Bloodstained: Ritual of the Night Preview
Bloodstained był częścią tej wczesnej fali niesamowicie udanych projektów na Kickstarterze, które w dzisiejszych czasach wydają się tak rzadkie. Odrodzenie klasycznej gry wideo w stylu Castlevania, stworzonej przez człowieka, któremu przypisano grę ogromną rolę w kształtowaniu gatunku, Koji Igarashi, jest zrozumiałe, dlaczego ta gra była tak ogromna poparcie. Teraz wreszcie można grać na E3 2018, z pewnością wygląda obiecująco, ale po tak dużym szumie i niosących ze sobą równych oczekiwaniach trudno jest stwierdzić, czy gra będzie w stanie faktycznie zapewnić wszystko, czego chcą fani.
Bloodstained to RPG akcji 2.5D, w którym grasz jako Miriam, sierota poddana eksperymentom, które doprowadziły do krystalizacji jej ciała. To efekt magicznej energii demona, którą będziesz zbierać w trakcie gry.
Graficznie, RItual of the Night ma fajną, cieniowaną estetykę na pierwszym planie, który jest jasny i kolorowy oraz tworzy fajne efekty walki. Ale jest to sprzeczne z jego nijakim i pozbawionym życia tłem, którego tekstury ledwo wyglądają jak poprzednia generacja, nie mówiąc już o tej. Wydaje się, że próba wypuszczenia tytułu na każdą konsolę, w tym Vita, nadszarpnęła jego wizualną wierność, a szkoda. Chociaż nie jest to ohydne, Bloodstained z pewnością nie jest oszałamiającą grą w najlepszym wypadku.
Związane z: Najlepsze z targów E3 2018
W wersji demonstracyjnej E3 musiałem zagrać w jego początkową fazę i bardzo krótki fragment mechaniki tworzenia, która jest połączona między poziomami. Ten poziom samouczka dał dobry wgląd w to, czym jest Ritual of the Night i jako wielka Castlevania fan, bardzo mnie podekscytował tym, co może być podczas premiery, jeśli trochę niepewnie co do niektórych z nich niezgrabność.
Bloodstained, zamiast oferować graczom jedną broń, pozwala na wybranie wielu różnych na poziomie, z których wszystkie oferują różne wzorce ataków, które będą miały wpływ na sposób, w jaki się angażujesz wrogowie. Zadawane obrażenia, czas ataku i zasięg mają wpływ na każdą wybraną broń. Zachęcamy do eksperymentowania wraz z ciągłą wymianą w zależności od napotkanego wroga.
Po drodze spróbowałem rapiera, wielkiego miecza, butów, a nawet kultowego bata, z których wszystkie miały swoje różne zalety i kompromisy. Na przykład wielki miecz był niewiarygodnie potężny i świetny jako metoda kontrolowania tłumu, ale długi czas ładowania oznaczał, że bardziej zjadliwi wrogowie mieli przewagę bez wydajnych odstępów. Tymczasem buty świetnie nadawały się do ataków z wyskoku, co oznacza, że były świetne dla skrzydlatych wrogów, ale miały niskie obrażenia, więc nie były skuteczne w użyciu przez dłuższy czas.
Jedną nieodłączną wadą tego jest konieczność zmiany broni w menu pauzy, ale nie było to częste wystarczająco, aby być irytującym, a często zmieniałem broń po prostu dlatego, że odblokowałem coś nowego i błyszczący.
Związane z: Nadchodzące gry na konsolę Xbox One
Odblokowujesz także nową zbroję, która zwiększa Twoją obronę i inne statystyki, ale przy ograniczeniach czasowych tej wersji demonstracyjnej nie miałem czas na przejrzenie menu i zbadanie wszystkiego, co zrobiły wszystkie nowe akcesoria, ze względu na niewiarygodnie częste spadki. Ale częstotliwość nowych rzeczy oznaczała, że bitwy były konsekwentnie satysfakcjonujące, ale po raz kolejny oznaczało, że a dużo czasu spędza się w menu pauzy, trop, który może stać się problemem w miarę upływu czasu gra.
Kiedy nie jesteś w menu pauzy, walka sama w sobie jest w większości zabawna. Typy wrogów są ładne i zróżnicowane, a Castlevania z pewnością płynie w jej żyłach. Wrogowie wykorzystują niezdolność twojej postaci do atakowania pod każdym kątem, zbliżając się pod kątem 45 stopni do zmusza cię do poruszania się po ekranie i kładzenia dużego nacisku na odstępy i bardzo rozważaj swoje ataki ostrożnie.
Jednak dla tych, którzy nie znają Castlevanii, doświadczenie to może być irytujące. Czas między uderzeniami wydaje się nieco zbyt opóźniony, co oznacza, że może być niezgrabny. Brak jakiegokolwiek systemu kombinacji może sprawić, że kolejne ataki będą powolne i prawie tak, jakby wróg miał przewagę po tym, jak go uderzysz, zwłaszcza, że niektórzy mogą przejść przez twoje trafienia. Kiedy wróg potrzebuje czterech lub pięciu uderzeń, aby zejść na dół, i przejść przez niektóre, aby dać ci jedno z nich, może to być denerwujące.
Ponadto jedyną obroną przed nadciągającymi wrogami, którzy zjadają twoje ataki i wciąż nadchodzą, jest po prostu ucieczka lub użycie nieefektywnego kroku w tył. Powodem, dla którego jest nieskuteczny, jest to, że gdy jest używany, sprawia, że Miriam cofa się w stosunku do jej twarzy.
Związane z: Najlepsze gry na PS4
Brzmi dobrze, ale jeśli już zacząłeś uciekać przed wrogiem, cofnięcie doprowadziłoby cię do wroga, czyniąc go bezużytecznym. To właśnie te drobne niespójności w mechanice walki sprawiają, że Bloodstained czuje się niezgrabnie, brakuje poziom wyrafinowania, jaki robią konkurenci, i dlaczego obecnie zapewniają oni taki poziom satysfakcji brakuje.
Losowo, gdy wróg umiera, upuszcza odłamek, który Miriam wchłonie, dając jej nową magiczną moc, którą natychmiast wyposaży. Dodają one zasięg do twojego arsenału i mogą być bardzo przydatne w walce. Kluczowa będzie również wiedza, które z nich wykorzystują luki w zabezpieczeniach wroga. W wersji demo kilka odblokowanych, ale brakowało możliwości, aby naprawdę głęboko się w nie zanurzyć, więc trzymałem się zaufanych mieczy i biczów.
Pierwsze wrażenia
Choć niewątpliwie jestem podekscytowany Bloodstained, obecnie zawiera on pewne mechaniczne niespójności, które należy wyeliminować, aby działało jak prawdziwe doświadczenie podobne do Castlevania. Wrogowie są w porządku, ale główna postać i sposób, w jaki kontroluje, wymagają wiele pracy, aby gracz mógł to zrobić naprawdę mają do dyspozycji wszystkie narzędzia, zamiast czuć, że stale to wynagradzamy niedociągnięcia.
