Recenzja Nokia Asha 201

Osoby z umowami na telefon komórkowy rzadko doceniają wartość ich telefonów. Płacąc powyżej 30 funtów miesięcznie, można otrzymać model o wartości powyżej 400 funtów, ale tacy ludzie często mówią, że „dostali telefon za darmo”. Ponieważ nie wszyscy chcemy być związani drogimi 2-letnimi umowami, telefony takie jak Nokia Asha 201 wciąż mają swoje miejsce na rynku. Kupno kosztuje około 50 funtów, bez żadnych powiązań finansowych związanych z umową.

Teraz, gdy praktycznie każdy telefon może robić rzeczy, które były zarezerwowane dla wyższej klasy smartfonów - sieci społecznościowe, poczta e-mail, przeglądanie stron internetowych itd. - możesz pomyśleć, że nie ma dużej różnicy między czymś takim jak HTC ChaCha i tańsza Asha 201. Obaj mają klawisze i ukośną sieć społecznościową.

Jednak rzeczywistość korzystania z Asha jest zupełnie inna. Dzięki powolnej łączności i słabej obsłudze aplikacji miłośnicy telefonów komórkowych powinni wydać trochę więcej pieniędzy. Jeśli oszczędzanie gotówki jest priorytetem, Asha 201 nie jest jeszcze wykluczona. Kosztuje mniej niż telefony BlackBerry, które próbuje naśladować, oferując jednocześnie niektóre bonusy za wpisywanie związane z telefonami Qwerty.

Bliżej domu Nokia Asha 201 jest trochę jak Nokia C3, jeden z naszych ulubionych telefonów 2010 roku. Jednak jakość wykonania spadła do najniższej ceny.

Jest to w 100% plastik, bez metalu i szkła, które definiują, jak powinien wyglądać drogi telefon. Przy grubości 14 mm Asha 201 również nie jest super-smukły, ale Nokia postawiła sobie za cel ładny, a nie ostry jak brzytwa wygląd tego telefonu.

Chociaż jest ładniejszy niż coś takiego jak Alcatel OT-799, na jego przyjaznym wyglądzie znajduje się garść lepkich posypek. Srebrzyste klawisze programowe i przestrzeń pustej frontu sprawiają, że nie wygląda to tak starannie, jak mogłoby być, co przypomina, że ​​jest to telefon „przystępny cenowo”. W wersji białej zastosowano matowe odcienie z przodu i po bokach, dodając metalicznego blasku do błyszczącej tylnej ścianki pokrywy baterii.

To nie jest dzieło sztuki, ale - jak zawsze w przypadku budżetowych modeli Nokii - wydaje się, że może wytrzymać jakąś karę. Zastosowany plastik jest gruby i mocny i nie jest tak podatny na pękanie przy uderzeniu, jak szklane fronty droższych telefonów, takich jak iPhone 4S.

Jego boki są dość gołe. Na prawej krawędzi znajduje się niezwykle - i niepotrzebnie - duża plastikowa klapka zasłaniająca slot na kartę microSD, a od góry gniazdo microUSB, gniazdo słuchawkowe 3,5 mm i małe gniazdo ładowania Nokii. Gniazda ładowania MicroUSB stały się standardem dla prawie wszystkich telefonów, które testujemy w dzisiejszych czasach, ale budżetowe modele Nokii nadal nalegają na używanie zastrzeżonego typu. Bateria Asha 201 odmówiła ładowania przez microUSB, co może stać się irytacją, jeśli używasz już kilku urządzeń wyposażonych w microUSB.

Najbardziej rzucającymi się w oczy brakami sprzętowymi są przełącznik głośności i przycisk migawki aparatu. Te funkcje są przystosowane do używania innych klawiszy, co nie jest optymalne, jeśli na przykład chcesz zmienić głośność utworu muzycznego, gdy telefon jest w kieszeni.

Gwiazdą sprzętu Asha 201 jest jednak klawiatura. Jest ułożony w czterech oddzielnych rzędach, a klawisze są wyprofilowane, aby ułatwić pisanie bezwzrokowe, gdy przyzwyczaisz się do jego niewielkiego rozmiaru. Jego konstrukcja jest dobrze przemyślana, dzięki czemu pisanie jest szybsze i łatwiejsze niż w przypadku starej klawiatury numerycznej lub małego ekranu dotykowego. Jednak działanie klawiszy mogłoby być wyraźniejsze. Z niewyraźnym dotykiem nie zbliża się do tego, co najlepsze w BlackBerry.

