Tamron SP 70-200mm F / 2.8 Di VC USD G2 Recenzja

Czym jest Tamron SP 70-200mm F / 2.8 Di VC USD G2?

Tamron SP 70-200mm F / 2.8 Di VC USD G2 to teleobiektyw zmiennoogniskowy do lustrzanek cyfrowych firmy Canon i Nikon, charakteryzujący się dużą przysłoną f / 2.8, optyczną stabilizacją obrazu i ultradźwiękowym autofokusem. Ten odporny na warunki atmosferyczne obiektyw działa zarówno w aparatach pełnoklatkowych, jak i z matrycą przycinającą (APS-C / DX) i kosztuje 1350 funtów.

Jeśli istnieje jeden rodzaj obiektywu, który odróżnia profesjonalnych i poważnych entuzjastów fotografowania od tłumu, jest to szybki teleobiektyw zmiennoogniskowy. Dzięki doskonałej optyce soczewki te zapewniają najwyższą jakość obrazu. Ale zazwyczaj ważą 1,5 kg, wymagają pewnego zaangażowania, a także stanowią poważną inwestycję - wersje Canona i Nikona kosztują odpowiednio 2000 GBP i 2650 GBP. Oczywiście główni zewnętrzni producenci soczewek od dawna starają się oferować tańsze alternatywy i Najnowszy Tamron SP 70-200 mm F / 2.8 Di VC USD G2 dobrze radzi sobie z wielką dwójką pod względem Niższa cena.

Związane z: Najlepsze aparaty

Tamron 70-200mm G2 - cechy

Rzut oka na specyfikację obiektywu pokazuje, że Tamron nie skąpił frontu konstrukcji. Zawiera silnik ultradźwiękowy zapewniający szybki i cichy autofokus, trójstopniową optyczną stabilizację obrazu i odporną na warunki atmosferyczne konstrukcję. Tag G2 oznacza, że ​​jest to ulepszona wersja drugiej generacji projektu z 2012 roku. Jest kompatybilny z najnowszymi telekonwerterami Tamron TC-X14 i TC-X20 1,4x i 2x, dając odpowiednio kombinacje 100-280 mm f / 4 i 140-400 mm f / 5,6.

23-elementowa, 17-grupowa formuła optyczna obejmuje jeden element wykonany ze szkła o bardzo niskiej dyspersji (XLD) i pięć ze szkła o niskiej dyspersji (LD) w celu zminimalizowania aberracji chromatycznej. Powłoka Tamron eBAND minimalizuje odblaski i zjawy, a fluorowa powłoka na przedniej soczewce ułatwia utrzymanie czystości.

Tuż z przodu obiektywu znajduje się gwint filtra 77 mm i mocowanie do głębokiej, płatkowej osłony przeciwsłonecznej. To zatrzaskuje się na miejscu do użycia, ale - w przeciwieństwie do obecnego trendu - nie ma przycisku blokującego, który utrzymywałby go na miejscu. Na czas transportu obraca się dokładnie nad lufą, ale w tej pozycji całkowicie blokuje pierścień zmiany ogniskowej, co utrudnia wykonanie szybkich ujęć.

Tamron 70-200mm G2 - Budowa i obsługa

Przy długości 193,8 mm, średnicy 66 mm i wadze 1,5 kg obiektyw 70-200 mm G2 to spory obiektyw, a jego solidna metalowa tuba oznacza, że ​​nie ma co do czego przyczepić się pod względem konstrukcji. Z szeregiem wewnętrznych uszczelek i gumowym o-ringiem wokół mocowania obiektywu, Tamron określa obiektyw jako „Odporny na wilgoć i kurz”, a podczas testów korzystałem z niego w deszczowych warunkach bez w ogóle kłopoty.

W przedniej części lufy znajduje się pierścień zmiany ogniskowej, który ma karbowany gumowy uchwyt. Obraca się zauważalnie mniej płynnie niż w odpowiednikach Canona i Nikona, co oznacza, że ​​nie jest tak łatwo wprowadzać precyzyjne poprawki w kompozycjach. Za nim znajduje się węższy i drobniej prążkowany pierścień do ustawiania ostrości, z małym okienkiem w górnej części lufy wskazującym aktualną odległość ogniskowania. Zarówno zoom, jak i ostrość są wewnętrzne, więc równowaga obiektywu w aparacie nigdy się nie zmienia podczas fotografowania.

Z boku lufy znajdziemy cztery przełączniki do sterowania autofokusem i układami stabilizacji. Wraz ze zwykłym sterowaniem AF / MF dostępny jest ogranicznik ostrości, który ogranicza najbliższą odległość ustawiania ostrości do 3 m - co jest przydatne, aby ograniczyć polowanie podczas fotografowania odległych obiektów.

Kolejny przełącznik włącza lub wyłącza stabilizację, a czwarty wybiera między trzema trybami VC, przy czym środkowa z trzech klikniętych pozycji jest łatwa do wyboru. Oprócz ogranicznika ostrości mają tę samą konstrukcję fizyczną, więc chociaż są duże i łatwe w obsłudze, nie można ich odróżnić samym dotykiem podczas patrzenia przez wizjer.

