Recenzja Super Mario 3D World

Wyłącznie na Wii U
Po tylu latach i tak wielu klasykach nie powinno być zaskoczeniem, że najnowsza gra Mario jest absolutnym oślepiającym, ale jakimś cudem tak jest. W czerwcu, kiedy nagłówki gazet były zdominowane przez konsole nowej generacji, wybór przez Nintendo flagowego tytułu bożonarodzeniowego Wii U wydawał się donkiszotyczny, jeśli nie wręcz banalny. Pół-sequel gry Mario z 3DS? Naprawdę? To nie jest ponowne odkrycie serii w stylu Super Mario Galaxy, ani żadna techniczna wizytówka Wii U. Jego użycie padu Wii U jest dziwnie pobieżne. Jednak gra zajmuje tylko pół godziny, zanim zorientujesz się, że to nie tylko solidna gra Mario, ale świetna. Nie jest to gra zdominowana przez wielkie pomysły lub nowatorskie systemy sterowania, takie jak Galaxy, ale składa się z tysiąca małe genialne akcenty, z których każdy przyczynia się do powstania jednej z najbardziej pomysłowych gier, w które zagrasz rok.

Trzeba przyznać, że nie spodoba ci się bogata fabuła. Mario, Luigi, Ropuch i reszta świetnie pasują do fajki, która prowadzi do nieodkrytego świata Sprixies, tylko po to, by przekonać się, że Bowser ma ich pierwszą. Stamtąd przechodzimy do mapy podobnej do mapy świata Super Mario na SNES, która łączy serię etapów, bitwy z mini-bossami, różnorodne wyzwania i domy ropuch dające prezenty, nie wspominając o etapie z bossem na końcu każda kraina.

Ale jeśli struktura nie jest zbyt nowatorska, to tego samego nie można powiedzieć o rozgrywce. Jak z Super Mario 3D Land w 3DS etapy biegną zasadniczo od lewej do prawej, dzięki czemu masz mocniejszą wodzy niż w bardziej odkrywczych grach Mario 64, Sunshine i Galaxy. Mario nadal może jednak poruszać się w 3D, a różne etapy zwykle powodują zmęczenie. Mario ma wszystkie klasyczne ruchy związane ze skokiem, odbijaniem od dołu i skokiem od ściany, a także może rozbijać cegły, aby odkrywać ulepszenia, które dają mu moc rzucania kulami ognia, unoszenia się w powietrzu lub wspinania się. Na najbardziej podstawowym poziomie jest to Mario, jaki znamy i kochamy.

Magia tkwi naprawdę w szczegółach - w nowych kombinezonach, nowych power-upach, nowych pomysłach, które pojawiają się na prawie każdym poziomie. Każdy projektant przeciętnych gier platformowych może wymyślić jeden poziom w nowej koncepcji i mieć nadzieję, że będzie on zabawny. Geniusz działu Nintendo EAD Tokyo polega na wprowadzeniu pomysłu, a następnie przekształceniu go w coś większego i mądrzejszego, jak kompozytor improwizujący wokół tematu. W ten sposób otrzymujemy nie tylko kostium kota, który zmienia Mario w kota, który może drapać swoich wrogów lub wspinać się po ścianie, ale etapy i obszary, które mają na celu wprowadzenie skafandra, następnie nagradzają cię za jego użycie, a następnie zachęcają do zastanowienia się, gdzie możesz go użyć Kolejny. Wisienka, która dzieli cię na dwa klony Mario, staje się głównym pomysłem na etapy pełne szybkich rur i przełączników, które popychają cię do dalszego dzielenia się.

Moglibyśmy dalej podawać przykłady - w Super Mario 3D World mija zaledwie dziesięć minut, w których coś nie przychodzi do głowy, by wywołać efekt „wow” lub wywołać uśmiech na twarzy. Ale to by zepsuło zabawę. To jest gra odkrywcza i wolelibyśmy, żebyś zrobił to dla siebie.

To także gra polegająca na odkrywaniu tajemnic. Każdy normalny etap ma ukryte gdzieś trzy zielone gwiazdki, a w trakcie gry będą one potrzebne do odblokowania określonych etapów - zwykle bitew z bossami - które zagradzają ci drogę. Niektóre będą na widoku, inne zamknięte w małych, bonusowych etapach, a jeszcze inne ukryte w ukrytych komnatach lub na szczycie pozornie niemożliwych do pokonania wież. Poza tym są jeszcze inne etapy bonusowe, dodatkowe etapy wyzwań, etapy jazdy na czas „Tajemniczy Dom” i dziwne etapy Ropucha, w których mały grzybek musi zebrać zestaw gwiazd, nie dając się złapać. To nie jest Profesor Layton, ale Super Mario 3D World jest bardziej łamigłówką, niż można by się spodziewać.

