Nikon CoolPix L22 recensie

Vorige week heb ik de PowerShot A490, het model op de begane grond in het assortiment compactcamera's van Canon. Vandaag bekijk ik het equivalente model van Nikon, de CoolPix L22. Een van de nieuwe lanceringen van Nikon voor het voorjaar van 2010, de L22 is een budget-compactcamera van 12 megapixels met een 3,6x zoomlens en een scherpe 230k 3-inch LCD-monitor. Het werd tegelijkertijd aangekondigd met de bijna identieke 8-megapixel CoolPix L21, en samen vormen de twee camera's het voordelige instapmodel van Nikon's compacte serie. De L22 wordt momenteel verkocht voor ongeveer £ 80 en de L21 voor ongeveer £ 70.

De goedkopere camera's van Nikon genieten dezelfde goede reputatie als de duurdere modellen, en ondanks de lage kosten en het gebrek aan functies, valt er veel te beleven aan de L22. De carrosserie is van kunststof, maar de bouwkwaliteit is comfortabel bovengemiddeld en het eenvoudige ontwerp heeft een goede ergonomie. De afgeronde vorm is aan de rechterkant dikker om plaats te bieden aan de twee AA-batterijen die de stroom leveren, en de achterkant is gevormd om een ​​comfortabele duimgreep te bieden. De L22 is niet ultracompact en is meer geschikt voor een handtas of jas dan voor een borstzak. Hij is langer maar iets lager en dunner dan de Canon A490, hoewel hij ook iets zwaarder is. Het is verkrijgbaar in zwart, champagne zilver en het aantrekkelijke bordeauxrood dat hier te zien is.

De externe hardware is beter dan de meeste budget-compactcamera's. De 3,6x zoomlens heeft een zoombereik dat equivalent is aan 37 - 134 mm, dat, hoewel niet bijzonder groothoeklens, op zijn minst langer is dan gemiddeld. Vooral de LCD-monitor is verrassend goed, een hoogwaardig 230k drie-inch scherm, iets verzonken om beschadigingen te voorkomen en met een zeer goede antireflectiecoating. De kijkhoek is ook erg goed in alle richtingen behalve naar beneden, misschien wel de richting waarin het er het meest toe doet. De simpele bedieningselementen zijn groot, werken prettig positief en zijn duidelijk gelabeld, en de camera is comfortabel en gemakkelijk te gebruiken.

De meeste budget-compactcamera's zijn vrij licht op het gebied van functies, maar de L22 is zelfs voor die magere standaard slecht uitgerust. Het heeft vijf belangrijke opnamemodi, geselecteerd door op de groene opnameknop te drukken. Zelfs in de meest geavanceerde instelling, de Program Auto-modus, verschijnen alleen beeldgrootte, witbalans, drive-modus en een zeer beperkt aantal basiskleuropties in het menu. De zelfontspanner is beperkt tot slechts 10 seconden, de scherpstelmodus is standaard of macro, en hoewel er vijf flitsmodi zijn, zijn die ook heel eenvoudig. Er zijn geen opties voor lichtmeting of AF-modus, geen instelbare ISO-instelling, geen regeling voor verzadiging, contrast of scherpte.

Er is een nog eenvoudigere Easy Auto-modus, vermoedelijk voor degenen die in de war zijn door iets ingewikkelder dan kauwen, waarin alleen de beeldgrootte onder de controle van de gebruiker blijft. Daarnaast is er een scènemodus met 16 vrij typische scèneprogramma's, een slimme portretmodus met gezichtsdetectie en smile shutter en de video-opnamemodus. Ook dit is erg beperkt door moderne standaarden, met een resolutie van slechts 640 x 480 bij 30 fps en mono audio. Clips zijn beperkt tot de bizar precieze 25 minuten en acht seconden, en het is niet zo verrassend dat de optische zoom tijdens het opnemen niet kan worden bediend.

Er zijn een aantal opties in de afspeelmodus, waaronder nabewerking van D-Lighting om schaduwdetails in scènes met een hoog contrast te verbeteren, en een zeer eenvoudige diapresentatiefunctie. De L22 heeft wat Nikon noemt "3x anti-blur", wat neerkomt op een combinatie van digitale beeldstabilisatie, een bewegingsdetector en de Best Shot Selector, die automatisch de scherpste van tien opeenvolgende opnamen selecteert. Het is niet zo effectief als een goed optisch beeldstabilisatiesysteem of beeldstabilisatiesysteem met sensorverschuiving, maar het helpt wel.

