Pentax Optio T30 Review

In januari heb ik de Pentax Optio T20 getest, een 7,1-megapixel, 3x zoom ultracompacte camera met een nieuwe 3-inch touchscreen-interface. Het was een interessante camera met een aantal leuke details, maar werd in de steek gelaten door trage prestaties en beperkte levensduur van de batterij, evenals een paar vervelende functies. Ik gaf het een lage score, achteraf misschien een beetje lager dan het echt verdiende.

Maar 6 maanden later is de T20 in het modellengamma van Pentax vervangen door deze, de nieuwe T30. Het is ook een ultracompacte 3x zoom (zoals de meeste van Pentax's assortiment) met dezelfde 3-inch monitor met touchscreen-interface, maar deze keer heeft het een 7,1-megapixel CCD, een enorme 0,1 megapixels groter dan zijn voorganger. Het heeft ook een enigszins opnieuw ontworpen body en zoals we zullen zien, heeft het ook verschillende andere verbeteringen.

Een van mijn kritieken op de T20 was de relatief slechte prijs-kwaliteitverhouding, maar dat is geen aanklacht die met recht tegen de T30 kan worden gelegd. Hoewel het een catalogusprijs van £ 229 heeft, is het al verkrijgbaar bij verschillende online retailers voor slechts £ 152,99. Dit is redelijk goed te vergelijken met andere high-spec 3x zoom ultra-compacts, zoals de

Casio Exilim EX-S770 (£180), Nikon CoolPix S500 (£ 160), of Canon IXUS 70 (£170).

De algehele stijl van de T30 is iets minder saai dan de T20. De eindplaten, die voorheen vlak waren, zijn nu gebogen, terwijl de voorheen gebogen bovenplaat nu vlak is. De detaillering aan de voorkant is enigszins gevormd, mogelijk met de bedoeling om als een soort vingergreep te fungeren, maar als dat zo is, is het grotendeels ineffectief. De achterkant is net zo minimalistisch als voorheen. Omdat de meeste bedieningsfuncties worden bediend door het touchscreensysteem, is de traditionele D-pad op de achterkant niet nodig, waardoor alleen de afspeel- en menuknoppen overblijven. Dit laat voldoende ruimte over om de camera vast te houden, ondanks het grote scherm dat het grootste deel van de achterkant in beslag neemt. Er is een klein ingesprongen duimgreepgebied, maar het lijkt niet veel verschil te maken. Het 3-inch LCD-scherm zelf is bijzonder goed, met 230k pixels en een mooie snelle verversingssnelheid.

De bouwkwaliteit is ook erg goed, met een sterke volledig metalen behuizing en een uitstekende pasvorm en afwerking. De weinige overgebleven bedieningselementen zijn stevig gemonteerd en het batterij- / kaartluik is mooi en veilig met een metalen scharnier. Het enige probleem is de zachte plastic statiefbevestiging, dus pas op dat u de draad niet stript.

Natuurlijk is het touchscreen-systeem zelf het belangrijkste verkoopargument van de T30. Aanraakschermtechnologie is lang niet zo onbetrouwbaar als vroeger, vooral dankzij de vooruitgang die is geboekt in de ontwikkeling van de PDA, en het systeem van de T30 werkt inderdaad erg goed. Het is ontworpen om met de vingertop te worden gebruikt in plaats van met een stylus, en de virtuele knoppen zijn mooi en groot, zodat ze moeilijk te missen zijn. Het werkt snel en soepel, en als je eenmaal gewend bent aan de locaties van de verschillende functies en opties, is het veel sneller te gebruiken dan een conventioneel menusysteem voor bijna elke bewerking.

Het touchscreen komt echter goed tot zijn recht in de afspeelmodus, omdat het een eenvoudig tekenprogramma bevat, met een scala aan kleuren, penseelgroottes en zachtheidseffecten. Met behulp van elk geschikt gereedschap in de vorm van een stylus is het mogelijk om op afbeeldingen te schrijven of te tekenen, of om een ​​reeks gekke extra's toe te voegen, zoals glinsterende sterren of een Groucho Marx-snor en -bril. Er is ook een memoblokfunctie, zodat u korte notities kunt maken en deze als afbeeldingsbestanden op de geheugenkaart kunt opslaan. Het is niet zo snel of responsief als een PDA, maar het is best bruikbaar.

Afgezien van de functies van het touchscreen, is de T30 wat beperkt. Het is slechts een eenvoudige snapshot-camera, dus het scala aan functies is beperkt tot dezelfde set als de Optio M30, met andere woorden niet veel. Het heeft een automatische programmamodus en 12 scènemodi, hoewel dit de "anti-shake" -modus omvat, die zoals bij de meeste standaard compactcamera's eigenlijk gewoon een hoge ISO-modus is om snellere sluitertijden te produceren. Het heeft ook de gebruikelijke Auto-picture-modus van Pentax, waarin de camera automatisch het meest geschikte scèneprogramma selecteert voor het type opname dat wordt gemaakt. Het is een zeer effectief systeem en levert in de meeste omstandigheden goede resultaten op.

Andere menu-opties zijn onder meer instelbaar contrast, verzadiging en scherpte, auto-bracketing, belichting compensatie, instelbare focusparameters (wide area, spot of tracking AF), en spot, centrumgerichte of matrix meting. De filmmodus heeft een maximale instelling van VGA-resolutie op 30 fps met mono-audio, wat tegenwoordig vrijwel de marktstandaard is.

