Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - wprowadzenie

Sigma to jeden z najdłużej działających zewnętrznych producentów obiektywów do aparatów, działający na rynku od ponad 50 lat. Ale chociaż jeszcze niedawno był najbardziej znany z budżetowych alternatyw dla własnej optyki producentów aparatów, w ciągu ostatnich kilku lat był stale przekształca się w producenta premium, w pełni zdolnego do wytwarzania obiektywów równie dobrych, jeśli nie lepszych niż główny aparat własnymi twórcami.

Rzeczywiście, jego niezwykły obiektyw 50 mm f / 1,4 DG HSM | A jest tak dobry, że nazwaliśmy go nie tylko stałoogniskowym obiektywem roku, ale także naszym ogólnym Produktem Roku na Nagrody fotografa amatorskiego 2015.

Oznacza to, że nowy 24mm f / 1.4 DG HSM | A dla pełnoklatkowych lustrzanek cyfrowych pojawia się na rynku ze znacznie podwyższonymi oczekiwaniami. Tam, gdzie kiedyś mogliśmy być pod wrażeniem Sigmy, która stworzyła naprawdę doskonały obiektyw, teraz w pełni oczekujemy, że jej projekty będą po prostu wiodące w swojej klasie.

Mając to na uwadze, czy obiektyw 24 mm f / 1.4 kontynuuje najnowszą bogatą żyłę formy firmy?

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - funkcje

Dzięki formule optycznej 15 elementów w 11 grupach Sigma wybrała stosunkowo złożoną konstrukcję dla tej klasy obiektywów (odpowiedniki Canon i Nikon wykorzystują odpowiednio 13 i 12 elementów). Sigma nie oszczędzała też specjalnego szkła, z trzema soczewkami „F” o niskiej dyspersji (FLD) i czterema specjalnymi soczewkami o niskiej dyspersji (SLD), które minimalizują aberrację chromatyczną. Zastosowano również dwa elementy asferyczne, aby zmniejszyć zniekształcenia i rozbłysk komy.

Autofocus wykorzystuje ultradźwiękowy silnik Hyper Sonic Motor z możliwością ręcznego sterowania w pełnym wymiarze godzin. Przełącznik z boku obiektywu włącza ręczne ustawianie ostrości, co może być wspomagane przez małą skalę odległości i głębi ostrości na górze tubusu. Jednak podobnie jak w przypadku większości nowoczesnych obiektywów AF, oznaczenia są zbyt blisko rozmieszczone, aby były szeroko przydatne. Minimalna odległość ogniskowania wynosi 0,25 m, co daje powiększenie 0,19x.

Przysłona z dziewięcioma listkami zapewnia ustawienia od f / 1,4 do f / 16 i udaje jej się zachować imponująco okrągły kształt w całym zakresie. Powinno to pomóc w atrakcyjnym odwzorowaniu nieostrego tła. Obiektyw jest gwintowany dla filtrów 77 mm i posiada mocowanie bagnetowe dla dostarczonej osłony w kształcie płatka.

Początkowo obiektyw będzie dostępny w wersjach pasujących do lustrzanek cyfrowych Canon, Nikon i Sigma, zgodnie z ostatnią praktyką Sigmy. Nie bylibyśmy zaskoczeni, gdyby model Sony Alpha pojawił się raczej wcześniej niż później, a także z Ricoh's zapowiedź nadchodzącej pełnoklatkowej lustrzanki cyfrowej Pentax, możemy mieć jednak nadzieję, że Sigma w końcu wykona mocowanie typu K wersja też.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - kompilacja i obsługa

Obiektyw 24 mm f / 1,4 ma taką samą konstrukcję jak najnowsze obiektywy klasy premium Sigmy, takie jak 50 mm f / 1,4 DG HSM | A, 35 mm f / 1,4 DG HSM | A oraz 18-35 mm f / 1,8 DC HSM | ZA. Część lufy sąsiadująca z korpusem aparatu jest metalowa, a reszta to wysokiej jakości tworzywa sztuczne.

Szeroki pierścień do ręcznego ustawiania ostrości jest umieszczony w przedniej części obiektywu i jest płynnie tłumiony, obracając się o około 90 ° między nieskończonością a minimalną ostrością. Duży, prążkowany uchwyt na spodzie lufy ułatwia obsługę.

