Recenzja płyty głównej MSI P55-GD65

MSI to zasłużenie jedna z największych nazwisk na rynku płyt głównych. Dzisiaj patrzymy na P55-GD65 firmy, kolejną płytę główną ATX opartą na chipsecie Intel P55, Procesor Lynnfield Core i5 / i7 1156s, oferując typowe funkcje, takie jak kompatybilność z CrossFireX i SLI, ośmiokanałowy zintegrowany dźwięk i pasywne chłodzenie.

Jednak jako druga najlepsza płyta główna P55 w ofercie MSI (na razie), podnosi również poprzeczkę dzięki takim zaletom, jak podwójny Gigabit Ethernet i obsługa pamięci RAM DDR3 do 2,133 MHz, nie wspominając o korzyściach charakterystycznych dla MSI, takich jak OC Genie do natychmiastowego i bezproblemowego przetaktowywania, SuperPipe poprawiający chłodzenie i DrMOS dla inteligentnej energii rozporządzenie. Dołącz do nas, gdy dowiemy się, czy to ten, który dostaniesz.

Cóż, na początek zdecydowanie wygląda na część. W rzeczywistości P55-GD65 jest prawdopodobnie najbardziej atrakcyjną płytą główną, jaką widzieliśmy od jakiegoś czasu (jeśli

moro nie podoba ci się). Jest to czysto dwukolorowy, ciemnoniebiesko-czarny kolor, bez plastikowych białych, pomarańczowych lub różowych (!) Kawałków, które niweczą konkurencyjne oferty. Szare brązowoszare radiatory o agresywnym wyglądzie z wyprofilowanymi żebrami również są o krok dalej od normy. Jedyną muchą w maści jest mała zielona zworka do baterii CMOS (którą zawsze możesz zastąpić czarną, jeśli ci to przeszkadza).

Kodowanie kolorami nie jest tak inteligentnie obsługiwane, jak na Asus Sabertooth 55i sprawdziliśmy ostatnio, gdzie wszystko w kolorze beżowym było najważniejsze. Na tej płycie niebieski zdobi zarówno podstawowe, jak i dodatkowe gniazda grafiki, ale tylko dodatkowe gniazda pamięci. Oznacza również port SATA Drive Booster, który prawdopodobnie nie jest głównym portem, który powinieneś wybrać. Ale o tym później.

Dołączony pakiet nie jest niczym szczególnym, oferując dwa dyski CD (jeden ze sterownikami, aplikacjami i podręcznikami, a drugi z oprogramowaniem do flashowania BIOS-u), kable EIDE do dysków twardych napędy i dyskietki, nieco skąpe uzupełnienie czterech standardowych kabli SATA, dwóch czteropinowych kabli zasilających do zasilaczy SATA, kabli łączących CrossFire i SLI oraz zwykłego USB wspornik. W zestawie znajduje się również instrukcja płyty głównej, instrukcja obsługi Winki, instrukcja OC Genie, instrukcja HDDBackup i instrukcja szybkiej instalacji, które obejmują więcej niż tylko odniesienia do strony odniesienia.

Kilka kłopotów, które musimy wyładować: dlaczego, u licha, wszystko na płycie głównej jest niebieskie, czarne lub srebrne, czy kable IDE i SATA są jaskrawoczerwone? I dlaczego wspornik ma tylko dwa porty USB, skoro ta płyta jest wielkim entuzjastą skierowany do osób, które prawdopodobnie będą potrzebować czegoś więcej niż jednego portu eSATA tylnego wejścia IO płyty głównej zapewnia?

Wracając do tablicy, podobnie jak w przypadku większości wysiłków opartych na P55, jest dość pojemny. Układ stał się znacznie mniejszym problemem teraz, gdy Intel wyeliminował konfigurację mostka północnego i południowego w starszych chipsetach na korzyść pojedynczego chipa (przenosząc funkcjonalność mostka północnego na procesor), a mimo to MSI spisał się znakomicie praca.

