Test obiektywu aparatu Sony Zeiss Vario Sonnar 16-80mm f / 3.5-4.5 ZA Recenzja

Przede wszystkim krzywe MTF 16-80 mm mają wygląd podręcznikowy. Maksymalna rozdzielczość przekracza 0,3 cykli na piksel od szerokiego otwarcia do f / 11 dla wszystkich ogniskowych, a spadek przy mniejszych przysłonach jest ładnie progresywny. Każda rozdzielczość powyżej 0,25 cykli na piksel wskazuje na dobrze wychowany obiektyw i jest oczywiste, że Vario-Sonnar przekracza takie oczekiwania.

Po drugie, aberracja chromatyczna jest prawie niewidoczna. Prawdą jest, że obrazy obciążające (nagie gałęzie drzew na tle jasnego nieba) ujawniają kolorowe prążki zbadane na poziomie pikseli, ale ten sposób kontroli jest tak poważny, że żadne standardowe powiększenie nie może całkowicie się wymknąć nieskazitelny.

Po trzecie, zniekształcenia optyczne są dobrze kontrolowane. Występuje znaczna dystorsja beczkowa (6,3%) przy 16 mm, spadająca do nieznacznego poziomu (0,1%) przy 35 mm, a następnie przechodząca do niewielkiej dystorsji poduszkowej (0,6%) przy 80 mm. To powiedziawszy, nawet po ustawieniu minimalnej ogniskowej obiektyw zapewnia bardzo naturalną jakość obrazu, w której zniekształcenia nie są narzucające.

Równie przyjemny jest sposób, w jaki renderowana jest głębia ostrości: występuje wyjątkowo miękka gradacja od obszarów ostrych do obszarów nieostrych, pomimo gryzącej ostrości w tej pierwszej. Ta sztuczka jest czymś w rodzaju specjalności Carl Zeiss i jest jednym z najlepszych powodów, dla których warto wybrać ten obiektyw zamiast własnych obiektywów Sony.

Obsługa jest dobra dzięki szerokiemu pierścieniowi zmiany ogniskowej umieszczonemu najbliżej korpusu aparatu i węższemu pierścieniowi do ręcznego ustawiania ostrości dalej. Mechanizm zoomu powoduje ciągłe wydłużanie obiektywu w miarę jego postępu od 16 mm przez 24 mm, 35 mm i 50 mm do 80 mm. Jest okno ostrości ostrości, ale nie ma żadnych wskazówek dotyczących głębi ostrości.

Można by pomyśleć niefortunnie, że maksymalny otwór przysłony to tylko f / 3,5, a maksymalny otwór przysłony spada do f / 4,5 przy 80 mm, gdy istnieją inne standardowe zoomy, które osiągają, a nawet utrzymuj maksymalny otwór przysłony f / 2.8. Może się to wydawać tym bardziej rozczarowujące, gdy przypomni się, że nazwa Sonnar pochodzi od „sonne”, niemieckiego słowa oznaczającego „słońce”, i była po raz pierwszy zastosowany w 1930 r. w celu wskazania obiektywów o szczególnie szerokiej aperturze - ale wszystko to pomija zakres 5-krotnego zoomu 16-80 mm, który jest większy niż większość jego konkurentów. oferta. Jedynym obiektywem, który triumfuje w obu przypadkach, jest Olympus Zuiko Digital 12-60 mm f / 2.8-4, ale kosztuje on ponad 600 funtów.

Werdykt

Oczywiste jest, że to naprawdę pękająca soczewka, która zasługuje na miano niemieckiego giganta. Jeśli jesteś użytkownikiem Sony, który wymaga tego, co najlepsze, to jest to standardowy zoom dla Ciebie.