Recenzja Nikon Coolpix P500

Nikon Coolpix P500 to najnowszy super zoom firmy dla tych, którzy potrzebują możliwie najszerszego zakresu ogniskowych w najbardziej kompaktowej obudowie. Zastępując model P100, który oferował zaledwie 26-krotny zoom, po prostu wyprzedza swojego głównego konkurenta, model PowerShot SX30 jest, dzięki oferowaniu gigantycznego 36-krotnego zasięgu optycznego (do „marnego” 35-krotnego Canona). Towarzyszy temu gigantycznemu zoomowi 12,1-megapikselowy czujnik CMOS podświetlany od tyłu, który teoretycznie powinien zapewniać większą skuteczność przy słabym oświetleniu. Inni konkurenci to Fujifilm HS10 oraz nowo wprowadzony FinePix HS20 oraz istniejący Olympus SP800 UZ, z których wszystkie oferują 30-krotny zoom.

Nie należy mylić go ze wspólnie ogłoszonym kompaktem P300, starając się być wszystkim dla wszystkich mężczyzn, zakres ogniskowych na P500 zapewnia 35 mm odpowiednik ultra szerokiego kąta 22,5 mm do 810 mm na końcu teleobiektywu z maksymalną przysłoną f / 3,4 otwór. I odwrotnie, przydatna jest również możliwość fotografowania z odległości nawet 1 cm w przypadku fotografii makro. Niezwykle jest nie tylko dźwignia zoomu otaczająca główny spust migawki na górnej płycie, ale także druga dźwignia zoomu umieszczona z boku tubusu obiektywu z przodu, której działanie jest nieco wolniejsze i stabilniejsze potrzebne. Oczywiście dużą zaletą jest to, że nie przeszkadza w nagrywaniu wideo, do czego przycisk nagrywania obsługiwany kciukiem znajduje się z tyłu. Jest to otoczone dźwignią do natychmiastowego przełączania między klipami w zwolnionym tempie w standardowej rozdzielczości - jak to jest bardzo płynne i skuteczne - a materiałem Full HD 1080p przy 30 klatkach na sekundę.

Oczywiście fotografowanie na końcu teleobiektywu przy tak szerokim zakresie ogniskowych z pewnością sprawi, że drgania aparatu będą problemem. W tym przypadku Nikon proponuje, aby sobie z tym poradzić, łącząc stabilizację obrazu z przesunięciem matrycy z elektroniczną regulacją czułości ISO i zwiększaniem szybkości migawki. To powiedziawszy, światłoczułość osiąga maksimum przy dość typowym ISO3200. Inne techniki unikania rozmycia obejmują technologię wykrywania ruchu, selektor najlepszego zdjęcia oraz tryby Portret nocny i Krajobraz nocny.

Byłoby przestępstwem, gdyby zoom optyczny ograniczał się tylko do robienia zdjęć, a na szczęście tak nie jest w tym przypadku. Chociaż jest trochę szumu operacyjnego, można go wykorzystać podczas nagrywania wideo Full HD 1080p, który oferuje dźwięk stereo i wyjście HDMI w standardzie, autofokus aparatu automatycznie dostosowuje się do użytkownika powiększa. Uwzględniono również funkcję, która jest coraz częściej oferowana przez konkurencyjnych producentów; a mianowicie możliwość nagrywania klipów wideo w zwolnionym tempie, tutaj z prędkością do 240 fps - co w połączeniu z wiodącą w swojej klasie gamą obiektywów sprawia, że ​​jest to świetny aparat do nagrywania amatorskich sportów wydarzenia. Zdjęcia seryjne / ciągłe (do 8 kl./s przy pełnej rozdzielczości) mają również własny przycisk na górnej płycie, który zapewnia wygodę szybkiego przełączania, a kreatywny kwartet programu, priorytetu przysłony, priorytetu migawki i ręcznych ustawień fotografowania są rozmieszczone wokół użytecznie masywnej płyty górnej Wybierz.