Wokół gniazda procesora jest dużo miejsca i chociaż metalowe radiatory są wyższe niż w większości płyt, nie możemy wymyślić ani jednej chłodnicy, która byłaby przez nie blokowana.

Naszym jedynym prawdziwym problemem jest złącze stacji dyskietek zajmujące miejsce, w którym zwykle znajdujemy 24-pinowe złącze ATX. Naprawdę nie ma potrzeby, aby 99 procent populacji nadal korzystało z napędów dyskietek, a jeden procent, który to robi (co jak na ironię obejmuje mnie, dzięki staremu pianinie cyfrowemu, które przechowuje nagrania na dyskach 3,5 cala) zewnętrzne dyskietki USB są oczywiste rozwiązanie.

Oprócz tego przestarzałego połączenia znajduje się niebieski plastikowy zestaw pinów, który działa jako punkt kontrolny napięcia - funkcja zagorzałych overclockerów bez wątpienia będzie mile widziana, choć przez resztę będzie nieco przesadzona nas. Korzystanie z multimetru zapewnia odczyty w czasie rzeczywistym punktów napięciowych, takich jak procesor, DDR, VTT i chipset.

Oczywiście mamy standardowe uzupełnienie czterech gniazd RAM i chociaż brakuje nam sprytnej funkcji QDIMM Asusa, którą można znaleźć w Sabertooth 55i i P7P55D Deluxe doceniana jest obsługa pamięci DDR3 przetaktowanej do 2133 MHz.

Po lewej stronie płytki mamy sześć czarnych kątowych złączy SATA oraz wspomniany niebieski port SATA Drive Booster skierowany prosto do góry za nimi, z własnym kontrolerem JMicron. Drive Booster jest bardzo podobny do funkcji Drive Xpert firmy Asus i dla większości użytkowników jest równie bezcelowy. Teoretycznie powinno to przyspieszyć konfigurację RAID, jeśli podłączysz jeden z dysków do tego portu, ale prawdopodobnie nie będzie to zbyt wiele praktyczna przewaga w porównaniu z rozwiązaniem Matrix firmy Intel i dziwaczne twierdzenia MSI o „podwójnej szybkości dysku” optymistyczny.

Miłym akcentem są moduły rozszerzeń pinów dla głównych zestawów pinów - zasadniczo odpowiednik Q-Connector firmy Asus. To znacznie ułatwia podłączenie tych wszystkich skomplikowanych, małych kabli do przycisków zasilania / resetowania i diod LED zasilania / dysku twardego. funkcja, którą chcielibyśmy, aby stała się standardem na wszystkich płytach głównych, chociaż doceniamy, że niedrogie płyty główne muszą oszczędzać grosze gdzieś.

Jeśli chodzi o gniazda PCI, mamy dwa dobrze rozmieszczone gniazda PCIe 2.0 16x, dwa gniazda PCIe 1x i jedno PCIe 4x, a następnie dwa zwykłe gniazda PCI dla starszych kart. Pojedyncza karta graficzna z dwoma gniazdami pokryje jedno z gniazd 1x PCIe, a druga zajmie jedno z gniazd PCI.

Należy tylko pamiętać, że pomimo deklarowanej zgodności z układami CrossFireX AMD / ATI i SLI nVidii, podobnie jak w przypadku większości płyt głównych opartych na chipsecie P55 P55-GD65 obsługuje łącznie tylko 16 linii PCIe dla grafiki, więc możesz mieć jedną kartę w pełnym trybie 16x lub dwie karty graficzne ograniczone do 8x każdy. Płyty główne P55, które oferują więcej niż podwójne linie 8x PCIe, do których obsługuje chipset Intela, wkraczają na rynek rynku, ale wymagają pomocy dodatkowego układu mostkowego, takiego jak NF200 firmy nVidia, aby zapewnić dodatkowe połączenia międzysieciowe pasmo.

