Recenzja notebooka Samsung Q40 HSDPA

W styczniu 2005 roku przejrzałem Samsung Q30 ultraprzenośny notebook i był pod wielkim wrażeniem. Była to maszyna, która ważyła zaledwie 1,1 kg, miała panoramiczny wyświetlacz i pełną markę Intel Centrino. W rzeczywistości, z wyjątkiem ikonicznego Sony VAIO X505Q30 był prawdopodobnie najbardziej imponującym ultraprzenośnym notebookiem dostępnym w tamtym czasie.

Teraz patrzę na bezpośredniego następcę Q30, pierwotnie nazwanego Q40. Na pierwszy rzut oka Q40 wygląda dokładnie tak samo, jak Q30 sprzed ponad dwóch lat, ale Samsung nie spoczął na laurach. Po pierwsze, powinienem wspomnieć, że jest to ultraprzenośny notebook w prawdziwym tego słowa znaczeniu, co oznacza, że ​​nie ma zintegrowanego napędu optycznego. Teraz, kiedy recenzowałem Q30, było to normalne dla kursu ultraprzenośnego, który potrzebuje zewnętrznego napędu optycznego, ale w dzisiejszych czasach z jak Sony TX i nowsza seria TZ ”jasne jest, że możesz mieć bardzo cienki i lekki notebook bez konieczności odchodzenia od napędu optycznego na zewnątrz.

To powiedziawszy, jako ktoś, kto regularnie korzysta z notebooka w ruchu, mogę zaświadczyć, że czasami potrzebuję napędu optycznego podczas nieobecności i w najlepszym przypadku są minimalne, więc nie oparłbym decyzji o zakupie ultraprzenośnego komputera na tym, czy notebook ma wbudowany napęd DVD, czy nie. W rzeczywistości dopiero kilka miesięcy temu testowałem ultraprzenośny Asus U1F, który nie miał wbudowany napęd optyczny i nadal był to bardzo dobry notebook, biorąc pod uwagę rozmiar i wagę konsument.

Jednak tym, co mnie zaskoczyło, kiedy testowałem Q30, był brak gniazda na kartę PC, co oznaczało, że ja nie mogłem skorzystać z mojej karty danych 3G - urządzenia, które okazało się dla mnie nieocenione, odkąd ją kupiłem połowa 2004 roku. Pomimo faktu, że Q40 nie ma również gniazda na karty PC, ani nawet nowszego gniazda Express Card, tym razem nie stanowi to problemu. Ponieważ w tej niewiarygodnie smukłej obudowie znajduje się moduł HSDPA, co oznacza, że ​​mogę po prostu włożyć kartę SIM do obsługi danych do Q40 i uzyskać dostęp do Internetu w dowolnym miejscu i czasie!

Samsungowi należy pogratulować nie tylko znalezienia miejsca na moduł HSDPA w tak małej maszynie, ale także łatwego dostępu do gniazda SIM. W podstawie notebooka znajduje się gumowa klapka, za którą ukrywa się gniazdo karty SIM - w większości innych notebooków zintegrowany HSDPA ukrywa gniazdo SIM za baterią, co oznacza wyjęcie baterii w celu uzyskania dostępu gniazdo. To powiedziawszy, Samsung nadal ostrzega, że ​​kartę SIM należy wkładać lub wyjmować tylko wtedy, gdy urządzenie jest wyłączone, ale nadal jest to dobry projekt.

Samsung zdecydował się na moduł GlobeTrotter HSDPA firmy Option, co jest rozsądnym wyborem. Option od jakiegoś czasu produkuje karty danych 3G dla takich firm jak Vodafone, T-Mobile i Orange i stwierdziłem, że są to pierwszorzędne elementy sprzętu. W rzeczywistości Orange wybrał swoją pierwszą kartę danych 3G z innym producentem, ale wyciągnął wnioski z tego błędu i przeszedł na Option.

