Saints Row (2022) Beoordeling

Vonnis

Saints Row (2022) vertegenwoordigt een reboot voor de serie, terugbellend op de iconische satirische en gekke toon — maar dit voelt aan als een stap achteruit. Hoewel de over-the-top actie vermakelijk blijft, zijn de fantasieloze missies saai en levert het verhaal geen lach of een boeiend plot op.

Invoering

De Saints Row-serie heeft zichzelf nooit serieus genomen en koos voor een meer ontspannen en komische benadering van de georganiseerde misdaad, in tegenstelling tot de ruigere opnames van andere studio's.

De reboot van Saints Row (2022) probeert een vergelijkbare benadering te volgen als zijn voorgangers, met chaotische actie die zo absurd is dat het een parodie op het randje is. Tijdens de campagne ervaar je treinovervallen, gevangenisuitbraken en meer explosies dan alle Michael Bay-films bij elkaar.

En toch kan ik niet anders dan het gevoel hebben dat ontwikkelaar Volition uit het oog is verloren wat de Saints Row-serie in de eerste plaats zo aantrekkelijk maakte: de komedie. Ja, er zijn hier genoeg grappen, maar ze vallen meestal flauw, zonder de satirische humor van zijn voorgangers.

Zonder de prikkelende satirische komedie waarop zijn voorgangers zijn reputatie bouwden, Saints Row (2022) voelt uiteindelijk als een middelmatige imitatie van de open-wereldgames waarin de serie eerder heeft gepord plezier. Hier zijn mijn gedachten.

Verhaal

• Personages zijn vervelend en missen diepte
• Saaie en grillige verhalen
• Grappen komen niet aan

Volition heeft gekozen voor een schone lei voor de nieuwste inzending van Saints Row, en positioneert deze als een reboot in plaats van een voortzetting van eerdere inzendingen. Dat betekent dat u geen bekende gezichten of locaties zult zien.

In plaats daarvan draait Saints Row (2022) om een ​​groep van vier jongvolwassenen, die hun toevlucht hebben genomen tot de georganiseerde misdaad om huur te betalen. De hoofdpersoon, genaamd "The Boss", is een chatterbox-huurling die zich gedraagt ​​​​en klinkt als een imitatie van Ryan Reynolds.

De baas is niet bepaald een uitgewerkt personage, met als enige twee waarneembare persoonlijkheidskenmerken zijn grove liefde voor moord en zijn sterke band met zijn vrienden. En hoewel het gebrek aan karakterontwikkeling of -groei vergeeflijk is voor een game van deze aard, is zijn onvermogen om me aan het lachen te maken een misdaad die niet kan worden getolereerd.

Zijn drie vrienden hebben soortgelijke problemen. Kevin is een idiote DJ die zonder shirt rondloopt, terwijl Eli een stereotiepe hipster-nerd is die alle plannen van de bende beraamt. Geen van beiden dragen veel bij aan het verhaal, terwijl ze de emotionele diepgang en sympathie missen om me eraan te hechten. Neenah is mijn favoriet van het trio; ze is een realistisch personage dat een normaal gesprek kan voeren en een gegronde onderbreking biedt van de hersenloze actie - maar zelfs zij maakte geen blijvende indruk.

De vier hoofdpersonages voelen zich niet op hun plaats in een Saints Row-game, omdat ze zich niet gedragen als criminelen die je in vergelijkbare games aantreft, vooral vanwege hun jonge leeftijd. In plaats daarvan lijken ze op de slecht geïnformeerde interpretatie van een 60-jarige over de millenniumcultuur, en het is meer ineenkrimpend dan komisch.

Het hoofdverhaal concentreert zich op de vier vrienden die de allereerste Saints-bende vormen, terwijl ze drie andere facties proberen uit te dagen voor territorium in de stad Santo Ileso. Dit omvat veel straatgevechten, evenals het verwerven van criminele ondernemingen om uw inkomsten te vergroten. Helaas is er verder niet veel van een plot, met de afwezigheid van hoge inzetten die weinig urgentie bieden.

Het lijkt erop dat ontwikkelaar Volition zich realiseerde dat dit het laatste derde deel van het verhaal is, omdat het een nieuwe antagonist heeft toegevoegd met twijfelachtige motieven. Met weinig opbouw tot nu toe, voelt het alsof er een compleet nieuw verhaal op het einde is geslagen voor een schokkend en abrupt einde.

Ik had nooit verwacht dat een Saints Row-game een verhaal van blockbuster-kwaliteit zou hebben, maar ik hoopte dat ik er op zijn minst om zou lachen. Er zijn een paar grappige momenten, zoals de LARP-missies (Live action role-playing game) waarbij vijanden dramatisch doen alsof ze sterven wanneer ze worden aangevallen. Maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit hardop heb gelachen tijdens het spelen van Saints Row (2022).

Het is ook jammer dat Saints Row zijn satirische humor heeft verloren. Het vorige bericht, Saints Row 4, parodieerde Mass Effect en The Matrix met veel succes, maar ik heb geen grappen van dit soort opgemerkt in de laatste inzending.

Gameplay

• Grote verscheidenheid aan wapens en voertuigen
• Missies zijn saai en repetitief
• Stad in de open wereld voelt levenloos aan

Saints Row (2022) is een third-person shooter met een overvloed aan wapens, variërend van pistolen tot raketwerpers. Bovendien hebben voertuigen maar een paar kogels nodig om als vuurwerk te ontploffen, wat resulteert in over-the-top explosieve gevechten die zowel vermakelijk als spectaculair zijn.

