Recenzja telewizora Sony Crystal LED

Jeden z naszych ulubionych komunikatów prasowych z targów CES 2012 w Las Vegas zaczynał się tak: „Po ogłoszeniu na CES W przypadku „Crystal LED Display” firmy Sony pomyśleliśmy, że pomocne będzie przesłanie informacji i obrazu ”. Nie masz mówić.

Jednak tym, co naprawdę nas połaskotało w tej wersji, był sposób, w jaki dotarła ona pełne dwa dni po głównych komunikatach prasowych Sony na targach CES 2012, ponieważ Sony w końcu zdał sobie sprawę, że zaskoczyły go zaskakujące zapowiedzi telewizyjne innych marek, zwłaszcza tam, gdzie była technologia OLED zaniepokojony.

Tak więc nowa technologia ekranowa Sony pierwotnie spadła tylko do ciemnego zakątka „strefy przyszłości” jego stoisko na targach CES w końcu zostało podniesione do wysokości, którą szczerze mówiąc powinno się cieszyć w pierwszej kolejności.

W rzeczywistości rzecznik Sony stojący obok 55-calowego zestawu demonstracyjnego Crystal LED miał nawet bezczelność drugiego dnia pokazu - kiedyś to było jasne, że ekrany OLED firmy LG i Samsung kradły wszystkie nagłówki - co sugeruje, że Crystal LED (lub CLED) było kolejnym krokiem od OLED.

W pewnym sensie brzmiało to dla nas jak wygodna wymówka dla Sony, który nie ma na swoim stoisku niczego znacząco o smaku OLED - mimo, że Sony twierdziło w ten sam spóźniony komunikat prasowy Crystal LED, o którym wspomniano wcześniej, że kontynuuje „rozwój i komercjalizację organicznych diod elektroluminescencyjnych (OLED) wyświetlacze ”.

Sony przedstawia jednak dwa dość przekonujące argumenty przemawiające za „kolejnym krokiem w kierunku OLED”. Po pierwsze i bardzo istotne, ponieważ technologia Crystal LED nie wykorzystuje materiałów organicznych, takich jak OLED jakość obrazu nie „spada” z upływem czasu - a przynajmniej nie będzie się pogarszać prawie tak szybko, jak obecny OLED ekrany. LG i Samsung wyraźnie milczeli na temat tej tykającej bomby zegarowej OLED.

Inną zaletą CLED jest to, że jest to samo emitujące światło urządzenie, w którym można zamontować bardzo cienkie diody LED w każdym z kolory czerwony, zielony i niebieski (co daje prawie sześć milionów diod LED w rozdzielczości Full HD 55-calowego modelu) wcielenie). Źródło światła RGB LED jest zamontowane bezpośrednio z przodu wyświetlacza, co według Sony radykalnie poprawia jego wydajność, prowadząc do szerszej gamy kolorów, szerokiego zakresu kontrastu, ultraszybkiego czasu reakcji obrazu (dla czystszej reprodukcji ruchu) i szerszego widzenia kąt.

Należy pamiętać, że te ulepszenia są porównywane ze standardową technologią LED / LCD, a nie technologią OLED - fakt podkreślone przez Sony, prezentując ekran CLED obok siebie z jednym ze swoich obecnych modeli LED, a nie z Ekran OLED.

Jednak z tej demonstracji szybko stało się jasne, że znakomita reakcja na poziomie czerni, znana z OLED, z pewnością wydaje się być obecna i poprawna również w tym modelu CLED. Podobnie jak fakty, że niewiarygodnie głęboka czerń nie odbywa się kosztem szczegółów w cieniach lub jasności jasnych obszarów na przeważnie ciemnych obrazach. Podświetlenie jest niezwykle spójne również podczas ciemnych scen.

Ekran CLED miał również zauważalnie szerszy kąt widzenia niż zwykłe diody LED, a jego kolory były odważniejsze i bardziej wyraziste niż w przypadku normalnego telewizora LED / LCD. Chociaż wydawały się nieco „szorstkie” i mniej wyraziste niż zestawy OLED, którym już przyglądaliśmy się.

Ostrość była dobra, ale znowu może nie tak bogata w teksturę, jak obrazy przynajmniej z telewizora LG OLED. I chociaż ruch był wyraźnym postępem w stosunku do zwykłych diod LED / LCD, podczas specjalnej demonstracji ruchu przeprowadzanej przez Sony pojawiły się drobne artefakty. Dla nas te artefakty wydawały się bardziej efektem przetwarzania zwiększającego ostrość niż prawdziwymi wadami ruchu, ale bez dostępu do opcji konfiguracji telewizora nie można powiedzieć na pewno.

Ostatecznie telewizor Sony CLED TV był tym, czym z pewnością jest: bardzo wczesną wersją potencjalnie bardzo interesującej, ale obecnie raczej „dostępnej” technologii. Pod tym względem wyraźnie ucierpiało w porównaniu z bardziej kompletnymi telewizorami OLED na pokazie, przez co argumenty Sony, że CLED jest w rzeczywistości pokoleniem wykraczającym poza OLED, trudniej jest przełknąć.

Zawsze byliśmy jednak wielkimi fanami tego rodzaju płaskich obrazów telewizyjnych z bezpośrednią transmisją, dostarczanych przez technologię CLED, i od dawna martwiliśmy się również potencjalnymi problemami „degradacji” OLED. Tak więc, chociaż Sony musi wykonać bardzo dużo pracy w zakresie produktów i marketingu, zanim będzie mogło naprawdę rozpocząć ciężką sprzedaż na ekranach CLED, technologia jest przynajmniej intrygująca.