Obecnie Asha 201 jest dostępna w Wielkiej Brytanii w kolorze czarnym, białym i różowym. Nokia produkuje również wersje w kolorze zielono-pomarańczowym, niebieskim i turkusowym - ale obecnie nie ma o nich żadnej wzmianki o tym, że pojawią się one w Wielkiej Brytanii.

Nokia Asha 201 wykorzystuje zastrzeżony interfejs S40. To system operacyjny inny niż smartfony, chociaż Nokia dołożyła wszelkich starań, aby wydawał się tak inteligentny, jak to tylko możliwe.

Jego ekran główny zawiera trzy miejsca, które można wypełnić różnymi widżetami, w tym skrótami do aplikacji, paskami aktualizacji sieci społecznościowych, ulubionymi kontaktami lub wiadomościami e-mail. W sumie jest ich 10, co czyni go restrykcyjnym w porównaniu z bezpłatnym systemem widżetów Androida, ale obejmuje wszystkie podstawy.

Masz tylko jeden ekran główny do zabawy, co sprawia, że ​​ma on ograniczone zastosowanie jako miejsce codziennych aktualizacji. Problem polega na tym, że mały ekran o niskiej rozdzielczości 2,4 cala i rozdzielczości 240 x 320 pikseli nie może pomieścić wielu informacji. Na przykład znalezienie najnowszej aktualizacji za pomocą paska sieci społecznościowych na ekranie głównym wymaga czterech dotknięć pada kierunkowego - nie jest to tak wygodne, jak przesunięcie palcem lub dwa po ekranie dotykowym.

System operacyjny S40 nie jest zbyt gorący, aby tekst wyglądał zarówno ostro, jak i gładko. Niska gęstość pikseli wynosząca 166 dpi jest wystarczająco zła, ale po dodaniu profesjonalnego wyboru czcionek Nokii oprogramowanie Asha 201 nigdy nie wygląda świetnie. Jasny? Tak. Z klasą? Nie. Ekran również cierpi z powodu przesunięcia kontrastu, co powoduje zanikanie jasności, gdy jest trzymany w złym kierunku, oraz nierówne podświetlenie.

Za ekranem głównym znajduje się menu aplikacji z ikonami, w którym działają wszystkie funkcje telefonu. Oprócz rozmów telefonicznych i wysyłania wiadomości tekstowych Asha 201 ma dedykowane aplikacje do poczty e-mail, muzyki, przeglądania stron internetowych i centrum wszystkich potrzeb związanych z siecią społecznościową o nazwie Social.

Aplikacja społecznościowa łączy ze sobą obsługę serwisów Twitter, Facebook, Orkut i Flickr. W przeciwieństwie do niektórych centrów smartfonów nie próbuje łączyć tweetów, aktualizacji z Facebooka i zdjęć z Flickr, ale oddziela je. Jednak interfejs każdej sieci jest dostosowywany, aby lepiej pasował do wyrzucanych treści.

Ponownie, niska rozdzielczość ekranu ogranicza ilość informacji, które można wygodnie zmieścić na ekranie, ale dostosowany do potrzeb interfejs sprawia, że ​​czytanie tweetów jest dość łatwe. Tym, co naprawdę ogranicza portale społecznościowe Asha 201, jest łączność. W telefonie brakuje zarówno Wi-Fi, jak i 3G, opierając się na wolniejszych połączeniach EDGE i GPRS. Będziesz czekać kilka sekund, gdy pojawią się najnowsze tweety i aktualizacje na Facebooku, a nawet dłużej, jeśli zechcesz rzucić okiem na opublikowane przez kogoś zdjęcie. Wideo? Zapomnij o tym - te połączenia 2G nie są wystarczająco szybkie, aby strumieniowanie było przyjemne.

Problem z szybkością połączenia utrudnia również zwykłe przeglądanie sieci. Podobnie jak w przypadku powrotu do starych, złych czasów internetu dial-up, strony ładują się bardzo wolno, zwłaszcza te z dużą ilością obrazów lub innych bogatych treści.

Wbudowana przeglądarka Asha 201 również nie obsługuje Adobe Flash i opiera się na podstawowych witrynach mobilnych, a nie na pełnych wersjach komputerowych. Klawiatura sprawia, że ​​wpisywanie adresów internetowych jest szybkie i łatwe, ale bez 3G lub Wi-Fi wszystkie funkcje online telefonu działają zbyt wolno, by sprawiać przyjemność. Kiedy telefony z Androidem z 3G, Wi-Fi i bardziej intuicyjną nawigacją na ekranie dotykowym są dostępne za mniej więcej taką samą cenę, korzyści płynące z preinstalowanego centrum społecznościowego zaczynają zanikać.

