Diablo III: Reaper of Souls

Dostępne na Xbox One, PS4 (wersja testowana), Xbox 360, PS3
Opisanie tego jako ostatecznej wersji wydaje się herezją Diablo III ale - hej - i tak to powiedzmy. To wszystko z Diablo III, z dwuletnimi łatkami i zmianami, a także dodatkową zawartością i ulepszenia z rozszerzenia Reaper of Souls, wszystkie z elementami sterującymi przyjaznymi dla konsoli i dopasowanym interfejsem poprawki.

Możesz znaleźć pewne obszary, takie jak wybieranie umiejętności lub zarządzanie ekwipunkiem, w których wersja na PC wciąż ma atuty, ale największą niespodzianką podczas grania w tę Ultimate Edition jest to, że PS4 teraz wydaje się naturalnym domem Diablo (to samo prawie na pewno dotyczy Xbox One, ale nie mieliśmy tej wersji do sprawdzenia).

Z DualShock 4 w ręku minęły czasy niekończącego się klikania. Możesz przesuwać swojego bohatera za pomocą lewego drążka analogowego, odpalając ataki i zaklęcia, broń dystansową i ruchy ochronne za pomocą przycisków twarzy, zderzaków i wyzwalaczy. Przesuń prawy drążek w dowolnym kierunku, a twój bohater przetoczy się lub cofnie, aby uniknąć niebezpieczeństwa. Wciśnij R2 lub przytrzymaj odpowiedni przycisk twarzy, a będziesz uderzać odpowiednim atakiem, dopóki przeciwnikowi nie będzie zimno. Szybkie dotknięcie panelu dotykowego przywołuje ekrany ekwipunku i postaci, a zderzaki prowadzą w lewo i prawo do stron zarządzania ekwipunkiem, umiejętnościami, obserwatorami i zadaniami. Nawet D-Pad może zajrzeć do środka, przechodząc przez nowe łupy, abyś mógł zdecydować, co zachować, co wyposażyć, a co upuścić.

Grałeś w wersję na PC? Przez pierwsze pół godziny gry interfejs konsoli może wydawać się dziwny, ale po godzinie lub dwóch to już druga natura, a po trzech lub czterech godzinach zapomnisz, że kiedykolwiek używałeś myszy. I w tym momencie, oczywiście, Diablo III będzie mieć cię w uścisku. To pozostaje jedna z najbardziej uzależniających gier, jakie kiedykolwiek powstały.

Dlaczego? Cóż, to nie jest eksploracja ani walka. Diablo III jest pełne przepięknej scenerii i świetnie zaprojektowanych potworów, ale tak naprawdę jest bardzo, bardzo mało do zrobienia poza przemierzaniem okolicy każdy obszar podobny do labiryntu, tłukąc wszystko, co się rusza i kilka rzeczy, które wyglądają, jakby mogły się poruszyć, jeśli oderwiesz od nich na chwilę oko. Jedyne umiejętności, których potrzebujesz, to ustalenie, które z aktualnie używanych umiejętności lub ataków będą najprawdopodobniej najskuteczniejsze przeciwko obecnym potworom, upewniając się, że utrzymujesz swoje zdrowie i unikając najcięższych nadchodzących ataków, jeśli ty mogą. W grę wchodzi pewien poziom strategii, ale tak nie jest Mroczne dusze.

Nie jest też prawdopodobne, aby ta historia sprawiła, że ​​będziesz się przejmować. Pięć aktów w grze ma nadrzędną fabułę, a my otrzymujemy garść kolorowych złoczyńców i dziwny, wielki szok. Jednak Blizzard nawet nie próbuje tu rywalizować z Bioware. Narracja jest cienka jak papier pod względem charakteru i fabuły, a każdy zwrot akcji jest niczym innym jak pretekstem do przeciągnięcia cię przez jedną dzicz obszar lub loch za drugim - do tego stopnia, że ​​często możesz zapomnieć, gdzie jesteś i co tam robisz, i po prostu skupić się na trwającym bijatyka.

Nie, prawdziwym sekretem uroku Diablo III jest udoskonalenie klasycznego cyklu RPG akcji. Zabijasz, aby zdobyć XP i zbierasz łupy, a następnie awansujesz, aby zdobyć nowe moce, zatrzymując się, aby wyposażyć się w najpiękniejsze elementy wyposażenia. Następnie zabijasz, aby dowiedzieć się, co mogą zrobić twoje nowe umiejętności i rzeczy, a cały cykl rozlewu krwi i worków zaczyna się od nowa. W Diablo III jest dość nieustępliwa. Dopóki będziesz zabijać potwory, będziesz zbierać nowe magiczne bronie, uczyć się specjalnych ataków lub skuteczniejszych zaklęć i znajdować nową zbroję. W rzeczywistości wszystko dzieje się w tak niesamowitym tempie, że możesz z trudem nadążyć.

Mimo wszystko jest to niezwykle satysfakcjonujące. Możesz zacząć jako przegrany z magicznym pociskiem lub zarośniętym mieczem, a po kilku godzinach będziesz strzelał śmiercią promienie w demoniczne moby lub rozpraszanie wrogów uderzeniem młota, takiego jak Sauron, na początku Drużyny Drużyny Pierścień. Zwerbujesz i wyszkolisz sojuszników kontrolowanych przez procesor, a oni będą też zabijać potwory dziesiątkami. A mechanika gry jest na tyle sprytna, że ​​pozwala to wykorzystać, dając ci premię do PD do masakrowania potworów w dłuższa seria zabójstw, nie wspominając o spadkach zdrowia i profitach odnawiających zdrowie, które zachęcają do agresywnego stylu grać.

