Metro: Last Light - Metro: Last Light

Metro: Last Light - Broń i amunicja

Last Light wykonuje również świetną robotę, integrując pomysły z tytułów z serii STALKER bardziej przypominających RPG. Nawet najprostsza kula ma prawdziwą wartość, a bez filtrów do maski przeciwgazowej nie przetrwasz długo nad powierzchnią lub, w niektórych przypadkach, na dole. Istnieje tylko kilka podstawowych typów broni, ale można je dostosować do tworzenia broni snajperskiej, broni maskującej i strzelb z nadmierną mocą, a także liczby wrogów i względny niedobór amunicji sprawia, że ​​dokładnie zastanawiasz się nad bronią, którą nosisz, i upewniasz się, że masz odpowiednie narzędzie do każdej sytuacji sytuacja. Różne bronie mają namacalny wpływ na sposób, w jaki grasz. Wyposaż pistolet w lunetę i tłumik, a będziesz miał doskonałe narzędzie do zabójstw z ukrycia na średnim dystansie. Wyposaż się w czterolufową strzelbę, a lepiej uderzaj szybko i mocno.

Ci, którzy zmagają się z większą liczbą strzelanek mózgowych, nie muszą się martwić. Domyślny tryb kampanii celowo zwiększa dostępność amunicji ze skąpych poziomów oryginału Metro 2033 i równoważy poziom trudności, aby zapewnić, że agresywne podejście nie musi się kończyć niepowodzenie. Niektórzy mogą uważać, że to i mniejszy nacisk na maski przeciwgazowe i promieniowanie liczy się jako przytępienie. Mogą mieć rację, ale Last Light wciąż jest daleko od Call of Duty.

Metro: Last Light - Atmosfera i grafika

Po części jest to kwestia fabuły, która jest bardziej niejednoznaczna i mniej podatna na zwykłe bzdury gung-ho. To świat, w którym pojęcia dobra i zła w większości zanikły, a spędzasz połowę gry, nie wiedząc, czy twój bohater w ogóle postępuje właściwie. Jest to gra, w której twoje najbardziej bezinteresowne i bohaterskie czyny mogą przynieść efekt przeciwny do zamierzonego, w wariacji na temat braku dobrego uczynku pozostania bezkarnym.

Duża część atmosfery nie pochodzi z dużych punktów fabularnych i ciężkiej charakterystyki, ale z prawie przypadkowych dialogów, które słyszysz w tle, a wszystko to naturalnie dostarczane przez doskonałą obsadę. Mieszkańcy moskiewskiego podziemia zdążyli zaaklimatyzować się w brutalnej rzeczywistości; to, co cię szokuje, jest dla nich po prostu normalne.

Grafika tymczasem jest równie efektowna. Testowana wersja PS3 cierpi na dziwny, wątpliwy model lub błotnistą teksturę - mutanty wydają się szczególnie złe - ale szczegółowa sceneria i bujne oświetlenie, z imponującymi efektami dymu i gazu, to więcej niż nadrabianie wszelkich niedociągnięć tam. Nie można powiedzieć, że Metro: Last Light jest zawsze piękne, ale w najlepszym wydaniu jest niesamowite i przekonujące. Niemal czuć wilgotne korytarze, tłuszcz z warsztatu, cuchnący zapach na wpół zjedzonego trupa.

Metro: Last Light - Oryginalność i polszczyzna

Tam, gdzie spada Last Light, jest brak oryginalności, ale także polerowania. Pomimo pewnych sprytnych wskazówek w grze, droga naprzód nie zawsze jest jasna, a jeden punkt sprawił, że drapaliśmy się po głowach, aż znaleźliśmy się we właściwym miejscu, które doprowadziło do następnej sekwencji. Niektóre z walk w stałych fragmentach są nie tylko ogólne, ale też niezgrabnie prowadzone, pozostawiając graczowi niewiele możliwości zrobienia czegokolwiek poza naprzemiennym atakowaniem i leczeniem. Tempo jest trochę spowolnione, więc niektóre nudne sekcje przeciągają się, podczas gdy niektóre świetne kończą się, zanim jeszcze się rozpoczęły, a trochę więcej rozgałęzień na poziomach nie zaszkodzi. Ogólnie rzecz biorąc, Metro: Last Light to gratka: ponura klimatyczna strzelanka dla jednego gracza ze świetną scenerią, przyzwoitą historią i nieco staromodnym podejściem. Co więcej, jest nierozcieńczony dzięki opcjom kooperacji i trybom drużynowym.

Werdykt
Metro: Last Light nie jest najbardziej oryginalną ani dopracowaną strzelanką ostatnich dwunastu miesięcy, ale jest jedną z najbardziej klimatycznych i fascynujących. Jest bardziej przystępny i wszechstronny niż Metro 2033, ale ma to samo ponure wrażenie miejsca, a także imponującą grafikę i intrygującą fabułę. Fani serii STALKER mogą powiedzieć, że to krok za daleko w kierunku Call of Duty, ale Last Light jest tak naprawdę bliższy duchem Half Life 2. Rzadko jest tak inspirująca lub pomysłowa jak klasyk Valve, ani tak genialna jak Bioshock czy Dishonored, ale jest to gra, której fani inteligentnych strzelanek science fiction nadal nie będą chcieli przegapić.

Czytaj więcej: Najlepsze gry 2013 roku