Powolność nie jest również zarezerwowana dla łączności Asha 201. Aplikacje są nieco powolne w ładowaniu i uruchamianiu w porównaniu do tych z budżetowego telefonu z Androidem, a brak jakichkolwiek animowanych przejść w oprogramowaniu S40 sprawia, że ​​całe doświadczenie wydaje się niezgrabne i niezgrabne. Przez lata wprowadzono do S40 pewne przemyślane aktualizacje, ale nie da się ukryć, że jest to przestarzały program.

W ramach S40 Asha 201 jest znacznie mniej przydatna do odbierania treści typu „push”, takich jak e-maile i wiadomości online, niż zwykły smartfon. Możesz nakazać telefonowi sprawdzanie nowych e-maili w regularnych odstępach czasu, ale okazało się, że jest to znacznie wolniejsze odbierać nowe alerty niż zwykły smartfon - nawet wtedy, gdy jest ustawiony na bardzo szybkie wyszukiwanie nowych e-maili regularnie. Jeśli chcesz, aby wiadomość e-mail pojawiła się na telefonie w chwili, gdy ją otrzymasz, nie jest to odpowiedni model.

Inne preinstalowane aplikacje obejmują zgrabną aplikację kalendarza, która przyzwoicie wykorzystuje szerokoekranowy ekran, dyktafon i ulubiony pasjans dojeżdżających do pracy. Dostęp do sklepu z aplikacjami Nokia Store jest również podłączony na stałe do Asha 201.

Sklep Nokia umożliwia pobieranie dodatkowych aplikacji, zarówno bezpłatnych, jak i płatnych, ale większość z nich jest niskiej jakości. Gry są również znacznie prostsze, bardziej przypominają gry w stylu 16-bitowym, które były dostępne na telefon siedem lat temu, niż odlotowe tytuły, którymi mogą się dziś cieszyć właściciele urządzeń z Androidem i iPhone'ami.

Nokia Asha 201 może stać się wszechstronnym urządzeniem komunikacyjnym, ale system operacyjny S40 i ograniczona łączność uniemożliwiają mu osiągnięcie naprawdę doskonałych wyników poza wiadomościami tekstowymi i podstawowym czatem online. Jako zamiennik usługi BBM, którą mają tanie urządzenia RIM, takie jak BlackBerry Curve 8520, Asha 201 oferuje wszechstronny interfejs czatu wbudowany w sekcję wysyłania wiadomości tekstowych SMS w telefon. Chociaż byłoby to korzystne dla 3G lub Wi-Fi, prosty tekst wykorzystuje tak mało konwersacji danych, które nie są zbytnio spowalniane.

Może podłączyć się do Facebooka, Yahoo, Google Talk, MSN Messenger, MySpace i Ovi. Chociaż interfejs czatu jest prosty, oferowanie tak wszechstronnej funkcjonalności jest dużym bonusem. Jednak w przypadku umowy z przedpłatą będą wiązać się z tym koszty. BlackBerry używają własnej, niedrogiej usługi transmisji danych do takich celów, jak czat, ale w przypadku Asha 201 będziesz podlegać opłatom za transmisję danych w sieci. Warto to sprawdzić przed rozmową.

Nokia Asha 201 okazała się rozczarowana, gdy zapytano ją o połączenie z Internetem, ale jako odtwarzacz muzyki wypada nieco lepiej. Będziesz jednak musiał wyskoczyć na kartę microSD, ponieważ 26 MB pamięci wewnętrznej nie wystarczy, aby pomieścić pojedynczy album.

Nawigacja po muzyce jest intuicyjna, umożliwiając przeglądanie według wykonawcy, albumu itd. - tak jak w przypadku iPoda. Podobnie jak reszta interfejsu nie jest krzykliwy, ale jest czytelny. Wyjście z gniazda słuchawkowego 3,5 mm jest również czyste i zapewnia przyzwoitą głośność. Nie ma jednak fizycznych przycisków odtwarzania ani głośności, co wymaga użycia przedniego pada kierunkowego do nawigacji między utworami.

Nokia zawiera zestaw słuchawkowy z pilotem z jednym przyciskiem, ale ponieważ wkładki douszne są niewymienne i dość kiepskie, fani muzyki będą chcieli podłączyć własny zestaw. Asha 201 ma również wbudowane dobre radio FM. Wykorzystuje kabel słuchawek jako antenę, zbiera dobry sygnał i automatycznie skanuje w poszukiwaniu stacji radiowej przy pierwszym użyciu. Nie można nagrać sygnału radiowego do pamięci telefonu, ale jest to ponadprzeciętne mobilne radio, w którym oferty wielu telefonów komórkowych są jak natchniona refleksja.