Poniżej gniazd PCI znajduje się jedna z wyróżniających się cech najlepszych płyt głównych MSI. Jest tutaj wybór przycisków, z których pierwszym i chyba najbardziej znaczącym jest OC Genie, aktywowany dużym, okrągłym, ciemnoniebieski przycisk, którego prawie niemożliwe jest przypadkowe naciśnięcie dzięki niebieskiej osłonie, której krawędź wystaje ponad guzik powierzchnia. Na pierwszy rzut oka będziesz w stanie stwierdzić, czy jest aktywny, ponieważ przycisk pozostaje wciśnięty i zostaje podświetlony na niebiesko

Według MSI, dzięki opatentowanemu chipowi do przetaktowywania sprzętowego, OC Genie może optymalnie przetaktować procesor (nawet dostosowując napięcia i prędkości pamięci w locie). Wystarczy nacisnąć przycisk, włączyć komputer, a w ciągu jednej sekundy system OC Genie dobierze optymalne ustawienia.

O tym, jak dobrze to działa, dowiemy się później, ale na razie warto też wspomnieć o okrągłych, czarnych przyciskach plus i minus podświetlonych na czerwono. Nazywane DirectOC, te dwa genialne przyciski umożliwiają ręczne regulowanie zegara podstawowego procesora (BLCK) w krokach co 1 MHz. Wszystko to powinno sprawić, że przetaktowanie będzie bardzo proste, nawet bez wchodzenia do BIOS-u czy używania jakiegokolwiek oprogramowania.

Znajdziesz tu również srebrny, podświetlany na zielono przycisk zasilania. Jednak, mimo że wszystko jest w porządku, nie ma ani śladu przycisku resetowania, ani wyraźnego przycisku CMOS - zamiast tego jesteś ograniczony do wspomnianego przełącznika zworki. Wprawdzie funkcje takie jak reset i przycisk Clear-CMOS nie są niezbędne, ale ich wykluczenie jest nieco irytujące, biorąc pod uwagę inne high-endowe akcenty na P55-GD65 - zwłaszcza gdy są są zawarte w kolejnym modelu P55-GD80.

DrMos odnosi się do rozwiązania do regulacji mocy Driver MOSFET firmy MSI, składającego się z dwóch tranzystorów MOSFET połączonych z dedykowanym układem scalonym sterownika. Według MSI ta konfiguracja powinna prowadzić do niższego zużycia energii i niższych temperatur, a wszystko to powinno zapewnić świetne przetaktowanie.

W ramach zaawansowanych funkcji zarządzania energią P55-GD65 znajduje się bank sześciu niebieskich diod LED nad gniazdami pamięci RAM, które wskazują, ile obwodów zasilania (faz) jest używanych. To całkiem niezły pokaz świateł, ale nie jesteśmy pewni, kiedy i gdzie będzie to przydatne. Jeśli jednak ich nie lubisz lub masz obudowę bez okien, możesz je wyłączyć za pomocą ustawienia w systemie BIOS.

Warto również wspomnieć o technologii SuperPipe firmy MSI. Te żebrowane radiatory w P55-GD65 są połączone tym, co według firmy jest najgrubszą rurą cieplną używany na każdej płycie głównej na świecie, ma grubość 8 mm i zapewnia do 90% lepsze chłodzenie. Chociaż jest to niewątpliwie korzystne, rozwiązania chłodzące na innych płytach P55 (które wydają się nie cierpieć od problemów z ciepłem) wykonują swoją pracę dobrze, więc jest to bardziej sprytny marketing byle co.

Inną nieco egzotyczną funkcją jest nagłówek opcjonalnego modułu zaufanej platformy (TPM), chociaż nie widzimy, aby zbyt wielu docelowych klientów tej płyty doceniało tę opcję.

Wreszcie, jeśli chodzi o sprzęt, czas sprawdzić łączność tylnych we / wy. Pozbądźmy się najpierw drobnego rozczarowania: podczas gdy porty PS2 klawiatury nadal mogą być przydatne w biosie testowania, port myszy powinien zostać na stałe przeniesiony do sal historii wraz z dyskietką złącze.