Een ander probleem van de T20 dat is aangepakt, is de levensduur van de batterij. De verouderde 710mAh Li-ion-batterij van de T20 is vervangen door een moderner ogende 740mAh-batterij, misschien geen enorme verbetering, maar de elektronica van de camera lijkt ook efficiënter te zijn, wat resulteert in een geclaimde capaciteit van ongeveer 200 opnamen op een volledige lading. Uit de resultaten die ik heb waargenomen, lijkt dit een juiste bewering te zijn.

De T20 had ook een groot probleem met de prestaties, en helaas is dit niet volledig verholpen. De T30 start in een vrij trage 3,5 seconden op, waarschijnlijk omdat hij het aanraakscherm moet initialiseren, hoewel hij sneller afsluit. In de single-shot-modus is de opname-naar-opname-tijd ongeveer 3 seconden, wat ongeveer het gemiddelde is voor een camera in deze klasse. In de continu-opnamemodus versnelt het iets, met een aanhoudend gemiddelde van ongeveer 1,7 seconden per opname, hoewel de eerste burst van vijf frames sneller is, met ongeveer één frame per seconde. Het AF-systeem is een gebied waar Pentax de laatste tijd aanzienlijke verbeteringen heeft aangebracht, en de T30 is in dit opzicht merkbaar sneller dan de T20. Scherpstellen bij weinig licht is nog steeds traag, maar zal uiteindelijk zelfs in volledige duisternis scherpstellen dankzij een AF-hulplamp, hoewel deze op zijn best slechts een bereik van een paar meter heeft. Het flitsbereik is een uitstekende zes meter bij groothoek of drie meter bij tele, met een zeer goede beelddekking.

De beeldkwaliteit lijkt ook aanzienlijk verbeterd te zijn ten opzichte van de nogal teleurstellende prestaties van de T20, hoewel deze nog steeds niet geheel probleemloos is. De T30 heeft een maximale ISO-instelling van 3200 en produceert goede resultaten bij instellingen tot 400 ISO en afdrukbare resultaten tot 1600, wat voor elke norm een ​​behoorlijk verdienstelijke prestatie is. De algehele beeldkwaliteit is ongeveer gemiddeld voor deze cameraklasse, waarbij de lens goede details en contrast produceert met relatief weinig tonvormige groothoekvervorming, hoewel het bij de telefoto wel de tegenovergestelde kussenvormige vervorming produceerde einde. Belichting en kleurbalans waren nauwkeurig ondanks het afschuwelijke weer waarin ik mijn testopnamen maakte. In minder moessonachtige omstandigheden zouden de resultaten ongetwijfeld veel beter zijn geweest.

"'Uitspraak"'
De Pentax Optio T30 is een aanzienlijke verbetering ten opzichte van de innovatieve maar gebrekkige T20. De aanraakschermtechnologie biedt een echt voordeel in snelheid van bediening en is zeer gemakkelijk te gebruiken, met enkele leuke functies bij het afspelen van afbeeldingen. De prestaties zijn wat aan de trage kant, maar ontwerp en bouwkwaliteit zijn uitstekend. De beeldkwaliteit is ongeveer gemiddeld voor deze klasse, maar de resultaten bij hoge ISO zijn verrassend goed.

”Op de volgende pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale ISO-instelling verkleind voor bandbreedtedoeleinden om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks uitsnedes gemaakt van originele afbeeldingen met volledige resolutie met een reeks ISO-instellingen zijn eronder geplaatst zodat u een beoordeling krijgt van de algehele kwaliteit."

—-

—-

Bij de laagste instelling van 64 ISO is de beeldkwaliteit zeer goed, geen spoor van beeldruis.

—-

Evenzo is het beeld bij 100 ISO schoon en glad met goede fijne details.

—-

Er is een zeer lichte kleurruis bij 200 ISO, maar deze is nauwelijks merkbaar.

—-

Ruisbeheersing is nog steeds erg goed bij 400 ISO.

—-

Bij 800 ISO is de kleurruis meer opdringerig en wordt vergezeld door luminantieruis, maar het beeld is nog steeds bruikbaar.

—-

Bij 1600 ISO gaat de beeldkwaliteit flink achteruit, maar dit is nog zo goed als printbaar.

—-

Zoals vaak het geval is, is 3200 ISO er eigenlijk alleen voor de show, levert zeer slechte resultaten op.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks testopnamen getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en in sommige gevallen een uitsnede uit de originele afbeelding met volledige resolutie is eronder geplaatst zodat u een indruk krijgt van de algehele kwaliteit."

—-

Hier is mijn gebruikelijke detailtestopname, het westelijke raam van de kathedraal van Exeter. Zie hieronder voor een volledige res-uitsnede, of klik om de hele foto te zien.

—-

De beeldkwaliteit voldoet niet helemaal aan de standaard van de allerbeste 7MP-compacts, maar een deel daarvan is te wijten aan het slechte weer.

—-

De voorgrond van deze afbeelding is prima, maar de lucht is opgebrand en er zijn zichtbare randen rond de torens van de kathedraal op de achtergrond.

—-

Dit is een uitsnede van de bovenstaande afbeelding, die de randen duidelijker laat zien.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks testopnamen getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en in sommige gevallen een uitsnede uit de originele afbeelding met volledige resolutie is eronder geplaatst zodat u een indruk krijgt van de algehele kwaliteit."

—-

Deze is genomen bij de groothoekstand, equivalent aan 37,5 mm.

—-

Deze is vanaf dezelfde plek genomen met de zoomlens op volledige tele. Let op de speldenkussenvervorming die de bovenkant van de structuur in het midden naar beneden heeft gebogen.

—-

Het groothoekuiteinde produceert echter zeer weinig tonvormige vervorming.

—-

De hoekscherpte is ook redelijk goed.

—-

Betrouwbare score