Kodak EasyShare Z1275 Review

Voor beter of slechter hebben alle grote camerafabrikanten nu 12-megapixel compacte modellen geïntroduceerd. Ik heb er al een paar beoordeeld, zoals de Casio Exilim EX-Z1200, en de Sony Cybershot DSC-W200, en om eerlijk te zijn waren ze niet zo erg als ik had gevreesd. Ja, ze hebben allebei last van een beperkt dynamisch bereik en beeldruis bij hogere ISO-instellingen, en geen van beide biedt enig echt voordeel ten opzichte van gelijkwaardige 10-megapixelmodellen, maar het zijn allebei zeer goede camera's op zich Rechtsaf.

Kodak heeft inmiddels drie 12 megapixel modellen in het assortiment compactcamera's, en de nieuwste is deze, de EasyShare Z1275. Het is eigenlijk een versie met een hogere resolutie van de 8-megapixel Z885 die in maart van dit jaar werd gelanceerd. De Z1275 heeft een 5x zoom, f/2.8-5.1 Schneider-Kreuznach Variogon-lens, een 2,5-inch LCD-monitor en optionele handmatige belichting. Op papier klinkt het in ieder geval behoorlijk indrukwekkend.

De Z1275 is naar compacte maatstaven een vrij grote en zware camera, meet een aanzienlijke 89,5 × 64,5 × 31,6 mm en weegt zonder batterijen 161 gram. Omdat het op twee AA-cellen werkt, betekent dit dat het totale gewicht wel 210 g kan zijn, dus dit is geen camera die comfortabel in je borstzak past. Ondanks dit gewicht is de camerabehuizing gemaakt van plastic en het is niet de zwaarste of meest rigide structuur die ik ooit heb gezien. Delen van het lichaam buigen en kraken als je erin knijpt, en hoewel het er mooi uitziet in tweekleurig metallic grijs en zwart, moet ik zeggen dat het een beetje goedkoop aanvoelt. In feite is het vrij goedkoop in vergelijking met de andere 12MP-modellen op de markt, die ongeveer £ 160 kosten in de detailhandel, vergeleken met £ 176 voor de Casio Z1200 of £ 190 voor de Sony W200.

Helaas betekent deze lagere prijs dat de Z1275 een aantal functies mist die ik had verwacht. Het heeft een langer dan gemiddelde 5x zoomlens met een telefoto-uiteinde gelijk aan 175 mm, maar in tegenstelling tot de meeste recente camera's met langere lenzen heeft het geen mechanisch beeld stabilisatie, alleen een zogenaamd "digitale beeldstabilisatie"-systeem, wat in feite betekent dat het de ISO-instelling opdrijft naar 1600, met alle beeldruisproblemen die meestal met zich meebrengt. Bijna uniek voor een recente camera heeft deze ook geen gezichtsdetectiesysteem. Ik heb vaak gezegd dat ik deze functie sowieso niet bijzonder nuttig vind, maar ik ben er zo aan gewend dat het belangrijk is dat de Z1275 deze niet heeft.

Andere kenmerken weerspiegelen de kostenbesparingen die zijn doorgevoerd bij het ontwerp van deze camera. Het 2,5-inch beeldscherm heeft een resolutie van slechts 115k pixels, wat vrij laag is, en het nut van het uitgebreide zoombereik wordt beperkt door de feit dat het in zes vrij grote stappen is getrapt, dus je zult veel heen en weer moeten bewegen als je je foto's wilt kadreren nauwkeurig. De Z1275 heeft een zekere mate van handmatige bediening, maar de handmatige belichtingsmodus biedt slechts drie mogelijke diafragma-instellingen (minimum, maximum en een middelpunt) en de sluiter heeft een maximale snelheid van slechts 1/1000ste van een tweede. Het heeft ook optionele handmatige scherpstelling met automatische monitorvergroting, maar met zo'n monitor met een lage resolutie is het een nogal wisselvallige aangelegenheid.

Een kenmerk dat de Z1275 onderscheidt van de meeste andere digitale compactcamera's, is de videomodus, die kan maak opnamen met een resolutie van 1280 x 768 met 30 frames per seconde, compatibel met de high definition (HD) televisie standaard. Ongebruikelijk kan de zoomlens worden gebruikt tijdens video-opnamen, maar de zoommotor is duidelijk te horen op de soundtrack. In deze instelling biedt een geheugenkaart van 1 gigabyte slechts 14,5 minuten video-opname, dus je kunt beter een paar grotere kaarten kopen. Ik merkte echter iets vreemds op. Ik heb de camera geprobeerd met een SDHC-kaart van 4 GB, maar de opnametimer leek alleen te denken dat het een kaart van 2 GB was, goed voor iets meer dan 29 minuten fotograferen.

De algehele prestaties van de camera zijn enigszins teleurstellend. Het opstarten duurt bijna vijf seconden en in de single-shot-modus duurt het gemiddeld ongeveer 4,4 seconden tussen de opnamen. In de specificatie van de camera op de website van Kodak staat 1,6 seconden als de opname-tot-opname-tijd, maar ik weet niet waar ze dit vandaan halen. Zelfs de eerste twee opnamen duren bijna drie seconden, en de vertraging wordt langer naarmate je meer opnamen maakt, omdat de buffer zelfs niet snel genoeg naar een snelle geheugenkaart kan schrijven om bij te blijven. In de continue modus maakt de camera een burst van maximaal drie opnamen met ongeveer 1,2 opnamen per seconde, opnieuw aanzienlijk langzamer dan de fabrikant beweert van 1,7 fps, maar de buffer heeft dan meer dan zeven seconden nodig om naar een snel geheugen te schrijven kaart. Bij een langzamere kaart kan het meer dan 11 seconden duren voordat je verder kunt fotograferen.