Dostępny tylko w starannie wyglądającej czerni, z sugerowaną przez producenta ceną 399,99 GBP w momencie pisania P500 ceny były tańsze o 50 funtów, dzięki czemu prawie dokładnie odpowiadały cenie jednego lub dwóch groszy z ceną detaliczną Canon SX30 JEST. Przy tej cenie mocno wkracza na czoło lustrzanek cyfrowych klasy podstawowej z ich standardowymi obiektywami kitowymi, takimi jak własny D3100 firmy Nikon, a te aparaty z pewnością zapewnią lepszą jakość obrazu. Ale oczywiście tam, gdzie standardowy obiektyw kitowy ma około 4-krotny zoom, P500 „nieznacznie” to robi (a każdy rodzaj obiektywu DSLR, który zbliża się do tego zakresu zoomu, kosztuje tylko 500 funtów). Nie wspominając o tym, że P500 jest również znacznie bardziej kompaktowy.

Nikon P500 jest lżejszy niż jego rywal Canon, waży 494g z włożoną baterią i opcjonalną kartą SD / SDHC / SDXC, w porównaniu z 601g dla SX30 IS, gdy jest również w pełni załadowany. Jak wspomnieliśmy na początku, P500 jest bardzo stylizowany na mini lustrzankę cyfrową, a teoria stojąca za tym jest taka, jak wszystkie super zoomy, tutaj obiektyw jest tak wszechstronny, że nie będziesz miał nic przeciwko temu, że w przeciwieństwie do zwykłej lustrzanki cyfrowej nie może być zamienione. Objętość jest taka, że ​​jest to raczej narzędzie do torby na aparat niż kieszeń, z paskiem na ramię w zestawie. Znajdziesz tam również nakładkę na obiektyw typu clip-on, którą można również przymocować do wolnego ucha, aby go nie zgubić. Podobnie jak zdecydowana większość superzoomów, ogólna konstrukcja jest trochę plastikowa, ale jest to dobrze zamaskowane przez czarny wykończenie, a konstrukcja wydaje się zaskakująco solidna - wystarczająca, aby wytrzymać dziwne przypadkowe uderzenie - gdy jest trzymana w Palma.

Bardziej chrupiące proporcje zapewniają, że można wygodnie owijać trzema palcami wokół pokaźnej części aparatu Coolpix uchwyt, z chropowatą powierzchnią, aby dodatkowo zapobiegać ślizganiu i nie drapać kostek o sąsiednią soczewkę beczka. Dla kompozycji i przeglądu Nikon bardzo pożytecznie dorzucił również regulowany kąt o rozdzielczości 920 tys. Punktów, 3-calowy ekran LCD z tyłu z elektronicznym wizjerem (EVF) umieszczonym bezpośrednio nad. Okazało się to szczególnie przydatne podczas naszego okresu testowego podczas wykonywania strzałów nisko nad ziemią, ponieważ ekran można podnieść, aby patrzeć bezpośrednio w dół.

Wspomniany wyświetlacz LCD nie może być jednak odchylony na zewnątrz o 180 ° w jedną stronę ani obrócony, tak aby ekran był skierowany do wnętrza korpusu, jak Canon SX30 IS, więc elastyczność ma swoje ograniczenia. Rozdzielczość jest jednak znacznie lepsza niż 230 000 punktów w Canonie. Przycisk znajduje się w lewym górnym rogu wizjera elektronicznego do natychmiastowego przełączania między nimi, chociaż naprawdę brakowało nam czujnika oka, który automatycznie wykonywałby tę samą funkcję. Ze względu na praktyczność i większy wybór kadrowania, i tak byliśmy bardzo zależni od tylnego ekranu, który nie wydawał się szczególnie cierpieć w zwykłym koszmarze jasnego światła słonecznego.

