Candy CDW20DSS Solo Magnetron Review

Vonnis

Er zijn enkele twijfelachtige beslissingen genomen met betrekking tot het ontwerp van de Candy CDW20DSS-DX Solo Magnetron, inclusief afwerkingen die constant moeten worden afgeveegd en de spiegeldeur die niet te zien is door. Bij deze capaciteit en betaalbare prijs is de royale caviteit echter een absoluut pluspunt. Bovendien kunnen de handige automatische programma's van deze magnetron uw kook-, opwarm- of ontdooitijden berekenen op basis van het gewicht van uw voedsel. Het onthouden van de volgorde van de programma's en het onder de knie krijgen van de besturing kost misschien wat tijd, maar het eten wordt goed en grotendeels gelijkmatig opgewarmd.

Invoering

De Candy CDW20DSS-DX Solo Magnetron is een betaalbare stand-alone magnetron die beschikt over een aantal automatische kookprogramma's en ontdooien op gewicht tot 1,8 kg.

Hoewel het even wennen is aan de knoppen en het zicht door het kijkvenster verre van geweldig is, is dit apparaat onderscheidt zich van zijn budget-end peers vanwege de grootte van de draaitafel en holte, net geschikt voor een diner van 28,5 cm bord.

Ontwerp en functies

• Kijkvenster is niet transparant genoeg
• De besturing is even wennen
• Holte past op borden

Het eerste dat opvalt aan de Candy CDW20DSS-DX is de glanzende deur die in wezen ook dienst doet als spiegel. Hoewel het nut van een spiegel in de keuken discutabel is, is deze ook gevoelig voor vingerafdrukken - net als de geborstelde metalen afwerking die ernaast en op het bedieningspaneel wordt gebruikt. De zilverkleurige kunststof handgreep en knopen en de metalen boven- en zijkanten van het apparaat zijn relatief subtiel.

Het spiegeleffect betekent ook dat het onmogelijk is om het voedsel in de gaten te houden tijdens het koken, omdat het kijkvenster te donker wordt om er doorheen te kijken, zelfs als de interne verlichting aan is. De enige manier om uw eten te controleren, is dus de magnetron te pauzeren door de deur te openen. Of wachten tot het buiten donker wordt en de keukenverlichting uitdoen.

Om het thema van de duisternis voort te zetten, zou het scherm ook helderder kunnen zijn. Bovendien, hoewel de hoofdnummers groot en leesbaar genoeg zijn, zijn de pictogrammen die de geactiveerde functies aanduiden zo klein dat ze in wezen je neus recht op het scherm moeten steken.

De bedieningsknoppen omvatten Power (gesymboliseerd door golven), Weight Adjust (een gewichtspictogram met de letter "g"), Multi-Stage Cooking (een koksmuts met een hart), Auto Defrost (een smeltende vlok met een gewichtspictogram), Speed ​​Defrost (een smeltende vlok met een klokpictogram), Clock, Stop/Cancel en Start/Quick Begin. Tussen de laatste twee en de rest vind je de Time/Menu-draaiknop.

Om te beginnen met koken, moet u eerst het vermogensniveau bevestigen (0-100% in stappen van 20 procentpunten) door op de knop Power te drukken. toets, kies vervolgens de gewenste tijd (in stappen van 10 seconden tot 5 minuten, daarna in stappen van 30 seconden) met behulp van de draaiknop en druk op de start knop. Er is ook een Quick Start-functie waarmee u direct kunt beginnen met koken, maar in dat geval wordt de tijd toegevoegd in stappen van 30 seconden door herhaaldelijk op de startknop te drukken.

Een van de acht automatische programma's (Melk/Koffie, Rijst, Spaghetti, Aardappel, Automatisch opwarmen, Vis, Pizza en Popcorn) kan worden gekozen door aan de knop te draaien en het juiste gewicht in te stellen met behulp van de Gewichtsaanpassing knop. Op het display worden de programma's alleen met cijfers weergegeven, dus je zult de handleiding moeten raadplegen.

Zoals blijkt uit de ietwat moeilijk te herkennen verschillen tussen hun kleine pictogrammen, is de Speed ​​Defrost functie is op tijd gebaseerd, terwijl automatisch ontdooien op gewicht is gebaseerd, waarbij opnieuw gebruik wordt gemaakt van de gewichtsaanpassing knop.

Met de functie Meertraps koken kunt u het apparaat programmeren om het vermogen te verhogen of te verlagen niveau op een bepaald punt tijdens het koken, maar het kan niet worden gecombineerd met ontdooien of auto programma's.

De magnetron heeft ook een automatisch kinderslot na een minuut inactiviteit. Alle knoppen en de draaiknop blijven buiten werking totdat de deur van het apparaat wordt geopend.

