Horizon Call of the Mountain recensie

Uitspraak

Horizon Call of the Mountain is een must-buy voor alle PlayStation VR 2-bezitters, met een volledig avontuur met spannende klimmechanica en meeslepende gevechten. En het beste van alles is dat de interactieve wereld er absoluut ongelooflijk uitziet in 4K dankzij de kracht van de PS5-console.

Invoering

Horizon Call of the Mountain is een van de allereerste games die wordt gelanceerd PlayStation VR 2, en is misschien wel het kroonjuweel van de virtual reality-headset.

Sony promoot deze Horizon-spin-off als de systeemverkoper van de PSVR 2, op een vergelijkbare manier als hoe Adem van de wildernis gelanceerd met de Nintendo-schakelaar, en Halo hielp de Xbox in de schijnwerpers te zetten.

Dat is veel druk om op één game te stapelen, maar toch hebben Guerrilla Games en Firesprite het geleverd. Dit is een van de beste VR-games Ik heb het al gespeeld, met een volledig avontuur met opwindend klimmen en spannende gevechten. Als je van plan bent een PlayStation VR 2-headset te kopen, is dit een must-buy aankoop.

Interactieve wereld

• De wereld ziet er geweldig uit en is ongelooflijk meeslepend
• Robotmonsters zien er imposanter uit in VR
• Kan vrijwel elk object oppikken dat je ziet

Ik zal de eerste keer dat ik de wereld van Horizon Call of the Mountain betrad nooit vergeten. Terwijl je op een houten boot door de jungle kronkelt, word je getrakteerd op verbluffende beelden van verschillende robotmonsters. De krokodilachtige Snapjaws liggen op de loer in de rivier, terwijl de torenhoge Tallneck de grond doet schudden als hij over je boot stapt.

Ik ben gewend geraakt aan deze mechanische monsters van Horizon Verboden West En Horizon nul dageraad, maar ik heb hun kolossale schaal nooit gewaardeerd totdat ik de VR-headset opzette. Dit maakt deze monsters des te angstaanjagender, terwijl ik ook het ongelooflijke detailniveau kan observeren dat in hun ontwerpen en animaties is verwerkt.

De omgevingen van Horizon Call of the Mountain zijn adembenemend mooi. VR-games bieden zelden dit niveau van realisme, met een duizelingwekkende hoeveelheid details, van de met mos bedekte rotsen tot het berglandschap op de achtergrond.

Als dit slechts een niet-interactieve demo was om te laten zien hoeveel onderdompeling PSVR 2-games kunnen bereiken, dan zou ik nog steeds erg onder de indruk zijn. En toch, als je boot kapseist en je de wereld te voet kunt verkennen, vindt Call of the Mountain nieuwe manieren om indruk te maken.

Je kunt communiceren met bijna elk object dat je ziet. Je kunt mokken oppakken en tegen een muur gooien, of zelfs beginnen te drummen op verlaten muziekinstrumenten. En in plaats van simpelweg op een knop te drukken om pijlen uit je pijlkoker te plukken, reik je gewoon naar achteren je schouder en druk op de trigger van de controller - het voelt zo natuurlijk en ongelooflijk aan bevredigend.

Er zijn heel veel andere mechanismen die geweldig aanvoelen om in VR te gebruiken. Je kunt de gezondheid herstellen door op een appel te kauwen, deuren ontgrendelen door fysiek een sleutel in een slot te draaien en tegen muren opklimmen door je armen in de lucht te zwaaien.

Standaard beweeg je je personage zelfs naar voren door je armen op en neer te bewegen. Dit voelde aanvankelijk een beetje vreemd, maar ik raakte al snel warm voor de monteur – je hebt altijd de mogelijkheid om over te schakelen naar het gebruik van de analoge sticks als je dat liever hebt.

Gevechten

• De boog is een genot om te gebruiken
• Monsters hebben unieke aanvallen en gedrag
• Kan tijdens gevechten alleen van links naar rechts ontwijken

De boog is een genot om te gebruiken in Horizon Call of the Mountain. Zoals je zou verwachten, moet je fysiek een pijl in je boogpees plaatsen en dan terugtrekken om te schieten. Het kostte me tijd om aan deze monteur te wennen en mijn schot te oefenen, maar ik kreeg al snel het vertrouwen van Katniss Everdeen.

De adaptieve triggers van de PSVR Sense-controllers trillen om de spanning van een boogpees na te bootsen wanneer deze wordt teruggetrokken. Het zijn subtiele elementen zoals deze die je voor de gek houden door te denken dat je eigenlijk een pijl en boog vasthoudt, terwijl je er eigenlijk gewoon uitziet als een klootzak in je woonkamer.

Om tegemoet te komen aan het VR-formaat, zijn de gevechten verkleind in vergelijking met andere Horizon-games. Je bent beperkt tot bogen en bommen, dus je kunt niet stiekem vallen en dergelijke plaatsen. Maar je kunt nog steeds bepantsering en wapens van machines slaan met goed geplaatste schoten, en monsters hebben een verbluffende verscheidenheid aan aanvallen, van vlammenwerpers tot doelzoekende raketten.

