Vivitek H1080FD DLP Projector Review

Over uitersten gesproken. In juli hebben we een LED-projector uitgecheckt – de H109080FD – van het nieuwe (naar het VK) projectiemerk Vivitek dat maar liefst 11 mille kostte. Maar hier kijken we vandaag naar een Vivitek-projector die van jou kan zijn voor het vorstelijke bedrag van £ 849. Inclusief btw.

De meeste merken hebben niet in de buurt van dit niveau van prijsdiversiteit in hun assortiment, en de geest eerlijk gezegd verbijsterd over het verschil in prestatieniveau dat ik zou verwachten te vinden tussen de twee modellen. Wat een mooie manier is om te zeggen dat ik niet anders kan dan me zorgen te maken dat de H1080FD op instapniveau net zo slecht zal blijken te zijn als de H9080FD uitstekend was...

Het is niet verrassend dat de H1080FD lang niet zo veel productvolume voor je geld levert als zijn illustere vlaggenschip. De afmetingen van 335 x 102 x 256 mm zijn volledig in lijn met het soort salontafelvriendelijke gerechten gezien met concurrerende ultra-budgetmodellen van InFocus, Optoma en, in het verre verleden, Panasonic.

De H1080FD is ook redelijk netjes gekleed voor zo'n goedkope eenheid, met een nette witte afwerking en smaakvol afgeronde randen. Het enige dat er esthetisch een beetje afwijkt, is de lens. Het is een heel kleine aangelegenheid – slechts iets meer dan een centimeter breed – maar het is zonder pardon in een ton geschoven dat eruitziet alsof het ontworpen met een veel grotere lensarray in gedachten, met nogal goedkoop ogende zwarte plastic 'screening' die wordt gebruikt om de lens in te houden positie.

De aansluitingen van de H1080FD zijn uitstekend voor zijn geld. Twee HDMI's brengen de bal aan het rollen, terwijl ik er eigenlijk maar één zou verwachten op zo'n betaalbare machine. Maar opmerkelijk genoeg heeft de projector ook een USB-poort, een RS-232C-besturingspoort, een D-Sub pc-poort en zelfs een 12v-triggeruitgang die u zou kunnen gebruiken om automatisch een gemotoriseerd scherm op te starten.

Het is enigszins teleurstellend om te ontdekken dat de USB-poort er alleen is voor servicegebruik en dat ik mijn digitale foto's er niet doorheen zou laten spelen. Maar zo'n teleurstelling is nauwelijks oneerlijk als je het hebt over een projector die zo goedkoop is als de H1080FD.

Wat betreft de ingewanden van de projector, het eerste dat moet worden gezegd, is dat de H1080FD, niet verrassend vanwege zijn geld, heeft de LED-verlichting van de H9080FD gedumpt ten gunste van een rechttoe rechtaan 0,65 inch single-chip DLP/230W-lamp opstelling.

Echter, indrukwekkend voor de prijs, is de resolutie van deze chipset een native Full HD 1.920 x 1.080. Bovendien wordt gerekend dat de lamp een hoog maximum van 1.800 lumen uitstraalt, terwijl de volledige aan/uit-contrastverhouding van de projector een respectabele (voor dit marktniveau) 4.000:1 wordt geacht.

De enige zorg die ik heb met deze cijfers is of de helderheid eigenlijk te hoog is, wat duidt op een pc-bias beeldprestaties in plaats van iets dat geschikt is voor films, die de voorkeur geven aan een sterke zwartniveaurespons boven helderheid.

Het instellen van de H1080FD is een vrij eenvoudig proces. Er zijn vastgeschroefde poten aan de achterkant van de projector en een uitklapbare poot aan de voorkant om u te helpen het beeld in een hoek te plaatsen correct op uw scherm, terwijl zoom-/focusringen gemakkelijk toegankelijk worden gemaakt via een gat in de bovenkant van de projector kant.

Het is echter onvermijdelijk dat er beperkingen zijn. Om te beginnen is de aangeboden optische zoom niet bepaald spectaculair, met een projectieverhouding van 1,6-1,92. De lens is ook ontworpen met korte projectieafstanden in gedachten – tot op zekere hoogte een redelijk verstandige zet, gezien het informele ‘huiskamer’-gebruik waarvoor hij waarschijnlijk het meest wordt gekocht. Maar het maakte de H1080FD wel de eerste projector die ik al een tijdje heb getest, waarvoor ik van mijn achterste moest stappen - schandalig! – en verplaats mijn projectorstandaard naar voren vanuit zijn gebruikelijke positie, helemaal achterin mijn 5 meter lange testruimte.

