Recenzja Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III Review

W ciągu ostatnich kilku lat bezlusterkowe kompaktowe aparaty systemowe radykalnie zmieniły krajobraz na rynku sprzętu fotograficznego. Firmy takie jak Fujifilm, Olympus, Panasonic i Sony stworzyły fascynujące alternatywy dla fotografów zmęczonych zajmowaniem się rozmiarem i wagą lustrzanek cyfrowych, którzy nie chcą poświęcać jakości obrazu. Jednak główni zewnętrzni producenci obiektywów byli ostrożni, jeśli chodzi o dołączenie do imprezy, być może czekając, aby zobaczyć, jak rynek się zachwieje. Tak więc, podczas gdy system Mikro Cztery Trzecie Panasonic i Olympus został wprowadzony na rynek w 2008 roku i obie firmy to zrobiły zbudował znaczny zakres własnych obiektywów, tylko kilka obiektywów z autofokusem jest dostępnych w innych producentów.

Sigma i Zeiss stworzyły po kilka stałek, a Tamron tylko jeden zoom - 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - który jest obiektywem testowanym tutaj. Przy równoważnym zakresie ogniskowych 28-300 mm jest w stanie pokryć szeroki zakres tematów.

W rzeczywistości ten obiektyw może być uważany za jedną z najczęściej pomijanych ofert na rynku. Częściowo wynika to z decyzji Tamrona, aby nie włączać wbudowanej stabilizacji obrazu, co od razu ogranicza jej przydatność dla posiadaczy większości aparatów Panasonic (użytkowników Lumix DMC-GX7 i DMC-GX8 z wyjątkiem). Superzoomy dalekiego zasięgu, takie jak ten, również mają reputację wśród fotografów ze względu na przeciętną jakość obrazu, ponieważ cena, jaką płacisz za ich niewątpliwą wszechstronność. Innym problemem jest to, że zarówno Olympus, jak i Panasonic oferują podobne alternatywy - M.Zuiko Digital ED 14-150mm f / 3.5-5.6 II i Lumix G Vario 14-140mm f / 3.5-5.6 OIS - które obejmują ochronę przed warunkami atmosferycznymi i stabilizację optyczną odpowiednio. Więc po co w ogóle brać pod uwagę Tamrona?

Odpowiedzią jest oczywiście cena: sprzedaż za około 280 funtów jest znacznie tańsza niż pozostałe dwie opcje. Tak więc dla użytkowników Mikro Cztery Trzecie, którzy chcą elastycznego uniwersalnego obiektywu podróżnego i oczekują używania go w łagodnych warunkach, na papierze oferuje on najlepszą wartość. Ale czy jego stosunkowo niski koszt oznacza, że ​​jest to gorsza opcja? Spójrzmy.

Recenzja Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - funkcje

Składa się z 17 elementów w 13 grupach, w tym jeden element ze szkła niskodyspersyjnego, dwa elementy ze szkła anomalnego dyspersji, dwa odlewane ze szkła elementy asferyczne i jeden hybrydowy element asferyczny, 14-150 mm ma najbardziej złożoną konstrukcję optyczną spośród superzoomów Mikro Cztery Trzecie soczewki. Zasadniczo powinno to pomóc w zmniejszeniu aberracji optycznych, na które podatne są obiektywy o tak ambitnym zakresie ogniskowych.

Pomimo tego całego szkła, 14-150 mm jest zaskakująco kompaktowy, ze średnicą lufy 63,5 mm i długością 80,4 mm od mocowania do przodu nieobrotowego gwintu filtra 52 mm. W kontekście jest mniejszy niż budżetowy telezoom M.Zuiko Digital firmy Olympus 40–150 mm f / 4-5,6 i niewiele większy niż zestaw zoomów 18–55 mm dla lustrzanek cyfrowych APS-C. Przy 285 g też nie jest szczególnie ciężki.

Z przyjemnością informuję, że obiektyw jest wyposażony w bagnetową, plastikową osłonę przeciwsłoneczną typu płatkowego. Co więcej, gdy nie jest używany, dokładnie się cofa, ściśle przylegając do lufy. Małe opakowanie jest prawdziwym atutem tego rodzaju soczewek podróżnych.