Przy masie 665 g i długości 85 x 90,2 mm Sigma ma typowy rozmiar dla obiektywu stałoogniskowego 24 mm f / 1,4. Ładnie balansuje na pełnoklatkowych lustrzankach cyfrowych, takich jak różne modele serii Canon EOS 5D, których używaliśmy do testów.

Warto zauważyć, że nie jest opisywany jako odporny na warunki atmosferyczne, co jest jedną z niewielu wyraźnych wad w porównaniu z odpowiednikami Canona i Nikona.

Autofokus

Dzięki wewnętrznemu projektowi ogniskowania i ultradźwiękowemu silnikowi ogniskowania, obiektyw 24 mm ustawia ostrość niezwykle szybko i zdecydowanie, bez zamieszania i polowania. Użyłem naszego próbki z mocowaniem Canon na wielu rocznikach korpusów z rodziny EOS 5D i nie miałem żadnych oczywistych problemów z dokładnością ustawiania ostrości, nawet podczas fotografowania z otwartą przestrzenią.

Jednak w przypadku aparatów EOS 5D i EOS 5D Mark II zwróciłem uwagę na używanie tylko centralnego punktu ostrości z techniką ogniskowania / zmiany kompozycji; Moje doświadczenie z tymi aparatami mówi mi, że korzystanie z niecentrycznych punktów AF staje się czymś w rodzaju loterii w przypadku większości szybkich stałości.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - Jakość obrazu

Przyzwyczailiśmy się do tego, że obiektywy stałoogniskowe Sigma z serii Art f / 1.4 są spektakularnymi osiągami i cieszę się, że mogę powiedzieć, że 24 mm kontynuuje w podobnym duchu. Być może nie jest tak spektakularny jak 50 mm pod względem ostrości krawędzi i narożników, ale jest to wyjątkowo wysoka poprzeczka. Zamiast tego scharakteryzowałbym go jako bliższy obiektywowi Art 35 mm f / 1,4.

Szeroko otwarty, jest zauważalnie bardziej miękki w rogach niż w środku, ale przymyka się do f / 5,6 lub mniejszego i staje się niezwykle ostry w całym kadrze. Oczywiście na pełnej klatce w przypadku obiektów wymagających szczegółowości od rogu do rogu, takich jak krajobrazy lub architektura, prawdopodobnie i tak fotografowalibyśmy przy normalnych ustawieniach przysłony około f / 8-f / 11. Przymknięcie przysłony do f / 16 powoduje, że obraz nieco, ale widocznie, mięknie z powodu dyfrakcji, więc dla Sigmy sensowne jest ograniczenie tego minimum.

Zniekształcenia są wyjątkowo niskie, z zaledwie odrobiną beczkowatego wygięcia prostych linii w kierunku krawędzi ramy. Nie ma też prawie żadnej bocznej aberracji chromatycznej: możesz zobaczyć czerwono-cyjanową obwódkę w rogach, jeśli szukasz tego, ale jest mało prawdopodobne, że będzie to problem w rzeczywistych zastosowaniach, a naprawienie go w obróbce końcowej jest trywialne tak czy siak.

Jasne obiektywy dla pełnej klatki prawie zawsze dają wyraźne winietowanie podczas fotografowania przy maksymalnym otworze, a obiektyw 24 mm nie jest wyjątkiem. Ale podczas gdy niektórzy postrzegają winietowanie jako wadę, w biurze AP zwykle wcale nam to nie przeszkadza i rzeczywiście okazuje się, że często dodaje do obrazu estetycznie. Ponownie, jeśli ci to przeszkadza, w dzisiejszych czasach naprawianie w oprogramowaniu jest trywialne.

Obiektywy szerokokątne mogą nie być pierwszym wyborem, jaki przyjdzie Ci do głowy do pracy w małej głębi ostrości, ale fotografowanie z bliska przy f / 1,4 i 24 mm może dać piękne rozmyte tło. Zastrzeżenie polega oczywiście na tym, że aby zobaczyć duże rozmycie tła, musisz fotografować z bliskiej minimalnej odległości ogniskowania; jeśli obiekt znajduje się w odległości zaledwie 2 m, tło nadal będzie wyglądać stosunkowo ostro. Odwzorowanie nieostrego tła jest również bardzo atrakcyjne; rzeczywiście, dla mnie to poprawa w stosunku do starszych 35 mm, co może być trochę wybredne pod tym względem.

