Recenzja The Darkness II

Platformy: PC, Xbox 360 i PS3

The Darkness II nie jest arcydziełem, ale może się po prostu okazać najlepszym kawałkiem pulp fiction FPS w tym roku. Jest odważny, ponury, bezpodstawnie gwałtowny, niesamowicie przeklęty i prawie tak subtelny jak kij baseballowy w głowę, ale jest też wściekły, ciasno zraniony i niezwykle pociągający. Nie jest to bardzo długa gra ani nawet bardzo nowatorska, ale nie ma w niej ani grama tłuszczu. The Darkness II jest zabójczy, bez wypełniacza, przez cały czas trwania.

Kontynuując bezpośrednio od oryginału z 2007 roku, jest to opowieść o Jackie Estacado, niegdyś mafijnym zabójcy, a teraz głowie rodziny. Lata po wydarzeniach z The Darkness, podporządkował sobie tytułową istotę - demoniczną siłę, która zamieszkuje Jackie i użycza mu nadprzyrodzone moce - ale nadal pielęgnuje pamięć o swojej zamordowanej dziewczynie Jenny, której nie był w stanie uratować w pierwszym gra. Nie trzeba dodawać, że ten kruchy pokój trwa około dwóch minut w dalszej części, która wkrótce zamienia się w gwałtowny walka między Jackiem i jego rodziną a tajemniczą sektą, której celem jest zdobycie Ciemności dla własnego okrucieństwa kończy się. Z dziwną, cichą ciszą, która daje tobie i silnym postaciom gry przestrzeń do oddychania, The Darkness II jest prawie szaleństwem zabijania od początku do końca.

Ale co za szał zabijania. Podobnie jak zeszłoroczny niedoceniany Bulletstorm, The Darkness II ma obsesję na punkcie dostarczania nowych i interesujących sposobów wysyłania wrogów na zagładę. Widzisz, przebudzone moce Ciemności dają Jackie'emu dwie demoniczne macki do władania. Ten po lewej może podnosić przedmioty, używać ich do osłony Jackie lub rzucać nimi w przeciwników. Alternatywnie, może podnosić oszołomionych wrogów i umożliwiać ich unicestwienie na wiele spektakularnych makabrycznych sposobów lub wyrwać ich serca, aby uzyskać poręczną naprawę zdrowia.

W międzyczasie ten po prawej może być używany do cięcia i krojenia w kostkę, z poziomymi i pionowymi cięciami, które możesz dostroić za pomocą prawego drążka analogowego. Co więcej, Jackie nadal ma dwie zwykłe ludzkie ręce do władania bronią, co daje ci swobodę używania podwójnych pistoletów lub spakowania karabinu szturmowego, podczas gdy twoje macki mogą wykonywać swoją pracę.

Jeszcze dwa inne czynniki sprawiają, że jest to jeszcze bardziej ekscytujące. Po pierwsze, The Darkness II ma kilka lekkich elementów RPG. Powaleni wrogowie wytwarzają mroczną esencję, a mroczną esencję można wydać na ulepszenia, pozwalając Jackie odnawiać zdrowie lub amunicję, gdy patrosze, lub otwierając premie do obrażeń, ataki dodatkowe i ruchy specjalne. Po drugie, The Darkness rodzi przerażającego goblina z brytyjskim akcentem, zwanego Darklingiem, który wesoło zaatakuje (a następnie zepsuje zwłoki twoich wrogów). W kilku obszarach możesz nawet bezpośrednio kontrolować Darklinga, a poręczne ulepszenie pozwala ci go podnieść i rzucić do bitwy.

