Recenzja Sony VAIO S (2011)

Kiedy po raz pierwszy zobaczyliśmy „niedrogą” premię firmy Sony VAIO S serii, byliśmy bardzo optymistyczni. Cienki, lekki i ociekający wodą klasy wyższej bez kompromisów w zakresie wydajności i łączności, ten 13,3-calowy laptop ze stopu aluminium i magnezu z podświetlaną klawiaturą wyglądał jak raj do przenoszenia. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli weźmie się pod uwagę, że zawiera procesor Sandy Bridge, dedykowaną kartę graficzną Radeon i opcjonalną nagrywarkę Blu-ray. Teraz mamy jeden w naszych laboratoriach, więc dołącz do nas, gdy odkryjemy, jak wytrzymuje presję.

Najpierw wyjaśnijmy, na czym polega ten komputer VAIO S. Jak wspomniano, nie jest to najlepszy wybór spośród 13-calowych ultraprzenośnych produktów firmy Sony. Ten zaszczyt przypada oszałamianiu VAIO Z, kawałek włókna węglowego, oferujący implementację USB 3.0 firmy Intel Piorun złącze i zewnętrzną stację dokującą z dedykowaną grafiką.

Tymczasem w rodzinie S jest high-endowa seria SA - która zaczyna się od 1050 funtów - i bardziej przyziemna seria SB, którą można znaleźć za mniej spłaszczające portfel 650 funtów. W tych trudnych ekonomicznie czasach postanowiliśmy przyjrzeć się temu drugiemu, który nadal oferuje dużą moc dzięki procesorowi Intel Core-i „Sandy Bridge” i dedykowanej karcie graficznej. Gama SB ma również tę dodatkową zaletę, że jest dostępna w większej liczbie kolorów, a mianowicie: czarnym, różowym, białym, niebieskim i srebrnym. Więc przynajmniej jeśli chodzi o wybór kolorów, prawdopodobnie będziesz objęty bez względu na gust.

Na szczęście to samo może dotyczyć projektu, który jest stylowy i ostry. Oczywiście (i mamy już dość mówienia tego, ale to smutna prawda), tak nie jest Macbook Air, który nadal króluje, jeśli chodzi o uporządkowany, super stylowy, przenośny projekt. Jednak do pewnego stopnia są to tylko różne bestie, ponieważ Sony jest znacznie bardziej elastyczne zarówno pod względem konfiguracji, jak i łączności, nawet biorąc pod uwagę nowy port Thunderbolt Air. W rzeczywistości jest prawdopodobnie bliższym konkurentem Seria Samsung 9 i Lenovo ThinkPad X1z wyjątkiem tego, że jest znacznie tańszy.

Pokrywa Sony ma teksturowane plastikowe wykończenie, które jest dość trwałe i zapewnia świetny chwyt, podczas gdy całość obudowa klawiatury to pojedynczy kawałek gładkiego aluminium, zapewniający piękny, choć początkowo nieco chłodny podpórka pod nadgarstki. Ramka ekranu jest plastikowa, ale idealnie pasuje do metalu, i ogólnie jest to jeden laptop wyglądający i czuły na najwyższym poziomie.

Dopasuj również jakość dzięki półelastycznej, ale mocnej pokrywie i bardzo solidnej dolnej połowie. Ważąc zaledwie 1,7 kg (do 1,68 kg, jeśli zdecydujesz się na dysk SSD zamiast fizycznego dysku twardego), ten VAIO jest wystarczająco lekki, aby nosić go przez cały dzień przy niewielkim wysiłku.

Łączność jest dostępna dla tak smukłego i lekkiego ultraprzenośnego urządzenia, zwłaszcza biorąc pod uwagę również Sony pakuje się w nagrywarkę DVD z tacką (można ją rozbudować do nagrywarki Blu-ray za naprawdę absurdalne 350 funtów!). Znajduje się po lewej stronie, wraz z gniazdem słuchawkowym, z którym mamy kilka problemów. Najpierw jest umiejscowienie gniazda: umieszczony za napędem optycznym kabel słuchawek będzie przeszkadzał w prowadzeniu tacki napędu podczas wkładania lub wyjmowania dysków. Po drugie, nie jest to połączone gniazdo słuchawkowe / mikrofonowe, a raczej obsługuje tylko to pierwsze, co oznacza, że ​​zestawy słuchawkowe inne niż USB nie są obsługiwane - to prawdziwa irytacja na takiej maszynie premium, jak ta.

