Recenzja Sony NWZ-A866

Odtwarzacze MP3 nie mają już łatwego zadania. Cofnij się o 10 lat do początków cyfrowych odtwarzaczy muzycznych, a sam pomysł posiadania pełnej kolekcji muzycznej był wystarczający, aby ekscytować. W dzisiejszych czasach odtwarzacz muzyki musi pozwolić ci grać w zaawansowane gry 3D i pisać powieść w drodze, aby konkurować. Jednak Sony NWZ-A866 nie spełnia tych zasad. Chociaż jego smukła, ukierunkowana na dotyk obudowa jest aktualna, w dużej mierze odrzuca zalety konwergencji iPoda Touch.

Zamiast tego NWZ-A866 jest stosunkowo prostym odtwarzaczem muzyki. Nie oferuje łączności Wi-Fi ani wielu aplikacji, ale jeśli masz już smartfona do wykonywania tych zadań, może to być właśnie to, czego szukasz.

Brak zaawansowanego systemu operacyjnego oznacza również, że gracz może schudnąć bez wydawania się niezdarny lub narażony na szwank. W tym sensie jest bardzo podobny do swojego tańszego kuzyna NWZ-E463. Jednak tam, gdzie ten gracz za 60 funtów był trochę plastyczny, NWZ-A866 wydaje się mocny i solidny. Nawet seksowna. Musi jednak czuć się tak dobrze, ponieważ za 219 funtów za wersję 32 GB kosztuje tyle, co Cowon iAudio S9 lub obecna generacja iPod Touch. To nie jest tanie.

Tył jest wykonany z mocnego, lekko metalicznego tworzywa sztucznego, ale obwódka ekranu i bok to metal pokryty tworzywem sztucznym, wykończony w dusznej błyszczącej czerni. To przyciąga odciski palców i tłuste ślady, ale poza tym wygląda na biznes. Obok iPoda Touch jest to jeden z najlepiej wyglądających odtwarzaczy na świecie, wychodzący poza Cowon J3 i najnowszy model Philips GoGear w naszej ocenie.

Przy masie 75 g i grubości zaledwie 9,3 mm NWZ-A866 jest niezwykle przenośny i wystarczająco lekki, aby można go było trzymać w dłoni podczas biegu. Jego obudowa oferuje również funkcjonalność, której brakuje niektórym odtwarzaczom muzycznym z ekranem dotykowym - fizyczne elementy sterujące.

Wzdłuż prawej krawędzi znajdują się trzy przyciski odtwarzania, regulacja głośności i przełącznik blokady. Są one celowo wyprofilowane, aby ich identyfikacja na ślepo - do obsługi w kieszeni - była prosta. Jedną z nielicznych krytycznych uwag, jakie można skierować do iPoda Touch, jest to, że jego brak fizycznych elementów sterujących może powodować szybkie operacje, takie jak zmiana utworów lub nieznaczne podkręcenie głośności, niepotrzebnie niepotrzebnie. Sony NWZ-A866 nie ma takich problemów.

Oto opatentowane gniazdo. Humph.

Jednak jego sprzęt nie jest doskonały. W tradycyjnym stylu Sony - jako siła stojąca za takimi autorskimi flopami, jak format Minidisc i ATRAC - wykorzystuje firmowe złącze do ładowania i przesyłania danych. Idealnie chcielibyśmy zobaczyć tutaj microUSB, ponieważ szybko staje się standardem dla większości małych elektroniki użytkowej, ale nie jest przełomem, ponieważ obsługiwany jest transfer danych w pamięci masowej. Nie jesteś tu przywiązany do wywołującego ból głowy oprogramowania innych firm.

Fizyczne przyciski? Yay. Nie masz karty microSD? Gwizd.

Brak gniazda microSD jest bardziej irytujący. Wykorzystując funkcję rozszerzalnej pamięci, NWZ-A866 mógł odnieść poważne zwycięstwo nad iPodem touch. 32 GB pamięci wewnętrznej wystarcza na około 320 albumów przy 192 kb / s, ale dla poważnych fanów muzyki, którzy chcą zabrać ze sobą obszerną kolekcję, to nie wystarczy. Jednak dzięki upadkowi odtwarzacza MP3 z dyskiem twardym tylko niewielka garstka urządzeń oferuje znacznie większy potencjał pamięci - takie jak ulubione TrustedReviews, Cowon X7 i iPod Classic.