Wszystkie elementy sterujące P500 są dobrze oznaczone, w większości wystarczająco duże i łatwo mieszczą się pod opuszką palca lub kciukiem. Tylna płyta wygląda jak skrzyżowanie kompaktowego aparatu z podstawową lustrzanką cyfrową - co jest dobrym sposobem na ogólne podsumowanie P500. Zapewnia zarówno tylne pokrętło sterowania podobne do lustrzanek cyfrowych do szybkiego przewijania dostępnych czasów otwarcia migawki, jak i czterokierunkowy panel sterowania z przyciskiem „OK” pośrodku do wprowadzania zmian w ustawieniach menu, dla których dedykowany przycisk menu jest umieszczony bezpośrednio poniżej. Chociaż chcielibyśmy mieć przycisk bezpośredniego dostępu do opcji ISO, otrzymujemy również dedykowane usuwanie, przyciski ustawień odtwarzania i wyświetlania - znowu prawie to, czego można się spodziewać po każdym urządzeniu kompaktowym aparat fotograficzny. Tak więc ci, którzy dokonują wymiany z punktu widzenia i robienia zdjęć z aparatu fotograficznego, nie uznają P500 za zniechęcający, jeśli chodzi o codzienną obsługę.

Naciśnij przycisk włączania / wyłączania P500, atrakcyjnie podświetlony na zielono, gdy jest aktywny i kontynuujący „pulsowanie”, gdy aparat jest w trybie uśpienia, a Nikon włącza się w nieco ponad sekundę, a tylny wyświetlacz LCD miga niemal natychmiast życie. Jednocześnie tubus obiektywu wysuwa się nieco do przodu ze swojej obudowy ochronnej, aby osiągnąć maksymalne ustawienie szerokokątne.

Wciśnij spust migawki do połowy, a autofokus zakończy swoje zadanie po najkrótszej pauzie. Wciśnij do końca przycisk, aby wykonać zdjęcie, a pełny 12-megapikselowy plik JPEG o najwyższej jakości zostaje zapisany w pamięci w niecałe dwie sekundy, co jest szybkie jak na standardy aparatów kompaktowych. Nie ma tutaj surowej opcji, która dla niektórych może być przełomem. Ogólnie rzecz biorąc, stwierdziliśmy, że ostrość i ekspozycja P500 są punktowe, jeśli cokolwiek błądzi w kierunku lekkiego niedoświetlenia, aby zachować szczegóły świateł. Obrazy są również zaskakująco ostre, ponieważ pasują do niektórych kompaktów klasy premium, jeśli P500 nie ma tego samego obszernego zestawu funkcji pod względem kreatywności.

Korzystając z górnej dźwigni zoomu, aparat Nikon przemierza szeroki zakres optyczny w około cztery sekundy. Alternatywnie użyj bocznej dźwigni na tubusie obiektywu, aby wykonać tę samą funkcję i możesz dodać drugą i pół na to, ale jest mniej wyraźny hałas podczas pracy, co jest oczywiście dobrodziejstwem dla wideo klipy.

P500 może pochwalić się zakresem czułości, zaczynającym się od ręcznie wybieranego ISO160, a kończącym na ISO3200. Dostajemy również zarówno automatyczne ISO, jak i oddzielne automatyczne ustawienia wysokiej czułości ISO i stałego zakresu automatycznego ISO, które pozwalają na to ostatnie zakres ISO powinien być ograniczony do skromnego ISO160-200 lub ISO160-400, więc nie ma absolutnie żadnej szansy, że hałas degraduje strzał. Jak okazało się podczas naszego okresu testowego, P500 dobrze kontroluje szum / ziarno, zmiękczenie szczegółów i obraz zaczyna się rozpadać. aż do najwyższego ustawienia ISO3200, co jest dość imponujące, o ile nie masz nic przeciwko zmiękczeniu, aby ukryć szorstki wygląd na wyższym ISO.

Jeśli chodzi o strzelaninę ogólną, zwykłe niedźwiedzie podnoszą głowy. Oznacza to, że istnieje pewne zmiękczenie szczegółów w kierunku krawędzi ramy - nie jest to całkowicie zaskakujące, biorąc pod uwagę ustawienie ultra szerokiego kąta w tym miejscu - a także widoczne fioletowe obramowanie pikseli między obszarami o wysokiej wartości kontrast. To drugie, wraz z faktem, że czasami zabierało nam dwie lub trzy próby, aby dostać coś innego niż miękki ujęcie z ręki przy maksymalnym teleobiektywu to prawdopodobnie największy problem z aparatem, ale jak mówimy, daleko mu do tego niezwykły. Przyjrzyj się naszym zdjęciom testowym, aby zobaczyć, czy powyższe problemy są „problemami”, z którymi możesz żyć, myśląc o zakupie P500.