Helaas waren de trage prestaties verre van het meest vernietigende probleem dat ik tegenkwam tijdens het testen van de Z1275. Meerdere keren terwijl ik aan het fotograferen was, blokkeerde de camera plotseling zonder duidelijke reden, net toen de ontspanknop werd ingedrukt, met het scherm leeg en geen van de bedieningselementen reageerde, en het moest worden uit- en weer ingeschakeld om te herstellen operatie. En voordat een heldere vonk me vertelt dat camera's een 'slaapstand' hebben, was dat niet het geval. De camera had een groot technisch probleem waardoor hij herhaaldelijk crashte. De foto's die zijn gemaakt op het moment dat dit gebeurde, waren beschadigd en een poging om ze te bekijken resulteerde in een foutmelding "onbekend bestandsformaat". Het kan zijn dat dit alleen een probleem was met mijn testapparaat en geen algemene fout van het model is, maar het feit dat het überhaupt voorkwam in een gloednieuwe camera is zeer verontrustend.

Erg jammer, want net als de andere 12MP camera's die ik heb getest, is de Z1275 in staat om onder de juiste omstandigheden een goede beeldkwaliteit te produceren. Zoals altijd is de kleurweergave van Kodak feilloos bij goed licht, en ook de Schneider-Kreuznach-lens doet zijn reputatie eer aan en produceert uitstekende helderheid van rand tot rand met zeer weinig vervorming bij groothoek, en slechts een klein vleugje chromatische aberratie aan de uiterste randen van het kader. De 1/1,72-inch CCD van 12,4 megapixels heeft echter last van een beperkt dynamisch bereik, wegknippen van hooglichten en verlies van schaduwdetails in opnamen met hoog contrast. Beeldruis is ook een groot probleem, waarbij kleurspikkels zichtbaar zijn, zelfs bij opnamen met de minimale ISO 64-instelling. De nogal zware bestandscompressie verminderde de beeldkwaliteit verder. Om opslagruimte te besparen, zijn de grote afbeeldingen van 4000 x 3000 pixels zeer sterk gecomprimeerd, met bestandsgroottes van gemiddeld ongeveer drie megabytes, ongeveer wat ik zou verwachten van een zes of zeven megapixel camera. Als gevolg hiervan zijn op veel afbeeldingen compressie-artefacten zichtbaar.

"'Uitspraak"'
De Kodak EasyShare Z1275 is een camera met een aantal problemen en weinig redding. Het is zwaar en omvangrijk voor een compacte, bouwkwaliteit is onder het gemiddelde, het mist een echt beeld stabilisatie voor zijn groter dan gemiddelde zoombereik, en de prestaties en beeldkwaliteit zijn goed onder de maat. De HD-videomodus is potentieel handig, de lens is erg goed en de vraagprijs is relatief laag voor een 12MP-camera, maar ik vrees dat dat niet genoeg is om het te redden. De mogelijkheid van een verlammend technisch probleem is de laatste nagel aan de doodskist.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte met de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks uitsnedes met volledige resolutie zijn genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algemene beeld weer te geven kwaliteit."

—-

Full-frame beeld bij minimale ISO.

—-

Zelfs bij de minimale ISO 64 is er wat kleurruis zichtbaar, evenals compressie-artefacten.

—-

Zowel ruis als compressie zijn beter zichtbaar bij ISO 100.

—-

Ruisonderdrukking heeft een deel van de kleurspikkels bij ISO 200 opgeruimd, maar er zijn nog steeds vlekken met vervormde kleuren.

—-

Bij 400 ISO begint de ruisonderdrukking de fijne details te vervagen.

—-

Bij 800 ISO wordt de opname plotseling ontsierd door enkele bizarre kleurvervormingen. Ik heb de volledige afbeelding hieronder toegevoegd om de effecten te laten zien.

—-

Heeft deze kleurvervorming bij ISO 800 te maken met het technische probleem waardoor de camera crashte?

—-

Bij ISO 1600 is de beeldkwaliteit erg laag, met slechte kleuren en weinig fijne details.

—-

Dit is het volledige frame bij ISO 1600.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Hier is mijn gebruikelijke detailtestopname van het westelijke raam van de kathedraal van Exeter, zodat u deze kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien.

—-

Vergelijk deze opname met de Casio EX-Z1200. De Schneider-Kreuznach-lens van Kodak is erg goed.

—-

Wederom presteert de lens goed en produceert hij zeer weinig vervorming bij groothoek.

—-

De scherpte is uitstekend in het midden van het frame.

—-

De rand van het frame is ook scherp, met weinig chromatische vervorming.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Het groothoekuiteinde van het zoombereik komt overeen met 35 mm, wat iets breder is dan gemiddeld, maar het beperkte dynamische bereik heeft geleid tot enkele uitgebrande hooglichten.

—-

Genomen vanaf dezelfde plek als de opname hierboven, toont dit het 175 mm-equivalente telefoto-einde en nog meer uitgebrande hooglichten en troebele schaduwen.

—-

Zoals gewoonlijk is de Kodak-kleurverwerking uitstekend.

—-

Deze contrastrijke opname ziet er goed uit, maar de schaduwen missen detail.

—-

Betrouwbare score