Dostarczony pierścień do mocowania statywu ma standardowe gniazdo 1/4 cala, ale w odpowiedzi na pytanie „dlaczego nie każdy może tego zrobić?” W chwili obecnej jest również wyposażony w podstawę typu jaskółczy ogon, która pasuje bezpośrednio do szybkozamykacza w stylu Arca-Swiss zaciski.

Niskoprofilowa konstrukcja oznacza, że ​​nie będzie zajmować zbyt dużo miejsca w torbie, aw razie potrzeby można ją całkowicie wyjąć. Jak zwykle obiektyw obraca się w pierścieniu, dzięki czemu aparat można szybko i łatwo ustawić w trybie portretowym. Jedyną możliwą krytyką jest to, że nie wskakuje na miejsce na standardowych pozycjach 90 stopni; zamiast tego musisz wizualnie wyrównać małe białe kropki.

Tamron 70-200mm G2 - autofokus

Tamron włączył swój trafnie nazwany system Ultrasonic Silent Drive (USD) do autofokusa i jest on rzeczywiście bardzo skuteczny. Jest szybki, zdecydowany i bardzo cichy, i stwierdziłem, że dokładność ogniskowania była trudna do zarzucenia, nawet przy korzystaniu z niecentralnych punktów ostrości.

Testując jego zdolność do śledzenia poruszających się obiektów na aparacie Canon EOS 5D Mark IV, odniosłem wrażenie, że potrafi praktycznie bez względu na to, czego zażądał od niego aparat, zachowując imponującą ostrość szybko poruszających się obiektów po uzyskaniu początkowej ostrości. Myślę, że większość użytkowników będzie zadowolona z jego możliwości podczas normalnego fotografowania przez wizjer.

Obiektyw działa również dobrze z Dual Pixel AF firmy Canon do podglądu na żywo i nagrywania filmów płynnego, kontrolowanego ogniskowania przesuwa się od jednego obiektu do drugiego, przy niewielkim stopniu zatrzymywania silnika hałas.

Ręczne ustawianie ostrości jest sprzężone mechanicznie i chociaż pierścień ustawiania ostrości może być nieco mniej jedwabisty w porównaniu do droższych obiektywów, nie miałem trudności z uzyskaniem dokładnej ostrości. Dostępna jest ciągła ręczna regulacja ostrości, co oznacza, że ​​nie musisz przełączać się na tryb MF, jeśli chcesz tymczasowo wyłączyć autofokus.

Obiektyw skupia się na odległości zaledwie 0,95 m, co jest prawie najlepszym wynikiem w swojej klasie. Jednak maksymalne powiększenie wynoszące 0,16x jest w rzeczywistości nieco niższe niż w przypadku Canona i Nikona oferty ze względu na efekty oddychania ostrości (innymi słowy, kąt widzenia zwiększa się wraz z ogniskowaniem obiektywu bliższy).

Tamron 70-200mm G2 - Stabilizacja obrazu

Tamron zapewnił optyczną stabilizację obrazu za pośrednictwem systemu Vibration Control (VC), obiecując do pięć stopni kompensacji rozmycia spowodowanego drganiami aparatu podczas trzymania ręki przy dłuższej migawce prędkości.

Analiza drobnego druku ujawnia, że ​​osiąga się to tylko wtedy, gdy obiektyw jest ustawiony w trybie VC 3, w którym obraz w wizjerze nie jest stabilizowany. Kontrastuje to z trybem 1, który stabilizuje wizjer i pozwala na dokładniejszą kompozycję i potencjalnie więcej niezawodny autofokus lub tryb 2, który automatycznie wykrywa ruch panoramiczny i stabilizuje tylko drgania wzdłuż prostopadłej oś.

Tamron zawsze był dobry w stabilizacji obrazu i ten obiektyw podąża za nim, z wizjerem blokującym się w niesamowicie stabilnym widoku, gdy spust migawki jest wciśnięty do połowy w trybie 1. Musisz jednak pamiętać, że to ciężka bestia i prawdopodobnie będziesz musiał wybrać stosunkowo szybką migawkę szybkości w porównaniu z lżejszym obiektywem, jeśli zależy Ci na ostrości na poziomie piksela, zwłaszcza w połączeniu z wysoką rozdzielczością czujnik.

Zauważyłem, że w trybie VC 1 mogę niezawodnie uzyskać ostre zdjęcia z ręki przy czasach otwarcia migawki tak niskich jak 1/30 s podczas strzelania z końca 200 mm i 1/8 s z odległości 70 mm, ale skuteczność systemu gwałtownie spadła przy wolniejszym tempie prędkości. W mojej książce nadal liczy się to jako około 4 stopnie stabilizacji, co sprawia, że ​​pasuje do innych stabilizowanych zoomów 70-200 mm f / 2,8 w rzeczywistych zastosowaniach.

