Samsung YP-R1 8GB recensie

Samsung begint de aanraakgestuurde mp3-spelers echt onder de knie te krijgen. De YP-P2 had zijn problemen, maar het was nog steeds een indrukwekkende eerste poging. De YP-P3 was een goede manier om de fouten van de YP-P2 te verhelpen en Samsungs nieuwste, de YP-R1 is nog beter.

Het middelpunt van de YP-R1 is natuurlijk het aanraakgevoelige scherm van 2,6 inch, 400 x 240 pixels. Zoals je je misschien kunt voorstellen, maakt het plaatsen van de bedieningselementen van de speler op het scherm fysieke ruimte vrij, zodat de YP-R1 met 85 x 45,5 x 8,9 mm is nauwelijks groter dan een Sony E-serie Walkman, ondanks het feit dat hij een aanzienlijk groter scherm heeft bagageruimte). De geborstelde metalen afwerking ziet er op een ingetogen manier net zo goed uit in zwart of zilver en doet het prijskaartje volkomen terecht lijken; in de hand voelt de YP-R1 echt aan als een kwaliteitsapparaat.

Fysieke bedieningselementen zijn beperkt tot een volumeknop en een dubbele houd- en aan / uit-knop. De laatste vergrendelt standaard alleen het scherm, dus het volume kan zelfs worden aangepast als de speler vergrendeld is, maar als je wilt, kan hij alles vergrendelen. Ware het niet voor de plaatsing op de uiterste linkerrand van de hold-knop, dan zou het heel goed mogelijk zijn om de YP-R1 met één hand, maar zoals het is, heb je vrijwel zeker een tweede hand nodig om hem te ontgrendelen, wat enigszins vervelend is. Er wordt een eigen connector gebruikt, wat betreurenswaardig is, hoewel hij eerlijk gezegd wel een video-out-kabel accepteert als je er een aanschaft, dus die is er niet alleen voor het gemak.

De interactie met de speler is te danken aan de TouchWiz-interface van Samsung, die een beetje een allegaartje is. Dit wordt overgedragen van de YP-P3, hoewel de YP-R1 leed aan niets van de niet-reactievermogen die de YP-P3 af en toe had. Desalniettemin zijn er nog een paar eigenaardigheden die zouden kunnen doen met strijken.

Het menu op het hoogste niveau van deze interface heeft een paginalay-out, een beetje zoals die van de iPod touch, hoewel de YP-R1 niet staand kan worden gebruikt. Pictogrammen kunnen in een raster van vier bij drie worden verplaatst of, indien ongewenst, volledig worden verwijderd. Vervelend is echter dat als je maar genoeg pictogrammen wilt om één scherm te vullen, de andere twee nog steeds aanwezig zijn, gewoon leeg.

Om die ruimtes te helpen vullen, bevat TouchWiz ook een aantal widgets, sommige nuttiger dan andere en allemaal met een bepaald animatieniveau, wat een leuke, zij het nutteloze, aanraking is (woordspeling verontschuldigend bedoeld). Office is het erover eens dat noch de batterij-indicator, noch de mini-controller die de huidige track en pauze toont, de volgende en terug-knoppen de beste is, noch zelfs de Memo-applicatie die verrassend effectieve handschriftherkenning gebruikt en een door de gebruiker aangewezen ‘topmemo’ op het huis weergeeft scherm. Nee, de beste eigenschap van de YP-R1 is Sleep Cat, waarop u kunt tikken om een ​​timer van 30, 60 of 90 minuten in te stellen die de speler zichzelf uitschakelt, maar niet voordat een animatie van Sleep Cat dommelt is afgespeeld - het is gewoon aanbiddelijk.

