Sony Walkman NW-A1000 Review

Toen de iPod van Apple een grote vlucht begon te nemen, bleef de rest van de markt overeind. Sony en de meeste andere 'serieuze' fabrikanten van audio-elektronica waren ofwel te sceptisch over computergebaseerde muziekformaten of waren te conservatief in hun benadering om de eerste bandwagon als het te vangen doorgerold.

Het resultaat is dat er inmiddels honderdduizenden iPods wereldwijd zijn verkocht en een muziekconsumerend publiek dat er nog niet van overtuigd is dat een andere speler ook maar in de buurt komt. Persoonlijk zou ik niet dood gezien worden met die witte iPod-telefoons (ik heb een diep irrationele fobie voor de menigte volgen), maar ik moet Apple bewonderen voor het vasthouden aan zijn ontwerpprincipes en zijn toewijding aan gemak bruikbaar.

Het heeft ook niet geholpen dat Sony, de grootste rivaal van Apple, de afgelopen maanden te maken kreeg met een spervuur ​​van kritiek na onthullingen dat het ongeautoriseerde (en potentieel gevaarlijke) kopieerbeveiligingssoftware had geïnstalleerd op honderdduizenden pc's van zijn klanten, via muziek cd's.

Het bedrijf heeft dringend behoefte aan een goed nieuwsverhaal om zijn gehavende imago een boost te geven en het hoopt wanhopig dat de nieuwe Walkman daarin kan voorzien.

Op het eerste gezicht ziet het er veelbelovend uit. Sony stuurde ons de NW-A1000 van zijn 6GB hardeschijfspeler met een kleinere capaciteit om een ​​paar dagen mee te poten en te spelen en we waren meteen onder de indruk van zijn uiterlijk. Het zag er geweldig uit op de persfoto's en op het web, maar we kunnen melden dat het er in het metaal nog beter uitziet. Het toeval wilde dat Sony zo verstandig was om het te verzenden in zijn gelikte zwart, wit en zilver kleurenschema en niet in de nogal lugubere metallic paarse, roze en blauwe alternatieven.

Het scherm van de Walkman is verborgen onder een laag getint, doorschijnend plastic, zodat je het helemaal niet kunt zien als het uit staat. En als het aan staat, glinstert het helderwitte organische LED-opschrift door alsof het deel uitmaakt van het oppervlak van de speler. Bij nader inzien zie je zo ongeveer de randen van een saai vierkant scherm, maar jaloerse vrienden en collega's die van een afstandje kijken zullen er niet wijzer van worden.

Het stuk zeepvormige lichaam past precies in je handpalm, maar hoe je het ook probeert, Sony kan nog steeds niet tippen aan het klikwiel van de iPod wat betreft snelheid en gebruiksgemak. De Option- en Back-knoppen zijn zo geplaatst dat je je duim moet verdraaien om ze te bereiken en alle bedieningselementen zijn ook een beetje aan de kleine kant. Sony heeft dit gecompenseerd door verschillende handige navigatie- en zoekhulpmiddelen aan de speler toe te voegen. Nummers, albums en artiesten zijn te vinden op de beginletter, wat een hoop klikwerk scheelt. Terwijl je naar tracks luistert, kun je op de Link-knop op de schouder van het apparaat drukken om andere artiesten in hetzelfde genre te vinden. Je hebt toegang tot nummers via hun 'afspeelgeschiedenis' - kies gewoon een datum en je kunt je muziekkeuzes voor die dag opnieuw beleven. En er is ook de mogelijkheid om door de meest recent overgedragen nummers te bladeren.

Sony heeft ook wat het noemt Intelligent Shuffle toegevoegd. Dit is in feite willekeurig spelen met knoppen aan. Je kunt ervoor kiezen om te shufflen op jaar van uitgave (de Time Machine Shuffle) en op je meest gespeelde 100 nummers (de My Favorite Shuffle), evenals de standaard Shuffle All-optie.

Natuurlijk is Sony's grootste kracht al lang de geluidskwaliteit en wat dat betreft stelt de nieuwe Walkman niet teleur. Deze Walkman is comfortabel de beste draagbare MP3-speler die ik in mijn oren heb geklapt. Bas is zwaar zonder aanmatigend of dreunend te zijn, middentonen zijn helder als bronwater en hoge tonen zijn haarscherp. De atmosferische piano en zang gedreven muziek van Antony and the Johnsons werd met evenwicht en echte diepte weergegeven. Ondertussen werkte onbezonnen pop net zo goed en een explosie van Hard-Fi deed me echt met mijn voeten tikken.