De andere, meer vervelende tekortkoming van de set-up is het ontbreken van enige verticale of horizontale optische beeldverschuiving. Dit betekent dat veel mensen de ingebouwde digitale keystone-aanpassingsfunctie van de projector zullen moeten gebruiken om de zijkanten van hun foto ziet er recht uit, met alle mogelijkheden om de foto te beschadigen die elke vorm van digitale gekkigheid altijd heeft introduceert.

Op weg naar de verrassend goed gepresenteerde schermmenu's van de H1080FD (via een fatsoenlijk georganiseerde en indrukwekkend verlichte afstandsbediening), vond ik een respectabel aantal functies om me te helpen afbeeldingen te kalibreren om passen bij mijn smaak. Een van de hoogtepunten is een kleurbeheersysteem waarmee u de tint, verzadiging en versterking voor rood kunt aanpassen, groene, blauwe, cyaan, magenta en gele kleurcomponenten, een verrassend flexibele gamma-aanpassing en een huidskleur tweaker.

De projector biedt doordacht drie geheugenbanken waar u uw eigen voorkeursinstellingen kunt opslaan, evenals drie voorgeprogrammeerde presets: Movie, Normal en Bright.

Het is misschien jammer dat Vivitek geen Sport- en vooral Game-presets aan deze lijst had kunnen toevoegen, maar het duurt niet lang om zelf geschikte presets voor dit soort bronnen in te stellen.

Als je echter betrokken raakt bij het verfijnen van de foto's, raad ik je ten zeerste aan om altijd de filmmodus als je startpunt, want om eerlijk te zijn zijn de voorinstellingen Normaal en Helder allebei mooi onbetrouwbaar. Als je voor het eerst naar de H1080FD kijkt terwijl een van deze laatste modi is geselecteerd, is de grijze wassing dat over alles heen hangt, samen met een aantal serieus niet overtuigende kleuren, zijn allebei mooi alarmerend.

De filmmodus zorgt er echter op wonderbaarlijke wijze en onmiddellijk voor dat kleuren er een stuk geloofwaardiger uitzien, terwijl ook het zwartniveau opheffen van een teleurstelling naar een eigenlijk behoorlijk respectabel niveau, tenminste met films.

Sterker nog, in de filmmodus is de beruchte martelreeks van geknoopt touw / dangly bits van "Casino Royale", met zijn pikzwarte achtergrond, lastig huidtinten en gestileerde verlichting, ziet er dus veel beter en overtuigender uit dan gewoonlijk het geval is met een projector die minder dan een groots.

Begrijp me niet verkeerd. Ik heb het hier niet over kleuren die genieten van het soort subtiliteit van vermenging en toon dat fatsoenlijke projectoren hoger in de prijsboom onderscheidt - vooral waar het diepe groenen betreft. En zwartwaarden zien er nog steeds troebel genoeg uit om schaduwdetails te verbergen, waardoor donkere scènes er een beetje vlak uitzien. Maar met het risico te werken wat een schreeuwend voor de hand liggend punt is, doet de H1080FD het voor zijn geld echt helemaal niet slecht met kleuren of contrast.

Vooral omdat het een andere zeer onverwachte snaar aan zijn fotoboog heeft: verrassend goede fijne details. HD-films zien er op de H1080FD net zo gestructureerd en scherp uit als op veel projectoren die vier keer zoveel kosten, met alle de beelddetails die HD onderscheiden van zijn tegenhanger in standaarddefinitie, worden verrassend weergegeven vertrouwen. Je krijgt zelfs een goed idee van de filmische korrel die tegenwoordig zo geliefd is bij de meeste Blu-ray-auteurshuizen.

Het is ook de moeite waard om te benadrukken hoe dynamisch de afbeeldingen van de H1080FD eruitzien, aangezien de hoge helderheid output zorgt ervoor dat afbeeldingen veel punch hebben zonder er bijna zo vervaagd uit te zien als ik had verwacht ze toe. Dit is met name het geval als u de uitgangsmodus van de Boost-lamp gebruikt (iets dat op zijn minst het proberen waard is, omdat het de zwartwaarden niet zo verpest als vergelijkbare systemen op sommige concurrerende modellen).

Het is echter onvermijdelijk dat er tekenen zijn van het budgetkarakter van de H1080FD dat verder gaat dan de occasionele bedrieglijke kleurtoon en verpletterd zwartniveau.

