Fujifilm FinePix Z100fd Review

Uitspraak

Belangrijkste specificaties:

Beoordelingsprijs: £ 160,00

Als je op zoek bent naar een stijlvolle maar ultracompacte digitale camera, zal de beslissing moeilijk zijn, want je hebt genoeg om uit te kiezen. Alle grote fabrikanten hebben een compleet assortiment met tientallen zeer gewilde camera's met een hoge prijs, voorzien van geavanceerde technologie en een modieus ontwerp. Canon heeft zijn Digital IXUS-reeks; Nikon zijn Coolpix S-serie; Sony wordt vertegenwoordigd door de Cyber-shot T-serie en Samsung heeft zowel zijn NV-assortiment als zijn nieuwe i-series modellen. Voor Fujifilm is zijn premium-stijlreeks de FinePix Z-serie, en een van de nieuwste is deze, de Z100fd.

De Z100fd is een ultracompacte 8-megapixelcamera met een 2,7-inch 230k-monitor, een interne lens met 5x zoom (gelijk aan 36-180 mm) en mechanische beeldstabilisatie met bewegende sensor. Met een dikte van slechts 19,8 mm is het een van de dunste camera's op de markt met deze technologie. Zoals de meeste stijlgerichte compactcamera's is de Z100fd niet goedkoop. Het wordt momenteel verkocht voor ongeveer £ 160- £ 170, maar dit ziet er een stuk redelijker uit als je het vergelijkt met vergelijkbare modellen van andere fabrikanten, zoals de

instagram viewer

Canon IXUS 860 IS (£210), de Panasonic Lumix FX-55 (£225), de Olympus mju 830 (£ 185) en de Sony Cyber-shot DSC-T200 (ergens tussen £ 210 en £ 320).

Het externe ontwerp van de Z100fd is zeker onderscheidend, hoewel het meer lijkt te zijn ontworpen voor zijn esthetische aantrekkingskracht dan voor gebruiksgemak. Het heeft een handmatig bediende schuifklep over de lens en flitser, wat niets nieuws is, maar gewoon om te zijn anders schuift deze diagonaal, en het 'Z'-logo licht een paar seconden op als de camera is geactiveerd. Het lichaam is volledig van metaal en is verkrijgbaar in een reeks kleuren, waaronder "Shell pink", "Satin silver", "Cappuccino bruin" en het kleurenschema van mijn testexemplaar "Tuxedo zwart", dat een contrasterende. heeft witte omslag. De andere drie hebben een afwerking van geborsteld metaal, maar ik merkte dat de glanzende glazuurafwerking van mijn testexemplaar nogal glad was om vast te houden en gemakkelijk vingerafdrukken liet zien. De lens is zeer dicht bij de bovenrand van de behuizing geplaatst en het glas dat het voorste element bedekt, loopt bijna gelijk met de voorkant oppervlak van de camera, en ik ontdekte dat er voor gezorgd moest worden dat er ook geen vingerafdrukken over werden uitgesmeerd, wat resulteerde in wazige afbeeldingen. Ondanks dit gezeur is de bouwkwaliteit uitstekend en voelt de camera stevig duur aan. Zelfs de statiefbus is van metaal, wat ongebruikelijk genoeg is om te vermelden.

