H.265 vs VP9: 4K-videocodecs uitgelegd

Wat zijn H.265 en VP9?

Het zijn concurrerende videocompressie-indelingen van de volgende generatie die beweren twee keer zo efficiënt te zijn als H.264, de huidige industriestandaard. Ze zullen cruciaal zijn om de komende jaren 4K ‘Ultra HD’ -inhoud naar onze televisies, pc's en tablets te krijgen. Ze halveren ook de bestandsgrootte van 720p- en 1080p-inhoud, waardoor het veel gemakkelijker wordt om HD-video te downloaden of te streamen via langzame verbindingen.

H.265 en VP9 ondersteunen ook 8K-inhoud en met fysieke media aan het afnemen, dit maakt ze eerlijk gezegd de toekomst van televisie en video, en daarom zijn ze zo belangrijk.

H.265 is oorspronkelijk ontwikkeld als het ‘HEVC’ -formaat (High Efficiency Video Coding), gezamenlijk door de Video Coding Experts Group (VCEG) en de Moving Picture Experts Group (MPEG). Het werd in april 2013 goedgekeurd als de officiële opvolger van H.264. Net als H.264 moet de codec worden gelicentieerd bij hardwarefabrikanten en softwareontwikkelaars die een vergoeding betalen.

Daarentegen is VP9 open source en royaltyvrij. Het is ontwikkeld door Google als opvolger van VP8, het redelijk succesvolle alternatief voor H.264. Tijdens de ontwikkeling werd VP9 ‘NGOV’ (Next Gen Open Video) genoemd en Google heeft al ondersteuning geïntegreerd in de Chrome-browser en YouTube.

Hoe werken ze?

Door het tegenovergestelde te doen van wat u zou verwachten. Hoewel 4K-video de beeldkwaliteit verhoogt door afzonderlijke pixels kleiner te maken, maakt H.265 ze in feite groter om de bitrate (en dus de bestandsgrootte) te verminderen. Het voert vervolgens een breed scala aan verwerkingstrucs uit op de video terwijl deze wordt afgespeeld om de details terug te krijgen.

Voor context kon H.264 een 16 × 16 ‘macroblok’ van pixels pakken en negen ‘intra-voorspellingsrichtingen’ - oftewel onderbouwde gissingen - uitvoeren waarmee de pixels binnen elk blok opnieuw konden worden opgebouwd. H.265 kan 64 × 64 ‘superblocks’ pakken en 35 infra-voorspellingsrichtingen uitvoeren om ze opnieuw op te bouwen. Net als H.264 varieert H.265 de grootte van de benodigde blokken. Er zijn bijvoorbeeld veel kleinere blokken nodig (tot 4 × 4 pixels) rond gedetailleerde gebieden zoals gelaatstrekken en veel grotere blokken van de lucht of een relatief eenvoudige achtergrond.

VP9 is vergelijkbaar op het oppervlak. Het kan ook 64 × 64 superblokken bevatten, maar in tegenstelling tot H.265 hoeven deze niet vierkant te zijn, zodat het 64 × 32 of 4 × 8 blokken kan samplen voor meer efficiëntie. Aan de andere kant heeft het slechts 10 voorspellingsmodi om ze opnieuw op te bouwen. Cynici beweren dat VP9 H.265 net genoeg verandert om inbreuk op het auteursrecht te voorkomen.

Het behoeft geen betoog dat beide standaarden meer rekenkracht nodig hebben dan H.264 en VP8 voor al dit herbouwen. Maar gezien de toename van de rekenkracht sinds die formaten in respectievelijk 2003 en 2008 werden gelanceerd, is dit geen groot probleem.

Wat is beter?

Het eerste wat we moeten zeggen is dat we deze formaten enorm vereenvoudigen, maar - ondanks vergelijkbare bestandsgroottes - suggereren de eerste rapporten dat H.265 een hogere beeldkwaliteit heeft, terwijl VP9 betrouwbaarder is voor streaming.

De grotere voorspellingsmodi in H.265 geven het visueel een voorsprong, terwijl VP9 strengere regels oplegt bij het decoderen, wat streams consistenter en betrouwbaarder lijkt te maken. Dit zou logisch zijn gezien de focus van de respectievelijke makers van de normen, hoewel officieel beide partijen betwisten dat er een nadeel is aan hun formaat.

Wie ondersteunt wat?

H.265 versus VP9 lijkt een beetje op HDMI versus DisplayPort in de royaltyvrije benadering van laatstgenoemde zou het een voorsprong moeten geven, maar de alomtegenwoordige erfenis van de eerste betekent dat het brede steun van de industrie heeft. Eerder maakte dit H.264 tot een gemakkelijke winnaar ten opzichte van VP8.

Deze keer zijn de dingen dichterbij. Google gebruikte CES 2014 om te laten zien dat VP9 ondersteuning heeft van LG, Panasonic, Sony, Samsung, Toshiba, Philips, Sharp, ARM, Intel, Nvidia, Qualcomm, Realtek Semiconductor en Mozilla. Zoals gezegd heeft Google ook VP9-ondersteuning ingebouwd in de Chrome-browser en YouTube.

De keerzijde is dat al deze bedrijven ook H.265 hebben gesteund en zelfs Google ondersteunt het in Chrome en heeft YouTube-ondersteuning niet uitgesloten. Dit leidde zelfs tot een grappig citaat van Francisco Varela, wereldwijd hoofd van platformpartnerschappen bij YouTube, dat "We niet aankondigen dat we HEVC niet zullen ondersteunen."

Het lijkt er dus op dat de meeste bedrijven beide formaten zullen ondersteunen, net zoals het moeilijk zou zijn om een ​​audiospeler te vinden die niet zowel MP3 als AAC ondersteunt.

Moet ik me zorgen maken over formaatondersteuning?

Met de afname van fysieke media en de opkomst van 4K Ultra HD, is er nog nooit een grotere druk geweest om nieuwe videocompressiestandaarden te leveren. Gelukkig doen beide, zij het op enigszins verschillende manieren, en - in tegenstelling tot eerdere formaatoorlogen - is er waarschijnlijk ruimte voor beide omdat de industrie terughoudend lijkt om zich volledig te committeren aan a) het betalen van licentievergoedingen in de toekomst, of b) verplicht is om Google. Dat betekent dat het zeer waarschijnlijk is dat de meeste apparaten die u koopt beide ondersteunen, wat goed nieuws is voor iedereen.

Interessant is dat er ook een derde formaat in de pijplijn zit. De Xiph. Org Foundation ontwikkelt ‘Daala’ en, hoewel het nog ver weg is, beweert Xiph dat haar prestaties ‘een generatie verder gaan’ zowel H.265 als VP9. Niets staat ooit stil in technologie.

Lees vervolgens Wat is 4K-tv en Ultra HD? 10 redenen waarom het u zou moeten schelen