Friday The 13th Killer Puzzle Review

Z przyjemnością przyznam, że kiedy po raz pierwszy zobaczyłem zwiastun na piątek 13^th: Killer Puzzle, zadrwiłem. Jako fan IllFonic Friday the 13^th: The Game - która czerpała inspirację z serii o tej samej nazwie - nie byłem pewien, dla kogo stworzono Killer Puzzle.

Na pierwszy rzut oka gra łączy śliskie segmenty podłogi z gier Pokémon z estetyką MySims, zanim doda szczyptę horroru na dokładkę. Wychodząc od starannie dopracowanego produktu IllFonic, opartego na jajkach wielkanocnych, zestawienie było co najmniej wstrząsające.

Spędziwszy teraz dużo czasu z grą, mogę powiedzieć, że moje pierwsze wrażenia wciąż brzmią prawdziwie, ale w Killer Puzzle jest wiele rzeczy do polubienia. Każdy, kto grał w poprzedni tytuł dewelopera Blue Wizard Digital, Slayaway Camp, znajdzie tutaj mnóstwo podobieństw. Zarówno Killer Puzzle, jak i Slayaway Camp widzą, jak gracz porusza się po uroczych izometrycznych dioramach, próbując zabić każdą ostatnią nieszczęśliwą ofiarę na ekranie. Brzmi prosto? Robi się to cholernie trudne (gra słów z pewnością zamierzona).

Zanim się zorientujesz, używasz telefonów, aby uwięzić wrogów, przemykasz przez teleporty i trzymasz się z dala od pobliskich kotów (ponieważ nawet Jason Voorhees wie, że okrucieństwo wobec zwierząt jest złe). Z każdą nową funkcją gra staje się nieco trudniejsza, ale nigdy nie wydaje się niesprawiedliwa. Kiedy już obejrzysz wszystkie mechanizmy gry Killer Puzzle, gra staje się uzależniająca i mile widziana jako dodatek do Twojej codziennej rutyny.

Związane z: Najlepsze gry Nintendo Switch

Mówiąc o codziennych czynnościach, gra oferuje również tryb „codziennej śmierci”, jeden z dwóch dodatkowych trybów (obok „maratonu morderstw”), które towarzyszą głównej kampanii. „Codzienna śmierć” oznacza, że ​​Jason każdego dnia spada na inny poziom, taki, który nie oferuje żadnej pomocy ani rady, i jako taki okazuje się być o wiele trudniejszy niż kampania. Ukończenie wystarczającej liczby tych codziennych wyzwań da ci kilka słodkich elementów do odblokowania i da grze trochę siły po ukończeniu głównej historii.

Z drugiej strony „maraton morderstw” najlepiej można opisać jako „niekończący się zabójca” - bardziej krwawy kuzyn „niekończącego się biegacza”. Biorąc segmenty wykonania, które pojawiają się na końcu każdego poziomu i zestawiając je w ciągły atak krwi i wnętrzności, „maraton morderstw” jest dobrą zabawą przez kilka krótkich serii, ale brakuje mu głębi „codziennego śmierć'.

W rzeczywistości najlepszym powodem do grania w „maraton morderstw” jest po prostu usłyszenie, jak spiker ogłasza ostateczny wynik w najbardziej niedorzeczny możliwy sposób. Bez pokazywania ci bezpośredniego kęsa dźwięku, mogę go naprawdę porównać tylko do jednego z wymachujących rękoma maniaków Kermita Żaby.

To samo poczucie humoru można znaleźć w Killer Puzzle i oferuje bardzo potrzebną ulgę po całym morderstwie. Od przycisku „Ki-Ki-Ki Ma-Ma-Ma” w menu pauzy po dumną deklarację narratora: „Ostatni hrabia!” (za riff na temat popularnego horroru „final girl”), Killer Puzzle ma swój własny język policzek.

Związane z: Nadchodzące gry Nintendo Switch

Większość dowcipów dostarcza odcięta głowa Pameli Voorhees (matki Jasona). Widząc panią Voorhees przeskakuje między żądzy krwi, będąc nadopiekuńczym rodzicem i od czasu do czasu komentując, jak miło jest wydostać się z Camp Crystal Lake, to pohukiwanie. Co więcej, pani Voorhees może również zaoferować pomoc, począwszy od prostej wskazówki, a skończywszy na całkowitym pominięciu poziomu, i właśnie tutaj Killer Puzzle wpada w pewien kryzys tożsamości.

Podczas przerywnika wprowadzającego do gry gracze mają okazję zmienić intensywność krwi w Killer Puzzle, tuż przed tym, jak maczeta Jasona spadnie na głowę niczego niepodejrzewającego obozowicza. To świetny knebel, ale możliwość wyłączenia krwi i późniejszego pomijania poziomów od samego początku sprawia, że ​​zastanawiam się, czy gra nie jest również skierowana do młodszej publiczności.

Tam, gdzie staje się to problematyczne, jest to, jak łatwo jest ponownie włączyć gore - prosty przełącznik w menu ustawień. Nawet jeśli masz wyłączoną krew, niektóre przerywniki filmowe w grze nadal przedstawiają morderstwa Jasona w całej ich krwawej chwale.

Chociaż nadal uwielbiam styl graficzny Killer Puzzle (chciałbym mieć jedną z dioram z gry na moim biurku), jej niedociągnięcia są znacznie bardziej widoczne podczas przerywników filmowych i egzekucji. Kartonowa konstrukcja gry jest świetna z daleka, ale kiedy podejdziesz bliżej i osobiście do modeli postaci, zauważysz, że nie są one szczególnie szczegółowe. Egzekucje wydają się nie mieć warstwy wypolerowanej, którą znaleziono w Slayaway Camp, dzięki czemu czujesz się, jakbyś oglądał animację z pierwszych dni internetu.

Związane z: Super Smash Bros Ultimate

Jednak na korzyść Killer Puzzle działa ogromna liczba elementów do odblokowania. Jeśli kiedykolwiek chciałeś zobaczyć, jak Jason Vorhees rozbija obozowiczów z mokrą rybą lub stylową torebką, masz swoje życzenie - nawet Ratchet i Clank nie mają tylu broni.

Oprócz broni jest też kilka skórek do odblokowania dla samego Jasona, a niektóre wzorują się na filmach z piątku trzynastego^th serie i inne dodające pełne „a co, jeśli?” scenariusz do historii morderczych wybryków Jasona.

Werdykt

Piątek 13^th: Killer Puzzle może nie mieć blasku Slayaway Camp lub być hołdem dla serii o tej samej nazwie, takiej jak Friday the 13^th: Gra, ale nadal jest świetną zabawą i wartą swojej ceny, biorąc pod uwagę ilość dostępnych tutaj treści.

Walka z obozowiczami z coraz bardziej dziwaczną gamą broni nigdy się nie starzeje, a krótkie poziomy gry doskonale nadają się do przenośnych gier na Przełącznik Nintendo.