Sprzęt nie jest więc doskonały z punktu widzenia czysto funkcji, ale pod maską Sony NWZ-A866 zapewnia imponującą wydajność. Na pokładzie jest radio FM, funkcja dyktafonu i Bluetooth, które pozwalają przesyłać pliki z telefonu lub komputera i łączyć się z dowolnymi słuchawkami lub głośnikami z obsługą Bluetooth.

Podcasty są tutaj tak samo mile widziane jak muzyka, ale musisz użyć odpowiedniego oprogramowania do synchronizacji, aby wyświetlić je prawidłowo w sekcji podcastów w głównym menu (ponieważ nie ma Wi-Fi, nie można ich pobrać bezpośrednio z odtwarzacza). Prostota NWZ-A866 sprawia, że ​​jego system menu pozostaje atrakcyjny minimalny. Ekran główny jest całkowicie oparty na ikonach, bez tekstu zaśmiecającego wygląd.

Oznacza to, że technofobom może zająć kilka minut, zanim zaaklimatyzują się do swoich zwyczajów - ale myślimy, że większość z Was zgodzi się, że nie ma tu trudnej krzywej uczenia się, prawda? Jednak prawdziwym triumfem interfejsu jest wydajność ekranu dotykowego. Połączenie szybkiego oprogramowania systemowego i wysoce responsywnego, pojemnościowego ekranu dotykowego sprawia, że ​​menu odtwarzacza NWZ-A866 jest przyjemne.

Poruszanie się po bibliotece muzycznej odbywa się w standardowym stylu iPoda. Przeglądasz swoje albumy według wykonawców, albumów, tytułów utworów lub innych identyfikatorów znaczników ID3 (gatunek, rok wydania). W tych menu jest wystarczająco dużo animacji, aby wyglądały gładko, bez uciekania się do zbędnych warstw wizualnych - które mają tendencję do spowalniania gadżetów takich jak ten. Bezczynne przeszukiwanie ścieżek jest przyjemne, dobrze się czuje.

Poza responsywnością warstwy dotykowej, jakość wyświetlacza również tutaj pomaga. Jest to panel o wymiarach 2,8 cala o wymiarach 400 x 249 pikseli i podświetleniem LED. Daje to gęstość pikseli na poziomie 168 dpi, co znacznie poniżej 329 dpi obecnego iPoda Touch jest wystarczająco ostre, aby mały tekst był czytelny. W przeciwieństwie do tańszego NWZ-E463kąty widzenia są świetne, bez nieestetycznych przesunięć kontrastu.

Podobnie jak ograniczone możliwości odtwarzacza, obsługa kodeków sprawia, że ​​nie staje się on marzeniem audiofila. NWZ-A866 obsługuje formaty WMA, MP3, WAV i AAC, ale nie obsługuje formatów FLAC, APE ani (w przypadku prawdziwych płyt audio) OGG. Ponieważ wszyscy posiadacie już biblioteki muzyki cyfrowej, od razu powinno być oczywiste, czy jest to zerwanie umowy, czy nie. Później szczegółowo omówimy jakość dźwięku.

Chociaż ekran o przekątnej 2,8 cala jest trochę za mały, aby oglądać filmy o znacznej długości, naszym zdaniem obsługiwane są również niektóre kodeki wideo. Filmy wideo H.264, WMV9 i MPEG4 są mile widziane, ale inne formaty, takie jak MKV i DivX, po prostu się nie pojawią. W związku z tym zawiódł większość naszych testów porównawczych wideo, zanim rozgrzaliśmy przysłowiowy projektor filmowy.

Fani bardziej zaawansowanych kodeków audio i wideo powinni mieć coś takiego jak Cowon J3, ale bardziej intuicyjny interfejs tego Sony sprawia, że ​​korzystanie z niego jest znacznie przyjemniejsze. Ponadto oferuje worek funkcji peryferyjnych, które podczas gdy niektóre uznają za całkowicie bezużyteczne, inne będą się doczekać…

Pokonując granicę między geniuszem a bezużytecznością, zestaw dodatkowych sztuczek, którymi szczyci się Sony NWZ-A866, z pewnością zapewni rozrywkę. Nawet jeśli w spektakularny sposób nie uda Ci się znaleźć długoterminowego zastosowania któregokolwiek z nich.

