Snel opladen: is mobiel de juiste plek voor Dr. Mario en andere Nintendo-spellen?

Deze week verkennen we in Fast Charge de rommelige geschiedenis van Nintendo's mobiele games en of de op handen zijnde Dr. Mario World heeft de ingrediënten van een wondermiddel.

Zelfs als je de verschillende Pokémon-titels negeert die de afgelopen jaren op mobiel zijn gekomen, heeft Nintendo sinds 2016 een reeks redelijk succesvolle smartphone-first-games gemaakt. Maar het is een hobbelige weg geweest om op dit punt te komen.

Van release tot release hebben we gezien dat het bedrijf steeds meer vertrouwen heeft in het aanpassen van enkele van de meest gevestigde franchises om op mobiel te werken, en ook hoe het heeft gespeeld en gesleuteld aan manieren om hiermee geld te verdienen spellen. Hier is een geschiedenis van Nintendo's weg naar mobiel.

Mobiel doet wat Nintendo niet doet

De beslissing om de overstap naar mobiele telefoons te maken, was niet gemakkelijk voor Nintendo. Onder leiding van de toenmalige president, Satoru Iwata, verdubbelde het bedrijf aanvankelijk met het pushen van zijn eigen hardware, waardoor games werden gemaakt die speelden op de sterke punten van Nintendo's unieke consoles. In een interview met de Japanse krant Nikkei in 2011 werd zelfs geciteerd dat Iwata-san zei dat "Nintendo niet langer Nintendo zou zijn" als het geld zou gaan steken in de ontwikkeling van mobiele games.

Ondanks dit beslist harde standpunt tegen de komst van de Nintendo-naam naar smartphones, gebeurden er kort daarna een aantal belangrijke dingen. Ten eerste presteerden de (toen nieuwe) Wii U en Nintendo 3DS - de thuis- en draagbare consoles van het bedrijf van die tijd - gewoon niet zo goed als het bedrijf had gehoopt.

Tegen 2014 gingen deze teleurstellende verkoopcijfers gepaard met de aanhoudende stijging van de populariteit van mobiel gamen de aandelenkoersen van Nintendo hebben gekwetst en het bedrijf ertoe hebben aangezet zijn financiële prognoses aanzienlijk te verlagen marge. Het lijkt redelijk om aan te nemen dat deze factoren een direct effect hadden op de houding van het bedrijf ten aanzien van het ontwikkelen van eigen mobiele games vanaf dat moment.

Tijdens een daaropvolgende persconferentie die Nintendo in januari van datzelfde jaar in Osaka hield, gaf Iwata dat toe “Gezien de uitbreiding van slimme apparaten, onderzoeken we natuurlijk hoe slimme apparaten kunnen worden gebruikt om de game-player te laten groeien bedrijf. Het is niet zo eenvoudig als Mario te laten bewegen op een smartphone. " Zoals geciteerd door Bloomberg.

Vuurproef (embleem)

Snel vooruit naar 2016 en, met de hulp van ontwikkelingspartners - DeNa, Nintendo's eerste mobiele titel, Miitomo, vond zijn weg naar iOS- en Android-apparaten. Zoals Iwata had laten doorschemeren, was Nintendo niet bereid om enkele van zijn klassieke titels simpelweg over te zetten naar mobiele groothandel en Miitomo was daar het perfecte voorbeeld van.

Het gratis te spelen game-achtige sociale netwerk, bevolkt door de kenmerkende Mii-avatars van het bedrijf, was een vreemde openingszet die, zo bleek, niet in staat was om spelers terug te laten komen. Na een instroom van aanvankelijke interesse als het eerste echte mobiele aanbod van Nintendo, zakten de spelersaantallen snel en koos het bedrijf ervoor om de ondersteuning twee jaar na de lancering stop te zetten.

De volgende kwam Super Mario Run (December 2016 op iOS, maart 2017 op Android) die nog steeds beschikbaar is om te spelen. De auto-runner veranderde van tact en in plaats van (alleen) in-app aankopen te doen, kwam hij als een beperkte demo met het volledige spel vergrendeld achter een eenmalige betaling (van $ / £ 9,99) om toegang te krijgen tot extra niveaus en Kenmerken.

Dit meer traditionele betalingsmodel kwam niet zo goed uit als Nintendo had bedoeld, met minder dan 10 procent van de 200 miljoen spelers die zich ophoesten voor de volledige game-ervaring. Als gevolg hiervan bracht Run (alleen) in het eerste jaar $ 56 miljoen op, volgens analysebedrijf Sensortoren.

