Recenzja Olympus E-520

Dziesiąty aparat w systemie Cztery Trzecie firmy Olympus i trzeci w serii 500 to nowy E-520, model o rozdzielczości 10,0 megapikseli i aktualizacja zeszłorocznego E-510. Wyposażony w tę samą rozdzielczość czujnika, co poprzedni model, nowy aparat ma kilka poprawek, aby poprawić wydajność i obsługę.

Podobnie jak inne aktualne modele z tej serii, nowy aparat oferuje podgląd na żywo, umożliwiający podgląd i komponowanie obrazów na ekranie LCD, który sam jest powiększony do 2,7 ″. Autofokus został ulepszony tak, aby obejmował zarówno AF z detekcją kontrastu, jak i system wykrywania różnicy faz zwykle używany w lustrzankach cyfrowych, dzięki czemu ustawianie ostrości w trybie Live View jest znacznie szybsze. Miłym akcentem w trybie Image AF jest sposób, w jaki lustro nie przesuwa się w dół podczas podczas fotografowania, dzięki czemu można przez cały czas mieć wyraźny widok na scenę, chociaż obraz jest nieco przyciemniony w trakcie narażenie. W tym trybie system AF korzysta z czujnika obrazu. W menu dostępne są dwie dodatkowe opcje trybu AF: Sensor AF, który wykorzystuje czujnik wbudowany w pryzmat pentagonalny i Hybrydowy AF, wykorzystujący kombinację obu czujników, w zależności od tego, czy migawka jest wciśnięta do połowy, czy do końca na dół. Imager AF jest trybem domyślnym i umożliwia wybór 11-punktowy, podczas gdy pozostałe dwa oferują tylko trzy punkty AF. W nowym czujniku AF wbudowano AF z detekcją twarzy, który rozpoznaje ludzkie twarze w kadrze i automatycznie ustawia na nich ostrość.

Inną dobrze znaną technologią zastosowaną w aparacie jest stabilizacja obrazu typu ruchomego czujnika. Teraz został uzupełniony o trzeci tryb. Tryb pierwszy oferuje ciągłą stabilizację obrazu, tryb drugi umożliwia poziome panoramowanie aparatu, natomiast tryb trzeci oferuje teraz panoramowanie w pionie, tj. Fotografowanie w formacie pionowym podczas przesuwania aparatu w lewo lub w prawo. Choć może się to wydawać raczej wyspecjalizowane, przydało mi się to pierwszego dnia z aparatem na pokazie lotniczym w Southend, podczas kręcenia ekipy pokazowej Red Arrows. Jest też wiele innych przydatnych aplikacji,

Olympus był pierwszą firmą, która zajęła się problemem kurzu na matrycy, a aparaty z serii E zawsze miały redukcję kurzu. E-520 nie jest wyjątkiem, z filtrem ultradźwiękowym działającym w celu usunięcia wszelkich zabłąkanych zanieczyszczeń podczas rozruchu. w przeciwieństwie do starszych modeli nie wyświetla grafiki na wyświetlaczu LCD, ale wskazuje to mała niebieska dioda LED na górnej płycie operacja. Uruchomienie aparatu zajmuje około sekundy, ale jest to zdecydowanie przydatne narzędzie.

Opcje pomiaru obejmują typowe opcje pomiaru centralnie ważonego, wielosegmentowego i punktowego, a także dwie dodatkowe opcje pomiaru punktowego: Podświetlenie i Cień. Chociaż nie jest to nowość w Olympusie, te dwa są niezwykle przydatne i warte uwagi. W przypadku używania z ciemnymi lub jasnymi obiektami aparat automatycznie kompensuje obiekt, aby umożliwić dokładne naświetlenie. Oczywiście aparat ma również braketing ekspozycji na 3 klatki, a także braketing balansu bieli i braketing mocy błysku. Dodatkowym trybem jest regulacja cienia, narzędzie zakresu dynamicznego do kompensacji obiektów oświetlonych z tyłu lub bardzo kontrastujących scen.

Jeśli chodzi o opcje ekspozycji, aparat ma pełne zestawienie trybu ręcznego, programowego, automatyki z preselekcją migawki i przysłony oraz automatyki, a także szeroką gamę programów tematycznych. Najpopularniejsze programy tematyczne są dostępne za pośrednictwem górnego pokrętła trybu, a dalsza, bardziej wyspecjalizowana kolekcja jest dostępna w menu Scena.

Olympus utrzymał prędkość napędu 3,5 fps, co pozwala na 8 klatek obrazów Raw lub około 20 dobrych plików JPEG. Istnieje również wybór 2 lub 10-sekundowego samowyzwalacza, podczas gdy tryb przeciwwstrząsowy, zapewnia eliminację wibracji lustra podczas długiego naświetlania, pozostawiając przerwę od 1 do 30 sekund w czasie podnoszenia lustra i otwierania migawki oraz Zamknięte.

Oprócz obowiązkowej wbudowanej lampy błyskowej, E-520 obsługuje teraz bezprzewodowe lampy błyskowe, nowe lampy Olympus FL36R i FL50R, umożliwiające komunikację między aparatem a zewnętrzną lampą błyskową. To fajny dodatek i coś, co Olympus wdraża się trochę wolniej niż niektórzy inni producenci.

Aparaty Olympus są zazwyczaj małe i nie jest to wyjątkiem, ponieważ prawy uchwyt zwiększa jego wymiary w porównaniu z serią 400 aparatów. Jednak okazało się, że dobrze pasuje do dłoni, a obudowa z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym jest równomiernie wyważona. Większy ekran nieznacznie odchodzi mniej miejsca z tyłu aparatu niż w modelu E510, ale nadal jest wystarczająco dużo miejsca na kciuki, żeby przypadkowo nie nacisnąć przycisków na z powrotem.