Recenzja Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - Budowa i obsługa

Kiedy po raz pierwszy rozpakowałem 14-150 mm, z przyjemnością stwierdziłem, że nie wydaje się wcale przeceniony. Z metalową lufą zewnętrzną i tylnym mocowaniem wygląda świetnie, a wrażenie to potęgują płynne obracanie pierścieni do zmiany ogniskowej i ostrości. Przełącznik do blokowania zoomu w pozycji szerokokątnej jest nieco mały i skrzywiony, ale okazało się, że tak w każdym razie zbędne, ponieważ obiektyw nie jest w ogóle podatny na pełzanie zoomu (wydłużanie się lub chowanie pod własnym waga). Po włączeniu aparatu obiektyw wydaje niepokojący, grzechotający dźwięk, który wydaje się być spowodowany cyklem rozruchu przesłony aperturowej.

Moja próbka miała atrakcyjne czarne wykończenie z kontrastującym srebrnym pierścieniem obok mocowania; Dostępna jest również wersja srebrna. Subtelne białe napisy na korpusie sprawiają, że obiektyw wygląda bardziej klasycznie niż złote oznaczenia używane na starszych projektach Tamron. Jedna drobna krytyka dotyczy tego, że zarówno przednia, jak i tylna pokrywka obiektywu są dość grube, podczas gdy zarówno Olympus, jak i Panasonic używają smukłych konstrukcji, aby zmaksymalizować przewagę rozmiaru Mikro Cztery Trzecie.

Można śmiało powiedzieć, że ten obiektyw znacznie lepiej pasuje do niektórych aparatów Mikro Cztery Trzecie niż do innych. Takie długie obiektywy działają lepiej w aparatach z wizjerem na poziomie oczu, ponieważ zapewnia to stabilniejszą pozycję podczas fotografowania. Jego maksymalny otwór przysłony w zakresie teleobiektywu jest również zdecydowanie wolny (od f / 5,2 przy 50 mm do f / 5,8 przy 150 mm), a to oznacza, że ​​jeśli użyjesz go na Korpus Panasonic bez stabilizacji obrazu, będziesz potrzebować dużo światła lub wysokich ustawień ISO, aby osiągnąć wysokie czasy otwarcia migawki potrzebne do uniknięcia rozmycia uścisk dłoni.

Wynik jest taki, że chociaż Tamron działa szczególnie dobrze z aparatami Olympus OM-D i Panasonic Lumix DMC-GX7 i DMC-GX8, na drugim końcu skali słabo nadaje się do stosowania na małych ciałach bez wizjerów, takich jak Panasonic GF seria. Rzeczywiście, większość właścicieli Panasonic byłaby lepiej obsługiwana przez firmowy stabilizowany optycznie Lumix G Vario 14-140mm f / 3.5-5.8 OIS. Tymczasem posiadacze Olympusa, którzy często fotografują w mokrych warunkach, powinni przyjrzeć się uszczelnionemu przed warunkami atmosferycznymi M.Zuiko Digital ED 14-150mm f / 4-5.6 II.

Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III Review - Focusing

Dzięki zastosowaniu silnika krokowego do napędzania grupy fokusowej Tamron ustawia ostrość cicho i dokładnie. Mała maksymalna przysłona na końcu teleobiektywu oznacza, że ​​często będzie ona raczej wolna podczas ustawiania ostrości w słabym świetle, ale w świetle dziennym jest dość żwawa. Ręczne ustawianie ostrości działa dobrze, a pomoce do ustawiania ostrości w aparacie włączają się automatycznie po obróceniu pierścienia ostrości. Przy minimalnej odległości ogniskowania wynoszącej 50 cm obiektyw jest w stanie robić imponujące zbliżenia.

Recenzja Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - wydajność

Konwencjonalna mądrość głosi, że tego typu obiektywy z superzoomem to przede wszystkim wygoda i gorsze wyniki w połączeniu ze standardowym zoomem i teleobiektywem. Ale rzeczywistość jest nieco bardziej skomplikowana. W rzeczywistości 14-150 mm jest dość ostry w szerokim zakresie swojego zakresu (chociaż jest zauważalnie miękki w rogach 14 mm), co daje porównywalne lub lepsze wyniki w porównaniu z zestawowymi obiektywami zmiennoogniskowymi 14-42 mm f / 3,5-5,6 dostarczanymi z wieloma Mikro Cztery Trzecie kamery. Jednak w miarę powiększania powyżej 50 mm staje się coraz słabszy, a na dłuższym końcu jest zauważalnie miękki, nie renderując naprawdę drobnych szczegółów. Ale przy starannym fotografowaniu i przetwarzaniu nadal jest wystarczająco dobry, aby uzyskać ładny wydruk 12 x 8 cali.