Na szczęście od teraz wszystko się poprawia. Z przodu laptopa znajduje się poręczny przełącznik łączności bezprzewodowej, a wszystkie pozostałe złącza znajdują się po prawej stronie, gdzie mamy dwa czytniki kart pamięci (jeden dla Sony zastrzeżony format HG Duo, drugi z obsługą SDXC), gniazdo blokady Kensington, VGA i HDMI 1.4 dla wideo, port USB 3.0, dwa starsze porty USB 2 i Gigabit Ethernet Jacek. Jeśli chodzi o sieć bezprzewodową, jest Wi-Fi N i Bluetooth 2.1.

Podczas gdy znaleźliśmy klawiaturę na plastikowej klawiaturze Sony VAIO C aby być miłym, ale wadliwym, na Serię S nie mamy żadnych prawdziwych zastrzeżeń. Dzięki bezszwowej metalowej obudowie klawiatura typu chiclet wygląda świetnie, a zarówno układ, jak i odstępy są doskonałe.

Chociaż kluczowa informacja zwrotna jest płytka, jest ładnie zdefiniowana dzięki pozytywnemu kliknięciu i ogólnie zapewnia wspaniałe wrażenia z pisania. Dodatkowym atutem jest białe podświetlenie klawiszy sterowane automatycznie przez czujnik światła, aby praca w ciemności była dziecinnie prosta. Nasz jedyny drobny problem z klawiaturą polega na tym, że wciąż jest trochę zginania i odrobina grzechotania, szczególnie po lewej stronie.

Nad klawiaturą znajduje się kilka elementów sterujących. Po lewej stronie znajduje się przycisk wysuwania napędu optycznego i przełącznik Wytrzymałość / Szybkość, który pozwala zmieniać plany zasilania po - cóż, pstryknięciu przełącznikiem. Jest to ważna kwestia, ponieważ ustawienie tego przełącznika na Wytrzymałość całkowicie wyłącza dedykowaną grafikę Radeon. Innymi słowy, jeśli chcesz grać lub uruchamiać oprogramowanie z akceleracją GPU, upewnij się, że jest ustawione na Szybkość.

Po prawej stronie laptopa znajdujemy zwykły triumwirat VAIO, składający się z przycisków Assist, Web i VAIO. Assist otwiera VAIO Care, czyli interaktywne centrum pomocy, które zajmuje się rozwiązywaniem problemów, diagnostyką i przywracaniem, a także umożliwia skontaktowanie się z pomocą techniczną Sony. Chociaż nie oferuje nic nowego, posiadanie tego wszystkiego na jednym fizycznym przycisku jest świetną funkcją dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z komputerami. Szkoda tylko, że Sony nie dokonało niefortunnego wyboru oznaczenia przycisku Assist na różowo. Boleśnie oczywisty róż, który powoduje zauważalne wgniecenie w wyglądzie i dotyku wykonawczym.

Przycisk sieci Web jest raczej nudny, jeśli naciśniesz go w systemie Windows, gdzie po prostu uruchamia przeglądarkę. Jeśli jednak naciśniesz go, gdy komputer jest wyłączony, uruchomi się on jako „lite” system operacyjny oparty na Linuksie, który umożliwia przeglądać Internet za pomocą przeglądarki Firefox, rzekomo trzykrotnie wydłużając żywotność baterii VAIO w porównaniu z robieniem tego samego w ramach Windows. Wreszcie przycisk VAIO otwiera domyślnie VAIO Media Gallery, ale można go przypisać użytkownikowi.

Duży touchpad umieszczony na przedniej krawędzi laptopa w naturalny sposób obsługuje funkcję multi-touch i zapewnia przyjemną, gładką powierzchnię. Poszczególne przyciski - między którymi znajduje się skaner linii papilarnych zapewniający bezpieczeństwo i brak hasła loginy - mogą być dość sztywne w zależności od tego, jak i gdzie je naciskasz, ale nadal są dość sztywne nadający się do użytku.

