelling om een ​​snellere sluitertijd te produceren, ten koste van meer beeldruis. De M40 heeft dezelfde afspeelmodusfuncties als de M30, inclusief bijsnijden en vergroten/verkleinen, rotatie, digitale filters, rode-ogenreductie en de immer populaire framecomposietmodus.

De ingebouwde flitser is ook hetzelfde als de M30, en het is een zeer goede, maar ik merkte op dat op de doos een van de verkoopargumenten voor de M40 een enorm flitsbereik van 15,5 meter, vergelijkbaar met de krachtigste professionele flitsers die zijn ontworpen voor spiegelreflexcamera's. Ik ben bang dat dit een beetje vals is Hoewel. Het is traditioneel om flitsbereiken op te geven bij vaste ISO-instellingen, meestal 100 ISO. Onder deze omstandigheden hebben de meeste compactcamera's een flitsbereik van ongeveer vier meter bij groothoek, wat perfect geschikt is voor de meeste sociale fotografie. De flitser van de M40 heeft alleen dat enorme bereik bij de maximale gevoeligheidsinstelling van 3200 ISO in Digital SR-modus, en met de beste wil van de wereld is de beeldkwaliteit bij die instelling behoorlijk slecht. In de normale Auto ISO-modus selecteert de camera 800 ISO voor flitsopnamen, wat een bereik van acht meter oplevert, maar nog steeds een vrij slechte beeldkwaliteit. Bij de meer normale 100 ISO is het flitsbereik eigenlijk zo'n vijf meter wat nog redelijk is respectabel, en de framedekking is uitstekend, dus waarom zou je deze prestatie proberen te versterken met valse beweringen?

Een ander kenmerk dat onveranderd is gebleven ten opzichte van de M30, is het autofocussysteem, en als ik mijn recensie ervan nu lees, valt het me op dat ik misschien een beetje hard klonk. Hoewel het langzaam is, zal het scherpstellen bij vrij zwak licht, zonder problemen in een grote kamer verlicht met een 60W-lamp, en slechts een klein beetje moeite met alleen een leeslamp. Het heeft echter nog steeds geen AF-hulplamp, dus het kan niet scherpstellen in het donker, mogelijk een handicap in een camera die is ontworpen voor sociale fotografie.

Het is niet verrassend dat de algehele prestaties van de M40 identiek zijn aan die van de M30. Het start in iets meer dan twee en een halve seconde en wordt uitgeschakeld in iets minder dan twee, en in de single-shot-modus heeft het een gemiddelde shot-to-shot-cyclustijd van iets meer dan drie seconden. In continue modus is het gemiddeld 1,5 seconde per opname, hoewel ik in beide tests een snelle SanDisk SD-kaart gebruikte. De videomodus is ook ongewijzigd en biedt VGA-resolutie bij 30 fps met monogeluid. De camera wordt natuurlijk aangedreven door dezelfde 740mAh Li-ion oplaadbaar als de M30, en de batterijduur is hetzelfde bij 230 opnamen. Zoals gewoonlijk heb ik dit getest en vond het redelijk nauwkeurig.

Het hele punt van het upgraden van de sensor is natuurlijk om een ​​betere beeldkwaliteit te produceren, en hier slaagt de M40, zij het slechts. Er is een kleine maar merkbare verbetering in de algehele details, maar een deel daarvan komt van de schijnbaar veel lagere bestandscompressie bij de hoogste kwaliteitsinstelling. Hoewel de M30 beeldbestanden van ongeveer 2,5 MB produceerde, zijn vergelijkbare opnamen die met de M40 zijn gemaakt meer dan 3 MB, een groter verschil dan ik zou verwachten tussen een 7 MP- en een 8 MP-sensor. Dynamisch bereik en kleurweergave zijn ongeveer gemiddeld voor deze klasse camera's. Helaas is het objectief nog steeds hetzelfde en produceert het forse tonvormige vervorming bij groothoek, kussenvormige vervorming bij tele en slechte hoekscherpte. Ruisbeheersing is echter nog altijd even goed, met een acceptabele beeldkwaliteit bij 400 ISO en bruikbare resultaten bij 800. Zelfs bij de hoogste instelling van 3200 ISO heb ik slechtere prestaties gezien van duurdere camera's.

"'Uitspraak"'
De Optio M40 is slechts een marginale verbetering ten opzichte van de M30, maar het is geen slechte kleine camera. Het is goed gemaakt, heeft een goede handling voor een ultracompact, en is zeer eenvoudig te gebruiken. Het presteert redelijk goed, en afgezien van de lensvervorming is de beeldkwaliteit redelijk goed, vooral de ruiscontrole bij hogere ISO-instellingen. Zoals eerder zijn de zwakke punten echter slecht vermogen bij weinig licht en lensvervorming, maar voor de prijs is het zeker het overwegen waard.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte met de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks uitsnedes met volledige resolutie zijn genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algemene beeld weer te geven kwaliteit."

—-

—-

De beeldkwaliteit bij minimaal 50 ISO is erg goed, zonder ruis en veel fijne details.

—-

De beeldkwaliteit is nog steeds goed bij 100 ISO, hoewel er een kleine hoeveelheid kleurspikkels is in de donkere delen.

—-

Nog steeds geen grote problemen bij 200 ISO.

—-

Ruis begint de beeldkwaliteit te verminderen bij 400 ISO, maar het niveau van fijne details is nog steeds goed.

—-

Zelfs bij 800 ISO zou dit er op een kleine letter goed uitzien.

—-

De maximale ISO van 3200 van de M40 is hoger dan gemiddeld, maar de beeldkwaliteit bij deze instelling is laag.

—-

Het beeld is nogal luidruchtig bij 1600 ISO, maar ik heb veel erger gezien.

—-

Dit is de full-frame opname bij 3200 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Hier is mijn gebruikelijke detailtestopname van het westelijke raam van de kathedraal van Exeter, zodat u deze kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien.

—-

Het detailniveau is ongeveer gemiddeld voor een 8MP-camera, maar het contrast en de scherpte kunnen beter. De saaie dag hielp echter niet.

—-

Net als bij de M30 produceert de lens veel tonvormige vervorming aan de groothoekzijde, evenals kussenvormige vervorming aan de telelenszijde.

—-

Centrumscherpte valt mee, maar ik heb betere gezien.

—-

De hoekscherpte is ook vrij matig.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Het groothoekuiteinde van de zoom is gelijk aan 36 mm, wat breder is dan gemiddeld voor een compactcamera, maar de lensvervorming is een probleem.

—-

De kussenvormige vervorming aan het telefoto-uiteinde is zichtbaar in deze opname en knijpt naar het midden van het beeld.

—-

Belichting en kleurweergave zijn goed ondanks het bewolkte weer.

—-

Dit is ongeveer net zoveel contrast als ik kon vinden. De schaduwdetails zijn een beetje troebel.

—-

Betrouwbare score