Elk monster voelde bevredigend uniek aan, met de Shell-Walkers die een verdedigingsschild gebruikten om te voorkomen dat pijlen de voorkant raken, terwijl Scrappers door de omgeving schieten voordat ze naar je toe springen. De gigantische Thunderjaw keert ook terug, met een enorm arsenaal aan wapens – en neemt het op in VR-gevoelens zo lonend, vooral omdat het door een first-person lijkt op de grootte van een berg perspectief.

Je beweging is beperkt tot zijwaartse ontwijkingen tijdens gevechten in plaats van de standaard 360-graden vrijheid van de hoofdgames. Maar ik denk echt niet dat dat een probleem is; het plezier van het fysiek richten van je boog maakt dat grotendeels goed, terwijl het absoluut opwindend is om een ​​mammoetmonster in VR op je af te zien komen.

Je ontgrendelt nieuwe soorten pijlen naarmate je verder komt in het verhaal. Bij het maken van nieuwe pijlen moet je de onderdelen handmatig aan elkaar plakken om een ​​meer authentieke ervaring te creëren. hoewel je gelukkig in bulk kunt knutselen, dus je hoeft het proces niet meerdere keren te herhalen om dat te doen voorraad op.

Klimmen

• Klimmen voelt echt leuk in VR
• Ontgrendel langzaam meer klimuitrusting
• Puzzels zijn niet erg uitdagend

Hoe leuk de gevechten ook zijn, het zijn eigenlijk de klimsegmenten die de show stelen. Om te beginnen kun je alleen de randen van kliffen grijpen en langzaam langs de zijkant van een muur klimmen. Maar dit is nog steeds veel boeiender in VR in vergelijking met klassieke controllers, met de vereiste fysieke inspanning je het gevoel geven dat je echt tegen een muur opklimt - mijn smartwatch feliciteerde me zelfs met meerdere trainingen.

Horizon Call of the Mountain zorgt ervoor dat de klimmechanica betrokken blijft door je tijdens het avontuur druppelsgewijs van nieuwe tools te voorzien. Ik hield persoonlijk van de pikhouwelen waarmee je het metalen mes in de rots slaat om stevig vast te houden en dan de kant van de berg op te rennen.

De ropecaster is nog een van mijn favorieten, waarmee ik ravijnen kan slingeren voor adrenalineopwekkende stunts. Ik verveelde me nooit om in deze game van een klif te springen, wat veel spannender bleek te zijn dan zelfs de stunts in Uncharted, puur vanwege de extra onderdompeling die VR biedt.

Wanneer u een nieuwe tool ontgrendelt, moet u deze zelf maken. Dit omvat het fysiek aan elkaar binden van de onderdelen met een touwtje, waarbij opnieuw volledig wordt geprofiteerd van het PSVR 2-platform.

Omdat het beklimmen van een berg vermoeiend werk is, zijn er gelukkig een paar puzzelsegmenten aan de campagne toegevoegd om de gameplay af te wisselen. Deze puzzels zijn voor het grootste deel prima, maar ik wou dat ze een beetje uitdagender waren, in plaats van een tandwiel te vinden en op zijn plaats te schuiven.

Verhaal

• Perspectief van een nieuw personage
• Verhaal is grotendeels vergeetbaar
• Cameo's van onder meer Aloy

Het verhaal in Call of the Mountain wordt bekeken vanuit het perspectief van een nieuw personage genaamd Ryas. Als voormalig schaduw Carja probeert hij zichzelf te verlossen door zijn broer te vinden, die vermist is na een gevaarlijke expeditie de berg op.

Het verhaal is vrij eenvoudig en zal waarschijnlijk geen blijvende indruk achterlaten, maar het zorgt in ieder geval voor een welkome adempauze tussen de niveaus door. Dat gezegd hebbende, denk ik dat het de dynamiek van je avontuur schaadt, vooral omdat de overgrote meerderheid van de dialoogsequenties zich in dezelfde stad afspeelt.

Je zult tijdens je beklimming in de besneeuwde bergen zijn, om dan terug te keren naar het beginpunt, zodat je de andere personages kunt updaten over je voortgang - het voelt heel gek. Het zou logischer zijn geweest als je een metgezel had tijdens je avontuur, vergelijkbaar met Ellie uit The Last of Us of Sully uit Uncharted.

De dialogen zijn echter goed geschreven en er zijn een paar herkenbare gezichten, zoals Aloy, die voor een welkome dosis fanservice zorgen. Maar ik was persoonlijk meer onder de indruk van de modellen van de personages dan van wat ze te zeggen hadden, aangezien het VR-perspectief ook een boeiender face-to-face gesprek mogelijk maakte.

Laatste aanbiedingen

Waarom onze journalistiek vertrouwen?

Trusted Reviews, opgericht in 2004, bestaat om onze lezers grondig, onbevooroordeeld en onafhankelijk advies te geven over wat ze kunnen kopen.

Tegenwoordig hebben we maandelijks miljoenen gebruikers van over de hele wereld en beoordelen we meer dan 1.000 producten per jaar.