Układ jest dobry, z prostym podejściem i wszystkimi przyciskami tam, gdzie powinny. Można uzyskać dostęp do innych funkcji poprzez główne menu podręczne na ekranie, naciskając przycisk OK lub w systemie menu głównego, do którego dostęp uzyskuje się poprzez Menu przycisk,. Po skonfigurowaniu aparatu nie ma jednak powodu, aby przechodzić do menu głównego, więc możesz skoncentrować się na fotografowaniu. Nie wszystkim się podoba to „Super Menu”, ale odkryłem, że kiedy już się do niego przyzwyczaisz, jest to naprawdę szybki i wygodny sposób pracy.

Jedynym sposobem zmiany wartości przysłony i migawki podczas fotografowania jest pokrętło sterowania na górnej płycie, aw trybie ręcznym należy nacisnąć kompensację ekspozycji, aby zmienić przysłonę. Nie jest to niezwykłe, ale osobiście chciałbym zobaczyć drugie pokrętło sterujące, więc mam indywidualne pokrętła do migawka i przysłona, mały punkt i rozumiem, dlaczego go nie ma - przestrzeń i prostota, ale nadal.

Jakość obrazu jest ogólnie dobra. Czujniki i soczewki Olympus dobrze współpracują ze sobą, optymalizując ostrość i szczegółowość zdjęć. Kolory i ekspozycja również są ogólnie dobrze utrzymane, chociaż czasami aparat jest niedoświetlony trochę, ale ma to tę zaletę, że zachowuje szczegóły podświetlenia, zwłaszcza w warunkach kontrastu.

Osobiście podoba mi się odcienie na obrazach, ale dodanie odrobiny większego kontrastu pomaga nieco uwydatnić obrazy. W tonach jest miękkość, która pasuje do niektórych tematów, ale nie do wszystkich. Istnieją elementy sterujące umożliwiające dostosowanie kontrastu, nasycenia itp. W menu, ale generalnie są one mniej kontrolowane niż robienie tego samodzielnie na komputerze.

Jedną z najlepszych rzeczy w aparacie jest kontrola szumów w dolnym zakresie ISO, choć pogarsza się ona wraz ze wzrostem wzmocnienia. ISO 100 i 200 są w porządku, z ładnie gładkimi tonami, ale przy ISO 400 zaczyna pojawiać się szum, szczególnie w obszarach zacienionych. Przy ISO 800 jest natrętny, a ISO 1600 jest użyteczny, ale głośny i daleki od niskiego poziomu szumów matryc Canon CMOS.

"'Werdykt"'
W żadnym wypadku nie jest to znacząca aktualizacja i nie gwarantuje przejścia z E-510, ale jeśli szukasz bogatej w funkcje lustrzanki cyfrowej klasy średniej, warto rozważyć model E-520. Ulepszenia, zwłaszcza nowy tryb stabilizacji obrazu i dokładność autofokusa w trybach na żywo, pokazują, że są one ważne technologie są wciąż udoskonalane, a najnowsze wersje aparatu E-520 są prawie tak dobre, jak obecnie.

Olympus wciąż ma jednak problemy z szumami, a to zawodzi cały potencjał systemu 4/3. W miarę ciągłego dążenia do wyższej rozdzielczości, a konkurenci oferują 15 MP w podobnych cenach, Olympus napotka dalsze trudności, ponieważ obszary zdjęciowe będą się zmniejszać, co może prowadzić do ich większej liczby hałas. Widać to we wszystkich modelach 10 MP, a E-520 nie jest wyjątkiem.

”Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. W tym przypadku obrazy w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO zostały zmniejszone ze względu na przepustowość, aby można było zobaczyć pełny obraz i serię przycięcia pobrane z oryginalnych obrazów w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO, abyś mógł docenić ogólną jakość."

—-

To jest pełna klatka przy minimalnym ustawieniu ISO.

—-

Gładkie tony i brak szumów są widoczne przy ISO 100.

—-

ISO 200 nadal to trzyma.

—-

Hałas zaczyna wkradać się w zacienione obszary przy ISO 400.

—-

Przy ISO 800 występuje duża ilość szumów.

—-

Szum ISO 1600 jest uciążliwy, ale obrazy nadają się do użytku.

—-

To jest pełna klatka przy maksymalnym ustawieniu ISO.

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze ”.

—-

Z obiektywem 50-200mm f / 2.8 poziom ostrości i szczegółowości jest imponujący. Kliknij, aby pobrać obraz w pełnym rozmiarze (4,5 MB) lub zobaczyć przycięcie poniżej.

—-

To jest wycinek z powyższego obrazka.

—-

Na ogół ekspozycja jest właściwa, z niewielkim niedoświetleniem, aby zachować szczegóły świateł.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć próbnych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu z aparatu, w tym zakres zoomu obiektywu. Niektóre zdjęcia można kliknąć, aby pobrać oryginalny obraz w pełnym rozmiarze ”.

—-

Odcień, kolor i kontrast są dobre w dobrym oświetleniu, ale przydałoby się zwiększyć kontrast w bardziej płaskich warunkach.

—-

Tryb IS 2 działa skutecznie w przypadku zdjęć z panoramowaniem poziomym.

—-

Nowy tryb IS 3 jest przeznaczony do panoramowania w pionie, a także wykonuje dobrą robotę.

—-