W Diablo III istnieją klasy postaci, w których warto się zatrzymać, ale często przesłaniem jest ciągłe zabijanie, grabieże i ulepszanie. Blizzard zmienił również mechanizmy trudności w ciągu ostatnich dwóch lat, tak że potwory skalują się, aby dać ci wyzwanie zgodnie z wybranym poziomem. Uważasz, że Diablo III jest zbyt łatwe? Po prostu zatrzymaj grę i zwiększ poziom trudności.

To wszystko jest bardzo sprytne i mogą minąć godziny, zanim zdasz sobie sprawę, że robisz prawie dokładnie to samo przez godzinę po godzinie, tylko z różnymi zaklęciami i bronią. Zmieniają się tylko lokalizacje, potwory i cel (jeśli go pamiętasz). A nawet jeśli zdasz sobie sprawę, nadal nie będziesz się tym przejmować. W jakiś sposób Diablo III sprawia, że ​​lekko monotonne zadanie wydaje się najbardziej absorbującą i najważniejszą rzeczą, jaką może zrobić człowiek. Dopiero potem - lub w tych dziwnych okazjach, kiedy bezowocnie wędrujesz po aktualnej mapie - zatrzymujesz się i zastanawiasz nad całym straconym czasem.

Jeśli jest dobry solo, staje się lepszy dopiero po udostępnieniu. Możesz grać w nią online ze znajomymi lub nieznajomymi - a dobieranie graczy też jest bardzo dobre - ale idealnym sposobem na poznanie współpracy w Diablo III jest lokalna gra offline. Maksymalnie czterech z was może walczyć na jednej konsoli, z czterema zestawami mierników przydzielonych do każdej z nich rogu ekranu, a mapa nie chce się przewijać, chyba że wszyscy gracze poruszają się w prawo kierunek. Musisz znosić przerwę w grze za każdym razem, gdy ktoś chce zmienić umiejętności lub zamienić miecz, ale generalnie to działa. To najbliższa rzecz do Gauntlet z 2012 roku, ale z odrobiną dodatkowej głębi.

Gra sprytnie pozwala importować postacie z dowolnej konsoli, na którą wcześniej wyeksportowałeś postacie, z kilkoma ograniczenia (brak cofania się o jedną generację lub PS3 do 360 lub 360 do PS3) i zastrzeżenie, że obie konsole muszą być połączone z twoim konto Blizzard. Udało nam się zaimportować postacie bezpośrednio z wersji Xbox 360 i przenieść je bezpośrednio na PS4, a znajomi mogą przenosić postacie ze swoich konsoli do gry w trybie współpracy. Nie ma też potrzeby martwić się o różne poziomy. System Ucznia w Diablo III daje słabszym graczom tymczasowy wzrost statystyk.

Jedno jest pewne: Diablo III nigdy nie wyglądało lepiej. Działające w rozdzielczości 720p, wcześniejsze wersje konsol wyglądały na nieco zamglone, a elementy interfejsu nie zawsze były wyraźne. Teraz w jakości Full HD na PS4 wszystko jest pięknie ostre i wyraźne. Możesz zobaczyć wszystkie bogate szczegóły w otoczeniu, a potwory, postacie i oszałamiający wachlarz efektów świetlnych i cząsteczkowych praktycznie wystrzeliwują z ekranu telewizora. Podobnie jak wszystkie gry Blizzarda, Diablo III to bardziej spójny styl graficzny niż krzykliwy fotorealizm, ale Diablo ma nieco więcej grime i grit niż World of Warcraft, a ta wersja na PS4 pasuje teraz do high-endowego komputera PC, jeśli chodzi o popisywanie się tym.

Dungeon crawlery nie są dla wszystkich i nie ma wątpliwości, że nieustanna walka i brak znaczącej interakcji poza walką mogą powodować monotonne wrażenia. Jednak Diablo 3 nadal robi to lepiej niż cokolwiek innego. Jest niesamowicie bogaty w szczegóły, równie bogaty w łupy i stworzenia oraz pięknie dopracowany. Pozostawia w błocie naśladowców, takich jak serie Dungeon Siege i Sacred.

Jednak najlepszą rzeczą w tej ostatecznej edycji jest to, że jest to ogromny, dudniący odbojnik do gry. Pierwsze cztery akty, które składają się na Diablo III, zapewnią ci - przynajmniej - dobry, długi weekend. Piąty akt, który tworzy Reaper of Souls, przedłuża ten dzień o jeden dzień dalej.
Gdy to się skończy, odblokujesz tryb przygodowy, w którym możesz swobodnie eksplorować pełną mapę za pomocą losowo generowane lochy, nowe łupy i nowe możliwości rozciągnięcia twojego dotychczasowego półboga uprawnienie. Skalowanie trudności gry działa tutaj dobrze, zapewniając, że nadal będziesz mieć wyzwanie, niezależnie od tego, czy grasz w pojedynkę, czy z przyjaciółmi, podczas gdy system Paragon zapewnia, że ​​będziesz coraz potężniejszy, nawet po przebiciu się przez poziom czapka. Błędem jest ocenianie gier wagą zawartości, jeśli połączysz długi czas działania Diablo III z samą jakością przeszukiwania lochów, jest to niewiarygodnie dobry zakup.

Werdykt
Nie tylko ostateczna wersja Diablo III, ale najlepsza gra RPG akcji na konsole nowej generacji - nawet jeśli konkurencja nie jest zbyt zacięta. Diablo III: Reaper of Souls - Ultimate Edition jest zgrabne, wspaniałe i zaciekle uzależniające, nawet jeśli rozgrywka z minuty na minutę to jedna nuta. To wciągająca gra solo, ale praktycznie nie do pokonania jako kooperacyjna gra akcji RPG.

Czytaj więcej: Xbox One kontra PS4