Przełączenie na tryb 3 dało zwiększone prawdopodobieństwo uzyskania ostrych zdjęć przy jeszcze dłuższych czasach otwarcia migawki, z niektórymi użytecznymi zdjęciami przy 1/8 s przy 300 mm i 1/4 s przy 70 mm. Z pewnością warto to mieć, ale przez większość czasu wolałbym trzymać się trybu 1 z jego wyraźnymi zaletami operacyjnymi.

Tamron 70-200mm G2 - Jakość obrazu

Aby konkurować ze swoimi odpowiednikami Canon i Nikon, obiektyw taki jak ten musi zapewniać wyjątkową jakość obrazu i w większości właśnie to robi. Jest imponująco ostry, a jedyną niewielką słabością naszej próbki do recenzji jest, gdy jest fotografowany z szerokim otworem na 70 mm. Winietowanie jest tym, czego oczekiwałbym od tego rodzaju obiektywów, a zniekształcenia są tak niskie, że praktycznie nie mają znaczenia.

Wokół krawędzi o wysokim kontraście w kierunku kadru można zobaczyć niewielkie kolorowe obwódki z powodu bocznej aberracji chromatycznej, ale tak jest widoczne tylko podczas oglądania obrazów na poziomie pikseli na ekranie i można je wyeliminować prostą korekcją jednym kliknięciem w trybie raw przetwarzanie. Aparaty Canon nie obsługują korekcji obiektywu w aparacie z obiektywami innych firm, ale lustrzanki cyfrowe firmy Nikon automatycznie korygują tego rodzaju aberrację chromatyczną na wyjściach JPEG.

Nieostre tła są generalnie renderowane z przyjemnym rozmyciem, a rozmycie rozmywa się z punktu rozjaśnienia mogą nabrać jasnych krawędzi, gdy obiektyw jest zogniskowany, nie jest to przesadnie nieprzyjemny. Odporność soczewki na flary jest naprawdę imponująca, nawet gdy jest skierowana bezpośrednio na słońce.

Krótko mówiąc, z setek rzeczywistych zdjęć, które wykonałem testując obiektyw na 30-megapikselowej rozdzielczości Canon EOS 5D Mark IV, nie znalazłem żadnych oczywistych problemów, które uniemożliwiałyby mi rekomendację obiektyw.

Tamron 70-200mm G2 - rozdzielczość

W aparacie Canon EOS 5D Mark IV obiektyw zapewnia doskonałe wyniki MTF z naszych testów inżynierii obrazu. Jeśli jest jakaś wada, jest to stopień miękkości szeroko otwarty na 70 mm - szczególnie w rogach ramy; ale w rzeczywistych obrazach nie był to duży problem praktyczny. Przy wszystkich innych ustawieniach zapewnia mnóstwo szczegółów, z najlepszymi wynikami w całym kadrze uzyskiwanymi przy około f / 5,6 - f / 8.

Tamron 70-200mm G2 - cieniowanie

Winietowanie jest dalekie od ostrego, z maksymalnym spadkiem oświetlenia o 1,2 stopnia w rogach obrazu szeroko otwartych przy 200 mm. Jednak wzór opadania jest dość stopniowy w całym kadrze, co oznacza, że ​​nie powinien być zbyt nachalny wizualnie. Przy 70 mm poziom winietowania jest niższy, ale w rogach jest bardziej gwałtowny. Przy wszystkich ogniskowych przymknięcie do f / 4 redukuje spadek do 0,6 stopnia lub mniej.

Tamron 70-200mm G2 - Zniekształcenie

Typowo dla teleobiektywów zmiennoogniskowych Tamron wykazuje niewielkie zniekształcenie beczkowate przy 70 mm, zmieniając się w zniekształcenie poduszkowate, gdy powiększasz powyżej 100 mm. Ale jest raczej łagodny i mało prawdopodobne, aby stanowił problem dla większości obiektów, do których ten obiektyw będzie używany. Można go łatwo naprawić za pomocą obróbki surowej za pomocą profilowanych korekt soczewek.

Czy powinienem kupić Tamron SP 70-200mm F / 2.8 Di VC USD G2?

Kiedy Tamron ponownie wprowadził na rynek swoją linię soczewek SP pod koniec 2015 roku, zasygnalizował zamiar zbliżenia się bardziej w kierunku segmentu premium na rynku. Najnowsza wersja obiektywu G2 70-200 mm f / 2.8 to bardzo poważny rywal w kategorii szybkich telezoomów.

Doskonałą optykę obiektywu uzupełnia szybki autofokus, skuteczna stabilizacja obrazu i imponująca uszczelniona konstrukcja. Rzeczywiście niewiele daje w porównaniu do swoich droższych rywali z Canona i Nikona. Być może pod pewnymi względami nie jest tak dopracowany pod względem operacyjnym, ale można to łatwo wybaczyć za cenę. Ogólnie jest to jeden z najlepszych dotychczas obiektywów Tamrona.

Werdykt

Jeśli jesteś entuzjastą fotografa i szukasz wysokiej klasy telezoomu w konkurencyjnej cenie, SP 70-200 mm F / 2.8 Di VC USD G2 to świetny wybór i poważna alternatywa dla droższego Canona i Nikona odpowiedniki.