"'Werdykt"'

Jeśli szukasz naprawdę super, superzoomu, nie możesz być lepszy niż Nikon P500. Jego 36-krotny zoom jest po prostu o jeden lepszy od konkurencji, ponieważ ma zakres 22,5 - 810 mm (w ujęciu 35 mm). Dzięki wideo Full HD, w tym dźwiękowi stereo i pełnemu zestawowi ręcznych ustawień ekspozycji, jest to również wszechstronne narzędzie. Dodaj do tego rozsądnie konkurencyjną cenę, a otrzymasz prawie idealne miejsce do zwiedzania / towarzysza podróży. Ze względu na jakość wykonania i ręcznie regulowany obiektyw nadal bardziej interesuje nas Fuji HS10, ale jest to jeszcze większy aparat i nie ma dużego zakresu zoomu.

Nikon Coolpix P500 oferuje zakres czułości zaczynający się od ręcznie wybieranego ISO160 i kończący się na ISO3200. Dostajemy również zarówno automatyczne ISO, jak i oddzielne automatyczne ustawienia wysokiej czułości ISO i stałego zakresu automatycznego ISO, które pozwalają na to ostatnie zakres ISO powinien być ograniczony do skromnego ISO160-200 lub ISO160-400, więc nie ma absolutnie żadnej szansy, że hałas degraduje strzał. Zobaczmy, jak Coolpix radzi sobie z naszą standardową konfiguracją testową, fotografowaną za pomocą statywu, dostępnym światłem w najwyższej rozdzielczości JPEG i wykorzystującym automatyczny balans bieli.

—-

—–

Oprócz ustawień automatycznych, najniższe ustawienie wybierane przez użytkownika w S3100 to ISO160, nieco wyższe niż większość kontaktów, które zaczynają się od ISO80 lub ISO100. Jak można się spodziewać, w żadnym miejscu na obrazie nie widać szumu, a ponadto jest on wyjątkowo ostry i szczegółowy.

—-

Wyższy stopień przy ISO200, ustawienie, które nie wydaje się warte tak stopniowego zbliżania się do najniższego dostępnego ustawienia. Zgodnie z oczekiwaniami bardzo trudno jest zatem odróżnić ten czysty obraz od tego wykonanego przy ISO160.

—-

Jesteśmy przy ISO400, czyli ustawieniu, przy którym hałas zaczyna wkradać się w zacienione obszary na mniejszych kompaktach. Tak nie jest w przypadku P500, ale po dokładnym zbadaniu tego i poprzedniego ustawienia następuje bardzo lekkie zmiękczenie szczegółów.

—-

Nie zauważysz różnicy między ISO400 a ISO800 podczas oglądania na pełnej klatce, ale przycięcie i powiększenie fragmentu i krawędzi powoduje rozmiękczenie i nieznaczne pikselowanie.

—-

Ponownie przy ISO1600 cały obraz wygląda na czysty, chyba że przybliżysz go w celu sprawdzenia szczegółów, po czym zauważysz, że jest jeszcze bardziej miękki ponad ISO800, jak można się spodziewać, ale to nie do końca maskuje fakt, że hałas jest bardziej zauważalny w cieniu obszary.

—-

Przy najwyższym ustawieniu ISO3200 nie trzeba niczego powiększać, aby stwierdzić, że obraz jest ogólnie bardziej miękki i ma ziarnisty wygląd. To powiedziawszy, wydajność P500 jest na wysokim poziomie, z tym, czego zapalony amator oczekiwałby od tego rodzaju inwestycji i klasy aparatu.

—-

Na tej stronie przedstawiono bardziej ogólny wybór zdjęć testowych, które służą jako ocena aparatu Nikon Coolpix P500 w różnych ujęciach warunki i jakość osiągalną podczas fotografowania przy bardzo szerokim kącie i maksymalnym teleobiektywu - ponieważ tutaj szeroki zakres ogniskowych jest głównym punkt sprzedaży.

