Recenzja I Am Bread

Dostępne na PC

Na papierze I Am Bread wygląda jak przynęta hipsterów.

Udaj się do jego Strona Steam i natychmiast raczysz się notką opisującą „epicką historię kromki chleba, która stała się tostem”. Wyrzuć wymagane szekle, a odkryjesz, że programiści nie kłamali: głównym celem poziomów w I Am Bread polega na prowadzeniu niegdysiejszej kromki chleba przez szereg powierzchni w kierunku - a ostatecznie w - a opiekacz. Pomiędzy jej absurdalnym założeniem a lekką ścieżką dźwiękową, cała gra trąci tym samym rodzajem „to jest-takie-takie-jest-genialne-w-innit?” odwołanie się do zaciskania na The Mighty Boosh.

Gracze, którzy zapłacili za Goat Simulator, a następnie byli rozczarowani, będą zaznajomieni z tym sentymentem. Ale powinni powstrzymać się przed podniesieniem nosa na I Am Bread, ponieważ (szok / zgroza!) To właściwie całkiem dobra gra. Tak, ma swoje problemy i całe założenie może wystarczyć, aby odstraszyć graczy, którzy potrzebują zastrzyku adrenaliny ze wszystkich swoich rozrywki, ale jeśli wpadasz w pomysł głupiej, ale wymagającej gry logicznej opartej na fizyce, I Am Bread jest w rzeczywistości raczej mądry zakup.

Opracowane przez Bossa, studio odpowiedzialne za równie głupie - i raczej zabawne - zadania Surgeon Simulator, I Am Bread gracze, którzy manewrują kromką chleba wokół szeregu pomieszczeń w kierunku tostera za pomocą dość podejrzanej fizyki silnik. Gracze mogą tasować kawałek po powierzchni, po prostu klikając go i przesuwając mysz, lub oni może przytrzymać kilka klawiszy i odwrócić kromkę chleba na drugą stronę, jakby była raczej dyskietką wiosna. Jedyna zasada jest taka, że ​​chleb nie może dotykać podłogi. Jeśli tak się stanie, gracz otrzymuje krótkie odliczanie, zanim gra zdecyduje, że chleb jest niejadalny, a następnie musi ponownie rozpocząć poziom. Jednak każda inna powierzchnia to teren otwarty.

Zobacz też: Xbox One kontra PS4

Istnieją inne przeszkody, na które należy uważać - takie jak wycinki z paznokci u stóp, ości i owady - które z czasem zmniejszają jadalność chleba. Ogólnie rzecz biorąc, gracze mogą przebijać się przez przeszkody, które napotkają na ścieżce swojego partnera. Każdy poziom daje graczowi licznik czasu - to nie jest odliczanie, a raczej sposób na ocenę, jak zręcznie radzą sobie ze swoimi droga kawałek do tostera - i dobra rada jest taka, aby ją zignorować, dopóki nie zaznajomisz się z grą mechanika. Trzeba im się trochę przyzwyczaić.

Kromka chleba to niezwykłe stworzenie. Potrafi użyć rozpędu, aby przewrócić krzesła, otworzyć szafki, a nawet zabrać na przejażdżkę dziwną deskorolkę. Nawiasem mówiąc, podjeżdżanie po bokach pionowych powierzchni nie jest czymś oczywistym; gracze muszą mieć oko na „miernik przyczepności”, ponieważ gdy ten się wyczerpie, ich kromka chleba spadnie w dół. Sterowanie w grze jest niewiarygodnie skomplikowane na komputerze PC (my i gra zalecamy gamepada); klawisze numeryczne są przypisane do rogów kromki chleba, a przycisk myszy obsługuje pęd. Kluczem do sukcesu jest tutaj wykorzystanie ciężaru chleba do stworzenia ścieżki między punktem początkowym i końcowym poziomu, tak aby nie stała się ona zbyt paskudna pod koniec.

Jeśli jesteś gotów wytrwać i odkryjesz, że droga naprzód wciąż jest utrudniona, nie martw się; I Am Bread oferuje Ci garnek Magicznej Marmolady, która daje Ci nieskończony Chwyt, a lądowanie na podłodze (lub robakach lub paznokciach) w najmniejszym stopniu nie wpływa negatywnie na Twoje postępy.

Zobacz też: Xbox One kontra Xbox 360

I Am Bread jest o wiele trudniejsze, niż się wydaje. Po pierwsze, chociaż można by się powstrzymać przed nazywaniem ich celowo kulawymi, mechanika - podobnie jak reszta gry - jest dość pełna błędów. Czasami gracze zobaczą, jak ich kromka chleba drgnie, wymknie się spod kontroli lub po prostu wyląduje w miejscu, do którego nie dążyli.

Po drugie, jeśli uważasz, że poruszanie się po różnych poziomach jest trudne - i tak jest - zaczekaj, aż faktycznie dotrzesz do celu po drugiej stronie pomieszczenia: tostera. Wsunięcie kromki chleba do jednego z cienkich jak ołówek otworów to coś w rodzaju wojny na wyczerpanie, a jeśli odwiedzasz YouTube już teraz i uderzając w tytuł tej gry, możesz się nieźle pośmiać z wielu cierpiących graczy doświadczenie.

Zobacz też: PS4 kontra PS3

Poza główną historią - która ma ciemniejsze rozwiązanie niż jakakolwiek inna gra, do której ma jakiekolwiek prawo - I Am Bread oferuje kilka dodatkowych trybów związanych z piekarnią. W grze Rampage gracze używają bagietki, aby rozbić jak najwięcej rzeczy. Bagel Race to kurs oparty na czasie, w którym gracze muszą pilotować bajgla przez szereg punktów kontrolnych. W Cheese Hunt gracze polują na kawałki sfermentowanego twarogu jako krakersa, a Zero G prowadzi graczy przez przestrzeń w kierunku tostera przez szereg przeszkód. Wreszcie jest Free Roam, który robi mniej więcej to, co mówi na palcu.

Werdykt
Tak więc atrakcyjność I Am Bread sprowadza się do tego, jak wielkie masz pragnienie, aby śmiać się z własnych wysiłków - zwłaszcza, że ​​gra ocenia twoje postępy na każdym poziomie (i trudno jest uzyskać wyższą ocenę niż 'RE'). Jeśli to twoja prędkość, będziesz miał piłkę. Jeśli czujesz, że gra się z ciebie śmieje, prawdopodobnie w ciągu kilku minut poczujesz się niesamowicie sfrustrowany. Idź, wznieś toast. W zależności od tego, jak zareagowałeś na powyższe akapity, będziesz wiedział, jaki jest to sentyment.