Recenzja Casio Exilim EX-H15

Firma Casio wprowadziła ostatnio na rynek różnorodną gamę nowych aparatów, głównie na swoim tradycyjnym podstawowym rynku stylowych ultrakompaktów, takich jak Exilim EX-Z550 które recenzowałem na początku tego tygodnia, ale także kilka nowych kompaktów z długim zoomem. W przyszłym tygodniu przyjrzę się szybkiemu EX-FH100, ale dziś mam nowy Exilim EX-H15, kontynuację popularnego EX-H10 uruchomiony w zeszłym roku.

H15 to dość prosta aktualizacja wcześniejszego modelu. Ma tę samą ogólną konstrukcję z tym samym kompaktowym szerokokątnym obiektywem z 10-krotnym zoomem (odpowiednik 24-240 mm), chociaż trzy-calowy monitor został ulepszony z 230 tys. Do 460 tys. Punktów. Zmodernizowano również czujnik. Nadal ma mały chip 1 / 2,3 cala, ale rozdzielczość została zwiększona z 12,1 do 14,2 megapiksela. Czy był to dobry pomysł, zobaczymy później.

H15 wkracza w bardzo zatłoczony i wysoce konkurencyjny sektor rynku aparatów fotograficznych, gdzie będzie konkurował z aparatami takimi jak wiodący na rynku Panasonic TZ10 i TZ8, tak dobrze jak Samsung WB550 i WB650, the Canon SX210 jest, the Olympus mju 9000, the Nikon S8000, the Sony HX5 i nowo ogłoszone Pentax RZ10, a także wiele innych. Wszyscy główni producenci mają w swojej ofercie modele z dużym zoomem, więc H15 będzie miał wyciętą pracę, aby zrobić wrażenie. Przynajmniej jego cena poniżej 200 funtów powinna pomóc.

EX-H15 to dobrze wykonany aparat. Korpus jest aluminiowy z przodu iz tyłu, z chromowanymi plastikowymi wykończeniami. Jest fizycznie większy niż większość innych aparatów Casio, ale jest mniejszy i lżejszy niż większość innych kompaktów z długim zoomem. Mierzy 102,5 x 62,1 x 29,3 mm i waży 206 g wraz z baterią i kartą pamięci. Jest dostępny w przedstawionym tutaj kolorze brązowym, srebrnym, czarnym i metalicznym różu.

Układ sterowania jest taki sam jak w EX-H10, z dużymi przyciskami na tylnym panelu do trybów fotografowania i odtwarzania, menu głównego i standardowego trybu programu tematycznego Casio Best Shot. Na górnym panelu znajdują się dwa dodatkowe przyciski, z których jeden steruje trybami wzmacniacza portretu Make Up i Vivid Landscape oraz drugi z nich aktywuje nowy tryb Premium Auto, zaawansowany tryb rozpoznawania scen z ciągłą obsługą wielu stref autofokus.

Głównym interfejsem sterowania jest zwykły system menu Casio na pasku bocznym, który służy do dostosowywania wszystkich powszechnie używanych opcji fotografowania. Elementy, które pojawiają się w menu, mogą być dostosowywane przez użytkownika. Menu główne jest również obszerne i zawiera opcje sterowania obrazem, które obejmują kontrast, nasycenie i ostrość, a także szereg filtrów kolorów.

Chociaż EX-H15 jest w zasadzie automatycznym aparatem typu „wyceluj i strzelaj”, ma wiele funkcji, z których większość jest taka sama jak EX-H10. Posiada bardzo skuteczny system stabilizacji obrazu z przesunięciem sensora, który zapewnia około trzy stopnie dodatkowej stabilności przy niskich czasach otwarcia migawki. Posiada również nagrywanie wideo HD, nagrywanie w rozdzielczości 1280 x 720 pikseli i 30 klatek na sekundę z dźwiękiem mono.

EX-H15 ma ogromną baterię litowo-jonową 1950 mAh, która, jak twierdzi Casio, będzie zasilać aparat przez co najmniej 1000 zdjęć. Podczas testowania aparatu wykonałem około 200 zdjęć, wiele z nich z lampą błyskową, a wskaźnik naładowania baterii nawet nie drgnął, więc nie ma powodu, by wątpić w to twierdzenie.