Jednak reszta łączności jest więcej niż zgodna ze specyfikacją. W przypadku wbudowanego audio Realtek ALC889A dostępne są współosiowe i optyczne wyjścia cyfrowe, a także zwykłe uzupełnienie sześciu gniazd 3,5 mm dla dźwięku przestrzennego 7.1. Jasne, to nie do końca pasuje do 10-kanałowego układu w Asus Sabertooth 55i, ale ile osób znasz z systemem dźwiękowym 9.1?

Dostępnych jest siedem standardowych portów USB i jeden połączony port USB / eSATA, sześciostykowe wyjście FireWire i wspomniana wyżej funkcja podwójnych portów Gigabit LAN. To z pewnością wystarczy, aby utrzymać MSI w grze, chociaż niektórzy producenci zaczynają teraz oferować podwójne złącza eSATA.

Przechodząc do strony oprogramowania i BIOS-u, po pierwsze mamy Winki, zastrzeżony system operacyjny MSI oparty na Linuksie. Chociaż w pudełku jest napisane, że płyta P55-GD65 ma tę funkcję, po szybkim przejrzeniu BIOS-u i podwójnym sprawdzeniu na stronie internetowej MSI jasne jest, że tak nie jest. Chociaż nie jest to wielka strata, trochę niepokoi fakt, że pudełko nie odzwierciedla dokładnie zawartości.

Jak można oczekiwać od doświadczonego producenta płyt głównych, BIOS jest logicznie rozplanowany i łatwy w użyciu. Najbardziej interesującym menu będzie H / W Monitor - który umożliwia sterowanie procesorem i wentylatorami systemu (dla których są dwa nagłówki na płycie głównej) i pozwala monitorować temperatury i napięcia procesora i systemu - a enigmatycznie nazwany Cell Menu. Daje ci to wszystkie ważne ustawienia do przetaktowywania, w tym regulacje BLCK, napięcia, współczynniki itp.

Wreszcie mamy M-Flash, który pozwala zaktualizować BIOS lub uruchomić drugi BIOS z karty pamięci, oraz Profil przetaktowywania, który pozwala zapisać do sześciu profili i ustawić licznik ponownych prób OC.

Najciekawszym narzędziem oprogramowania jest niewątpliwie Control Center, co sugeruje nazwa. Zamiast różnych aplikacji o różnej funkcjonalności, wielu innych producentów płyt głównych dostaw (patrzymy tutaj na Ciebie, Asus), MSI unika kłopotów i możliwych pomyłek, wprowadzając wszystko w jeden.

Centrum sterowania to łatwy i intuicyjny sposób sprawdzania wszystkich niezbędnych informacji o płycie głównej, procesorze i pamięci. Co ważniejsze, jest to doskonałe narzędzie do przetaktowywania programowego. Menu Overclocking zawiera szereg inteligentnych ustawień wstępnych. Na przykład „Chłodzenie” spowoduje nieznaczne podkręcenie komputera, aby wszystko działało przyjemnie i chłodno, podczas gdy „Gra” zwiększa kilka ustawień, aby zapewnić niewielki wzrost wydajności. Co najlepsze, każde z tych ustawień wstępnych można zmienić lub utworzyć nowe i zapisać je na dysku twardym.

Z tymi wszystkimi różnymi sposobami overclockingu, jak naprawdę radzi sobie P55-GD65, gdy przychodzi do głowy potrzeba? Cóż, odpowiedź na to pytanie jest nieco bardziej złożona niż powinna.

Przede wszystkim porozmawiajmy o OC Genie. Gdy jest aktywny, zarówno część Cell systemu BIOS, jak i funkcje przetaktowywania w Control Center są zasadniczo wyłączone. To, co nam dało, to przetaktowanie do 3,34 GHz na naszym Core i5 2,66 GHz, po podniesieniu BLCK do imponującego 196,5 MHz, ale obniżeniu współczynnika do 17. Przy tych ustawieniach komputer działał idealnie stabilnie. Udało mu się również uzyskać 3,77 GHz z naszego i7 870 2,93 GHz (197 BLCK, współczynnik 19x).