Jedną z zalet systemów bezlusterkowych jest możliwość zintegrowania programowej korekcji zniekształceń z konstrukcją obiektywu. Oznacza to, że obrazy nie zawierają żadnych niepokojących zniekształceń beczkowatych w szerokim kącie, które nękają obiektywy z superzoomem w lustrzankach cyfrowych. Niezwykłe dla Mikro Cztery Trzecie, jednak przy ogniskowych dłuższych niż około 25 mm (czyli odpowiednik 50 mm) widoczne jest zniekształcenie poduszkowate, które jest najbardziej widoczne w okolicach 50 mm oprawa. Jest to rozczarowujące dla użytkowników JPEG, chociaż można to łatwo naprawić podczas przetwarzania surowego.

Większość kamer Mikro Cztery Trzecie ma również możliwość korygowania bocznej aberracji chromatycznej w oprogramowaniu. Niestety Tamron 14-150 mm nie radzi sobie dobrze pod tym względem, co oznacza, że ​​jeśli przyjrzysz się uważnie zdjęciom, zobaczysz brzydka zieleń i purpurowe obwódki w rogach ramki w plikach JPEG, które są najbardziej widoczne w skrajnych zakres zoomu. Jednak można to również łatwo wyczyścić, jeśli strzelasz na surowo.

Recenzja Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - rozdzielczość, cieniowanie i zniekształcenie krzywoliniowe

Rozkład

Badając odczyty MTF z naszych testów obrazowania stosowanego, widzimy, że obiektyw daje ostre wyniki w centrum kadru przy 14 mm, chociaż rogi są słabe. Przybliż do 50 mm, a ostrość jest nadal bardzo akceptowalna i staje się bardziej wyrównana w całym kadrze. Jednak przy ogniskowej 150 mm obrazy są zauważalnie bardziej miękkie. Najlepsze wyniki uzyskuje się na ogół przy przysłonie f / 5,6-8.

Zacienienie

Nic dziwnego, jak na złożony obiektyw w kompaktowej obudowie, 14-150 mm daje zauważalne winietowanie na krańcach zakresu ogniskowych. Ale nie jest to zbyt uciążliwe i w efekcie znika, gdy przysłona jest zamknięta aż do oporu. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma się czym martwić.

Zniekształcenie krzywoliniowe

Dzięki integracji oprogramowania Mikro Cztery Trzecie z korekcją zniekształceń, użytkownicy powinni widzieć doskonale skorygowane obrazy przy 14 mm, bez widocznych zniekształceń beczkowatych. Jednak gdzie indziej w tym zakresie dystorsja poduszkowa jest widoczna nawet w plikach JPEG, gdzie jest najsilniejsza w okolicach pozycji 50 mm.

Recenzja Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - Nasz werdykt

Tamron ma duże doświadczenie w tworzeniu obiektywów z superzoomem, a 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III jest dobrym przykładem tego gatunku. Jest kompaktowy, ładnie wykonany i dobrze ustawia ostrość. Jak zwykle w przypadku tego rodzaju optyki jest to kompromis, z doskonale przyzwoitą jakością obrazu przy szerszych ustawieniach, ale nieco mniej zadowalającymi wynikami na dłuższym końcu. W połączeniu z wolnym maksymalnym otworem przysłony przy teleobiektywu oznacza to, że jeśli spodziewasz się dużo fotografowania odległych obiektów - na przykład sportu lub dzikiej przyrody - telezoom byłby lepszym wyborem.

Brak optycznej stabilizacji obrazu może obniżyć koszty, ale oznacza to, że nie polecałbym jej większości użytkowników Panasonic. Ogólnie rzecz biorąc, nie można zaprzeczyć, że ten obiektyw jest atrakcyjnym obiektywem podróżnym typu all-in-one - połączenie dużego zakresu ogniskowych i przyzwoitego bliskiego ogniskowania daje ogromną elastyczność kompozycyjną. Co najważniejsze, daje też przyzwoite rezultaty w atrakcyjnej cenie.

Tamron 14-150mm f / 3.5-5.8 Di III - Szczegóły