Zeszłoroczne New Super Mario Bros. U był genialnym Mario, ale miał sporo problemów. W pewnym sensie było to powstrzymywane przez potrzebę pochwalenia się funkcjami konsoli, popychania gry wieloosobowej i sterowania dotykowego, czy tego chcesz, czy nie. To samo nie dotyczy Super Mario 3D World i chociaż istnieją izolowane poziomy, na których trzeba dotykać ekranu, nie są one normą. Nowe Super Mario Bros. Możesz być również złośliwy, zmuszając cię do powtarzania całej grupy etapów za każdym razem, gdy kończą ci się życia. Super Mario 3D World jest milszy i delikatniejszy, oszczędzając po każdym poziomie i pozwalając ci kontynuować od miejsca, w którym zginąłeś. Wciąż będziesz musiał powtarzać poziomy, aby farmić dodatkowe zielone gwiazdki, ale dzięki nowym trasom i ukrytym obszarom do odkrycia jest to zawsze przyjemność, a nie obowiązek.

Kuszące jest opisanie trybu wieloosobowego jako wisienki na torcie, ale to naprawdę nie oddaje tego sprawiedliwie. To pierwsza gra 3D Mario, która obsługuje czterech graczy i działa jak sen, gdy kamera się oddala aby pokazać szerszy widok, a następnie zamienić opóźnionych graczy w bańki, aby mogli szybciej nadrobić zaległości przyjaciele. Początkowo dostępne są cztery postacie - Mario, Luigi, Księżniczka Peach i Ropucha - a każda z nich ma swoje własne dziwactwa związane z wysokością skoku, szybkością ruchu lub umiejętnościami pływania. Oprócz Wii U Pad Możesz grać za pomocą pilota Wii, kontrolera Pro lub kontrolera Wii Classic i Classic Controller Pro. Zalecamy używanie czegoś z analogowym padem, ponieważ może to być trudne.

Zaangażuj od dwóch do czterech graczy i uzyskaj świetne poczucie współpracy - pomagając sobie nawzajem w przekraczaniu granicy etap lub dotrzyj do nowych obszarów - i zawodów, z sumowanymi punktami na końcu, a zwycięzca otrzyma korona. Niektóre etapy zmuszają do wspólnej pracy, podczas gdy inne aktywnie zachęcają do ścigania się lub potykania. Na scenach jest też więcej miejsca do poruszania się bez zderzenia z towarzyszami, chociaż pomniejszone kąty kamery czasami utrudniają precyzyjne skoki. Możesz z tym łatwo żyć - lokalna gra dla czterech graczy nie jest bardziej zabawna ani szalona. Super Mario 3D World ma nawet własne podejście do modnego asynchronicznego trybu wieloosobowego, aczkolwiek w postaci losowych duchów MiiVerse atakujących Twoją grę i od czasu do czasu rozdających prezenty. Możesz zebrać kilka wskazówek i odwdzięczyć się, jeśli masz na to ochotę.

Wiele powiedziano o ograniczonej mocy graficznej Wii U i - oczywiście - będzie to problem, gdy mówisz o epickich przygodach i grach FPS, które zostały zbudowane przy użyciu Xbox One i PS4 na myśli. Jednak im więcej grasz w Super Mario 3D World, tym mniej takie rzeczy wydają się mieć znaczenie. Wygląda fantastycznie, łącząc odważne, kolorowe kształty i tekstury z pięknymi efektami świetlnymi i wszędzie wygląda na to, że przywiązuje się wagę do szczegółów i zachwytu, że tylko Nintendo wydaje się przenosić na platformę 3D Gry. Wszystko jest tak spójne, tak bogate i dopracowane, że tylko udowadnia, jak bardzo drugorzędne wysiłki, takie jak Sonic: The Lost Worlds, popełniają błąd.

Werdykt
Jeśli przygotowywałeś się na drugorzędnego Mario, przygotuj się na wielką niespodziankę. Super Mario 3D World jest zbyt odważny, zbyt kolorowy i zbyt pomysłowy, aby grać drugimi skrzypcami Mario Gry Galaxy i równowaga między dostępnymi platformami, eksploracją i odkryciami są bliskie idealny. Ponieważ każdy etap mija, obawiasz się, że zespołowi zabraknie pomysłów, ale zdumiewające jest, że wciąż znajduje nowe lub przynajmniej nowe zwroty akcji dla starych. Dodaj wspaniały tryb wieloosobowy dla czterech graczy i masz jedną z najlepszych gier, jakie zobaczymy w te Święta Bożego Narodzenia, niezależnie od platformy.