Uruchomienie modułu GlobeTrotter jest absolutnie proste - po prostu włożyłem kartę SIM do danych Vodafone, wybrałem profil Vodafone UK i wcisnąłem przycisk połączenia. Szybkość transmisji danych wydaje się być tak samo dobra, jak każda z dostępnych kart danych HSDPA, więc nie powinno być problemu z uzyskaniem podstawowej przepustowości 1,8 Mbit / s. Używałem Q40 w biurach TrustedReviews w Ascot, w pociągu między biurem a Londynem oraz na West End w Londynie i wokół niego - w sumie lokalizacje, w których udało mi się uzyskać silny sygnał i dobre prędkości pobierania, chociaż jest to oczywiście odzwierciedlenie zasięgu Vodafone, a także Q40 i Moduł opcjonalny.

Opcjonalny moduł HSDPA ma również wbudowany adapter Wi-Fi, co oznacza, że ​​Q40 jest faktycznie wyposażony w dwie karty Wi-Fi. Ponieważ jest to notebook marki Centrino, zainstalowano również kartę Wi-Fi Intel PRO / Wireless 3945ABG, więc na pewno nie będziesz mieć problemu z połączeniem się z siecią bezprzewodową za pomocą tego urządzenia. Jest też dorzucony moduł Broadcom Bluetooth 2.0, co oznacza, że ​​będziesz mógł połączyć się ze swoim telefon komórkowy lub odpowiednio wyposażony aparat cyfrowy, a nawet użyj bezprzewodowego zestawu słuchawkowego do oglądania filmów konferencje.

Łączność przewodowa jest również bardzo dobrze obsługiwana dzięki karcie Broadcom Gigabit Ethernet zapewniającej błyskawiczne prędkości sieci, zakładając, że masz przełącznik Gigabit i okablowanie CAT5e. Dla użytkowników o bardzo niskim poziomie zaawansowania technologicznego jest też dowód na modem 56k, na wypadek gdybyście czuli nostalgię za starymi złymi czasami dial-up.

Q40 napędza układ Intel Core Solo Ultra Low Votage U1400, pracujący z częstotliwością 1,2 GHz. Oznacza to, że zegar jest wyższy niż dwurdzeniowy procesor ULV widoczny w Sony TZ1M i dwurdzeniowy procesor LV widoczny w Asus U1F - oba te układy miały taktowanie rdzenia 1,06 GHz. W rzeczywistości oznacza to, że Q40 powinien być szybszą maszyną podczas pracy z jednowątkiem aplikacje, ale jego bezpośredni konkurenci prześcigaliby się w uruchamianiu aplikacji wielowątkowych lub gdyby użytkownik zajął się czymś poważnym wielozadaniowość. Szczerze mówiąc, nie widzę zbyt wielu użytkowników ultraprzenośnych notebooków zaangażowanych w masową pracę wielozadaniową, ale ponieważ coraz więcej aplikacji staje się podwójnych, korzyści z dwurdzeniowego procesora będą rosły.

Zainstalowano 1,25 GB pamięci systemowej, co na pierwszy rzut oka wydaje się dziwną ilością. W rzeczywistości oznacza to, że Q40 ma podobną architekturę do Q35, który ma 256 MB pamięci podłączonej na stałe do płyty głównej, co pozwala na zainstalowanie maksymalnie 1,25 GB. Chociaż 1,25 GB jest wystarczające dla Q40 w systemie Windows XP, może to stać się problemem, jeśli chcesz uaktualnić do Vista. To powiedziawszy, zarówno Sony TZ1MN, jak i Asus U1F dostarczane z 1 GB pamięci, Q40 będzie oferować niewielką przewagę w dziale pamięci RAM.

Pamięć masowa ma postać dysku twardego o pojemności 60 GB, który według dzisiejszych standardów jest dość skromny. Jestem jednak głęboko przekonany, że ultraprzenośny notebook nie powinien potrzebować ogromnej ilości pamięci i byłbym bardziej niż szczęśliwy, gdyby zamiast tego mieć taką maszynę wyposażoną w dysk SSD o pojemności 32 GB - opcja, która istnieje w Korei, ale nie tutaj Wielka Brytania. To powiedziawszy, Samsung obiecał wyposażyć mnie w dysk SSD do tego notebooka, abym mógł zorientować się, jakie korzyści oferuje pamięć masowa półprzewodnikowa.

Pomimo faktu, że Q40 wygląda, pod każdym względem, dokładnie tak, jak Q30, projekt nie jest datowany na ostatnie dwa lata. Jak na ultraprzenośne notebooki, Q40 wygląda elegancko i stylowo, uporządkowany. Ta próbka testowa jest wykończona w kolorze matowego srebra, chociaż dostępna jest również wersja z błyszczącą czerwoną pokrywą. Linie są gładkie, a krawędzie zakrzywione, co uświadamia mi, że Q30 był wtedy całkiem nowatorski.

