Recenzja notebooka Apple MacBook Pro 15,4 cala

Nowy Unibody, proces produkcji aluminium firmy Apple to niezwykle Witamy w 13,3-calowej linii MacBooków, ale październikowe odświeżenie asortymentu miało znacznie mniejsze znaczenie dla linii MacBooków Pro. Te 15,4 cala i 17 cali miały już aluminiową obudowę przez wiele lat. W rzeczywistości, gdybym czuł się cyniczny, mógłbym oskarżyć Apple o spoczywanie na laurach.

Nie, spieszę dodać, że trzymanie się wypróbowanej i przetestowanej formuły jest koniecznie złą rzeczą. Jak powiedzieliśmy w naszej recenzji, ostatnie pokolenie MacBook Pro był cholernie bezbłędny, spadał tylko ze względu na cenę. Zapewne więc, poza odrobiną plucia i wypolerowania, Apple niewiele musiało zrobić z odnowioną serią MacBooków Pro.

Zasadniczo ostatniego MacBooka Pro z 2008 roku można teraz postrzegać po prostu jako 13,3-calowego MacBooka z nieco większą obudową, kilka szybszych opcji procesora (plotka głosi, że w przyszłym roku zostanie zaoferowany czterordzeniowy procesor mobilny Intel) i dodatkowy, dedykowany GPU. Apple chwali się, że dzięki temu jest idealny dla profesjonalistów, zwłaszcza tych, którzy używają oprogramowania dostosowanego do być przyspieszane GP przez chipy nVidia używane przez MacBooka Pro - na przykład linia produktów Adobe CS4.

Wydaje mi się jednak, że Apple popełniło błąd z najnowszym MacBookiem Pro. Widzisz, myślę, że większość profesjonalistów, do których Apple kieruje swoją ofertę, wybrałaby model 17-calowy, a nie maszynę 15,4 cala. Gdybym kupował dla siebie, zdecydowanie chciałbym panel o rozdzielczości 1920 x 1200 w obudowie 17 cali - czy to do edycji obrazów, dokumentów tekstowych czy plików wideo HD.

Jednak Apple, w swojej nieskończonej mądrości, nie zaktualizował jeszcze 17-calowego Pro do nowej obudowy i elementów wewnętrznych z jakiegoś dziwnego powodu. Na szczęście Apple nie wybija tego systemu, po prostu pojawi się nieco później, ale nie mogę nic na to poradzić Myślę, że ta recenzja byłaby znacznie bardziej pozytywna, gdyby przede mną siedział 17-calowy MacBook Pro teraz.

Jednak nieco wyprzedzam siebie. MacBook Pro ma kilka funkcji odkupienia i byłoby bardzo niedbałe, gdybym nie omawiał ich należycie. A więc bez zbędnych ceregieli zanurzmy się.

Oprócz oczywistych - to znaczy większej obudowy i ekranu o wysokiej rozdzielczości - istnieje kilka innych funkcji, które MacBook Pro ma w porównaniu z MacBookiem. Jednym z nich jest włączenie portu FireWire, przypuszczalnie aby nie denerwować tych profesjonalistów, którzy wyszli i kupił kamery wideo wyposażone w FireWire, wiedząc, że dane mogą być łatwo dostępne i edytowane w ostatniej generacji Plusy

Drugą cechą MacBooka Pro, której MacBook nie ma, jest gniazdo ExpressCard. Kiedyś pochwaliłbym taki dodatek, ale w dzisiejszych czasach jestem dość ambiwalentny, ponieważ większość dodatkowe funkcje, które wcześniej były dostarczane przez interfejs ExpressCard, są teraz wbudowane w większość laptopy. A jedyna funkcja, która często nie jest, HSDPA, jest teraz dostępna w znacznie wygodniejszej (nie wspominając o uniwersalnej kompatybilności) formie USB.

Z drugiej strony podświetlana klawiatura, która była elementem aktualizacji w MacBooku, jest standardem w Pro. Osobiście jestem wielkim fanem, chociaż nadal wolę metodę oświetlenia widoczną na ThinkPadach - skierowaną w dół diodę LED - ponieważ można jej również używać do czytania papieru - zgiń na myśl! Jasność diod LED pod klawiaturą MacBooka Pro można również regulować ręcznie lub automatycznie w zależności od warunków oświetlenia otoczenia. Pozostawiłbym jednak tę opcję wyłączoną, ponieważ uważam, że jest szczerze bezużyteczna przy ustawianiu odpowiedniego poziomu oświetlenia.