Een absoluut positief punt is dat de CDW20DSS-DX voor zijn capaciteit en prijsklasse een grote holte heeft. Hoewel een relatief standaard dinerbord van 28,5 cm het absolute maximum was dat erin kon, waren de holtes van de 20 liter Beko MOC20100 en de 17 liter Russell Hobbs Scandi Digital Magnetron zijn aanzienlijk kleiner.

Prestatie

• Ontdooien gaat redelijk gelijkmatig
• Automatische programma's zijn handig voor koken en opwarmen
• Het duurt ongeveer 12 minuten om een ​​rauwe bakaardappel in de magnetron te zetten

Met 700W is de Candy CDW20DSS-DX geen bijzonder krachtige magnetron, die voor sommige taken langere kooktijden vereist. De resultaten die ik had waren echter redelijk gelijk, wat betekent dat er niet veel extra kooktijd nodig was na het roeren of omdraaien van het voedsel.

Eerst ontdooide ik twee middelgrote sneetjes bevroren witbrood gedurende 1 minuut met de instelling Snel ontdooien. Beide ontdooiprogramma's pauzeren tijdens het proces en herinneren u eraan het voedsel om te draaien. Na 40 seconden ontdooien waarschuwde de magnetron me om het brood om te draaien. In dit stadium waren de hoeken van de plakjes warm op mijn thermische camera, terwijl het midden koud was. Na 20 seconden leken de plakjes nog steeds een kouder centrum te hebben. Toch was het maar een beetje koel en vochtig om aan te raken – in plaats van drassig of bevroren – en voelde prima aan voor het maken van een broodje. Terwijl de hoeken warm bleven, waren er geen duidelijke hete plekken.

Ik heb ook de op gewicht gebaseerde Auto Defrost-instelling geprobeerd, waarbij ik koos voor het dichtstbijzijnde beschikbare gewicht - 100 g voor twee sneetjes brood die ongeveer 75 g wogen. Aangezien deze functie waarschijnlijk bedoeld is voor dikker voedsel, zoals stukken vlees, was de totale programmatijd 5mins30sec. Met nog 1 minuut en 50 seconden te gaan, waarschuwde het apparaat me dat ik het voedsel moest omdraaien. Op mijn thermische camera waren de resultaten redelijk gelijk, hoewel begrijpelijkerwijs te warm.

Vervolgens heb ik een aantal automatische programma's getest, te beginnen met programma 2 voor rijst. Er zijn geen specifieke instructies in de handleiding voor het koken van de rijst, maar ik koos het laagst beschikbare gewicht – 150 g – en voegde 300 ml water toe. Het duurde 20 minuten en de rijst kwam eruit met een goede textuur, wat nog beter was nadat hij een paar minuten in het apparaat had gestaan.

Nadat ik de rijst had afgekoeld en gekoeld, heb ik het programma Auto Reheat (5) gebruikt om 200 g ervan op te warmen met twee eetlepels water. Voor dit gewicht stelde het apparaat een kooktijd van 2 minuten voor. De rijst werd redelijk gelijkmatig verwarmd, met een temperatuur van 95,5°C in het midden en ongeveer 85°C aan de randen. Na even roeren was de temperatuur nog steeds een veilige 79°C.

Toen richtte ik mijn aandacht op het koken van een rauwe bakaardappel van 360 g die ik had geprikt, geolied en gezouten. Na 8 minuten op vol vermogen, halverwege omgedraaid en de aardappel een extra minuut, mijn temperatuursonde had nog steeds een knapperige weerstand, hoewel de binnenkant gemeten 94°C. Ik draaide de aardappel weer om en kookte hem nog 2 minuten. Het midden voelde nog een beetje stevig aan als er met een satéprikker in werd geprikt, hoewel de binnentemperatuur 100,8°C had bereikt en de schil van de aardappel begon te rimpelen. Toen ik het opensneed, was er nog een hardere kern zichtbaar op mijn thermische camera. Ik zette de aardappel weer in elkaar en zette hem nog een minuut in de magnetron om de eetbare status te bereiken.

Toen ik leerde dat langer beter is, gebruikte ik het automatische programma voor aardappelen (4). Dit is een van de weinige programma's die op porties is gebaseerd in plaats van op gewicht, waarbij één portie wordt geschat op 230 g en 6 minuten duurt. Ik had een aardappel van 330 g, maar besloot het programma twee keer uit te voeren, het tussen de beurten om te draaien en het in wezen 12 minuten te koken. Na de aardappel nog een minuutje te hebben laten staan, ging de spies er soepel in en gaf hij 97,5 °C aan. Bij het opensnijden was de binnenkant aangenaam luchtig.

Laatste aanbiedingen