Recenzja Nikon CoolPix S600

W ciągu ostatnich kilku tygodni pracowaliśmy nad najnowszymi luksusowymi aparatami kompaktowymi najlepszych marek. Omówiliśmy zaawansowane modele firm Canon, Panasonic, Fujifilm i Ricoh, więc dzisiaj przyszła kolej na firmę Nikon z nowym ultrakompaktowym superkompaktowym aparatem Coolpix S600.

Pod względem specyfikacji S600 jest drugim co do wielkości w serii Coolpix S, ustępując jedynie 12-megapikselowemu S700 przejrzałem tutaj w styczniu. S600 to model o rozdzielczości 10 megapikseli, wyposażony w obiektyw Nikkor z 4-krotnym zoomem i odpowiednikiem 28 mm szerokokątnego obrazu optycznego stabilizacja, 2,7-calowy monitor panoramiczny o wysokiej rozdzielczości i wytrzymały korpus ze szczotkowanej stali, dostępny w kolorze brązu lub czarny. Pomimo tej kuszącej listy funkcji, mierzy kieszonkowe 88,5 x 53 x 22,5 mm i waży zaledwie 130 g.

Nie trzeba dodawać, że taki aparat nie jest tani. S600 ma aktualną cenę katalogową 249,99 GBP, a nawet sprzedawcy rabatów online pytają o około 220 GBP. Najbardziej oczywiste porównania to

Panasonic FS20, który jest nieco tańszy i kosztuje 180 funtów, i 5-krotny zoom Canon IXUS 970 IS, co przy cenie katalogowej 299,99 funtów sprawia, że ​​nawet Nikon wygląda rozsądnie ekonomicznie.

Chociaż firma Nikon ma znaczny udział w rynku cyfrowych lustrzanek jednoobiektywowych, jeszcze kilka lat temu pozostawała daleko w tyle za Canon, Panasonic i Sony na rynku kompaktowych aparatów klasy premium. Jego niedrogie kompaktowe kompakty z serii L z zasilaniem AA radziły sobie dobrze, ale aparaty poniżej 100 funtów nie przynoszą dużego zysku. Wprowadzenie S500 w połowie ubiegłego roku firma Nikon podjęła dość oczywistą próbę wejścia na lukratywny rynek zdominowany przez modele Canon Digital IXUS. Od tego czasu seria S szybko się rozwinęła, a sześć kolejnych modeli wywodzi się z konstrukcji S500, w tym oczywiście S600.

Nie można zaprzeczyć, że S600 to bardzo atrakcyjny aparat. Ma to niezwykle ważne poczucie solidnej jakości, którego można oczekiwać za 250 funtów, a obudowa ze szczotkowanej stali ma subtelną prostotę, która jest bardzo atrakcyjna. Jakość wykonania jest przeważnie doskonała, chociaż klapa baterii i niektóre elementy sterujące wydają się trochę słabe. Nie jestem też pewien co do lekko podniesionego profilu ekranu monitora, który może okazać się podatny na zarysowania, jeśli aparat zostanie położony na plecach.

Projekt jest tylko jedną generacją usuniętą z oryginalnego S500 i brakuje w nim dostosowań obsługi bardziej zaawansowanych produktów. Etui jest bardzo śliskie w trzymaniu, a brak jakichkolwiek wypustek z przodu nie daje oparcia dla palców. Z tyłu znajduje się mały obszar pod kciuk, ale jest również gładki i śliski. Niewielki grzbiet tekstury na krawędzi obudowy tak naprawdę nie pomaga, a także zbyt łatwo jest przypadkowo otworzyć dość cienką plastikową osłonę portu USB podczas fotografowania.

Interfejs sterowania może również zrobić z ponownym przemyśleniem. Nikon próbował na nowo wymyślić koło, stosując skrzypiące i nieprzyjemne sterowanie obrotowe zamiast bardziej typowego czterokierunkowego pada kierunkowego. Nie zapewnia to żadnej przewagi nad padem kierunkowym, z wyjątkiem dokonywania wyborów w trybie kołowym na ekranie menu, a ponieważ działa również jako D-pad i tak jego obrotowy komponent wydaje się być raczej zbędny. W rzeczywistości sprawia, że ​​przewijanie nagranych obrazów jest bardziej niewygodne, ponieważ występuje niewielkie opóźnienie w odtwarzaniu, w wyniku którego niezmiennie przewyższasz szukany obraz.