In alle ernst is ongeveer de helft van de widgets functioneel onbruikbaar. De aanwezigheid van drie verschillende klokken (digitaal, analoog en een met de tijd in twee verschillende zones) lijkt een beetje overbodig en hoewel een peperkoekman met een bordje met de tekst ‘raak me aan’ is allemaal goed en wel, het is nogal vervelend dat hij niets doet als je bezwijkt voor zijn verzoek. Evenzo dient een bloem die voor onbepaalde tijd bloemblaadjes laat vallen als ze wordt aangeduwd, dient als afleiding voor een paar minuten voordat ze wordt vergeten.

Plus-widgets bevinden zich boven de werkelijk bruikbare menupictogrammen, dus als je niet oppast, kun je het Muziekmenu onder een kalender verbergen, wat voor eindeloze verwarring zal zorgen.

Veel erger dan sommige widgets is een van de belangrijkste toevoegingen aan de YP-R1 - Beat DJ. Een veel gehypte functie, dit vergemakkelijkt het 'scratchen' van tracks, of het toevoegen van verschillende effecten zoals galm of echo is misschien wel de meest zinloze toepassing ooit op wat dan ook. Waarom Samsung zich zo druk maakt over deze ‘feature’ heb ik geen idee, want er is veel leuks aan de YP-R1; Beat DJ is echter niet een van die dingen.

Andere ergernissen komen voort uit UI-eigenaardigheden die duidelijk opzettelijk zijn, maar zonder duidelijke goede reden. Het is bijvoorbeeld logisch dat door naar links of rechts te vegen op het scherm Nu afspelen naar voren en naar achteren moet worden gesprongen, maar door naar rechts te vegen zou het volgende nummer moeten worden geselecteerd, niet het vorige?

Navigeren door lange lijsten kan eenvoudiger. Omhoog of omlaag vegen scrolt op de manier die u zou verwachten, maar als u het scherm vasthoudt terwijl u dit doet, vliegen items veel sneller voorbij dan de snelheid waarmee u uw cijfer verplaatst, wat mij contra-intuïtief lijkt. Ik weet niet zeker waarom de afspeelknoppen op het scherm Nu afspelen zijn verborgen totdat je erop tikt om ze weer te geven.

Maar voor het grootste deel merk je de ‘problemen’ van de YP-R1 alleen als je gewend bent geraakt aan de nuances van een ander. aanraakgestuurde gebruikersinterface, zoals die op de iPod touch en iPhone, die nog steeds aanzienlijk beter is dan die van de YP-R1. Afzonderlijk valt er echter weinig te klagen en kan er af en toe een juweeltje worden gevonden.

Mijn favoriet is het Bluetooth-scherm waarop beschikbare apparaten rondcirkelen, die je vervolgens naar het centrale YP-R1-pictogram sleept om het koppelen te starten. Het is natuurlijk gimmickachtig, maar het is ook onmiskenbaar cool. Het is ook behoorlijk geïnspireerd om lange bestandsnamen over het scherm te laten scrollen door ingedrukt te houden. Tot slot, als je net als ik bent en de voorkeur geeft aan een lijst boven een diavoorstelling met albumhoezen wanneer je door muziek bladert, dan is de bestandsbrowser een normale aanloophaven.

De aanwezigheid van een voicerecorder en FM-radio zal niemand verbazen, gezien de vele andere functies die in de YP-R1 zijn gepropt. Beide werken goed genoeg, hoewel ik betwijfel of iemand hun weglating daadwerkelijk zou hebben opgemerkt. Samsung beweert dat de YP-R1 30 uur aan audio of vijf uur aan videoweergave aankan. Beide schattingen zijn vrijwel perfect, totdat je begint te spelen met Bluetooth, waardoor de levensduur van de batterij afneemt alsof het uit de mode raakt.

Formaatondersteuning is uitgebreid. Aan de audiozijde kunnen MP3-, WMA-, Ogg-, AAC-, FLAC-, WAV- en ASF-bestanden allemaal worden afgespeeld, evenals DivX, XivD, MPEG4-, WMV-, H.264-, ASF- en RMVB-video's - zolang de resolutie wordt gehouden op 720 x 480 pixels of hieronder. Als je er zin in hebt, geeft de YP-R1 ook JPEG-, GIF-, BMP- en PNG-afbeeldingen weer.