De Walkman is, niet verwonderlijk, op zijn best bij het spelen van Sony's eigen muziekcompressieformaat, ATRAC3Plus, maar speelt ook graag MP3-bestanden af ​​- ze klinken gewoon niet zo goed. WMA-bestanden worden verwerkt door de Connect-muziekbeheersoftware, die ze converteert terwijl ze van uw pc naar de Walkman worden overgebracht. Vraag het echter om DRM-bestanden af ​​te spelen, en je zult een grote teleurstelling verwachten. Het zal alleen door rechten beheerde bestanden afspelen die zijn gedownload van zijn eigen muziekservice, wat een showstopper zal zijn voor iedereen die een bibliotheek heeft met betaalde downloads met kopieerbeperkingen.

We waren een beetje verrast toen we ontdekten dat we het niet hard genoeg konden zetten om onze trommelvliezen te laten bloeden, wat kan een probleem zijn voor mensen met een hoofdtelefoon met een hogere impedantie of iedereen die blikjes met open achterkant gebruikt in lawaaierige omgevingen. Op stillere opnames liet het ons af en toe zoeken naar extra volume dat er gewoon niet was. Gelukkig bleek uit een snelle zoekopdracht op internet dat de volumebeperking te wijten is aan een EU-beperking en kan worden verwijderd met een eenvoudige hack in de technische modus.

Zelfs de meegeleverde oordopjes zijn degelijk, wat meer is dan ik kan zeggen voor de meeste telefoons met MP3-apparaten. Zoals gewoonlijk profiteer je natuurlijk van een paar extra ponden die je aan een fatsoenlijk paar hebt uitgegeven. We gaven de Walkman waar voor zijn geld met een paar Koss Sportapro's en Shure's in-ear E2C's en werden beloond met veel meer diepte van geluid en detail.

Een ander gebied waar deze machine - samen met andere Sony-spelers - een serieuze klap uitdeelt, is de levensduur van de batterij. De NW-A1000, die we hier beoordelen, heeft een batterijduur van 20 uur bij het afspelen van ATRAC-bestanden en 17 uur voor MP3 bestanden, wat voldoende zou moeten zijn om u in staat te stellen non-stop naar uw muziek te luisteren voor de gehele duur van de meeste lange afstanden vluchten.

Sony's poging om zijn verbindingssoftware te vernieuwen is niet zo indrukwekkend. Het heeft wijdverbreide kritiek gekregen over de snelheid van overdracht en stabiliteit sinds de Walkman-hit de winkels een paar weken geleden, maar ik moet zeggen dat ik er geen enkel probleem mee had op mijn XP-gebaseerde machine. Het deed het werk van het rippen van cd's naar ATRAC en het overbrengen van muziek naar het apparaat met weinig haperingen

Het is echter geen iTunes: het is zowel traag als omslachtig, het is erin geslaagd om de albumhoezen in een paar van gevallen, en het kostte een absolute leeftijd (meer dan een uur... nee, echt) om alle muziek op mijn systeem te indexeren.

"'Uitspraak"'

Ondanks de software is deze Sony speler nog steeds een prima apparaat. Dankzij de geluidskwaliteit, het prachtige ontwerp, de uitstekende batterijduur en het gebruiksgemak is dit de beste digitale muziekspeler met hoge capaciteit van de grote S tot nu toe.

Maar is dit 6GB-apparaat beter dan een 4GB nano? Het antwoord, helaas voor Sony, is een volmondig nee, ondanks de voordelen die ik zojuist heb genoemd.

De nano ziet er niet alleen net zo goed uit, hij verslaat ook de Sony in vrijwel elke andere categorie. Het is kleiner en heeft een kleurenscherm, het heeft iTunes, het heeft Apple's onovertroffen gebruiksvriendelijke click-wheel-interface, en hoewel het 2 GB lichter is dan de NW-A1000 en een tikkeltje duurder, het feit dat het een flashgeheugenapparaat is, maakt het een aantrekkelijkere optie, vooral in de sportschool.

Betrouwbare score

Waarom vertrouwen op onze journalistiek?

Trusted Reviews, opgericht in 2004, bestaat om onze lezers grondig, onbevooroordeeld en onafhankelijk advies te geven over wat ze moeten kopen.

Tegenwoordig hebben we wereldwijd 9 miljoen gebruikers per maand en beoordelen we meer dan 1.000 producten per jaar.