Canon PowerShot SX110 IS Review

In november vorig jaar heb ik de toen nieuwe PowerShot SX100 IS, het eerste model in een nieuwe serie compactcamera's van Canon. De SX-serie is bedoeld als "familiecamera's", ontworpen om gebruiksvriendelijk te zijn, maar met voldoende veelzijdigheid om meer avontuurlijke fotografen aan te spreken. Canon heeft nu drie nieuwe modellen aan het SX-assortiment toegevoegd, met de lancering vorige maand van de 20x zoom SX1 IS en SX10 IS, en dit, de 10x zoom, 9,0 megapixel SX110 IS.

Het lijkt er steeds meer op dat de SX-serie het overneemt van de eerbiedwaardige A-serie als Canon's primaire mid-range compactcamera's. Terwijl de nieuwste modellen uit de A-serie, zoals de A2000 IS de populaire handmatige opties van eerdere modellen ontbreken, heeft de SX110 IS een volledige reeks handmatige belichtingsopties, plus andere functies die meer ervaren fotografen zullen aanspreken. Het heeft een krachtige pop-upflitser, een grote heldere 3,0-inch 230k LCD-monitor en een traditionele, gebruiksvriendelijke bedieningsinterface.

De markt voor compacte compactcamera's met lange zoom is nog lang niet druk, maar desalniettemin heeft de SX110 IS een formidabele concurrentie, voornamelijk van Panasonic's uitstekende Lumix DMC-TZ5, die een zeer vergelijkbare specificatie heeft met een 10x zoomlens, 9,1 MP-sensor en 3,0-inch monitor. De TZ5 heeft echter een equivalent zoombereik van 28-280 mm (de SX110 heeft 36-360 mm) en die monitor heeft een dubbele resolutie van de Canon. De TZ5 is ook iets goedkoper en kost momenteel ongeveer £ 180. De SX110 zal ook wat concurrentie ondervinden van de 10 MP 7.1x zoom Ricoh R8 (£ 145) en de nieuwe R10, hoewel die camera waarschijnlijk duurder zal zijn.

De SX110 IS is geen kleine camera. Met afmetingen van 110,6 x 70,4 x 44,7 mm en een gewicht van ongeveer 300 g inclusief een paar alkaline AA-batterijen, is hij aanzienlijk groter en zwaarder dan de TZ5. Het is echt te groot en te zwaar om gemakkelijk in een zak te kunnen dragen, en zou baat hebben bij de extra aanschaf van een heuptasje. Om eerlijk te zijn verbaast het me dat het alleen een polsband heeft, aangezien ik kleinere en lichtere camera's met een nekband heb gezien. Het volume van de camera weerspiegelt echter de uitstekende bouwkwaliteit. Ondanks zijn plastic behuizing voelt hij solide en robuust aan, de bedieningselementen, het batterijluik en de pop-upflitser zijn verzonken en stevig gemonteerd, en de gebogen vorm is van nature sterk.

Ondanks dat hij wordt verkocht als een "familiecamera", heeft de SX110 IS een behoorlijk uitgebreide specificatie, meer dan genoeg om creatievere fotografen te plezieren die een beetje willen experimenteren. De 6-60mm f/2.8 – f/4.3 lens is lekker lichtsterk en voorzien van Canons veelgeprezen optische beeldstabilisatietechnologie. De camera is uitgerust met dezelfde DIGIC III-processor als de geavanceerde PowerShot G9 en zit qua zoomvermogen en resolutie zeker aan de bovenkant van Canons uitgebreide assortiment.

Desondanks is de camera goed ontworpen en zeer eenvoudig te bedienen. Ik ben niet enthousiast over het woord 'intuïtief' wanneer het wordt toegepast op technologie, maar het besturingssysteem van de SX110 is zeker heel gemakkelijk te greep, met grote, duidelijk gelabelde bedieningselementen die zelfs voor mensen met een beperkte vinger weinig problemen zouden moeten opleveren mobiliteit. De grote en stevig onhandige modusknop op de bovenplaat draagt ​​de belangrijkste opnamemodi, waaronder automatisch, programmabelichting, diafragma- en sluiterprioriteit en volledig handmatige belichting.