Om te beginnen zien afbeeldingen - vooral erg donkere of opnamen met een heldere blauwe lucht - er soms wat ruis uit. Vervolgens zien 'halfheldere' afbeeldingen met een mix van heldere en donkere inhoud er soms een beetje gedempt uit in vergelijking met meer universeel donkere of heldere afbeeldingen.

Het leek me ook tijdens zeer donkere scènes dat er een kleine afwijking in de kleurtint was in verschillende delen van het beeld – hoewel dit alleen opvalt bij bijna volledig zwart inhoud.

Elders vond ik feeds van "Halo 3 ODST" van mijn Xbox 360 die er niet zo rijk uitzagen in zwartniveau als normale videofeeds - een situatie ook onlangs gezien op de led-lcd-tv's van Samsung. Maar de H1080FD heeft niet de HDMI-oplossing voor het aanpassen van het zwartniveau die de Samsung-tv's aangeboden.

Een andere merkwaardige ontdekking is dat de H1080FD niet blij lijkt met het spelen van 1080p/24 Blu-ray-uitgangen. De vreemdheid begon toen de HDMI 'handshake' van mijn Pioneer LX91 Blu-ray-deck met de projector leidde tot een standaarduitvoer van 720p - ondanks dat de projector een native Full HD-resolutie had. Toen ik de Blu-ray-uitvoer dwong naar 1080p/24, bleven de verzadigingsniveaus van de projector en de algemene kleurtoon verschuiven op een behoorlijk afleidende manier. Toch werkte 1080p/60 absoluut prima, dus ik zie het 1080p/24-probleem niet als een grote afknapper voor de informele doelgroep van de H1080FD.

Een ding dat zeker een groot probleem zou kunnen zijn, is iets dat ik voorspelde zodra ik ontdekte dat de H1080FD DLP-technologie gebruikt: het regenboogeffect.

Dit fenomeen, veroorzaakt door het kleurenwiel van de single-chip DLP, vindt strepen van puur rood, groen en blauw die even in uw perifere zicht flitsen als u uw ogen over het beeld beweegt. Op de H1080FD is het probleem zelfs ernstig genoeg om gemakkelijk zichtbaar te zijn over zeer heldere delen van het beeld zonder dat u uw ogen beweegt, vooral tijdens camerabewegingen. Het is de moeite waard om hier te benadrukken dat niet iedereen het regenboogeffect ziet. Maar hoewel ik er over het algemeen niet zo'n last van heb als een of twee van mijn vrienden, merkte ik het toch regelmatig op de H1080FD.

Een paar andere probleempjes die ik heb met de H1080FD zijn a) dat het een beetje luidruchtiger is dan ik zou willen, vooral met de Boost lampmodus, en b) dat de ventilatieopeningen langs de zijkanten van de projector en het nogal onhandige lensontwerp allebei behoorlijk wat licht laten ontsnappen in uw Kamer.

Nu de beeldbeoordeling van de H1080FD voltooid is, zou ik normaal gesproken op dit punt naar het vonnis gaan. Maar in een poging om zichzelf nog gebruiksvriendelijker te maken voor de plug-and-play-menigte, heeft hij een ingebouwde 5W mono luidspreker, zodat u geluid kunt krijgen bij uw foto's zonder dat u een aparte audio hoeft te ritselen systeem.

Het is duidelijk dat deze oplossing nauwelijks ideaal is voor het bekijken van films, deels vanwege het onvermijdelijke gebrek aan onbewerkte audio vermogen, maar ook omdat de audio op zo’n afstand van het beeld wordt geproduceerd dat het hoort begeleidend. In de opstelling van mijn kamer zit de projector zelfs achter mijn kijkpositie, dus de audio/video-dislocatie kan niet extremer zijn!

Maar om eerlijk te zijn, de kwaliteit van de audio die door de luidspreker wordt geproduceerd, is echt niet slecht; behoorlijke volumes kunnen worden verkregen, en er is meer duidelijkheid in de mix dan ik zou verwachten van een monoluidspreker. Dus ik zou zeker zeggen dat het geluid goed genoeg is om te werken met een informele gamesessie of sportevenement.

"'Vonnis"'

Hoewel er duidelijke tekenen zijn van het budgetkarakter van de H1080FD in zijn bouwkwaliteit en sommige aspecten van zijn prestaties, is het doet het nog steeds goed genoeg om op zijn minst een auditie te rechtvaardigen als je op zoek bent naar een verrassend goedkope 'parttime' projector.