To obszerny zestaw narzędzi do walki z rozlewem krwi i chaosem, a także jednym z nich
wielką przyjemnością w The Darkness II jest odkrywanie, jak różne przedmioty
można ciskać (i często przez) swoich wrogów i przymierzać
różne kombinacje broni i umiejętności. Fani oryginału
zauważy spadek liczby umiejętności, ale w praktyce tak się czuje
jak wyrafinowanie: celowe skupienie się na częściach pierwszej gry
to okazało się najbardziej zabawne. Co więcej, warto poeksperymentować. w
gangsterzy paszowe na wczesnych etapach dają ci wiele okazji do dawania
wszystko się kręci, a to doświadczenie opłaca się później, kiedy się konfrontujesz
twardsze siły Bractwa.

Dlaczego? Ponieważ Ciemność ma słabość - wejdź w światło, a wszystkie twoje specjalne moce znikną. Podczas gdy pierwsi wrogowie gangsterzy robią z tego ograniczony użytek, Bractwo gra mądrze, używając latarki o dużej mocy, chronione lampy zasilane z generatora, a nawet reflektory samochodowe, aby wyrównać szanse ich przychylność. Dlatego na późniejszych etapach gra nabiera bardziej taktycznego charakteru, gdy patrzysz na sposoby radzenia sobie światła i radzenie sobie z mocniejszymi członkami Bractwa, zanim zetrą słabszych wrogowie.

Pod wieloma względami wspaniale jest zobaczyć taki FPS dla jednego gracza. Cieniowana na celowniku grafika nawiązuje do komiksowych korzeni tej historii, z odważnymi efektami i bogatą paletą kolorów, która jest milion mil od gamy dzisiejszych wielkich strzelanek wojskowych. Historia opowiedziana jest tymi samymi pociągnięciami i chociaż część subtelnego i szorstkiego dramatu z pierwszej Ciemności zniknęła - wraz z jego mrocznymi, nieziemskimi poziomami - wciąż jest głębia narracji, której brakuje w tak wielu dużych FPS Gry. The Darkness II ma postacie, na których możesz się troszczyć, porywający scenariusz i kilka wyjątkowych chwil, które wytrącają Cię z równowagi. Projekt poziomów jest doskonały, z dobrym wyborem odpowiednio przerażających lub obskurnych środowisk do zbadania, a tempo nigdy naprawdę nie słabnie.

Zastrzeżenia sprowadzają się do dwóch obszarów. Po pierwsze, sporadyczne bitwy z bossami są niezrównoważone. Nawet z punktem kontrolnym w połowie drogi wydają się znacznie trudniejsze niż otaczające je poziomy. Mówiąc poważnie, The Darkness II nie jest eposem. Ukończenie go raz otwiera opcję powtórzenia kampanii z zasilanym Jackie, ale w przeciwnym razie pozostaje ci gra, którą możesz dopracować w ciągu weekendu.

Krytyczna usterka? Właściwie nie. Po pierwsze, wolelibyśmy mieć grę, która zapewnia wspaniałe wrażenia przez cały czas, a nie jedną który tłumi rzeczy i traci na tobie kontrolę, a po drugie, gra ma dodatkowy tryb zwany Vendetta. Rozgrywana z maksymalnie trzema sojusznikami, jest to poboczna historia, która wypełnia szczegóły głównej kampanii, w tym międzynarodowa obsada nigdy nie wykonuje dobrze misji dla Jackie z pomocą jakiegoś czarnoksiężnika zwłoki. Niektóre misje są zbyt krótkie, podczas gdy czasami po prostu nie ma wystarczającej liczby wrogów do obejścia, ale Vendetta sprawia, że świetne uzupełnienie gry dla jednego gracza i jest o wiele bardziej mile widziane niż kolejny przypięty, bezcelowy Deathmatch opcja.

Werdykt
Intensywna, niezwykle brutalna strzelanka fabularna The Darkness II jest wściekle zabawna. To, czego brakuje mu w długości, nadrabia stylem i jakością, a zabawny tryb kooperacji pomoże przedłużyć jego żywotność. Nie jest to ani subtelne, ani dla wrażliwych, ale jeśli lubisz szczyptę mrocznej fantazji podczas wybuchu, ta kontynuacja zapewnia z hukiem.