Recenzja Nikon CoolPix 8800

To aparat, na który czekałem od dłuższego czasu. Ogłoszony ponad rok temu, nadal jest to Big Daddy z serii Nikon CoolPix. Kiedy mówię duże, mam na myśli ogromne. Prawie 15 cm od przodu do tyłu po włączeniu i wadze 680 g wraz z baterią, 8800 to naprawdę potężny aparat. Musi być z poczuciem humoru, że w firmowej witrynie firmy Nikon jest wymieniony jako „Kompaktowe aparaty cyfrowe”.

Aby być uczciwym, należy to również do kategorii „Hobbysta i entuzjasta”, a to przynajmniej dotyczy pieniędzy. CoolPix 8800 może być prawie wielkości lustrzanki jednoobiektywowej, ale ma odpowiednią specyfikację. Oprócz dużego, 8-megapikselowego czujnika 2/3 cala, jest on wyposażony w ogromny obiektyw Nikkor ED z 10-krotnym zoomem optycznym, odpowiadający 35-350 mm w aparacie na kliszę. Szkło Nikon ED jest znane ze swojej jakości optycznej i jest stosowane w obiektywach Nikon do lustrzanek jednoobiektywowych używanych przez profesjonalnych fotografów na całym świecie.

W połączeniu z tym wszechstronnym systemem kontroli ekspozycji, porównywalnym również z systemem lustrzanek cyfrowych firmy Nikon, a wytrzymały aluminiowy korpus z obsługą podobną do lustrzanek, gorąca stopka do zewnętrznej lampy błyskowej, a także możliwość nagrywania TIFF i RAW akta. Jest oczywiste, że firma Nikon kieruje swój aparat prosto do osób, które myślą o zakupie cyfrowej lustrzanki jednoobiektywowej. Do licha, nawet czerwona lampa błyskowa w kształcie litery V na uchwycie jest dokładnie taka sama, jak w cyfrowych lustrzankach jednoobiektywowych firmy Nikon. To podobieństwo znajduje również odzwierciedlenie w cenie. Nawet robiąc zakupy w Internecie, trudno jest znaleźć 8800 za znacznie mniej niż 500 GBP, podczas gdy możesz kupić lustrzankę D50 z obiektywem 18-55 mm za mniej niż 450 GBP. Czy Nikon faktycznie podcina tutaj swój własny rynek?

Oczywiście aparat D50 z obiektywem 350 mm byłby znacznie droższy i to właśnie tutaj model 8800 ma swoją dużą zaletę. Drgania aparatu to dobrze znany problem w przypadku dużych obiektywów zmiennoogniskowych, więc aby temu zaradzić, model 8800 jest wyposażony w opatentowaną technologię wibracji firmy Nikon System redukcji, który wykorzystuje czujniki ruchu i ruchome elementy obiektywu, aby przeciwdziałać drganiom podczas fotografowania z ręki przy niskiej wartości migawki prędkości. Nikon twierdzi, że 3 stopnie bardzo wolnego fotografowania i stwierdziłem, że jestem w stanie robić ostre zdjęcia przy prawie maksymalnym powiększeniu przy 1/30 sekundy, co jest w przybliżeniu prawidłowe. To równa się wydajności ruchomego systemu CCD firmy Konica Minolta, który w świetle ostatnich wiadomości o opuszczeniu rynku przez Konica Minolta może w następnej kolejności pojawić się w cyfrowej lustrzance firmy Sony.

Lista funkcji i opcji dostępnych w 8800 jest zbyt długa, aby szczegółowo omówić ją w krótkiej recenzji, więc skoncentruję się tylko na najważniejszych cechach. Oczywiście oferuje pełen zakres ręcznych opcji ekspozycji, a także program, automatyczny i 15 programów tematycznych. Zakres czasów otwarcia migawki sięga od 10 minut przy ustawieniu „B” do 1/3000 sekundy, co, choć nie do końca odpowiada standardom lustrzanek jednoobiektywowych, jest nadal jednym z najszybszych w jakimkolwiek cyfrowym kompaktowym aparacie kompaktowym.