Otwarcie pokrywy ujawnia panoramiczny wyświetlacz o przekątnej 12,1 cala i natywnej rozdzielczości 1280 x 768. To całkiem przyzwoita ilość miejsca na komputery stacjonarne, biorąc pod uwagę, że wiele notebooków 15,4 cala ma tę samą rozdzielczość. Oczywiście warto pamiętać, że Sony TZ1MN ma rozdzielczość 1366 x 768 na 11,1-calowym ekranie. Wyświetlacz ma błyszczącą powłokę o wysokim kontraście, która sprawia, że ​​kolory są szczególnie żywe, a także zapobiega rozmyciu obrazu w jasnym słońcu. To, czy lubisz błyszczące ekrany na notebookach, jest kwestią osobistego gustu, ale z pewnością lubię, i to z większością laptopy są teraz dostarczane z tego typu wyświetlaczami, będziesz musiał się do nich przyzwyczaić, nawet jeśli nie jesteś wentylator.

Często w przypadku ultraprzenośnego notebooka klawiatura będzie cierpieć z powodu wymagań dotyczących rozmiaru lub wagi, ale tak nie jest w przypadku Q40. Klawiatura jest doskonałym przykładem - w rzeczywistości jest lepsza niż wiele przykładów, które widziałem na znacznie większych komputerach. Każdy klawisz jest zaskakująco duży, biorąc pod uwagę ograniczoną przestrzeń w obudowie, co ułatwia pisanie z dużą prędkością od samego początku. Jest też sporo podróży, z bardzo solidną przerwą na końcu każdego naciśnięcia klawisza, co znowu pomaga każdemu, kto wykuwa długie dokumenty, jak ja. Klawisze Caps Lock, Shift, Ctrl, Return i Backspace są duże, a klawisze kursora są również umieszczone nieco niżej niż dolny wiersz, co zapewnia łatwy dostęp. Jeśli jest jedna skarga, to to, że klawisz Ctrl nie znajduje się w lewym dolnym rogu układu, tak jak powinien - Samsung popełnił błąd, umieszczając w tym miejscu klawisz Fn, co może frustrować każdego, kto używa dużo klawiatury skróty.

Touchpad pod spacją ma nieco szorstką teksturę, ale nadal pozwala na bardzo płynną i dokładną manipulację wskaźnikiem. Dalsza prawa strona touchpada może służyć do przewijania w pionie dokumentów i stron internetowych, natomiast dolna krawędź może służyć do przewijania w poziomie. Na samym touchpadzie nie ma żadnej funkcji, ale Samsung nie jest jedynym producentem, który zaniedbuje poinformowanie użytkownika o tej funkcji. Dwa przyciski poniżej touchpada są solidne i reagują głośnym, uspokajającym kliknięciem po naciśnięciu.

Przycisk zasilania znajduje się po prawej stronie obudowy - okrągły przycisk jest zamontowany w czymś, co wygląda jak grzbiet notebooka. Kiedy zobaczyłem to na Q30, pomyślałem, że Samsung kopiuje Sony X505, ale mimo to wyglądało to dobrze - to samo nadal brzmi prawdę. Również po prawej stronie znajdziesz port Ethernet, gniazdo modemu, port USB 2.0 i gniazdo CompactFlash. To ostatnie jest dla mnie szczególnie przydatne, ponieważ używam cyfrowej lustrzanki Canon, która wykorzystuje karty CompactFlash jako nośnik danych. Posiadanie dedykowanego gniazda CompactFlash oznacza, że ​​nie muszę nosić ze sobą oddzielnego czytnika kart.

Z przodu znajduje się szereg lampek kontrolnych zasilania, ładowania, łączności bezprzewodowej, dysku twardego, Scroll Lock, Caps Lock i Num Lock. Znajdziesz tu również inne gniazdo na karty pamięci, tym razem akceptujące karty SD / MMC i MemoryStick.