Aparat nie odnosi jednak podobnego sukcesu. Jego masywna obudowa obiektywu wygląda lepiej niż w wielu tanich telefonach, ale jego specyfikacje są żałosne. Nie ma lampy błyskowej, rozdzielczość jest ograniczona do dwóch megapikseli i ma stałą ostrość. Jest to niezwykle podstawowy aparat, który może wykonywać tylko zdjęcia jednorazowe.

W dobrym świetle Asha 201 może tworzyć zdjęcia, które warto zamieścić na Facebooku. Jednak jego 2-megapikselowy czujnik nie zapewnia zbyt dużej rozdzielczości, a rejestrowane szczegóły są ograniczone. Zdjęcia są znacznie mniejsze niż zdjęcia z telefonu 5 MP lub 8 MP - powyższe wycięcie korniszona musiało zostać wysadzone poza poziom piksela, aby było tak duże. Wyraźnie widać fioletowe frędzle, podobnie jak ogólny brak wierności.

W trudniejszych warunkach oświetleniowych Asha 201 naprawdę zaczyna walczyć. Tutaj scena wydaje się desaturowana. Błękitne niebo jest prawie szare, a szczegóły są niewyraźne, których nie można zobaczyć w aparacie z wyższej półki.

Największą irytacją związaną z używaniem stałej ostrości - zamiast autofokusa - jest to, że aparat nie może wyostrzyć obiektów w zbliżeniu. Tutaj wpływa to na liście. Każdy obiekt musi być oddalony o metr lub dwa, aby był ostry, co znacznie ogranicza to, co można zrobić - bez rozmytego bałaganu.

Biorąc pod uwagę tę przeciętną wydajność, zaskakujące jest, że aplikacja aparatu jest jedną z najbardziej efektownych części telefonu. W przeciwieństwie do reszty oprogramowania jest ono wyposażone w zgrabne animowane przejścia i urocze menu. Funkcjonalność, jaką oferuje - kilka efektów kolorystycznych, ustawienia balansu bieli i kontrola nad jakością zdjęć - nie jest niczym szczególnym. Nokia Asha 201 umożliwia przesyłanie dowolnych zdjęć zrobionych do sieci społecznościowych za pośrednictwem aplikacji Społeczności, ale ponieważ wszystkie dostępne typy połączeń są dość wolne, lepiej tego unikać.

Akumulator 1430 mAh zasila Asha 201. To przyzwoity rozmiar jak na telefon z małym ekranem i bez łączności 3G. W smartfonie ciągłe podłączanie się do internetu przy użyciu 3G jest tym, co tak ohydnie obniża wytrzymałość baterii. W tym przypadku będziesz mógł korzystać z telefonu przez co najmniej 2 dni, o ile nie będziesz nieustannie wyszukiwać e-maili w telefonie lub przeglądać internet. Jest przeznaczony na siedem godzin rozmów, co jest lepsze dla wielu ostatnich Nokii średniej klasy, w tym X3-02 Dotknij i wpisz.

Jakość połączeń jest przyzwoita, ale nie wyróżnia się niczym niezwykłym. Słuchawka jest dość głośna, ale głośnik nie i nie ma redukcji szumów - cena nie jest zaskoczeniem, ale wykonywanie połączeń w hałaśliwych warunkach będzie frustrujące.

Za około 50 funtów Nokia Asha 201 może wydawać się dobrą okazją. Może uzyskiwać dostęp do sieci społecznościowych, pobierać e-maile i przeglądać Internet, ale bez oprogramowania lub łączności, które umożliwią mu prawidłowe wykonanie pracy, takie możliwości nie są zbyt duże. Nokia C3 jest teraz dostępna w podobnej cenie i, pakując Wi-Fi, jest telefonem znacznie lepiej wyposażonym.

Werdykt
Jeśli potrzebujesz telefonu z fizyczną klawiaturą, Nokia Asha 201 jest jednym z najtańszych, jakie możesz dostać. Jednak jego przestarzały system operacyjny i wolne mobilne połączenia internetowe sprawiają, że nie jest on używany jako narzędzie sieci społecznościowych i poczty e-mail. Inne telefony w tej samej cenie oferują zarówno Wi-Fi, jak i 3G, dzięki czemu ten telefon sprawia wrażenie, jakby utknął w przeszłości.