Podobnie jak większość kompaktów w stylu lustrzanek, 8800 ma elektroniczny wizjer, ale jest to jednostka o wyjątkowo wysokiej rozdzielczości 235 000 pikseli z bardzo dużą częstotliwością odświeżania. Ma również monitor LCD typu flip-and-twist, który, choć ma tylko 1,8 cala, jest również bardzo ostry, z 134 000 pikseli.

Gorąca stopka lampy błyskowej zapewnia pełną zgodność pomiaru TTL z doskonałymi lampami błyskowymi SB-600 i SB-800 firmy Nikon. Jednak może nie być potrzebny, ponieważ wbudowana wysuwana lampa błyskowa ma zasięg 6 metrów przy szerokim kącie i 3 metry przy teleobiektywu, czyli więcej niż wystarczająca moc w większości sytuacji. Trzeba jednak powiedzieć, że lampa błyskowa po wysunięciu wydaje się bardzo słaba i wydaje się być zamontowana na gumie.

System AF obejmuje 9-punktową siatkę celu ręcznego AF, a światłomierz można również ustawić na odczytaj punktowo z punktu AF, co jest idealne w przypadku niezręcznych kompozycji z nietypowym oświetleniem warunki. Standardowy pomiar to 256-punktowa matryca.

Jednak najlepsza funkcja w ogóle nie dotyczy bezpośrednio robienia zdjęć. Przy tak złożonym aparacie kontrolowanie tego wszystkiego może być koszmarem, ale firma Nikon wyposażyła model 8800 w niesamowity, w pełni konfigurowalne menu, które pozwala skopiować najczęściej używane ustawienia na stronę główną, a następnie dostosowywać je za pomocą danych koło wejściowe. To z pewnością najszybszy i najbardziej wszechstronny system menu, jaki widziałem w każdym aparacie. Balans bieli, czułość ISO i jakość obrazu można również regulować za pomocą górnego pokrętła.

Jednak pod względem ogólnej wydajności sytuacja nie wygląda tak różowo. Głównie dzięki temu gigantycznemu obiektywowi czas rozruchu to spokojne 4,5 sekundy. Jednak po rozciągnięciu i założeniu butów rzeczywiste czasy od strzału do zdjęcia są całkiem przyzwoite, przynajmniej w trybie JPEG. W trybie ciągłym może wystrzelić serię 5 zdjęć o maksymalnej jakości w około 2,5 sekundy lub 11 zdjęć dobrej jakości z szybkością 1,9 klatek na sekundę. Dodatkowy tryb Ultra HS wykonuje 100 zdjęć 640 × 480 pikseli przy 30 klatkach na sekundę, a następnie zapisuje je w oddzielnym folderze, prawdopodobnie do wykorzystania jako klatki animacji.

W trybie TIFF zapisanie ogromnych 22MB plików na kartę pamięci zajmuje około 16 sekund, w tym czasie aparat jest zablokowany, więc ten tryb powinien być używany tylko dla maksymalnej jakości. Tryb RAW jest nieco szybszy i nagrywanie każdego zdjęcia zajmuje około 9 sekund.

Autofokus może być również nieco powolny, szczególnie na długim końcu zakresu zoomu lub w warunkach słabego oświetlenia. Aparat jest wyposażony w oświetlacz AF, ale ma zasięg tylko około 2 metrów.

Muszę też wspomnieć o sterowaniu powiększeniem, które, szczerze mówiąc, jest okropne. Jest niezgrabnie ustawiony, nierówny i trudny do kontrolowania. Ręczna mechaniczna regulacja zoomu na tubusie obiektywu sprawiłaby, że ten aparat byłby 10 razy lepszy.

Atutem 8800 jest prawie bezbłędna jakość obrazu. Obiektyw nadrabia swoją ogromną masę i wagę, zapewniając ostrą klarowność od krawędzi do krawędzi nawet przy najszerszym ustawieniu, podczas gdy czujnik 8 MP rejestruje każdy szczegół. Pomiar ekspozycji jest również praktycznie doskonały, zapewniając wyjątkowo dokładne odwzorowanie kolorów nawet przy zdjęciach zachodów słońca przy słabym oświetleniu.