Dzięki standardowej rozdzielczości 1366 x 768 i półmatowemu wykończeniu ekran VAIO S całkiem dobrze trzyma się. Jest ładnie zintegrowany i równomiernie podświetlony, bez śladu krwawienia. Kąty widzenia są po prostu przyzwoite, a poziome kąty widzenia są równie okropne, jak zawsze, zauważalna zmiana kontrastu, gdy docieramy do krawędzi w poziomie. Jednak mimo że nie pasuje do Seria Samsung 9 lub sportowe IPS ThinkPad X1, pod tym względem z pewnością nie jest gorszy niż większość ekranów laptopów.

Kontrast jest powyżej średniej, jeśli nie do końca z najlepszymi. Ten Sony zachował przyzwoite ciemne detale wraz z czystą bielą, ale miał trudności z rozróżnieniem dwóch najciemniejszych odcieni w naszym teście w skali szarości. Pod innymi względami wyświetlacz działał bez zarzutu, bez zauważalnych pasm lub innych artefaktów i idealnej ostrości.

Niestety głośniki wcale nie wytrzymują. W rzeczywistości są to najgorsze od jakiegoś czasu urządzenia ultraprzenośne. Zniekształcają się nawet wtedy, gdy nie osiągają już imponującej maksymalnej głośności, generalnie brakuje im klarowności i głębi, a jeśli chodzi o bas - prawdopodobnie wyciągniesz więcej z piccolo.

Sony pozwala na dość dużą elastyczność w konfiguracjach SB, więc możesz mieć wybór model Core i3 lub Core i5 (jeśli chcesz Core i7, musisz wybrać droższy SA Seria). Przy średnim dziennym obciążeniu najtańszy Core i3 powinien Ci wystarczyć, ale jeśli chcesz taktować Turbo, tańszy Core i5 kosztuje tylko 40 funtów więcej niż podstawowa specyfikacja. W ten sposób otrzymujesz Core i5-2410M pracujący z częstotliwością 2,3 GHz, który może taktować do 2,9 GHz, jeśli używany jest tylko jeden rdzeń, i jest to również procesor znaleziony w naszej próbce testowej. Z łatwością poradzi sobie z większością zadań.

Jest wspierany przez 4 GB lub pamięć RAM i można go rozszerzyć do całego 8 GB za bardzo rozsądne 60 GBP. Podobnie dysk twardy o pojemności 500 GB można zmodernizować aż do modelu 750 GB, chociaż niezależnie od tego będzie działał ze stosunkowo wolnym czasem 5400 obr./min. Jeśli chcesz tutaj szybkości, dostępna jest aktualizacja 128 GB SSD za 340 GBP, dzięki czemu warto wypróbować tę aktualizację samodzielnie.

Jedną z cech, która daje temu 13,3-calowemu laptopowi przewagę nad wieloma droższymi rywalami, jest dedykowana grafika. Bez względu na konfigurację SB otrzymasz AMD Radeon HD6470M z 512 MB dedykowanej pamięci. Chociaż nie jest to najnowocześniejszy układ do gier, z pewnością wybije piekło ze zintegrowanej karty HD3000 firmy Intel i będzie dobrze pasować do zwykłych lub niewymagających gier. Pamiętaj tylko, aby mieć wspomniany wcześniej „przełącznik planu mocy” na Szybkość zamiast Wytrzymałości - jak widać na poniższym wykresie, robi to znaczącą różnicę.

Ponadto HD6470M jest naprawdę przeznaczony tylko do lekkich gier, ponieważ jego ograniczenia są odczuwalne, gdy próbujesz uruchomić nawet nieco ambitną grę. W Stalker: Call of Pripyatna przykład radził sobie tylko z praktycznie niemożliwymi do odtworzenia 23,7 klatkami na sekundę - i to przy średniej szczegółowości i rozdzielczości 1280 x 720 (niższej niż natywna rozdzielczość ekranu laptopa).

