Recenzja Nikon CoolPix P5000

CoolPix P5000 to znaczący aparat dla firmy Nikon. Od kilku lat firma koncentruje swoje wysiłki na odnoszącej sukcesy i rosnącej gamie cyfrowych lustrzanek jednoobiektywowych oraz stale zmieniającej się ofercie kieszonkowych kompaktów konsumenckich. W rezultacie minęło trochę czasu, odkąd firma Nikon wyprodukowała cokolwiek innego, porzucając aparaty z super zoomem całkowicie w swoim asortymencie, pozostawiając rynek kompaktowych aparatów kompaktowych o średnim powiększeniu swoim głównym rywalom, firmie Canon. Ostatnim razem, gdy firma Nikon wyprodukowała aparat kompaktowy skierowany do entuzjastów, był to CoolPix 8400, wprowadzony na rynek w 2004 roku i już dawno zaprzestany.

Wraz z premierą CoolPix P5000 w lutym tego roku firma Nikon powróciła na ten rynek i przynajmniej na pierwszy rzut oka wygląda na to, że oznacza biznes. P5000 to wytrzymały i praktyczny, średniej wielkości aparat kompaktowy o rozdzielczości 10 megapikseli z 3,5-krotnym zoomem, obiektywem f / 2,7–5,3 (odpowiednik 36–126 mm), optyczna stabilizacja obrazu, pełna gama ręcznych opcji ekspozycji i pomiaru, wizjer optyczny i gorąca stopka do zewnętrznego Lampa błyskowa. Dla fanów gadżetów dostępny jest opcjonalny adapter szerokokątny i telekonwerter 3x. Pod względem projektu i specyfikacji jest wyraźnie przeznaczony dla poważniejszych fotografów niż jego typowe kompaktowe.

Najbardziej oczywistym porównaniem dla P5000 jest imponujące wyniki firmy Canon PowerShot G7. Oba są drogimi wysokiej klasy aparatami skierowanymi do entuzjastów, ale za około 240 funtów P5000 jest znacznie tańszy niż G7, który obecnie kosztuje około 290 funtów. Jednak G7 ma również obiektyw z 6-krotnym zoomem i jest nieco większy i cięższy. Być może bardziej trafnym porównaniem byłby 4x zoom Canon PowerShot A640 (219 £), chociaż ten aparat nie ma lampy błyskowej gorącej stopki.

W przeciwieństwie do pozostałych dwóch aparatów z serii P premium, P3 i P4konstrukcja P5000 jest bardzo funkcjonalna, z prostoliniowym korpusem wykonanym głównie ze stopu magnezu, dużym pokrytym gumą uchwyt i rząd przycisków obok 2,5-calowego monitora 230 tys., które wyraźnie mają przypominać te z tyłu SLR. Kolejną funkcją podobną do lustrzanki jest pokrętło sterowania na górnej płycie, które służy do zmiany czasu otwarcia migawki i przysłony w ręcznym trybie ekspozycji, a także do niektórych funkcji menu. Biorąc pod uwagę stosunkowo dużą liczbę zewnętrznych elementów sterujących w dość małej kamerze, układ elementów sterujących jest zaskakująco uporządkowany, pozostawiając miejsce na duży, bezpieczny i gumowany uchwyt na kciuk.

