Uncharted: Drake's Fortune Review

Czasami myślę, że gry Naughty Dog są niedoceniane tylko dlatego, że noszą swoje wpływy tak wyraźnie i tak głośno na rękawie. Crash Bandicoot pojawił się na scenie jako bękartne dziecko Mario i Sonica, z odrobiną Tex Avery kreskówkowe szaleństwo i wybór sekwencji 3D wrzuconych, aby pokazać, co potrafi oryginalna Playstation zrobić. Tymczasem Jak & Daxter wydawało się małżeństwem Mario i Zeldy, łącząc trójwymiarowe wybryki tego pierwszego z walką i szeroko otwartymi krajobrazami drugiego. Jak II i Jak III kupili wtedy ogromną ilość jazdy w stylu GTA i rozgrywki w otwartym świecie (aczkolwiek nie z tak świetnymi wynikami). Ogólnie rzecz biorąc, gry nie były gorsze, po prostu dlatego, że Naughty Dog wie, jak robić te rzeczy zręcznie i dopracować rozgrywkę, aż będzie świecić. Pierwszy Jak & Daxter pozostaje dla mnie punktem kulminacyjnym lat PS2. Jednak oznacza to, że ponieważ gry nie wydają się tak przełomowe, nie zawsze otrzymują zasługi, na które zasługują.

Martwię się, że ten trend się utrzyma wraz z debiutem Naughty Dog na PS3. Martwię się, ponieważ moim zdaniem jest to druga naprawdę świetna ekskluzywna gra na PS3, nie wspominając o jednej z najlepszych gier w bardzo dobrym roku.

Przynajmniej tym razem wpływy są nieco szersze. Z jednej strony każda gra, która koncentruje się na poszukiwaczach skarbów odkrywających ruiny w egzotycznych lokalizacjach, z pewnością zostanie porównana z filmami Indian Jones i Tomb Raider gry, a Uncharted nie stroni od tego, chociaż są też fragmenty, które przypominają mi o Romancing the Stone i of Persia: Sands of Time. Z drugiej strony, jest on również zadłużony głównie w stosunku do szeregu strzelanek z perspektywy trzeciej osoby Gears of War i Resident Evil 4. Notatki, które zrobiłem podczas gry, wspominają również o Ico i serii Broken Sword. Jeśli masz zamiar kraść, okradaj najlepszych, prawda?

Tak więc przez część gry naszego bohatera - Nathana Drake'a - można znaleźć, rzucającego się przez szczeliny, wspinając się w górę, rozpadając się ściany i wiszące na przepaściach opuszkami palców, nie wspominając o huśtaniu się na winoroślach, łańcuchach i innych akrobatycznych wyczyny. W innych częściach jest zbyt zajęty strzelaniem do piratów i najemników, chowając się za ukryciem, by zawracać sobie głowę którymkolwiek z tych rzeczy. jeśli chodzi o Drake'a ukrywającego się za najbliższą ścianą, drzwiami lub kolumną, a następnie wyskakującego po naciśnięciu przycisku celowania, aby wystrzelić serię strzałów w najbliższą wrogi.

Możesz nosić tylko dwie bronie naraz, zbrojownia obejmuje szeroki zakres, od pistoletów i pistoletów maszynowych po szturm karabiny, strzelby, strzelby wybuchowe, granaty i karabiny snajperskie, a sztuczna inteligencja jest zaskakująco wyrafinowana. Wrogowie niższych klas po prostu wykonają standardową procedurę unikania i osłony, ale mądrzejsi najemnicy grają twardo, wachlując by cię oskrzydlić lub użyć kombinacji snajperów i strzelb, by cię wyrzucić i zostawić otwartą dla zabójcy strzał. Biorąc pod uwagę doświadczenie studia, moglibyśmy oczekiwać, że Naughty Dog dobrze poradzi sobie z aspektami platformy, ale zaskakujące jest to, że strzelanina jest równie dobra. A czy wspomniałem, że walczy w zwarciu lepiej niż Gears czy nawet Metal Gear Solid 3?