Kontrola zoomu również nie jest idealna. Jest to mały, cienki przełącznik kołyskowy z tyłu aparatu, który też jest dość skrzypiący. Jest bardzo czuły, a zoom przesuwa się bardzo szybko, więc znowu łatwo jest przekroczyć żądane ustawienie. Zoom jest stopniowany, ale ma co najmniej 12 stopni między szerokim a teleobiektywem, więc z ostrożnością możliwe jest dość precyzyjne kadrowanie.

System menu jest przejrzysty, responsywny i rozsądnie rozplanowany, ale ma też irytującą funkcję. Brakuje tak zwanego „priorytetu fotografowania”. W przypadku większości innych aparatów, jeśli jesteś w menu i nagle widzisz okazję do zrobienia zdjęcia, szybkie stuknięcie przycisku migawki natychmiast zamyka menu i przełącza aparat z powrotem w tryb fotografowania. Nie tak z S600; przed zrobieniem zdjęcia należy pamiętać o zamknięciu menu poprzez naciśnięcie przycisku menu. Może to mały szczegół, ale to właśnie te drobne szczegóły robią różnicę, szczególnie w tym przedziale cenowym.

Być może jestem zbyt krytyczny, ponieważ w S600 jest wiele rzeczy do polubienia. Ekran monitora jest znakomity; jasny ostry i wyraźny z kątem widzenia co najmniej 170 stopni zarówno w poziomie, jak iw pionie, dzięki czemu Idealnie nadaje się zarówno do wyświetlania zdjęć, jak i do ich komponowania, nawet gdy aparat jest trzymany nad głową wysokość. Zakres ogniskowych 28-112 mm jest również idealny do wszystkich typów ogólnych zdjęć, od szerokich krajobrazów po zbliżone portrety.

Ogólna wydajność aparatu jest dość dobra, chociaż znowu nie jest to bezproblemowe. Uruchamia się w ułamku ponad dwie sekundy i wyłącza ponownie po około półtorej, co jest wystarczająco szybkie. Czas pomiędzy strzałami w trybie pojedynczego strzału i maksymalna jakość są nieco powolne i wynoszą około trzech sekund, ograniczone głównie przez niską prędkość zapisu, nawet w przypadku korzystania z szybkiej karty. Próba szybkiego robienia zdjęć w trybie pojedynczego zdjęcia jest frustrująca, ponieważ jeśli spróbujesz zrobić zdjęcie, zanim będzie gotowe, po prostu odmówi rób cokolwiek przez kilka sekund, co w praktyce oznacza, że ​​rzeczywista prędkość strzelania jest zwykle dużo wolniejsza niż jest to możliwe maksymalny. W trybie zdjęć seryjnych jest nieco szybszy, radząc sobie nieco ponad klatkę na sekundę, ale dzieje się tak, ponieważ nie zatrzymuje się, aby ustawić ostrość między ujęciami, a bufor jest ograniczony do dziesięciu klatek. Co dziwne, wydajność nie poprawia się wcale po obniżeniu jakości obrazu z dobrej do normalnej.

System autofokusa jest dużym ulepszeniem w stosunku do niektórych wcześniejszych modeli z serii S, ale nadal nie jest pozbawiony problemów. Jest szybki i dokładny w dobrym świetle i pod szerokim kątem, ale jego wydajność przy słabym oświetleniu pozostaje w tyle za większością konkurentów. Nadal ma również tendencję do polowania przy dłuższych ustawieniach zoomu, a połączenie teleobiektywu i słabego oświetlenia zwykle całkowicie go pokonuje.