Tryb Karaoke jest najbardziej frywolny, bawiąc się stereofonicznymi kanałami audio w celu wyciszenia lub przynajmniej zmniejszenia wokali w utworach. Możesz także wyświetlać teksty piosenek - poza okładką albumu - chociaż wyobrażamy sobie, że niewielu z was będzie miało biblioteki muzyczne pełne osadzonych tekstów piosenek.

Jeśli jednak wydałeś zbyt dużo pieniędzy na noce w obskurnych barach karaoke, sparuj NWZ-A866 z oprogramowanie do pobierania tekstów i masz zaskakująco kompletne (ale wciąż niedorzeczne) rozwiązanie za niedrogie Noc w. Możesz nawet zmienić tonację utworu, chociaż sprawia to, że większość utworów brzmi przewidywalnie absurdalnie, gdy jest przedłużona poza pół tonu lub dwa.

Kiedy nie śpiewasz w trybie Karaoke, masz dostęp do funkcji DPC - która kontroluje prędkość. W rzeczywistości jest przeciwieństwem funkcji zmiany klucza. Tam, gdzie to zmienia ton, ale nie prędkość, DPC zmienia prędkość, ale nie ton. Nasza pierwsza reakcja była taka, że ​​jest to trochę głupie, ale odsłuchaliśmy kilka utworów z prędkością 0,5x dla kopnięcia, przyznajemy, że przyda się każdemu muzykowi, który chce nauczyć się gry na gitarze, perkusji lub fortepianie ucho. Pamiętaj, że nie znaleźliśmy jeszcze odpowiedniego zastosowania dla ustawień szybkości 2,0x. Odpowiedzi na pocztówce…

Ostatnia niezwykła cecha Sony NWZ-A866 jest chyba najbardziej ambitna. SensMe przeszukuje Twoją bibliotekę muzyczną i dzieli utwory na dziewięć różnych nastrojów, od Extreme i Energetic po Mellow i Emotional. Czyni to wykorzystując potęgę nauki. To znaczy, skanując plik i oceniając jego dynamikę i wzorce częstotliwości.

Następnie wystarczy wybrać nastrój, a odtwarzacz NWZ-A866 utworzy listę odtwarzania na podstawie dokonanego wyboru. Działa również zadziwiająco dobrze, chociaż nie możemy sobie wyobrazić porzucenia tradycyjnego słuchania albumów na rzecz codziennego użytku. Będziemy wdzięczni za możliwość słuchania za pomocą funkcji SensMe podczas przeglądania głównej muzyki ale - tak jak w przypadku podcastów i radia FM - odtwarzanie zatrzymuje się po opuszczeniu SensMe „Quasi-aplikacja”.

Jednak w przypadku tego odtwarzacza to nie wszystko, obiecujemy. Dla osób o konwencjonalnych gustach NWZ-A866 oferuje również konfigurowalny 5-pasmowy korektor i wybór podobnie popularnych trybów surround.

Korekcja jest niezwykle gustowna, oferując możliwość zastosowania przyzwoicie brzmiącego wzmocnienia basów lub wysokich tonów za pomocą suwaków / -3 dla Pasma częstotliwości 400 Hz, 1 kHz, 2,5 kHz, 6,3 kHz i 16 kHz, a także wzmocnienie basów ClearBass (które od dawna jest cechą odtwarzacza Sony Walkman produktów). ClearBass zapewnia dodatkowe ciepło niskich częstotliwości i chrząknięcie basu, nie powodując generalnie mętnego brzmienia, ponieważ sprytnie dostosowuje części spektrum inne niż tylko sam dół. Dostosowanie dźwięku nie ma takiej mocy ani możliwości dostrajania zastosowanego systemu BBE Najlepsi gracze Cowona, ale to o wiele więcej niż to, co znajdziesz w iPodzie Touch lub Classic.

Uważamy, że tryby surround VPT są znacznie mniej przydatne - głównie dlatego, że zostały zaprojektowane tak, aby Twoja muzyka brzmiała tak, jakby pochodziła z klubu, areny lub innego środowiska na żywo - a kto tego chce? Robi to, bawiąc się kanałami i stosując kilka podstawowych efektów pogłosu. Nie są naszą torbą i wyobrażamy sobie, że nie są w większości wasze, ale są stosunkowo subtelne i nieszkodliwe w porównaniu z niektórymi, które słyszeliśmy przez lata.