Sluiter- en diafragma-instellingen worden aangepast via het roterende wiel dat ook dienst doet als D-pad, met sluiter snelheden van 15 sec tot 1/2500ste van een seconde en diafragmawaarden van f/8 tot f/2.8 beschikbaar in 1/3EV verhogingen. Normaal ben ik geen fan van dit soort draaiknoppen, maar in dit geval heeft Canon het gevoel en de functie vrijwel perfect en zijn de belichtingsinstellingen snel en eenvoudig aan te passen. De monitor geeft een voorbeeld van de helderheid van de belichting en er is ook match-naaldmeting op het scherm.

Handmatig scherpstellen wordt ook geregeld door de draaiknop, en ook dit werkt verrassend goed, met automatische vergroting van het midden van het frame. De monitor is zeker scherp genoeg voor nauwkeurig handmatig scherpstellen.

Naast de handmatige opties heeft de SX110 12 scènemodi, zowel op de modusknop als toegankelijk via de instelling Scènemodus. Daarnaast zijn er een aantal vooraf ingestelde kleurmodi en een aangepaste modus met instelbaar contrast, verzadiging en scherpte. Andere automatische functies zijn gezichtsherkenning en automatische rode-ogencorrectie. Er is ook een bewegingsdetectiesysteem om bewegingsonscherpte te verminderen, maar dit werkt alleen in de hoge ISO-modus.

Wat de algehele prestaties betreft, is de SX110, niet al te verrassend, een goede match voor de SX100. Het start in een fractie van meer dan twee seconden op, wat vrij snel is voor een camera met lange zoom. In single-shot-modus met maximale beeldkwaliteit en met behulp van een snelle SanDisk Ultra II SDHC-kaart, kan het een shot-to-shot-tijd van 1,9 seconden behouden, wat behoorlijk respectabel is. De camera heeft twee continu-opnamestanden, één met AF en één zonder. In de AF-continumodus wordt elke 1,2 seconden een opname gemaakt, terwijl in de niet-AF-modus het interval slechts 0,8 seconden is, of meer dan 1 fps, wat volgens elke norm vrij snel is.

Zoals gewoonlijk is het AF-systeem van Canon fantastisch, werkt het snel en nauwkeurig bij goed licht en vertraagt ​​het nauwelijks bij weinig licht. De monitor past zich automatisch aan om donkere scènes helderder te maken, zodat je gemakkelijker kunt kadreren, en een krachtige AF-hulplamp zorgt voor nauwkeurig scherpstellen in het donker met een bereik van ongeveer drie meter.

De flitsprestaties zijn ook goed, met een oplaadtijd van shot tot shot onder normale omstandigheden van ongeveer 8,5 seconden. Het vermelde flitsbereik van 3,0 m is enigszins conservatief; Ik zou het dichter bij 4,5 m plaatsen met een goede framedekking. De SX110 heeft een filmmodus, maar net als bij de SX100 is het niets bijzonders, fotograferen met VGA-resolutie en 30 fps. De optische zoom kan niet worden gebruikt tijdens het filmen en videoclips zijn beperkt tot een uur of 4 GB, hoewel dit voor de meeste mensen nauwelijks een probleem zal zijn.