Hoewel DivX-ondersteuning op zo'n kleine speler misschien een beetje overbodig lijkt, is het eigenlijk best handig. Als u niet al die... eh... homevideo's opnieuw hoeft te coderen om ze op uw draagbare speler te zetten, bespaart u veel tijd. Bovendien is het scherm van de YP-R1 opmerkelijk capabel, met diepe zwarttinten, levendige kleuren en vloeiende bewegingen. Het is absoluut het beste scherm dat ik ooit heb gezien op een speler van dit formaat.

De oortelefoons die bij de YP-R1 worden geleverd, zijn een aangename verrassing omdat ze niet helemaal verschrikkelijk zijn. Natuurlijk, alles waarnaar via hen wordt geluisterd, komt een beetje (oké, veel) vertroebeld en enigszins afwezig over, maar het is een zeldzaamheid om iets in de doos te krijgen met een draagbare speler dat niet zou worden overtroffen door een paar papieren bekertjes en wat draad.

Sluit een goede set telefoons aan en de resultaten zijn veel beter. Er zit een heerlijke warmte in de output van de YP-R1 en er is geen gebrek aan details in het laag en hoogstaande helderheid. Massive Attack's Traan klonk zelden beter op zo'n kleine speler en toen hij ter vergelijking terugkeerde naar een iPod nano, kwam hij echt steriel en levenloos over.
Ik ben er niet helemaal zeker van of FLAC-ondersteuning nodig is voor deze spelersklasse. In een rustige kamer, met een goede koptelefoon is het is mogelijk om wat meer details in sommige muziek te horen, maar laten we eerlijk zijn, als je om getrouwheid geeft, zou je zo'n speler niet moeten gebruiken om naar je albumcollectie te luisteren.

De geluidsverwerking van DNSe 3.0 is verrassend goed. Er is een enorm scala aan pre-sets beschikbaar, evenals een Auto-optie die in theorie de output van de speler zal aanpassen aan wat er momenteel wordt afgespeeld. Het werkt niet altijd, maar als het wel lukt, kan het een echt positief effect hebben. De audio-upscaler van de speler leek alleen iets te doen toen ik een paar 320 kbps mp3-bestanden transcodeerde naar 128 kbps AAC, een niveau van degradatie waaraan niemand hun muziekbestanden zou moeten onderwerpen.

Ik weet niet zeker of de YP-R1 beter klinkt dan een Walkman uit de S-serie, die ongeveer hetzelfde kost. De speler van Samsung heeft een iets rijker geluid, maar het apparaat van Sony is iets natuurlijker in de uitvoer, dus het is meer een kwestie van voorkeur. Als je echter naar de functieset kijkt, dan is de YP-R1 straten verderop. De S-serie heeft een kleiner scherm, is omvangrijker, mist Bluetooth, is gemaakt van plastic, niet van metaal en heeft niets als de formaatondersteuning van de YP-R1.

Het beoordelingsvoorbeeld is aangeleverd door SamsungConnect, die momenteel een Linx B-Tube, Bluetooth-luidspreker met de speler bundelt. Het is een draadloze speaker die fatsoenlijk genoeg is voor als je geen koptelefoon wilt gebruiken, maar niet verwacht dat hij een grote kamer vult of zich vermaakt op een feestje. De YP-R1 is elders op het internet echter aanzienlijk goedkoper te vinden, dus als je geen draadloze speaker nodig hebt, loont het de moeite om wat rond te shoppen.

Vonnis

Simpel gezegd, de YP-R1 is een genot om te gebruiken. De touchscreen-interface is de beste die je zult vinden op een apparaat zonder Apple-logo, het is aantrekkelijk en goed ontworpen en, belangrijker nog, het klinkt uitstekend. Bovendien is het bijna belachelijk goedkoop in vergelijking met zijn rivalen, vooral als je bedenkt hoeveel functionaliteit Samsung heeft gepropt.