Jednym z aspektów, które MacBook Pro dzieli dokładnie z MacBookiem, jest klawiatura. Na pierwszy rzut oka byłem nieco zdziwiony decyzją Apple o użyciu tej samej klawiatury w swoim systemie 15,4 cala, co w ofercie 13,3 cala, ale w rzeczywistości ma to sens. Nie tylko oszczędza to Apple trochę pieniędzy, ponieważ nie ma dwóch różnych linii produkcyjnych klawiatury, ale w rzeczywistości klawiatura MacBooka jest cholernie dobra i powiększanie jej prawdopodobnie raczej przyniesie korzyści niż przyniesie korzyści że.

Jak skomentował Andy, tym nowym klawiaturom brakuje tego uspokajającego „kliknięcia” przy każdym naciśnięciu klawisza, tak jak poprzednia generacja, i rzeczywiście wydaje się, że jest to trochę gąbczaste. Jestem przyzwyczajony do mojego obecnego laptopa, Sony VAIO TZ, który ma znacznie bardziej uspokajającą informację zwrotną, kiedy pisząc, początkowo wydawało mi się to dość niepokojące, ale po dniu lub dwóch z Pro przyzwyczaiłem się do tego. Po krótkiej ankiecie w biurze ogólną reakcją była ambiwalencja w obu kierunkach, więc jest to zdecydowanie kwestia osobistych preferencji. Jak zawsze, jeśli możesz spróbować, zanim kupisz tyle, tym lepiej.

Touchpad z obsługą wielodotyku jest tutaj równie dobry, jak na MacBooku. Czasami wydaje się trochę zbyt wrażliwy, a podczas przeciągania fakt, że podkładka ma krawędzie, staje się boleśnie widoczny alarmująca częstotliwość, ale takie drobiazgi są wkrótce rozwiewane przez samą radość i łatwość użycia, jaką multi-touch wnosi do przyjęcie.

Oprócz wyżej wymienionych i 400 funtów różnicy w cenie między modelami podstawowymi, istnieje jeszcze jedna różnica między MacBookiem a MacBookiem Pro; dedykowany układ graficzny nVidia GeForce 9600M dla tej ostatniej. Jest dostarczany z 256 MB w podstawowej specyfikacji Pro lub 512 MB pamięci RAM w modelach z szybszymi procesorami. Biorąc pod uwagę brak (żądnych władzy) gier warto grać w systemie Mac OS i stosunkowo niskiej rozdzielczości ekranu, uzyskanie większej ilości pamięci RAM grafiki nie jest przekonującym powodem, aby Aktualizacja. MacBook Pro po prostu nie jest notebookiem do gier.

Mówiąc to, GeForce 9600M oferuje namacalny wzrost wydajności w porównaniu z wbudowanym, zintegrowanym 9400M. Chociaż łatwo jest uzyskać grywalną liczbę klatek na sekundę w grach takich jak Spore i Call of Duty 4 na obu układach, 9600M pozwala na zastosowanie wyższych ustawień szczegółów, zanim zauważysz jakiekolwiek spowolnienie.

Żaden żeton nikogo nie rozwali, ale wiedząc, że można zrelaksować się przy grze lub dwóch, kiedy wszystko jest w porządku to, że profesjonalne rzeczy są zbyt duże, bez wątpienia uspokoją każdego, kto właśnie wylał ponad 1500 funtów na kartę Zawodowiec.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że dzięki zastosowaniu chipsetu nVidia Apple może pochwalić się technologią Hybrid SLI firmy nVidia. Umożliwia to systemowi przełączanie się między przyjazną dla baterii zintegrowaną grafiką lub mocniejszym chipem za jednym kliknięciem myszy. Obecnie wymaga to wylogowania, ale moje źródła w nVidii zapewniają mnie, że jest to ograniczenie systemu operacyjnego i jako takie mógłby zostać naprawione w przyszłości.

Idealnie, ostatecznie pełna wersja Hybrid SLI będzie ostatecznie obsługiwana, umożliwiając nie tylko płynne przełączanie między zintegrowanymi i dedykowane układy GPU, ale jednocześnie pozwalają na działanie obu razem, zapewniając jeszcze większą moc graficzną niż pojedynczy układ scalony skrzyknąć.