De positie van de bedieningselementen aan de achterkant is ook bedoeld voor visuele symmetrie in plaats van gemak, en ik ontdekte dat de camera moeilijk vast te pakken zonder dat mijn duim af en toe in de 'omhoog'-richting op de D-pad drukt, waardoor het beeld per ongeluk wordt uitgeschakeld stabilisatie. De pad had gemakkelijk veel lager kunnen worden geplaatst, waardoor er ruimte was voor een duimgreep die de bediening van de camera zou hebben verbeterd, maar dan zou het er niet zo mooi uitzien. De zoombediening is symmetrisch met de twee knoppen onderaan het bedieningsgebied, en deze zijn ook ontworpen voor visuele aantrekkingskracht in plaats van functie, wat helaas betekent dat de zoomknop erg klein is en lastig. Fuji heeft afgezien van het gebruikelijke "F" -knopmenu en heeft in plaats daarvan alle hoofdopnamemodi van de camera en 16 scènemodi geplaatst op één groot draaimenu met 22 ingangen, bestuurd door de roterende D-pad, en het hoofdmenu met camera-opties wordt als een van deze geselecteerd opties. Dit is iets waar je van houdt of een hekel aan hebt; persoonlijk vond ik het vermoeiend om zeven keer op de knop te moeten drukken om bij belichtingscompensatie of ISO-instelling te komen. Omdat de Z100fd vooral een point-and-shoot-camera is, is het aantal menu-opties vrij beperkt. ISO, witbalans, drive-modus en beeldkwaliteit zijn instelbaar, maar de enige beeldaanpassingen zijn monochroom of de gebruikelijke "chrome" -modus met hoge verzadiging.

Hoewel de opnamemodi beperkt zijn, is de reeks slimme trucs van de Z100fd uitgebreid. Naast de nu verplichte portretmodus voor gezichtsdetectie en de minder vaak voorkomende maar niet unieke automatische op gezichtsdetectie gebaseerde rode-ogencorrectiefunctie, heeft het ook een infrarood communicatiesysteem genaamd IrSimple, waarmee foto's draadloos kunnen worden overgedragen tussen de Z100fd en elke andere camera of ander apparaat dat ook is uitgerust met IrSimple of de eerdere IrDA-systeem. Infraroodcommunicatie wordt gebruikt op een aantal mobiele telefoons en sommige oudere laptops, maar ik kan het niet helpen denkend dat de op radio gebaseerde Bluetooth waarschijnlijk een verstandiger optie zou zijn geweest voor draadloze bestanden delen. Een verstandige optie is echter de dual-format geheugenkaartsleuf, die SD-, SDHC- en xD-Picture-kaarten kan accepteren.

De daadwerkelijke fotografische functies zijn ook nuttig. Het is duidelijk dat de mechanische beeldstabilisatie een belangrijk verkoopargument is, en het is een zeer effectief systeem dat stabiele opnamen uit de hand mogelijk maakt bij sluitertijden van slechts 1/15e van een seconde. Het gezichtsdetectiesysteem werkt ook goed, hoewel het lijdt onder de gebruikelijke beperking die gezichten van onderwerpen moeten zijn recht in de camera kijkend en onbelemmerd door zaken als pinten bier, breedgerande hoeden, baarden of grote zonnebril. De scènemodi bevatten een redelijk handige veilingmodus die tot vier foto's kan samenstellen tot een enkele afbeelding van 640 x 480, ideaal als je de plotselinge drang krijgt om iets op eBay te verkopen. De natuurlijke lichtmodus, ook te zien op sommige andere Fuji-compacts, maakt twee foto's snel achter elkaar, één met en één zonder flits. De flitser zelf heeft Fuji's Intelligent Flash System, dat de flitsoutput in evenwicht brengt met de omgeving licht zelfs van dichtbij, wat resulteert in een aangename invulflits bij daglicht of een evenwichtige nacht portretten.

De prestaties van de camera zijn helaas een beetje een zwak punt. Het opstarten duurt drie seconden, wat een beetje traag is in vergelijking met andere high-spec compacts. Shot-to-shot-tijd is ook nogal traag met een gemiddelde van drie seconden in zowel de single-shot-modus als in de continue modus voor een lange periode. Het heeft ook top-drie en laatste-drie continue modi die 1,4 frames per seconde kunnen beheren. Bij gebruik van de flitser is de opname-tot-opname-tijd ongeveer acht seconden, wat ook langzamer is dan gemiddeld. Het AF-systeem is echter erg goed en stelt snel en nauwkeurig scherp op vrijwel elk doel, zelfs bij zeer weinig licht, ondanks dat de camera geen AF-hulplamp heeft. Een belangrijk punt van zorg is echter de batterijduur. De camera wordt aangedreven door een oplaadbare lithium-ionbatterij van 740 mAh van het type dat in een aantal vergelijkbare camera's wordt gebruikt. In de Z100fd moet het echter veel technologie aandrijven, en ik merkte dat ik dat bij een volledige lading was slechts in staat om iets meer dan 100 opnamen te maken, waarvan ongeveer een kwart met de flitser, voordat het op was SAP. Dit was met een gloednieuwe batterij, en Li-ion-batterijen verbeteren iets na een paar oplaadcycli, maar zelfs als je dit toelaat, is het nog steeds een zeer slechte prestatie.