De algehele prestaties van de L22 zijn bovengemiddeld in zijn klasse. Het start op in iets minder dan twee seconden, wat niet slecht is, en in de enkelvoudige modus heeft het een shot-to-shot-tijd van ongeveer 2,3 seconden. In de continue opnamemodus kan het een shot-to-shot-tijd van 1,3 seconden aan, wat vrij snel is. Het AF-systeem presteert ook goed, stelt snel en nauwkeurig scherp in de meeste lichtomstandigheden en vertraagt ​​slechts een beetje bij weinig licht. Het heeft een goede AF-hulplamp met een bereik van ongeveer drie meter in totale duisternis. De enige keer dat het echt moeite heeft met weinig licht bij een groter zoombereik, wanneer het trage maximale diafragma van f / 6.7 betekent dat het niet genoeg licht heeft om betrouwbaar scherp te stellen.

De beeldkwaliteit is niet slecht voor een camera van £ 80, maar het is verre van perfect. De lens heeft een redelijk goede algehele scherpte, maar heeft wel last van een aanzienlijke groothoekvervorming die elektronisch wordt gecorrigeerd. Dit maakt de parallellen recht, maar veroorzaakt wel wat lichte hoekvervaging. Kleurweergave in de standaardmodus ziet er een beetje bleek en onderverzadigd uit, en het dynamisch bereik is ook behoorlijk slecht. De D-Lighting-functie voor nabewerking versterkt schaduwdetail, maar het helpt niet bij de uitgebrande hooglichten.

De L22 heeft geen handmatig instelbare ISO-instelling, dus het is moeilijk om nauwkeurig de ruisbeheersing bij hogere waarden in te schatten, maar door te misleiden tot fotograferen met 800 ISO is er nogal wat ruis zichtbaar. Bij lagere instellingen is de beeldkwaliteit beter, maar het grootste probleem is verrassend slechte beeldverwerking, met zeer zichtbare overdreven verscherping en zeer destructieve beeldcompressie, die de fijne details die door de sensor worden vastgelegd, verminderen, waardoor het doel van de 12 megapixelsensor eerder wordt overbodig. Ik ben benieuwd of de 8 megapixel L21 het beter doet.

"'Vonnis"'
De Nikon CoolPix L22 is een erg goedkope camera, maar toont nog steeds de stijl en bouwkwaliteit van de duurdere modellen van Nikon. Hoewel het veel handige functies mist, presteert en handelt het goed, maar wordt het helaas in de steek gelaten door een inferieure beeldkwaliteit vanwege de overvolle sensor en destructieve beeldverwerking.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en er is een reeks uitsneden met volledige resolutie genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om de algehele afbeelding weer te geven kwaliteit. Deze foto's zijn binnenshuis gemaakt met natuurlijk licht in de schaduw. ”

—-

Dit is het volledige frame bij minimale ISO.

—-

Bij 80 ISO is de beeldkwaliteit redelijk goed, hoewel hij nog steeds te scherp is.

—-

Bij 400 ISO is er enig teken van beeldruis, maar de algehele kwaliteit is nog redelijk goed.

—-

Er is veel meer ruis bij 800 ISO en ruisonderdrukking heeft de algehele kwaliteit verminderd.

—-

Dit is het volledige frame bij 800 ISO. Het maximum is 1600 ISO, maar zo ver kon ik het niet krijgen.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. ”

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het West Window van de kathedraal van Exeter, die u kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede in volledige resolutie, of klik voor de afbeelding op volledige grootte. Het downloadbare bestand is ongeveer 4,2 MB.

—-

De overdreven verscherping en harde compressie hebben alle voordelen van het vastleggen van details van de 12 MP-sensor gewist.

—-

De camera corrigeert de groothoekvervorming automatisch digitaal.

—-

Centrumscherpte is ongeveer gemiddeld voor een goedkope lens, maar de te hoge verscherping vermindert de kwaliteit.

—-

De digitale vervormingscontrole zorgt voor enige hoekvervaging, maar dat valt mee.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnames om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief dynamisch bereik, kleurweergave en het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. ”

—-

Het groothoekuiteinde is gelijk aan 37 mm.

—-

Het telefoto-uiteinde is gelijk aan 134 mm.

—-

Het dynamisch bereik is erg slecht in deze opname met hoog contrast, zonder dat er schaduwdetail zichtbaar is.

—-

D-Lighting toegepast in de afspeelmodus helpt een beetje, maar de hoogtepunten zijn nog steeds doorgebrand.

—-

Kleuren in de standaardmodus zijn een beetje bleek en onderverzadigd.

—-