Jak wydaje się być standardem, ładnie zintegrowana kamera internetowa jest w wersji HD, umożliwiając przyjemne, wyraźne rozmowy wideo. Tymczasem uruchomienie tego wszystkiego to 64-bitowa wersja systemu Windows Home Premium. Sony oferuje uaktualnienia do wersji Professional lub Ultimate na swojej stronie internetowej, ale po raz kolejny zaporowe ceny oznaczają, że lepiej zrobić to samemu później. Jednym zgrabnym drobnym dostosowaniem jest pasek multimediów Sony z możliwością dostosowania, przypominający XMB, który daje systemowi Windows wskazówkę dotyczącą systemu Mac OS.

Oczywiście jednym z najważniejszych czynników dla każdego ultraprzenośnego urządzenia jest to, jak długo może on przetrwać z dala od gniazdka. Sony twierdzi, że to siedem godzin na tę maszynę, z opcjonalną baterią plastrową dostępną za dodatkowe 125 funtów, podobno podwajając to do aż 14 godzin!

Niestety nie mieliśmy pod ręką baterii typu Slice, aby zweryfikować roszczenie o podwojeniu, a SB również nie dotrzymał tego prognozy na siedem godzin. Przy jasności ekranu ustawionej na 40 procent i wyłączonym radiu bezprzewodowym nasz test baterii nie jest szczególnie wymagający, a mimo to SB radził sobie tylko pięć minut w ciągu pięciu godzin. Nie jest to straszne, ale jak na nasz gust to trochę za daleko od siedmiu. Jednak w trybie Stamina możesz podejść bliżej niż my.

Jak więc radzi sobie SB w value stakes? Właściwie raczej dobrze. Trzeba przyznać, że nie jest na poziomie nawet szczuplejszych, całkowicie metalowych rywali, takich jak 13-calowa wersja Apple MacBook Air, Seria Samsung 9 lub Lenovo ThinkPad X1 (tak właśnie jest Sony VAIO Z jest za), ale wtedy kosztuje znacznie mniej. W rzeczywistości, przy cenie początkowej 700 funtów, wydaje się droższy niż jest.

Przystępna cena stawia tańszą opcję z serii Sony S w bezpośredniej konkurencji z Toshiba Satellite R830. Pomiędzy tymi dwoma, powiedzielibyśmy, że Sony oferuje bardziej seksowny wygląd, lepszą klawiaturę i lepszy ekran. Z drugiej strony Toshiba ma przewagę pod względem lekkości, żywotności baterii, łączności i - jeśli nie zależy ci na oddzielnej karcie graficznej - specyfikacji, a także pozostaje cichszy pod obciążeniem.

W rzeczywistości nie wahalibyśmy się polecić pięknego małego laptopa Sony każdemu po przystępnym cenowo ultraprzenośnym urządzeniu, gdyby nie jedno: robi się naprawdę głośno. Wszystko jest w porządku, gdy po prostu piszesz w dokumencie lub przeglądasz internet. Ale kiedy grasz w intensywny film lub grę, fani VAIO SB zaczynają się kręcić i robią się głośni!

Szczerze mówiąc, jest to skarga dotycząca wielu małych, cienkich, ale potężnych laptopów, w tym Air. Jednak SB robi się głośniejszy niż większość, co jest prawdziwym wstydem, ponieważ jest niesłyszalny podczas lekkiego użytkowania. Jeśli ci to nie przeszkadza, jest to wszechstronne, dobrze skomunikowane i wszechstronne urządzenie o doskonałej wartości.

Werdykt

Ultraprzenośny 13,3-calowy komputer Sony jest elegancki, stylowy, dostępny w wielu kolorach i wyposażony w złącza. Oferuje doskonałą jakość wykonania z pięknym aluminiowym obramowaniem klawiatury; dobra, podświetlana klawiatura; przyzwoity ekran i wszechstronne specyfikacje, które obejmują oddzielną grafikę do niektórych lekkich gier. Jedyną rzeczą, która uniemożliwia mu zdobycie jednej z naszych pożądanych nagród, jest to, że podąża za pakietem, jeśli chodzi o żywotność baterii, i czasami robi się bardzo głośny.