Stap vooruit Fire Emblem Heroes volgend jaar. De game respecteerde niet alleen zijn teamgebaseerde RPG-roots beter dan Super Mario Run als platformgame, maar het omarmde ook de gevestigde mobiele betalingsmodellen netter. De game is gratis te spelen, maar maakt gebruik van in-app-aankopen die zijn gekoppeld aan items en in-game ‘uithoudingsvermogen’ om geld binnen te halen.

Datzelfde Sensor Tower-rapport stelt dat Fire Emblem Heroes in het eerste jaar slechts $ 300 miljoen ($ 295 miljoen) binnenhaalde, of bijna zes keer zoveel als Super Mario Run. Vervolgens lijkt het erop dat Nintendo zich nu heeft gecommitteerd aan deze specifieke structuur van in-app-aankopen voor zijn mobiele games.

Dezelfde formule is aan het werk te zien in de volgende mobiele titels van het bedrijf: Animal Crossing: Pocket Camp en Dragalia Lost; die beide veel geduld van de speler of in-game aankopen vereisen om verder te komen.

De dokter is in

Dit alles brengt ons bij vandaag en de aanstaande komst van de nieuwste inzending in de virusverslappende blokpuzzelserie van Nintendo: Dr. Mario World.

Met al deze geschiedenis en een reeks bestaande mobiele titels, waarom zou Dr. Mario zich onderscheiden van de massa? Ten eerste is de serie geboren in de wereld van mobiel, of beter gezegd, draagbaar gamen.

Dr. Mario was de eerste Mario-game die tegelijkertijd werd ontwikkeld en gelanceerd op beide toonaangevende consoles van Nintendo uit die tijd; de NES (Nintendo Entertainment System) en de Game Boy. Als zodanig, ondanks de in-game valuta, in-app aankopen en andere moderne gratis te spelen mobiele tropen die Nintendo bovenaan heeft laten vallen van de Dr. Mario-formule, heeft Dr. Mario World uit 2019 nog steeds het potentieel om te worden beschouwd als een echte en waardevolle deelnemer aan de serie.

Om de advocaat van de duivel te spelen, lijkt deze nieuwe inzending de Dr. Mario-formule meer dan weg te draaien van de oorsprong van de serie elke titel ervoor - wat, zoals aangetoond door Fire Emblem Heroes, wel eens de verkeerde richting zou kunnen zijn om dingen aan te pakken.

Ten eerste speelt Dr. Mario World ondersteboven, met medicijncapsules die omhoog drijven om te combineren met de virussen bovenaan elk niveau. Dit druist in tegen een van de meest gevestigde elementen van de serie, waarbij de gameplay altijd wordt afgebeeld alsof deze plaatsvindt in een pillendoosje, met de goede kant naar boven.

Over niveaus gesproken, de inleidende video van Nintendo geeft ons ook een glimp van een structuur van de voortgang van Dr. Mario World. Je speelt door een bovenwereldkaart, in Candy Crush-stijl, met een toenemend aantal virussen en obstakels op elk niveau, in plaats van een continue moeilijkheidsgraad binnen een enkele fase.

Er is ook het aantal power-ups, extra personages (je hebt de mogelijkheid om te spelen als Dr. Luigi, Dr. Toad, Dr. Peach of Dr. Bowser) en nieuwe vaardigheden die deel uitmaken van deze nieuwste titel. Op zich lijken dit slimme en interessante nieuwe elementen die evolueren en de gameplay ten goede uitbreiden, maar zoveel van wat wordt getoond zit achter in-app aankopen, terwijl het onduidelijk is hoeveel directe speeltijd er nodig zou zijn om toegang te krijgen tot dezelfde functionaliteit zonder iets te laten vallen contant geld.

In wezen heeft Dr. Mario het volste recht om de mobiele behandeling van Nintendo te krijgen, maar als een van de meest bekende titels die er te maken zijn de sprong is het ook een goede lakmoesproef van hoe het bedrijf omgaat met andere spraakmakende titels en personages vooruit.

Vingers gekruist, Dr. Mario World, evenals de komende mobiele games Mario Kart en Legend of Zelda, zullen leuk en boeiend blijken te zijn, of je er nu geld aan uitgeeft of niet. Anders loopt Nintendo het risico een bittere smaak in ieders mond achter te laten.

Bekijk hier het vorige nummer van Fast Charge - Wat iOS 13 ons kan vertellen over de iPhone 11 of onze andere Nintendo-centrale kwestie - 5 belangrijke slagvelden voor Google Stadia en de Nintendo Switch.