Beeldkwaliteit is natuurlijk een essentiële overweging, en hier ben ik blij te kunnen melden dat de SX11 IS uitblinkt, de SX100 overtreft en de weinige problemen van die camera aanpakt. De lens is erg goed, produceert zeer weinig tonvormige vervorming en slechts een vleugje chromatische aberratie naar de randen van het frame bij groothoek. De scherpte is over het hele frame erg goed. Het algehele detailniveau is uitzonderlijk hoog; in feite produceerde de SX110 enkele van de meest gedetailleerde opnamen die ik ooit van een compactcamera heb gezien, niet in het minst dankzij de zeer lage beeldcompressie. Sommige afbeeldingsbestanden waren groter dan 6,5 MB, wat enorm is voor een 9MP-camera. Het dynamisch bereik is beter dan gemiddeld en de kleurweergave is ook uitstekend, met goede details, zelfs in zeer heldere, verzadigde kleuren.

De SX100 IS had wel wat problemen met beeldruis bij hoge ISO, maar deze lijken in de nieuwe camera grotendeels verholpen te zijn. Opnamen bij 80 en 100 ISO zijn erg schoon, en hoewel er een beetje ruis zichtbaar is bij 200 ISO, zijn opnames bij 400 ISO verrassend schoon en gedetailleerd, met vrijwel geen kleurvervorming. 800 ISO-opnames missen wat detail, maar nogmaals, de kleurgetrouwheid is erg goed. De camera heeft een normaal maximum van 1600 ISO en zelfs bij deze instelling zijn de opnames prima bruikbaar voor kleine prints of websites, zolang je een beetje korrel niet erg vindt.

"'Vonnis"'
Overweeg je een Panasonic TZ5, maar wil je echt handmatige belichtingsopties, dan is de SX110 ISO precies wat je zoekt. Het is snel, goed gemaakt, veelzijdig, gebruiksvriendelijk en heeft een uitstekende beeldkwaliteit. Het is een beetje duur, maar het is echt een van de beste digitale camera's voor algemeen gebruik op de markt.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testshots zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte met de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks uitsnedes met volledige resolutie zijn genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om de algehele afbeelding te tonen kwaliteit. ”

—-

Dit is het volledige frame bij de minimale gevoeligheidsinstelling van 80 ISO.

—-

Bij 80 ISO is de beeldkwaliteit mooi en schoon met goede kleuren en scherpe details.

—-

Vrijwel hetzelfde bij 100 ISO.

—-

Er is wat ruis zichtbaar bij 200 ISO, maar dat is niet genoeg om een ​​probleem te veroorzaken.

—-

Bij 400 ISO is er ruis zichtbaar, maar geen van de ongelijkmatige kleurvervorming die normaal gesproken op dit niveau te zien is.

—-

De meeste van de echt fijne details zijn verloren gegaan bij 800 ISO, maar de kleur is nog steeds redelijk goed.

—-

1600 ISO is zo goed als bruikbaar in noodgevallen, maar de beeldkwaliteit is behoorlijk slecht.

—-

Dit is het fullframe bij 1600 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de originele afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit te tonen. U kunt op enkele andere foto's klikken om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. ”

—-

De gebruikelijke testopname van het kathedraalvenster om detail en scherpte te vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede op volledige resolutie of klik om de volledige versie te downloaden.

—-

Het niveau van fijne details in deze opname is fantastisch, een van de beste die ik van een compact heb gezien.

—-

De grote 10x zoomlens produceert verrassend weinig tonvormige groothoekvervorming.

—-

Centrumscherpte is erg goed.

—-

Er is een beetje chromatische aberratie in de hoeken van het frame, maar de scherpte is nog steeds redelijk goed.

—-

”Hier zijn enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige foto's kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. ”

—-

Het brede uiteinde van het zoombereik is gelijk aan 36 mm, niet erg breed in vergelijking met het 28 mm brede uiteinde van de Panasonic TZ5.

—-

Het telelenseinde is gelijk aan 360 mm, ideaal om in te zoomen op de details.

—-

De kleurweergave is uitstekend, met veel detail, zelfs in de verzadigde gebieden.

—-

Een goed dynamisch bereik zorgt voor een mooie balans tussen schaduw- en hooglichtdetail.

—-