Najważniejszym elementem sterującym jest 10-pozycyjne pokrętło trybu na górnej płycie, które przenosi pięć głównych trybów ekspozycji; ręczny, preselekcja migawki i przysłony, program i pełna automatyka. Tryb ekspozycji programu jest elastyczny, a automatycznie wybrane ustawienia można zmieniać za pomocą pokrętła sterowania. Oprócz tego dostępny jest automatyczny tryb Anti-Shake, który łączy optyczną stabilizację obrazu VR ISO 1600 w celu zmniejszenia rozmycia ruchu, wysokie ISO tryb, który również ustawia ISO 1600, tryb sceny z 17 programami tematycznymi, w tym wykrywanie twarzy w trybie portretowym i tryb filmowy z VGA 30 kl./s wydajność. Pokrętło trybu ma również tryb konfiguracji, który jest częściej spotykany w systemie menu. Po umieszczeniu go na głównej tarczy menu P5000 jest zarezerwowane całkowicie dla opcji fotografowania. Do wyboru jest kilka opcji, w tym cztery opcje pomiaru, pojedynczy lub ciągły AF z wybranymi obszarami, autobracketing, interwalometr i kompensacja ekspozycji lampy błyskowej. Mówiąc o wbudowanej lampie błyskowej, jest ona wyjątkowo mocna, z zasięgiem dużych ośmiu metrów w trybie szerokokątnym lub czterech metrów po zbliżeniu. Tryby obejmują synchronizację z wolną migawką i synchronizację na drugą kurtynę.

P5000 ma przydatny wybór funkcji, ale istnieje kilka opcji, które są godne uwagi z powodu ich braku, takich jak ręczne ustawianie ostrości, ręczne regulowany balans bieli lub dowolna ręczna regulacja nasycenia, kontrastu, ostrości lub balansu kolorów, inna niż kilka standardowych wstępnie ustawionych kolorów opcje. Brakuje mu również trybu RAW, ale tak samo jest z Canon G7. Widziałem kilka innych recenzji P5000, które mówią o jego „poziomie kontroli podobnym do lustrzanki”, ale to po prostu śmieszne. Zapewnia dokładnie taki poziom kontroli, jaki można znaleźć w większości innych kompaktowych aparatów z wyższej półki. Jego zakres dostępnych czasów otwarcia migawki w trybie ręcznym to 8 - 1/2000 sekundy, a zakres przysłony wynosi f / 2,7 –f / 7,6. Są dobre dla kompaktowego, ale w niczym nie przypominają zakresu kontroli, jaki można uzyskać w SLR.

Jak na aparat, który chce być traktowany poważnie, ogólna wydajność P5000 jest raczej rozczarowująca. Uruchamia się w około 2,5 sekundy, co nie brzmi zbyt wolno, dopóki nie porównasz go z 1-sekundowym uruchomieniem Canona G7. Jednak to system autofokusu naprawdę nie daje sobie rady, tak jak ma to miejsce w przypadku wielu innych kompaktów Nikon, które ostatnio testowałem. Nawet przy dobrym świetle namierzenie zajmuje co najmniej sekundę; przy ustawieniach zoomu teleobiektywu lub przy słabym oświetleniu może to zająć dwie lub trzy sekundy, co jest żałośnie powolne w przypadku aparatu z poważnymi fotografiami pretensje i pozytywnie zawstydzające w porównaniu z szybkimi systemami AF aparatu kompaktowego używanymi przez Canon, Casio, Ricoh i wiele innych producentów.

Czasy między strzałami również nie są imponujące. W trybie pojedynczego strzału P5000 zajmuje średnio trzy sekundy na strzał, podczas gdy w trybie ciągłym może sobie poradzić sześć strzałów w około dziewięć sekund, ale potem bufor się zapełnia i zwalnia do jednego strzału co trzy sekundy. Istnieje również tryb ciągłego błysku, ale może on wystrzelić tylko serię trzech strzałów.

Żywotność baterii wynosi około 250 zdjęć z akumulatora litowo-jonowego 1100 mAh, a karta SD o pojemności 1 GB zapewnia wystarczającą ilość miejsca na około 200 zdjęć przy maksymalnej jakości.