Met de beste missies in Saints Row kun je zoveel mogelijk chaos veroorzaken, of het nu gaat om het stelen van een tank om een ​​conventie te verstoren of het gebruik van een raketwerper om een ​​helikopter neer te halen. Dit zijn ongetwijfeld de hoogtepunten van de campagne.

Helaas zijn er meer dieptepunten dan hoge. Bij de overgrote meerderheid van de doelstellingen moet je gewoon kleine groepen vijanden uitschakelen, wat erg repetitief kan worden. De drie verschillende facties hebben op zijn minst een kleine variatie in vijandige typen, met de neon-geklede Idols-bende met vijanden die kogels kunnen afweren, terwijl de futuristische militante Marshall-groep sci-fi lasergeweren heeft die kunnen toeslaan vanaf ver.

Om de een of andere bizarre reden mis je een missie op het moment dat een van de AI-gestuurde personages wordt gedood tijdens een gevecht. Dit is vooral frustrerend in een spel waar voertuigen vaak exploderen en iedereen in hun straal omver rijden. Je krijgt een klein tijdsbestek waarin je je bondgenoten kunt doen herleven, maar het kan moeilijk zijn om het kleine meldingspictogram op te merken als er zoveel bloedbad op het scherm is. Je zult waarschijnlijk een betere tijd hebben in de optionele coöpmodus, omdat je vrienden waarschijnlijk veel betrouwbaarder zullen zijn dan de frustrerende AI.

Saints Row (2022) deelt dezelfde Criminal Ventures-functie als eerdere inzendingen, waardoor je nieuwe bedrijven kunt verwerven en vervolgens zijmissies kunt voltooien om je inkomsten te vergroten. De kwaliteit van deze missies varieert echter enorm. Jezelf voor inkomend verkeer werpen als onderdeel van een verzekeringszwendel is een goede lach, maar slepen is kwetsbaar objecten op de kaart is aanzienlijk minder vermakelijk en voelt meer als een karwei dan als een plezierige kant werkzaamheid.

Mijn grootste klacht over de gameplay is dat het originaliteit mist. Ik heb het gevoel dat ik elke missie eerder in een andere game heb gespeeld, waarbij Saints Row weinig doet om een ​​beproefde formule te verbeteren. Iedereen houdt van een goede treinoverval en uitbraak uit de gevangenis, maar dergelijke missies zijn tot de dood volbracht en er is hier niets nieuws om de ervaring gedenkwaardiger te maken dan eerdere games.

Ook voelt de stad Santo Ileso levenloos aan, wat jammer is voor een open-world game van deze schaal. Buiten missies zijn de enige interactieve gebouwen winkels voor kleding, wapens en voertuigen. Er is geen prikkel om te verkennen en schijnbaar geen willekeurige gebeurtenissen waardoor de wereld leeft. De stad is losjes gebaseerd op Las Vegas, maar geen van de belangrijkste missies was het bezoeken van een grandioos casino, hotel of circusshow - een gemiste kans, als ik er ooit een zag.

Wat ik wel leuk vond, was de mogelijkheid om je thuisbasis aan te passen. Door foto's te maken van bepaalde levenloze objecten in de stad, kun je ze bestellen om de kerk te versieren die je als je hoofdkwartier hebt geclaimd. Door voertuigen te stelen of te kopen, kun je ze ook oproepen in de garage van je basis, wat een bevredigend gevoel van vooruitgang geeft terwijl je je rijk uitbreidt.

Prestaties en beelden

• Ziet er niet uit als een game van de huidige generatie
• Meerdere spelbrekende bugs
• Ragdoll-fysica kan vervelend worden

Net als eerdere Saints Row-games, heeft deze reboot een cartoonachtige kunststijl, die anders is dan de meer fotorealistische versies van het genre elders. Ik denk dat dit een goede zet is, omdat het bijdraagt ​​aan de nonchalante toon van Saints Row.

Ik denk echter dat de personagemodellen er een beetje te basaal uitzien voor een nieuwe generatie game op PS5 en Xbox-serie X. Volition heeft duidelijk de grenzen van de nieuwe consoles niet verlegd, hoewel dat waarschijnlijk zal zorgen voor ondersteuning voor oudere platforms.

De prestatieproblemen zijn minder vergeeflijk, omdat ik tijdens de campagne een aantal problemen heb ondervonden. Vijanden zullen soms op een verkeerde locatie spawnen, wat betekent dat ik het gespecificeerde missiegebied moest verlaten om mijn doel te bereiken. Dit zou niet zo problematisch zijn geweest als de timer van 15 seconden er niet was geweest om een ​​missie opnieuw te starten als je te veel tijd buiten de missiegrenzen doorbrengt.

Ik ben ook gevallen tegengekomen waarin het activeren van een finishing move mijn personage op zijn plaats heeft bevroren, waardoor ik de PS5 opnieuw moet instellen om dit probleem op te lossen. De vijandelijke AI heeft ook zijn eigen problemen; Ik heb vaak rivaliserende gewapende mannen gezien die vastzaten in de omgeving, of me niet opmerkten als ik naast hen stond.

Er zijn zelfs eenvoudige onoplettendheden, zoals het hebben van de driehoeksknop (op PS5) die is toegewezen aan zoveel verschillende functies. Het kan niet alleen worden gebruikt om een ​​auto binnen te gaan, maar ook om een ​​vijand te executeren - je kunt zien hoe dat lastig kan worden tijdens een straatgevecht.

De ragdoll-fysica kan ook erg irritant zijn, vooral tijdens het autorijden. Een kleine hobbel in de weg kan ervoor zorgen dat uw auto de lucht in gaat. Dit is nog erger bij het slepen van een zwaar object - ik heb ooit een bankkluis vastgeklemd in een brug, wat niet ideaal was tijdens een politieachtervolging.

Laatste aanbiedingen