Stąd mogę zobaczyć, dlaczego niektórzy krytycy spojrzeli na podstawową rozgrywkę, zwrócili uwagę na to, jak kompetentna lub wszystko jest nawet doskonałe, po czym przeszedł do omówienia grafiki i dobrze rozważył ich pracę gotowy. Widzisz, grafika zwykle odwraca Twoją uwagę od drobnych punktów gry, widząc jak w alternatywnej rzeczywistości, w której kryzys nie została wydana, byłaby to najlepiej wyglądająca gra roku. Na zrzutach ekranu widać, że krajobraz dżungli jest bujny i kolorowy, że oświetlenie jest nastrojowe i wspaniałe, a zrujnowana architektura jest ciężka na powierzchni. Możesz również zauważyć doskonałe efekty oświetlenia, odbicia i załamania światła na wodzie, genialne wykorzystanie atmosferycznej mgły oraz ogromną ilość gruzu i roślinności na ekranie w dowolnym momencie. W zależności od etapu gry, wygląd przywołuje wszystko z Ico (dramatyczne struktury, rozproszone światło z mrocznymi cieniami i zawrotne krople), przez Gears of War (wspaniałe ruiny i surowy realizm) do Resident Evil 4 (w tutaj). Możesz nawet docenić, jak pięknie wymodelowane i szczegółowe są postacie.

Nie możesz jednak zobaczyć, jak cudowna jest animacja. Podobnie jak w przypadku Altaira w Assassin’s Creed firmy Ubisoft, Drake został ożywiony, dzięki czemu porusza się płynnie i naturalnie bez względu na to, po jakiej powierzchni biegnie, po której się wspina, czy jaką lukę ma do przeskoczenia. Sterowanie jest trochę bardziej staroświeckie niż w przypadku swobodnych wybryków Altaira, ale efekt wizualny jest równie imponujący. Twoi towarzysze - starszy mentor i zadziorna blond reporterka - są traktowani tak samo genialnie, a nawet najgorszy wróg ma niezły repertuar nerwowych spojrzeń i pobudliwych wślizgów pokrywa. Tymczasem, jeśli myślisz, że mokry wygląd Lary był imponujący w Tomb Raider: Legend, to nic nie stoi na przeszkodzie, by szybkie zanurzenie ciemniało i kurczyło ubrania Drake'a na chwilę. Szczegóły takie jak ten pokazują, ile myśli i wysiłku włożyło Naughty Dog. Połącz to wszystko i masz absolutnie oszałamiającą grę i jedną z pierwszych, które naprawdę pokazują moc grafiki PS3.

Ale oprócz wszystkich dużych i imponujących rzeczy, które robi silnik, gra jest pełna przykładów rodzaj świetnego projektu gry, który oddziela najlepsze studio od facetów o niższym prestiżu stos. Skorzystaj z minimalnego interfejsu, bez pasków zdrowia i tylko z najbardziej podstawowym wskaźnikiem amunicji. Gra wykorzystuje stały efekt wygaszania ekranu, aby pokazać, jak bardzo zostałeś zraniony lub zraniony, a twój status powoli się odnawia, w stylu Call of Duty, gdy jesteś za osłoną. Musisz także spojrzeć na sposób, w jaki gra wykorzystuje subtelne wskazówki w grafice i oświetleniu, aby wskazać drogę do przodu, oraz subtelne wskazówki po naciśnięciu przycisku L2, gdy możesz naprawdę utknąć. Gra jest dość liniowa, ale nigdy nie spędzasz więcej niż kilka minut na szukaniu następnego miejsca do przejścia lub następnej rzeczy, na którą chcesz wskoczyć. To hojna gra, ale nie protekcjonalna.