—-

Ta niezwykle szeroka kompozycja, wykonana z ultra szerokim odpowiednikiem 22,5 mm, pokazuje, jak wiele można zmieścić w kadrze za pomocą P500. Jeśli jesteśmy wybredni, następuje zmiękczenie szczegółów przy krawędziach kadru, a także pewne obramowanie pikseli widoczne w lewym górnym rogu, gdzie gałęzie drzew stykają się z niebem - ale żadna z nich nie jest kompletna niespodzianki.

—-

Drugie zdjęcie zrobione z tego samego punktu obserwacyjnego, ale teraz na końcu teleobiektywu zoomu (odpowiednik 810 mm), aby wyświetlić szerokość oferowanego zakresu ogniskowych; prawie można zobaczyć, jak pani domu dłubie w nosie. To ujęcie jest ogólnie trochę bardziej miękkie. Generalnie staraliśmy się uzyskać ostre zdjęcia z ręki przy tym ustawieniu i stwierdziliśmy, że najlepiej jest mieć dwie lub trzy próby.

—-

Nasza zwykła zardzewiała bramka zrobiona w kierunku teleobiektywowego końca zoomu, ale o znacznie bliższym temacie. Jest tu wystarczająco dużo szczegółów, aby pokazać łuszczącą się farbę i rdzewiejący metal, chociaż jeśli jesteśmy wybredni, na tym zdjęciu niebo ma purpurowy odcień.

—-

Ceglana ściana może sama w sobie nie zapewnia oszałamiającego efektu wizualnego, ale jest tutaj dobrym przykładem poziomu szczegółowości, jaki może zapewnić obiektyw i czujnik aparatu P500. Tutaj zwietrzała powięź jest uchwycona w całej okazałości na tym szerokokątnym ujęciu, które wykazuje zaskakująco małą dystorsję beczkowatą.

—-

I dla kontrastu, kolejne zdjęcie z ręki zrobione na skrajnym teleobiektywu zoomu. Chociaż znowu jest trochę bardziej miękki, niż byśmy chcieli, częściowo ze względu na uczciwość ruchu szyja gęsi, jest jednak wystarczająco odwzorowana, aby można było wydobyć wzór pióra.

—-

Oto kilka ogólnych zdjęć testowych wykonanych aparatem Nikon Coolpix P500, aby dać wyobrażenie o możliwościach działania, jeśli chodzi o jakość obrazu, zakres dynamiczny, odwzorowanie kolorów i zapewniany zakres ogniskowych.

—-

Ponownie, tak jak w przypadku naszego zardzewiałego zdjęcia bramki, mieszanka różu i niebieskiego dała lekko purpurowy odcień tego zdjęcia w świetle dziennym, ale powiedziawszy, że nadal mamy mnóstwo szczegółów od przodu do tyłu ramy. Jeśli już, stwierdziliśmy, że domyślne kolory z P500 są nieco bardziej stonowane niż kolory rzeczywiste obiekty, chociaż automatyczne zwiększenie nasycenia można uzyskać, przełączając się na krajobraz tryb.

—-

Innym przykładem są te zielone drzwi, które są jeszcze bardziej żywe w prawdziwym życiu, niż pokazano tutaj. Podczas gdy wokół krawędzi drzewa w środku kadru znowu widać fioletowe obwódki, czyli oko zamiast tego zwraca się ku zawiłym detalom uchwyconym w cegle i lakierze ramy drzwi tutaj.

—-

OK, teraz jesteśmy szczególnie okrutni i pokazujemy temat, który ujawnia typowy problem obramowanie pikseli między obszarami o wysokim kontraście, najbardziej widoczne w lewej dolnej ćwiartce rama. Znowu jednak nie możemy obniżyć poziomu uchwyconych szczegółów.

—-

Skorzystaliśmy w pełni z regulowanego ekranu LCD P500, przechylając go w górę o 90 °, mogliśmy patrzeć w dół podczas robienia zdjęcia. Jest to oczywiście obraz szerokokątny, pochylenie pionów jest również wynikiem niskiego kąta, pod którym patrzyliśmy na nasz obiekt, aby uzyskać dodatkową dynamikę.

—-