Olympus m: gewaad MR-100

Niet iedereen ter wereld die op zoek is naar een digitale muziekspeler met zo'n 5 GB opslagruimte, kiest voor een iPod mini. In feite is er enorm veel concurrentie, en een deel daarvan uit verrassende bronnen. Neem bijvoorbeeld de m: robe MR-100, die afkomstig is van Olympus - nauwelijks een naam die van de tong springt als je aan digitale muziek denkt.

De m: robe MR-100 is een weeny 5BG-speler, niet al te slecht geprijsd, en ontworpen met de stijlbewuste gebruiker in gedachten. Olympus heeft op dit moment nog maar één digitale media-eenheid in zijn portfolio, de MR-500i, een grotere muziek- en fotomanager met een harde schijf van 20 GB en (uiteraard) een geïntegreerde digitale camera.

Zoals gebruikelijk omvat de m: robe MR-100 zowel het apparaat zelf als software voor het organiseren en overzetten van je muziek. De eerste indrukken van de speler zijn erg sterk, maar gaan dieper en er duiken enkele problemen op die de weegschaal tegen een aankoop zouden kunnen doen doorslaan.

De speler is klein en licht. Hij weegt 100 gram en is 90 mm lang, 52 mm breed en 14,9 mm diep – klein genoeg voor de meeste zakken dus.

Het wordt geleverd met een vrij mooie, bruinkleurige beschermende tas met trekkoord en een parelwitte dockinghouder, gekleurd om te passen bij de zijkanten en achterkant van de m: robe MR-100 zelf. U hoeft de houder niet te gebruiken om bestanden over te zetten, omdat de dockingkabel rechtstreeks op de speler kan worden aangesloten. Merk op dat deze kabel USB is aan het pc-uiteinde, maar eigendom is aan het m: robe MR-100-uiteinde, dus verlies hem niet. U moet wel de houder of de dockingkabel gebruiken om de interne batterij van de m: robe MR-100 op te laden, aangezien er geen directe connector is om de speler zelf in te schakelen.

De vermelde levensduur van de batterij is tot 12 uur en ik denk dat ik er tussen de oplaadbeurten tot tien uur in geslaagd ben, wat redelijk is. Maar de batterij-indicator lijkt heel snel van vol naar leeg te gaan, wat nogal vervelend kan zijn.

Natuurlijk zijn er ook koptelefoons aanwezig, en deze zijn, saai en voorspelbaar, wit. Ze zijn niet de meest comfortabele die ik ooit heb gedragen, en ze worden geleverd met een verlengkabel. Grappig, dacht ik, toen ik de verpakking opende, maar het doel werd al snel duidelijk – de koptelefoon is dat eigenlijk ook kort om uit te strekken van speler tot oor als de speler in uw zak zit en uw oren zich op een gemiddelde afstand van. bevinden daar.

De extender heeft een haakse verbinding met de speler en opnieuw vroeg ik me af wat hier aan de hand was, maar alleen totdat ik de aansluiting op de m vond: robe MR-100. Het bevindt zich aan de linkerrand van de behuizing in plaats van aan de bovenkant – erg onhandig voor gebruik in zakformaat, maar de harde hoek van de koptelefoonaansluiting wordt gecorrigeerd door de rechthoekige verlenger.

Ik kan het niet helpen om te denken dat Olympus een nieuwe hoofdtelefoon had moeten bestellen en de speler had moeten ontwerpen met de hoofdtelefoonaansluiting aan de bovenrand in plaats van een behoorlijk verdachte eerste dertig seconden van de gebruiker te leveren ervaring.

Waar de m: robe MR-100 naar mijn mening in uitblinkt, is de algemene vormgeving van de hardware en de gebruikersinterface. Niet iedereen zal een speler leuk vinden die eruitziet als een plak glanzend zwart spul als het niet in gebruik is, maar oplicht als een rode ballon als je op de voorkant prikt. Maar ik doe het liever.

Het LED-scherm is tweekleurig rood en is prachtig, terwijl de bedieningselementen aanraakgevoelig zijn in plaats van knop gebaseerd met een kolom van lichten in het midden die schijnen als de geleidelichten in een verduisterd bioscoop. Beweeg uw vinger op en neer om door menu's op het scherm te bladeren en met het volume te spelen. Andere bedieningselementen bevinden zich aan weerszijden van deze kolom. Aan de linkerkant zijn pictogrammen om naar het hoofdmenu van de speler te gaan, terug te gaan en te schakelen tussen afspeellijst, nummerinformatie die momenteel wordt afgespeeld en songteksten - daarover later meer. Aan de rechterkant staan ​​pictogrammen voor afspelen/pauzeren en vooruit. Er is ook een hold-knop aan de linkerkant van de behuizing.

De desktopsoftware, m: trip genaamd, heeft een zeer vervelende functie. U kunt deuntjes niet zomaar van uw harde schijf naar de speler slepen. Je moet er doorheen gaan en ervoor zorgen dat er een vinkje in een vakje staat bij de tracknaam als je het op de speler wilt, niet aanvinken als je dat niet doet, en dan een massasynchronisatie uitvoeren. Het is allemaal erg vervelend. Belediging wordt toegevoegd aan blessure door het feit dat het gebruik van m: trip de enige manier is om met de speler te communiceren. Toch kun je in ieder geval afspeellijsten maken, cd's rippen (naar WMA-indeling) en de CDDB-database gebruiken voor trackinfo, ID3-tags handmatig bewerken en rechtstreeks deuntjes afspelen via m: trip, wat een compensatie is.

Een potentieel handig hulpmiddel is de songtekstmanager. U kunt songteksten aan bepaalde melodieën toevoegen door de eigenschappen van een bestand te kiezen en vervolgens uit een andere bron te knippen en te plakken of het rechtstreeks in te typen. De songtekst wordt vervolgens naar de speler overgebracht en kan worden getoond terwijl u luistert. Karaokemomenten in de bus lijken een duidelijke mogelijkheid.

Er is ook goed en slecht als het gaat om de software op het apparaat. De geluidsweergave is van redelijk goede kwaliteit en er zijn verschillende equalizerinstellingen die een merkbaar verschil maken (basversterking, basafsnijding, mid boost, mid cut, hi boost, hi cut, vocal boost, spoken word, in een trein, klassiek, electronica, hiphop, jazz, pop, rock, en R&B.). Er is echter geen manier om aangepaste instellingen op te slaan en het maximale volume zal voor sommige gebruikers te laag zijn.

Ik hou ook van de timer die de speler na een bepaalde periode uitschakelt, maar de instellingen zijn vastgezet op 30, 60, 90 of 120 minuten: ik wil mijn eigen tijdsintervallen kunnen configureren. En als liefhebber van klassieke muziek ben ik dol op de mogelijkheid om zowel op componist als op de meer gebruikelijke artiest, album en genre te bladeren. De Composer-tag wordt zelden gebruikt op spelers of desktopsoftware, en het kan een echte zegen zijn om deze hier te hebben. Maar je kunt geen afspeellijsten maken op de speler zelf, wat vervelend is, en de ondersteunde geluidsbestanden zijn strikt beperkt tot WMA en MP3.

"'Uitspraak"'

Het is echt jammer dat de m: robe MR-100 zo'n allegaartje is. Qua uiterlijk, bediening en geluidskwaliteit is de speler een schot in de roos. Maar er zijn genoeg missers, van de slechte koptelefoon tot het irritante bestandsoverdrachtsysteem. Olympus moet aan zijn zwakke punten werken - zo zou het de volgende keer met een echte winnaar kunnen komen.

Betrouwbare score