Recenzja Crash Bandicoot N-Sane Trilogy (Nintendo Switch)

Po wielu wołaniach zagorzałych fanów o jego powrót Crash w końcu ponownie wkroczył w świat gier dzięki trylogii N-Sane na PS4, remaster oryginalnych klasyków na PS1 dla nowej publiczności, który odniósł ogromny sukces.

Teraz, rok później, trylogia po raz pierwszy opuszcza platformy PlayStation z wydaniami Xbox One i Przełącznik Nintendo, a oczy są skierowane na wersję Switch, jeśli chodzi o to, jak radzi sobie w porównaniu z jej potężniejszymi braćmi. Rezultatem jest doświadczenie z zaskakująco małą liczbą obniżek, które przenoszą mocną rozgrywkę klasyków na urządzenie przenośne.

Związane z: Najlepsze gry Nintendo Switch

Mimo że Switch nie ma mocy w porównaniu z PS4, N.Sane czuje się w systemie jak w domu. Zachowuje ten sam wizualny smak z kilkoma wizualnymi kompromisami. Aby zachować osobowość wersji PS4, konieczne było tylko niewielkie zmniejszenie rozdzielczości, aby gra działała poprawnie. Żywe efekty wizualne pojawiają się, gdy są odtwarzane na nowoczesnym wyświetlaczu, chociaż wrażenia w trybie przenośnym są zauważalnie rozmyte, podobnie jak porty LOS i Wolfenstein.

Jedną z ulepszeń w stosunku do wersji na PS4 w momencie premiery, chociaż od tego czasu została załatana z kilkoma aktualizacjami, jest czas ładowania. Po uruchomieniu przerwały przepływ rzeczy, wydłużając przestoje między poziomami. Obciążenia na Switchu trwają maksymalnie kilka sekund, co pomaga utrzymać szybkie tempo przez cały czas, dzięki czemu wydaje się, że jest zoptymalizowany do gry przenośnej.

Do gier dodano dwa nowe poziomy: Stormy Ascent i Future Tense. Ten pierwszy jest słabszym z dwóch, uosabiającym elementy, które stawiają oryginalną grę jako najsłabszą z pakietu i czasami po prostu wydają się niesprawiedliwe. Future Tense jest zdecydowanie silniejszy. Jest grywalne od samego początku, ale polecam ukończenie Crash 3: Warped, abyś był zaznajomiony ze wszystkimi sztuczkami i przeszkodami, które na ciebie rzuca. Rezultatem jest zabawny, wymagający poziom, który nie frustruje i daje satysfakcję, gdy w końcu dotrzesz do końca.

Nie mając prawie żadnych kompromisów, łatwo jest polecić, jeśli chcesz wrócić do gier dla nostalgii lub zanurzyć się po raz pierwszy. Ponieważ gry nigdy wcześniej nie opuszczały konsol Sony, jest to idealna okazja dla graczy Nintendo.

Wszelkie dalsze problemy na Switchu w równym stopniu utrudniają PS4. Zwłaszcza niektóre elementy trylogii nie zestarzały się tak dobrze od czasu ich premiery w oryginalnym wysiłku, który jako całość po prostu nie jest tak zabawny, jak oferowane sequele pakiet. Czasami wbiegając bezpośrednio w ekran, trudno jest ocenić odległość potrzebną do wykonania pewnych skoków, przez co wiele zgonów wydaje się tanim i niesprawiedliwym. Walki z bossami mogą wahać się od interesujących, przez irytujących, po komicznie łatwe, i po raz kolejny debiut Crasha jest najsłabszy pod tym względem pod względem projektu, grafiki i ogólnego wykonania.

Niezależnie od tego, czy tęsknisz za oryginałami, czy dopiero zaczynasz przygodę z Crash Bandicoot, te klasyki platformówek zapewniają mnóstwo frajdy. Podstawy są satysfakcjonujące, a wyrazisty urok Crasha i Coco jest zaraźliwy. Odkładając na bok poziom trudności, silne poczucie satysfakcji wynikające z pokonania naprawdę wymagającego etapu jest trudne do pokonania, a N.Sane Trilogy oferuje te chwile w pikach.

Pomimo pierwszego uruchomienia na PS1, wizyta w niektórych z tych gier po raz pierwszy pokazuje, że przetrwały one próbę czasu, nawet jeśli części gry zdecydowanie się postarzały. Na Switchu, z wydajnością porównywalną z innymi platformami i dodatkową zaletą możliwości grania w grę w dowolnym miejscu, jest to prawdopodobnie najlepsza dostępna wersja. Trylogii N.Sane trudno nie polecać i nie ma znaczenia, czy jesteś zagorzałym fanem, czy początkującym nowicjuszem.