Gelukkig heeft de Z100fd wel de reddende genade van een redelijk goede beeldkwaliteit, al is hij niet perfect. Ondanks het ongebruikelijke zoombereik en de configuratie, produceert de lens vrijwel geen vervorming en een goede hoek scherpte met een minimum aan chromatische aberratie, al moet gezegd worden dat het algehele detailniveau hoger. De Z100fd heeft een conventionele 1/2,5-inch CCD in plaats van Fuji's meer geavanceerde SuperCCD, en heeft dus niet de hoge ISO-mogelijkheden van camera's zoals de F40fd. Het ruisonderdrukkingssysteem is een beetje hardhandig en beelden zien er vanaf 200 ISO overbewerkt uit, en hoewel de detailniveau en kleurbalans blijft bruikbaar tot 800 ISO, zelfs bij 200. is er zichtbare ruis in de middentonen ISO-waarde. Hoge contrastranden in veel opnamen laten ook dat traditionele Fujifilm-probleem van paarse randen zien. Ondanks deze problemen is de Z100fd in staat om in de meeste sociale situaties goede snapshot-foto's te maken en ziet hij er tegelijkertijd cool en stijlvol uit.

"'Uitspraak"'
Zoals stijlbewuste snapshotcamera's gaan, biedt de Fujifilm FinePix Z100fd veel geavanceerde functies voor veel minder geld dan de meeste van zijn concurrenten. Het 5x zoombereik, de mechanische beeldstabilisatie en het ultracompacte formaat gecombineerd met een goede scherpstelling bij weinig licht en een goed flitsbelichtingssysteem maakt het een ideale camera voor sociale snapshots, terwijl het gedurfde uiterlijk zeker bewondering zal trekken ziet eruit. De prestaties zijn echter vrij traag en de zeer beperkte levensduur van de batterij is een groot nadeel.

”Op de volgende pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier zijn de afbeeldingen op volledige grootte met de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind voor bandbreedtedoeleinden om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks van uitsneden van originele afbeeldingen met volledige resolutie met een reeks ISO-instellingen zijn opgenomen om u een idee te geven van de algehele kwaliteit."

—-

Dit is het volledige frame bij minimale ISO.

—-

64 ISO, geen beeldruis maar het beeld zou wat scherper mogen.

—-

Nog steeds geen ruis bij 100 ISO.

—-

Er is wat ruis in het middenbereik bij 200 ISO, maar de beeldkwaliteit is nog steeds redelijk goed.

—-

400 ISO is niet veel slechter en de foto zou goed worden afgedrukt.

—-

De ruisonderdrukking heeft bij 800 ISO veel fijne details weggevaagd.

—-

De beeldkwaliteit bij 1600 ISO is vrij matig, maar de kleuren zijn nog steeds helder.

—-

Dit is het fullframe bij 1600 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het westelijke raam van de kathedraal van Exeter, om te vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien.

—-

Het detailniveau is niet geweldig, zelfs niet voor 8 MP, maar dit is opgenomen met automatische ISO op 400.

—-

De lens produceert vrijwel geen tonvormige vervorming bij groothoeklens. De volgende twee afbeeldingen zijn gedeeltelijke uitsneden van dit frame.

—-

Centrumscherpte is redelijk goed, al heb ik beter gezien.

—-

De hoekscherpte is ook goed, maar er is een beetje chromatische aberratie.

—-

Geen kussenvormige vervorming aan de telelenszijde.

—-

”Hier volgen enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige foto's kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden."

—-