OC Genie jest wystarczająco imponujący, biorąc pod uwagę, że wystarczy jedno naciśnięcie przycisku, ale dzięki ręcznym ustawieniom można uzyskać znacznie więcej z tej kombinacji procesora i płyty głównej, więc jest to rozwiązanie tylko dla tych, którzy nie chcą majstrować przy ustawieniach menu Komórka sami. Największą wadą jest to, że wydaje się, że wyłącza inteligentny tryb Turbo Intela, więc Twój system będzie cały czas działał na pełnych obrotach. To jest coś, co MSI powinno być w stanie zmienić za pomocą prostej aktualizacji BIOS-u.

Przechodząc do ręcznego przetaktowywania, udało nam się uzyskać Core i5 750 do bardzo przyzwoitego 3,9 GHz stabilnie, ustawiając VDroop (który automatycznie reguluje napięcie procesora) na wysokie, pozwalając płycie automatycznie zwiększyć współczynnik do 21 i po prostu zwiększając BLCK do 186 MHz. Nawet jeden Częstotliwość MHz poza tym, choć konsekwentnie powodowała niebieskie ekrany śmierci (BSOD), ale pamiętaj, że nie zmienia to żadnego z zaawansowanych ustawienia.

Jednak wynik 3,9 GHz jest nieco rozczarowujący w przypadku płyty głównej zorientowanej na przetaktowywanie, gdy Asus Sabertooth 55i, zbudowany z myślą o wytrzymałości, a nie szybkości, bez wysiłku zarządzany z częstotliwością 4,2 GHz w podobnych warunkach.

Więc mamy to. MSI stworzyło wszechstronną płytę z dobrym układem i wieloma fajnymi funkcjami, z OC Genie, która jest atrakcją dla tych, którzy boją się podkręcania. Podczas gdy dla wszystkich innych OC Genie jest prawie zbędny w swojej obecnej implementacji, uwielbiamy przyciski Direct OC, które pozwalają zwiększyć lub zmniejszyć prędkość magistrali jednym naciśnięciem. Oznacza to, że możesz dostroić BLCK w dowolnym momencie, niezależnie od oprogramowania lub stanu komputera, nawet w środku gry.

Brakuje mu jednak kilku drobnych funkcji, które naprawdę powinien był mieć (które ma droższy GD80 oferta, nawiasem mówiąc), a co najważniejsze, mimo wszystko nie jest mistrzem overclockingu ambicje.

Z drugiej strony, oprócz wyżej wymienionych korzyści, wygląda również oszałamiająco dzięki czarno-niebieskiej kolorystyce i brązowym rozpylaczom ciepła. Chociaż nie jest to główna kwestia, oprogramowanie MSI jest również bardzo dobrze przemyślane. Co najważniejsze, P55-GD65 kosztuje tylko 127 funtów, całkiem przyzwoitą cenę za płytę premium P55. Jednak to, czy warto kupić, zależy od twoich priorytetów, a tymczasem poszukiwanie najlepszej płyty głównej P55 trwa.

Jeśli możesz, warto poczekać, ponieważ w pierwszym kwartale 2010 roku na platformę P55 pojawi się wiele nowych funkcji, takich jak USB 3, SATA 6, i Hydra, przy czym przegląd pierwszego pojawi się wkrótce, a drugi ma zadebiutować na płycie MSI w ciągu najbliższych kilku miesięcy.

Werdykt

Wraz z P55-GD65 firma MSI stworzyła płytę główną, która wygląda świetnie, ma wiele funkcji, doskonały BIOS i dobre oprogramowanie. Jednak, niestety, jak na płytę główną przeznaczoną dla overclockerów, jej wydajność w tym obszarze nie jest tak dobra, jak w przypadku niektórych konkurentów.