Oczywiście, i tak słaba żywotność baterii MacBooka Pro byłaby hitem w trybie wydajności, ale jest mało prawdopodobne, abyś używał go zbyt często, gdy nie masz zasilania sieciowego. Nasz model 2,53 GHz z 4 GB pamięci DDR3 poradził sobie z rozsądnymi czterema godzinami ogólnego użytkowania z podświetleniem ustawionym na 70%, co ja uważany za doskonale czytelny i włączony Wi-Fi, przy użyciu 9600M i całkiem przyzwoitych czterech i pół godziny ze zintegrowanym 9400M. Bardziej oszczędne użytkowanie może wydłużyć ten czas do deklarowanych pięciu godzin, ale w końcu nie ma to większego znaczenia w przypadku maszyny, która nie ma być naprawdę przenośna.

W przeciwieństwie do 13,3-calowego MacBooka, w którym pojawił się wyświetlacz z podświetleniem LED tej generacji, seria MacBooków Pro firmy Apple korzysta z takiego ulepszenia od czerwca 2007 roku. Niestety, nasz przykład 15,4in nie był taki wspaniały. Chociaż dokładność kolorów, intensywność i poziom czerni nie pozostawiały wiele do życzenia, takie wysiłki zostały zawiedzione nierówne podświetlenie, z kilkoma bardzo wyraźnymi „kałużami” światła widocznymi w dolnej środkowej części pokaz.

Stały się one szczególnie wyraźne poza samolotem, chociaż uczciwie nie jest to poważny problem w przypadku ekranu laptopa, z którego przez większość czasu będzie korzystała jedna osoba. Jednak uczciwą krytyką jest rozczarowująca rozdzielczość oferowana przez Apple. To, że 1680 x 1050 nie jest domyślną ofertą w systemie 15,4 cala, który może być kupowany przez użytkowników wykonujących dużo pracy graficznej, wydaje się szalone. To, że w ogóle nie ma opcji ulepszenia, wydaje mi się prawie niewybaczalne. Dzięki Bogu, 17in Pro prawie na pewno będzie oferował opcję panelu 1920 x 1200.

Jak zawsze, ceny Apple dla podanej specyfikacji obejmują coś, co lubię nazywać „podatkiem od lepszego systemu operacyjnego”, ale inni mogą określić „styl zamiast dotacji na substancje”. I nawet nie patrz na listę uaktualnień. Wydaje się, że Apple uważa, że ​​można pobierać pełną cenę za nową część podczas uaktualniania poza specyfikację podstawową, ale zachowując starą część dla siebie. Jeśli uważasz, że będziesz potrzebować więcej pamięci w swoim notebooku Apple, kup go osobno - będzie to tańsze niż uaktualnienie, a także możesz sprzedać stary moduł.

Mimo to, dla (s)kubki(/ s) zainteresowanych, opcje aktualizacji obejmują przejście z procesora 2,4 GHz na opcję 2,53 GHz lub 2,8 GHz, zwiększając dysk twardy od 250 GB do 320 GB lub (dla lekkomyślnych) dysk SSD i wzmocnienie domyślnych 2 GB pamięci RAM DDR3 do 4 GB. Jedynym ulepszeniem, za które warto pozwolić Apple pobierać opłaty, jest procesor, ponieważ inne ulepszenia mogą być łatwo wprowadzone przez użytkownika końcowego po znacznie niższych kosztach.

Ostatecznie największym problemem 15,4-calowego MacBooka Pro jest MacBook. Oprócz dodania dedykowanego procesora graficznego i, oczywiście, większej obudowy i ekranu, nie mogę nic wymyślić oferowany przez Pro, który, gdybym wydawał własne pieniądze, skłoniłby mnie do wybrania go zamiast tańszego mniejszego alternatywny. Z pewnością różnica byłaby znacznie lepiej wydana na przyzwoity monitor zewnętrzny, jeśli szczególnym problemem jest rozdzielczość lub aktualizacje komponentów.

Werdykt

Sam w sobie MacBook Pro z końca 2008 roku jest po prostu rozczarowującym, ale prawie akceptowalnym ulepszeniem w stosunku do swojego poprzednika. Jednak biorąc pod uwagę nowo zaktualizowany MacBook, trudno jest polecić większy, znacznie droższy system niż jego mniejszemu bratu. W efekcie Apple wydostało się z własnego rynku.