Fotografując bezpośrednio na słońce w jasny dzień, obiektyw wykazuje imponującą kontrolę nad flarą, z niewielką utratą kontrastu w bezpośrednim sąsiedztwie źródła światła. Na drugim końcu skali poziomu światła każdy zainteresowany nocnymi polami gwiazd lub krajobrazami miejskimi z przyjemnością usłyszy tę śpiączkę jest rzeczywiście bardzo niska, co oznacza, że ​​punktowe źródła światła w rogu kadru nie zniekształcają nadmiernie kształtu, nawet podczas fotografowania szeroko otwarty. Poniższy przykład pokazuje to, strzelając z latarki LED umieszczonej w lewym górnym rogu kadru i wykonując 100% kadry z plików wykonanych aparatem Canon EOS 5D. Przy f / 1.4 jest trochę śpiączki, ale mniej więcej zniknęła przy f / 2.8.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - rozdzielczość

Nasze testy obrazowania stosowanego pokazują, że soczewka jest imponująco ostra w środku, gdy jest szeroko otwarta, a rogi są bardziej miękkie, ale wcale nie są złe. Przy przymknięciu wszystko wyostrza się, a środek osiąga najlepsze wyniki na f / 2.8. Ogólnie najlepsze wyniki osiąga się przy f / 5,6-11, a f / 16 ujawnia niewielkie zmiękczenie w wyniku dyfrakcji. Przetestowaliśmy obiektyw na pełnoklatkowym 22-megapikselowym aparacie EOS 5D Mark III.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - cieniowanie

Szybkie liczby pierwsze niezmiennie wykazują widoczne winietowanie, aw przypadku Sigmy 24 mm widzimy opadanie na rogach około 1,6 przystanków na f / 1.4. Przymknij do f / 2, a to znacznie się zmniejsza, a przy f / 2.8 praktycznie zniknęło całkowicie. Jeśli winietowanie przy dużych przysłonach przeszkadza, można to łatwo naprawić za pomocą programów takich jak Adobe Lightroom czy DxO Optics Pro.

Ten przykład ilustruje winietowanie w świecie rzeczywistym. Winietowanie wykonane aparatem Canon EOS 5D z przysłoną f / 1.4 jest stopniowe w całym kadrze i wcale nie jest nieatrakcyjne. W razie potrzeby można go łatwo skorygować podczas przetwarzania końcowego.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - Zniekształcenie krzywoliniowe

Nasze wykresy pokazują, że Sigma wykonała dobrą robotę w kontrolowaniu zniekształceń, z widocznym tylko niskim poziomem zniekształcenia beczkowatego. Ogólnie rzecz biorąc, spodziewamy się niewielkich zniekształceń od liczb pierwszych - to jeden z dobrych powodów, aby wybierać je zamiast zoomów - ale zwykle wiąże się to z większym kompromisem w stosunku do ostrości narożników.

Poniższy wykres przedstawia zniekształcenie obiektywu. Strzałki wskazują kierunek, w którym punkty siatki są zniekształcane od ich idealnego położenia, a krewny wielkość ich przemieszczenia. Sama siatka ilustruje niewielką dystorsję beczkowatą, z niewielką korektą w rogach.

Ten przykład ze świata rzeczywistego pokazuje, jak niewielkie zniekształcenie jest widoczne podczas normalnego użytkowania. Linie w kierunku dolnej krawędzi ramy są imponująco proste.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Recenzja - Nasz werdykt

Fotografowanie obiektywem Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM nie zajęło dużo czasu | A dla mnie, aby stwierdzić, że to naprawdę spełnia swoją rolę „Art”, zapewniając doskonałą jakość obrazu w różnych warunkach fotografowania. Nie byłem w stanie przetestować go u boku jego oczywistych konkurentów, ale osobiście jestem przekonany, że pod względem jakości obrazu dobrze by się z nimi zmierzył.

Imponuje nie tylko ostrość, ale także ogólny wygląd obrazów, w tym płynne, atrakcyjne odwzorowanie obszarów nieostrych. Po prostu tworzy piękne zdjęcia przy minimalnym zamieszaniu.

Z ceną sugerowaną wynoszącą 799 funtów w momencie premiery, obiektyw Sigma jest również znacznie tańszy niż Canon czy Nikon 24mm f / 1.4 stałymi, a nawet mocowaniem Sony Alpha z mocowaniem 24 mm f / 2, a jedyną oczywistą ofiarą jest jej brak uszczelnienie przed warunkami atmosferycznymi. Krótko mówiąc, wygląda na to, że Sigma ma w rękach kolejnego pewnego zwycięzcę.

Ocena: 5 na 5