Po lewej stronie znajdują się gniazda słuchawkowe i mikrofonowe, czteropinowy port FireWire, kolejny port USB 2.0, złącze D-SUB oraz gniazdo zasilania. Tył jest zdominowany przez akumulator i jest tylko miejsce na punkt blokady Kensington.

Samsung nie oszczędził na akcesoriach z Q40. W pudełku znajdziesz zarówno standardowy akumulator, który pasuje równo do podwozia, jak i akumulator przedłużony, który nieznacznie wystaje z tyłu. Otrzymujesz również zewnętrzną nagrywarkę DVD do instalowania aplikacji i tworzenia kopii zapasowych danych z dysku twardego dysk, a aksamitne etui wsuwane sprawi, że Q40 będzie wyglądał równie elegancko i stylowo, jak w dniu zakupu to.

Wydajność Q40 jest ograniczona przez sprzęt, który go napędza. Największym wąskim gardłem jest procesor, będący chipem Yonah, a nie ostatnią pierwszą generacją Meroma, nie mówiąc już o obecnej drugiej generacji Merom. Yonah był ograniczony do 2 MB współdzielonej pamięci podręcznej, podczas gdy nowsze chipy są obdarzone 4 MB, co ma znaczący wpływ na wydajność.

Jeśli chodzi o żywotność baterii, Q40 radził sobie prawie pięć godzin przy użyciu rozszerzonej baterii i prawie trzy godziny na standardowym zestawie. To stawia go na równi z Asusem U1F, ale daleko za Sony TZ1MN. Dobrą wiadomością jest to, że mając obie baterie w pudełku, masz możliwość noszenia obu ze sobą - tak, zwiększy to wagę, ale będziesz nosić oba tylko wtedy, gdy wiesz, że będziesz ich potrzebować.

Nawet jeśli weźmiesz pod uwagę wagę noszenia dwóch baterii, Q40 nie będzie cię ciążyć. Używając standardowego akumulatora, Q40 waży 1,1 kg, co oznacza, że ​​jest o włos lżejszy niż Sony TZ1MN i o jeden włos cięższy niż Asus U1F. Dzięki wymiarom 288 x 197 x 25 mm (szer. X gł. X wys.) Q40 zmieści się dyskretnie do prawie każdej torby, dzięki czemu jest idealny dla każdego, kto lubi wskakiwać do samolotu z tylko bagażem podręcznym.

Główne komponenty Q40 mogą być nieco przestarzałe, ale ta maszyna nadal będzie robiła prawie wszystko, czego będzie chciał kupujący ultraprzenośny notebook. Jestem prawdopodobnie tym, kogo nazwalibyście zaawansowanym użytkownikiem mobilnym, z dużą ilością aplikacji Photoshop, pakietu Office i aplikacji na zamówienie, i nie miałem żadnych problemów z wykonywaniem pracy na tym komputerze. Osobiście jestem skłonny trochę pójść na kompromis w kwestii surowej wydajności, ponieważ rozmiar, waga i włączenie modułu HSDPA sprawiają, że Q40 jest bardzo atrakcyjną propozycją.

Kiedy testowałem Q30, płaciłeś dużo pieniędzy za tak cienką i lekką maszynę, więc spodziewałem się, że Q40 wyposażony w HSDPA będzie równie drogi. Jednak bardzo się myliłem, z tą maszyną dostępną na ulicy za mniej niż 1200 funtów. To sprawia, że ​​Q40 jest co najmniej 200 funtów tańszy niż zarówno Asus U1F, jak i Sony TZ1MN, a żadne z nich nie ma funkcji HSDPA.

"'Werdykt"'

Samsung Q40 nie jest wielkim krokiem naprzód w stosunku do oryginalnego Q30, ale niekoniecznie jest to zła rzecz. Otrzymujesz bardzo cienki i lekki notebook z czystym i stylowym wyglądem oraz jednymi z najlepszych opcji łączności, jakie widziałem w komputerze przenośnym.

Nie można zaprzeczyć, że Sony TZ1MN to bardziej zaawansowany komputer mobilny z dwurdzeniowym procesorem, podświetlanym ekranem LED i obudową z włókna węglowego. Ale jeśli szukasz ultraprzenośnego notebooka, który zapewni Ci dostęp do Internetu bez względu na to, gdzie jesteś, i który nie będzie kosztował ziemi, warto rozważyć Samsung Q40.