Ogólna wydajność H15 jest trochę powolna. Uruchamia się i jest gotowy do strzału w mniej niż trzy sekundy, a wyłącza się ponownie za około dwie i pół, co jest mniej więcej średnią dla klasę, ale czas między strzałami w trybie automatycznym wynosi około 2,8 sekundy, czyli trochę wolniej niż wydajność H10. W trybie Premium Auto jest nieco wolniejszy dzięki dodatkowemu przetwarzaniu, około trzech sekund.

Jeśli prędkość fotografowania jest trochę wolna, przynajmniej system autofokusa jest ładny i szybki nawet przy maksymalnym zbliżeniu. Działa dobrze również w słabym świetle, szybko ustawiając ostrość nawet w ciemności dzięki jasnozielonej lampce wspomagającej AF. Zasięg lampy błyskowej jest wystarczający na około trzy i pół metra, przy dobrym pokryciu kadru nawet przy bardzo szerokim kącie.

EX-H10 miał lepszą niż przeciętną jakość obrazu, ale niestety tego samego nie można powiedzieć o H15. Jakość obiektywu jest nadal bardzo dobra, z doskonałą ostrością środkową, praktycznie bez zniekształceń beczkowatych pomimo szerokiego kąta 24 mm i dobrą ostrością narożników prawie bez aberracji chromatycznej. Jednak tryb Premium Auto nadmiernie przetwarza obraz, ironicznie zmniejszając ogólny poziom szczegółowości.

Nie pomogło też zwiększenie rozdzielczości czujnika. Szumy obrazu są bardziej zauważalne niż w przypadku H10, a intensywniejsza redukcja szumów powoduje redukcję szczegółów od 400 ISO w górę. Maksymalne ustawienie ISO to 3200, ale przy tej prędkości jakość obrazu jest bardzo słaba.

"'Werdykt"'
Casio Exilim EX-H15 to dobrze wykonany i rozsądnie zaprojektowany aparat z użytecznym zakresem funkcji oraz wszechstronnym i łatwym w użyciu systemem menu. Wydajność jest jednak dość powolna, a jakość obrazu nie jest tak dobra, jak w poprzednim modelu EX-H10.

”Na następnych kilku stronach pokazujemy szereg zdjęć próbnych. Na tej stronie obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO zostały zmniejszone, aby można było zobaczyć pełny obraz, i z oryginalnych zdjęć wykonano serię kadrów w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO, aby pokazać cały obraz jakość. Te zdjęcia zostały zrobione w pomieszczeniach przy użyciu odbitego naturalnego światła ”

—-

To jest pełna klatka przy minimalnym ustawieniu ISO.

—-

Jakość obrazu przy 640 ISO nie jest zła, ale wygląda na nadmiernie przetworzoną.

—-

Niewielka różnica przy 100 ISO.

—-

Redukcja szumów przy 200 ISO spowodowała utratę szczegółów.

—-

Przy 400 ISO obraz jest rozmyty dzięki znacznej redukcji szumów.

—-

Jeszcze mniej szczegółów przy 800 ISO, ale przynajmniej nie ma zbyt wielu widocznych szumów.

—-

Jakość obrazu jest znacznie obniżona przy 1600 ISO.

—-

Przy 3200 ISO jakość obrazu jest ledwo wystarczająca nawet dla małego obrazu.

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Oto zwykłe, szczegółowe ujęcie próbne Zachodniego okna katedry w Exeter, które możesz porównać z innymi aparatami. Zobacz poniżej, aby uzyskać pełną rozdzielczość. Obecnie nie ma obrazu w pełnym rozmiarze do pobrania, ponieważ rozmiar pliku 8,2 MB przekracza limit przesyłania, który wciąż jest niewytłumaczalny. Przepraszam.

—-

Wzrost rozdzielczości czujnika i tryb Premium Auto po prostu nie zapewniają jakości obrazu, na jaką można by liczyć.

—-

Obiektyw 24 mm wytwarza bardzo małe zniekształcenia beczkowe.

—-

Ostrość w środku jest dobra.

—-

Ostrość w rogach też jest całkiem dobra, ale jest trochę aberracji chromatycznej.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć próbnych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu z aparatu, w tym zakres dynamiczny, odwzorowanie kolorów i zakres zoomu obiektywu. Niektóre zdjęcia można kliknąć, aby pobrać oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Szeroki kąt odpowiada 24 mm.

—-

Końcówka teleobiektywu odpowiada 240 mm.

—-

Zakres dynamiczny jest całkiem niezły jak na aparat 14 MP.

—-

Odwzorowanie kolorów jest bardzo dobre, z doskonałą szczegółowością i nasyceniem.

—-