Ważniejsza od ustawień korekcji czy dźwięku przestrzennego jest podstawowa jakość dźwięku. Tutaj Sony NWZ-A866 wygrywa na dwóch frontach. Jego standardowe wyjście jest bardzo przyjemne, z ciepłym i wyrafinowanym brzmieniem, które poprawia jakość dźwięku z iPoda Classic dla naszych uszu. Maksymalna głośność tego odtwarzacza jest również bardzo wysoka - znacznie bardziej niż NWZ-E463 - co czyni go dobrym wyborem, jeśli używasz trudnych do napędzania słuchawek. Jednak już teraz oferuje parę dołączonych słuchawek, które deklasują zdecydowaną większość dołączonych zestawów.

W ramach pakietu otrzymujesz IEM Sony NWZ-EX300. Sprzedają się samodzielnie za około 40 funtów i zapewniają dobrą izolację szumów oraz szczegółowy, satysfakcjonujący dźwięk. Podobnie jak w przypadku niektórych słuchawek z serii NWZ, trzeba im chwilę poświęcić na uspokojenie, ponieważ wysokie tony są zbyt niskie. od razu po wyjęciu z opakowania, ale nie ma potrzeby aktualizowania tego zestawu, chyba że jesteś prawdziwym dźwiękiem orzech. A brak zaawansowanego bezstratnego wsparcia mógł już wyłączyć większość z nich.

Po pełnym naładowaniu Sony twierdzi, że bateria działa przez 23 godziny. Osiągnęliśmy mniej, ale obejmowało to mnóstwo majstrowania przy funkcjach SensMe i kontroli prędkości DPC. Jednak nawet przy pełnym uderzeniu żywotność baterii jest mniejsza niż w przypadku niektórych kluczowych rywali. Pasuje do Philips GoGear, ale jest pokonany przez iPod Touch 40 godzin i Cowon J3 64 godziny.

Ładowanie jest jednak dość szybkie, zakończone i trwa kilka godzin, więc w prawdziwym życiu nie będzie to dużym problemem, chyba że spędzisz tygodnie z dala od komputera. NWZ-A866 jest zaprojektowany do ładowania przez USB, więc do ładowania baterii bezpośrednio z gniazdka będziesz potrzebować specjalnego adaptera do ładowania USB (nie jest dostarczany z naszą jednostką testową).

Cena jest jednak trudniejsza do przełknięcia. Kosztujący 219 funtów model NWZ-A866 kosztuje mniej więcej tyle samo, co 32-gigabajtowy iPod Touch obecnej generacji io 90 funtów więcej niż najlepsza cena 16-gigabajtowego Sony NWZ-A865 (ten sam odtwarzacz, mniej pamięci). Chociaż uważamy, że jest to lepszy dedykowany odtwarzacz muzyki niż iPod Touch, dzięki fizycznym przyciskom, mniejszym rozmiarom i lepszym słuchawkom, odtwarzacz Apple oferuje o wiele więcej możliwości zabawy - a także dostęp do treści związanych z muzyką, takich jak Spotify, radio internetowe i muzyka przesyłana strumieniowo z komputera przez Wi-Fi.

Sony NWZ-A866 to urządzenie, z którym chętnie korzystamy na co dzień. Jego interfejs jest świetny, jego wygląd atrakcyjny, a jakość dźwięku ponadprzeciętna. Jednak stawia się w trudnej sytuacji. Kosztujący 219 funtów jest cholernie drogi jak na coś, co nie może tak naprawdę twierdzić, że jest urządzeniem audiofilskim, ponieważ nie ma w swoim arsenale FLAC, APE ani OGG.

Werdykt

Sony NWZ-A866 jest urządzeniem niezwykle sympatycznym. Wygląda i działa świetnie, oferuje bardziej elegancki interfejs niż wszystko oprócz iPoda Touch i zawiera więcej dziwacznych funkcji niż jakikolwiek inny odtwarzacz MP3, który ostatnio testowaliśmy. Brzmi również dobrze, dzięki przyzwoitym dołączonym słuchawkom i potężnemu silnikowi dźwiękowemu w jego rdzeniu. Jednak przy 220 funtach wydatek nieco wywołuje drgawki, zwłaszcza gdy 16 GB NWZ-A865 sprzedaje się nawet o 90 funtów mniej.