Jedyną piętą achillesową wydaje się być szum obrazu przy 200 i 400 ISO. Na niższych ustawieniach w ogóle nie ma problemu z hałasem, ale byłem zaskoczony tym, jak hałaśliwe były zdjęcia testowe 400 ISO. Szczerze mówiąc, później odkryłem, że domyślne ustawienie redukcji szumów jest wyłączone, prawdopodobnie po to, aby zachować drobne szczegóły przy niższych ustawieniach prędkości. Ponieważ używałem aparatu głównie przy 50 ISO dla maksymalnej jakości, i tak bym go wyłączył.
{
Podsumowując, znakomita wydajność jednej z najlepszych kamer na rynku. W ciągu ostatnich 12 miesięcy nie było wielu aparatów, które naprawdę chciałbym zachować, ale CoolPix 8800 jest z pewnością jednym z nich.

"'Werdykt"'

CoolPix 8800 to niesamowity aparat dla każdego entuzjasty z wystarczająco głębokimi kieszeniami. Dzięki dużej matrycy i znakomitemu obiektywowi Nikkor ED jakość obrazu należy do najlepszych, a jednocześnie wyjątkowo Wszechstronne systemy ekspozycji i AF zapewniają wiele kreatywnych kontroli i zapewniają dokładne wyniki w szerokim zakresie okoliczności. Nie jest pozbawiony problemów, takich jak szum przy wysokim ISO i powolne ustawianie ostrości, ale jest to jedna z niewielu prawdziwych alternatyw dla cyfrowej lustrzanki jednoobiektywowej.

(tabela: stopy)

Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. Tutaj obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr został pobrany z oryginału Obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, abyś mógł docenić całość jakość. Poniższe strony zawierają obrazy o zmienionym rozmiarze, aby można było ocenić ogólną ekspozycję. Osoby z połączeniem telefonicznym powinni zachować cierpliwość podczas pobierania stron.

Uwaga: te zdjęcia testowe ISO zostały zrobione z redukcją szumów ustawioną na „wyłączoną” - jest to ustawienie domyślne, aby zachować jakość obrazu przy niskich ustawieniach ISO.

—-

Przy minimalnym ustawieniu czułości 50 ISO nie ma widocznych zakłóceń obrazu. 1/5 sekundy przy f4,7, z aparatem na statywie. Myślę, że potrzebuję większego statywu.
—-

Już przy czułości 100 ISO w ciemniejszych obszarach widoczne są szumy obrazu, a drobne szczegóły zostały utracone. 1/10 sekundy przy f4,7.
—-

Przy 200 ISO jest sporo szumu we wszystkich obszarach. 1/19 s przy f4,7.
—-

Przy maksymalnym ustawieniu 400 ISO na całym obrazie występuje wysoki poziom szumów. 1/35 sekundy przy f4,7.
—-

Wyjątkowe odwzorowanie kolorów modelu 8800 uchwyciło każdy ton tego późnego wieczornego zdjęcia.

Przy wadze 680 g model 8800 nie jest idealny na długie wędrówki po Dartmoor, ale jest o wiele lżejszy niż lustrzanka jednoobiektywowa z obiektywem 350 mm.

Nawet przy najszerszym ustawieniu kąta obiektyw Nikkor ED jest ostry jak brzytwa w samych rogach kadru.

System VR zapewnia 3 dodatkowe stopnie fotografowania w słabym świetle. Zrobiono to z ręki z prędkością 1/30 sekundy przy ogniskowej odpowiadającej 280 mm.

Nawet przy oszczędzającym miejsce normalnym ustawieniu jakości nie ma widocznych artefaktów JPEG na subtelnym gradiencie nieba na tym zdjęciu.

8800 ma ustawienie szerokokątne odpowiadające 35 mm w kamerze filmowej. Nie genialne, ale wystarczająco dobre do ładnych panoram.

Wykonane z tej samej pozycji, co na poprzednim zdjęciu, pokazuje powiększenie dużego obiektywu z 10-krotnym zoomem optycznym.

Ponownie dokładne odwzorowanie kolorów oddaje kolory zachodu słońca na tym ujęciu. Chcę mieszkać w tym domu.