Na szczęście S600 ma jedną wielką zaletę oszczędności, a mianowicie doskonałą jakość obrazu. Już pod tym względem z łatwością dorównuje najlepszym konkurentom. Obiektyw zmiennoogniskowy 4x działa znakomicie, z dobrą ostrością od krawędzi do krawędzi, która spada tylko w skrajnych rogach kadru przy szerokim kącie. Widoczne jest zniekształcenie beczkowate przy szerokim kącie, ale nie jest ono zbyt silne, a na drugim końcu zakresu zoomu nie ma śladu dystorsji poduszkowatej. Zakres dynamiczny jest nieco ograniczony, jak to zwykle bywa w przypadku kamer 10 MP z małą matrycą, ale nie jest gorszy od któregokolwiek z głównych rywali i przynajmniej zachowuje pewne szczegóły podświetlenia. Ekspozycja i odwzorowanie kolorów są doskonałe, z wyraźnymi, jasnymi kolorami i dużym kontrastem i szczegółami. Kontrola szumów jest również bardzo dobra, co jest zaskakujące, jak na aparat 10 MP, z obrazami do wydrukowania przy 1600 ISO i lepszymi niż zwykle wynikami nawet przy maksimum 3200 ISO.

"'Werdykt"'
Nikon CoolPix S600 to świetnie wyglądający aparat z dobrą praktyczną listą funkcji, w szczególności z użytecznym zakresem zoomu i znakomitym ekranem monitora. Jest dobrze wykonany, prosty w obsłudze i robi świetne zdjęcia. Jednak jest bardzo drogi, a jego skrzypiące sterowanie i niezbyt rewelacyjna wydajność nie wypadają dobrze w porównaniu z jego głównymi rywalami. Nikon wciąż ma przed sobą wiele możliwości, aby dogonić Canona, Sony czy Panasonic na rynku luksusowych kompaktów.

”Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. W tym przypadku obrazy w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO zostały zmniejszone ze względu na przepustowość, aby można było zobaczyć pełny obraz i serię przycięcia pobrane z oryginalnych obrazów w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO, abyś mógł docenić ogólną jakość."

—-

To jest pełna klatka przy minimalnym ustawieniu ISO.

—-

Przy 100 ISO jakość obrazu jest doskonała, z gładkimi kolorami i dużą ilością drobnych szczegółów.

—-

200 ISO i nadal żadnych problemów.

—-

Przy 400 ISO jest widoczny niewielki szum, ale ogólna jakość pozostaje wysoka.

—-

Przy czułości 800 ISO utracono część szczegółów, ale balans kolorów i ekspozycja pozostają nienaruszone.

—-

Redukcja szumów zatarła więcej szczegółów przy 1600 ISO, ale ogólny wynik jest zaskakująco dobry jak na kompakt 10 MP.

—-

Całkiem dużo szumu przy 3200 ISO, ale ogólny kolor nadal nie jest taki zły.

—-

To jest pełna klatka przy 3200 ISO.

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze ”.

—-

Oto zwykłe, szczegółowe ujęcie próbne Zachodniego okna katedry w Exeter, które możesz porównać z innymi aparatami. Zobacz poniżej, aby uzyskać pełną rozdzielczość, lub kliknij, aby zobaczyć całe zdjęcie.

—-

Jest mnóstwo ostrych, drobnych szczegółów, lepszych niż średnia dla kompaktowego aparatu 10 MP.

—-

Obiektyw Nikkor wytwarza nieco dystorsji beczkowatej pod szerokim kątem, ale nie jest gorsza niż większość jego rywali.

—-

Ostrość w środku jest doskonała.

—-

W najdalszych rogach kadru przy szerokim kącie widoczne jest lekkie rozmycie. Również trochę fioletowe frędzle.

—-

Nie ma zniekształceń na końcu teleobiektywu.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć próbnych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu z aparatu, w tym zakres zoomu obiektywu. Niektóre zdjęcia można kliknąć, aby pobrać oryginalny obraz w pełnym rozmiarze ”.

—-

Szerokokątny koniec zoomu odpowiada 28 mm, na szczęście staje się bardziej powszechny w lepszych kompaktach.

—-

Końcówka teleobiektywu odpowiada 112 mm, co jest idealne do zdjęć portretowych.

—-

Zakres dynamiczny jest raczej ograniczony, ale jest trochę szczegółów.

—-

Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, a szczegóły są widoczne nawet w nasyconych światłach.

—-