Na szczęście P5000 ma jedną zasadniczą zaletę, a jest nią doskonała jakość obrazu. Ma czujnik typu 1 / 1,8 cala, zapewniający doskonałą charakterystykę szumów i większy zakres dynamiki niż większość małe kompakty, a także praktycznie eliminuje powtarzające się problemy fioletowych prążków dookoła najważniejsze. Obiektyw też jest całkiem niezły i chociaż przy szerokim kącie ma znaczną dystorsję sferyczną, to ostrość krawędzi jest bardzo dobra i praktycznie nie ma aberracji chromatycznej. Pomimo stosunkowo silnej kompresji plików (średni rozmiar JPEG to około 2,7 MB, bardzo mały jak na aparat o rozdzielczości 10 MP) nie ma żadnych poważnych problemów z artefaktami kompresji. Ekspozycja i odwzorowanie kolorów są wyjątkowo dobre, dając bogate, dobrze nasycone obrazy z dobrym zakresem tonalnym i dużą ilością ostrych szczegółów. Skoncentrowanie się na scenie może zająć trochę czasu, ale wyniki są zwykle warte czekania.

"'Werdykt"'
Nikon CoolPix P5000 nie jest półprofesjonalnym kompaktem z najwyższej półki, na który wielu marzyło, ale jest to dobrze wykonany i dobrze sprecyzowany aparat odpowiedni dla bardziej doświadczonych fotografów. Jego brak wydajności i powolny system AF są utrudnieniami, ale wygodna obsługa, szeroki zakres opcji i funkcji oraz doskonałe wyniki fotograficzne z nadwyżką to rekompensują.

”Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. Tutaj obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnym ustawieniu ISO został zmniejszony ze względu na szerokość pasma, abyś mógł zobaczyć pełny obraz i serię wykonanych kadrów z oryginalnych obrazów w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO zostały umieszczone pod nim, abyś mógł docenić ogólną jakość."

—-

—-

Przy minimalnym ustawieniu 64 ISO na obrazie nie ma szumów pomimo 1-sekundowej ekspozycji, a obraz jest ostry i dobrze szczegółowy.

—-

Przy 100 ISO występuje niewielkie zniekształcenie kolorów ze względu na długi czas naświetlania wynoszący 0,5 sekundy.

—-

Przy 200 ISO praktycznie nie ma zmian.

—-

Nieco większy szum przy 400 ISO, ale obraz nadal można wydrukować.

—-

Stopniowo większy szum przy 800 ISO, ale ogólny poziom szczegółowości pozostaje dobry, a balans kolorów pozostaje niezmieniony.

—-

Przy 1600 ISO zauważalny jest wzrost szumów obrazu, a poziom widocznych szczegółów gwałtownie spada.

—-

Przy maksymalnym ustawieniu ISO dla pełnej rozdzielczości na 2000, na obrazie jest dużo szumów, a teraz balans kolorów jest również wyłączony.

—-

Absolutne maksimum 3200 ISO, ale tylko przy rozdzielczości 5 MP, więc jakość obrazu jest znacznie niższa.

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. Tutaj obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, aw niektórych przypadkach kadr pobrany z oryginalny obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, abyś mógł docenić całość jakość."

—-

Zwykłe zdjęcie próbne okna katedry w celu porównania szczegółów i ostrości z innymi aparatami. Zobacz poniżej, aby zobaczyć kadr w pełnej rozdzielczości lub kliknij, aby pobrać wersję w pełnym rozmiarze.

—-

Poziom szczegółowości jest bardzo dobry, porównywalny z najlepszymi z kompaktów 10 MP.

—-

Szerokokątny koniec zakresu zoomu odpowiada 36 mm.

—-

Koniec teleobiektywu odpowiada 126 mm.

—-

Obiektyw jest ładny i ostry, ale powoduje pewne zniekształcenia sferyczne i szeroki kąt.

—-

Ostrość narożników nie jest jednak zła.

—-

Fotografując pod światło, system naświetlania dobrze poradził sobie z trudnym ujęciem, a zakres dynamiki jest spory.

—-

Prawie bez fioletowych frędzli na tej kontrastowej krawędzi.

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. Tutaj obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, aw niektórych przypadkach kadr pobrany z oryginalny obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, abyś mógł docenić całość jakość."

—-

Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, a to ujęcie zostało oświetlone zewnętrzną lampą błyskową wyzwalaną przez gorącą stopkę.

—-

Zasięg makro to 4 cm.

—-