Co ważne, jest głęboko filmowy. Nie mam przez to na myśli tylko tego, że jest pełen niesamowitych ruchów kamery i efektownych kątów kamery - chociaż tak jest - ani też, że jest oparty na narracji (jak wyżej). Chodzi mi o to, że jest skonstruowany jak naprawdę duży film przygodowy, z odpowiednimi scenariuszami, odpowiednim charakterem rozwoju, niezłą gamę zwrotów akcji i prawdziwego poczucia, kiedy budować tempo, a kiedy je trochę pokój do oddychania. Jest kilka naprawdę przyjemnych dialogów, szczególnie między Drake'em i jego żeńską przywódczynią, a gra udaje się nawet spakować trzy główne złoczyńcy, z których każdy ma swój własny, charakterystyczny styl i swoje własne wielkie chwile (a jeden jest dzwonkiem dla obecnie ulubionego Brytyjczyka z Hollywood, Jason Isaacs).

Zbliżenie nie jest tak imponujące jak Niebiański Miecz, ale wciąż jest coś bardzo naturalnego i sympatycznego w przedstawieniach zarejestrowanych w ruchu. Około jednej trzeciej gry wydarzyło się coś niezwykłego - wciągnąłem się w fabułę i zacząłem dbać o postacie. To pewny krok w stosunku do zwykłych stereotypowych frazesów science-fiction i fantasy, które zwykle akceptujemy w grach wideo, częściowo dlatego, że pozostaje blisko podstawowych hollywoodzkich zasad struktura fabuły i motywacja, a częściowo dlatego, że jest wystarczająco sprytna - jak Poszukiwacze Zaginionej Arki - aby powstrzymać elementy fantasy do ostatniej części gra. Co więcej, muzyka jest doskonała i uwielbiam elegancki sposób, w jaki partytura wskazuje na pobliskie niebezpieczeństwa lub wskazówki, że wybrzeże może być czyste.

Uncharted wyróżnia się nawet szybkością i poziomem trudności. To nie jest wielka gra - taktowałem ją w około dziesięć godzin - ale przepływa ona pięknie z jednej sekwencji do drugiej i chociaż jest kilka szczytów poziomu wyzwania, nie zgadzam się z każdym, kto twierdzi, że to powoduje, że gra się przeciąga. Ja nie Kontratak wyszkolony gracz ninja, ale myślę, że jeśli używasz osłony i myślisz taktycznie, Uncharted zapewnia narzędzia i możliwości wyjścia z nawet najtrudniejszej sytuacji. Wartość powtórki jest tylko nieznacznie zwiększona przez osiągnięcia, kolekcjonerskie skarby i trudniejsze ustawienia, ale wolałbym świetna dziesięciogodzinna gra dla jednego gracza niż dwudziestogodzinna wyściełana gra ze słabo przemyślanym i ostatecznie zbędnym deathmatchem tryb.

Jasne, są rzeczy, których Uncharted nie robi, o których Naughty Dog może chcieć pomyśleć w przyszłości. Nie ma zbyt wiele możliwości wyjścia poza dość liniowe parametry gry i tak jest mało miejsca na kreatywne rozwiązania lub pojawiającą się rozgrywkę, którą możesz zobaczyć w Crysis, Deus Ex lub Half-Life 2. Ale ogólnie rzecz biorąc, Uncharted radzi sobie z przygodówką akcji w stylu Tomb Raider / Prince of Persia Call of Duty 2 zrobiłem dla FPS z II wojny światowej: przekształca go w usprawniony, dopracowany kawałek rozrywki, który chwila po chwili daje ci zatrzymujące serce napięcie i oszałamiający podziw. Z jednej strony nie jest to najbardziej innowacyjna ani przyszłościowa gra, ale z drugiej strony wydaje się, że to przyszłość. Czy nie zawsze chciałeś mieć świetny przebój Spielberga / Lucasa, w który możesz zagrać? Cóż, podczas gdy inni programiści starają się dać ci drugorzędnego Michaela Baya lub Stephena Sommersa, Naughty Dog właśnie to zrobił.

"'Werdykt"'

Niewiele w Uncharted jest oryginalnych, ale ta wspaniała przygodowa gra akcji to o wiele więcej niż suma jej części. Najlepsza godzina do tej pory na Playstation 3.