Recenzja Nikon Coolpix AW100

Jeśli lubisz zajęcia na świeżym powietrzu lub sporty ekstremalne i szukasz aparatu, który poradzi sobie z kilkoma uderzeniami, nagraj swoje przygody i przeżyj, aby opowiedzieć historię, wtedy Nikon AW100 - lub coś bardzo podobnego - jest dokładnie tym rodzajem aparatu, na który powinieneś patrzeć w.

AW100 to pierwsze urządzenie firmy Nikon w wytrzymałej kompaktowej obudowie i jako takie jest wodoodporne do 10 metrów, odporne na wstrząsy przy upadku z wysokości do 1,5 metra i mrozoodporne do 10 ° C. Ponadto aparat korzysta również z funkcji GPS, cyfrowego kompasu i wbudowanej mapy świata. Nie chodzi o to, że chcesz polegać na AW100, aby spróbować wydostać się z dzikiej przyrody w stylu Beara Gryllsa, chociaż można go używać do geotagowania zdjęć i dokumentowania podróży za pomocą oprogramowania ViewNX2 firmy Nikon, które jest dostarczane w pudełko.

Inne godne uwagi funkcje obejmują tryb panoramiczny 180 ° / 360 ° jednym dotknięciem; przydatny tryb makro, który umożliwia ustawienie ostrości z odległości nawet 1 cm od obiektu; wbudowana technologia redukcji drgań przeciwdziałająca rozmyciu, minimalizująca skutki drgań aparatu przy dłuższych czasach otwarcia migawki; Nagrywanie filmów 1080 / 30p Full HD z dźwiękiem stereo; szereg trybów nagrywania filmów z dużą szybkością, które odtwarzają się w zwolnionym tempie; szereg efektów filtrów cyfrowych, które można zastosować do zdjęć po przechwyceniu (ale nie w momencie przechwytywania); zakres czułości od ISO 125 do 3200; i wreszcie jasny monitor LCD 3 cale / 460 tys. punktów.

Podczas gdy AW100 wygląda całkiem nieźle na papierze, wzmocniony lub „wytrzymały” rynek kompaktowy jest obecnie szczególnie konkurencyjny ze wszystkimi główni producenci oferujący własne modele, z których większość ma również solidne zestawy funkcji i taką samą kuloodporną konstrukcję. Więc co ma AW100, żeby wyróżniać się z tłumu?

Cóż, jeśli chodzi o podstawowe wzmocnione elementy, AW100 jest prawie na równi z większością swoich głównych rywali. To prawda, Lumix FT4 i Olympus TG-820 są odporne na wstrząsy do 2 m zamiast 1,5 m, a ponadto TG-820 jest również „odporny na zgniatanie” do 100 kg, podczas gdy FT4 jest w stanie nurkować nieco głębiej do 12 m. Jednak, pomijając te małe zalety, AW100 jest z pewnością wystarczająco wytrzymały, aby poradzić sobie w sytuacjach, które łamałyby większość normalnych kompaktowe - jeśli szukasz aparatu specjalnie do spływów pontonowych lub snowboardowych, to AW100 jest zdecydowanie najlepszy dla zadanie.

Podnosząc go po raz pierwszy, z pewnością wydaje się wystarczająco solidny. Zewnętrzna powłoka jest wykonana głównie z wytrzymałego tworzywa sztucznego, a przód jest chroniony błyszczącym metalikiem płyta dostępna w różnych kolorach - pomarańczowym, czarnym, niebieskim i dość pociągającym kamuflażu numer. Komora baterii / karty pamięci zawiera również porty HDMI i USB aparatu i znajduje się z boku aparatu. Jest on wewnętrznie zabezpieczony przed wnikaniem wody, a zatrzask jest utrzymywany na miejscu za pomocą zamka o podwójnym działaniu. Aby go otworzyć, musisz nacisnąć przycisk na środku tarczy, a następnie go obrócić.

5-krotny zoom optyczny wykorzystuje konstrukcję składanego obiektywu, co zasadniczo oznacza, że ​​jest on całkowicie umieszczony w korpusie aparatu i chroniony przed elementami przez okienko ze szkła hartowanego. Podczas testowania naszej próbki recenzji stwierdziliśmy, że zanurzając AW100 w bardzo zimnej wodzie (północ Ocean Atlantycki pod koniec czerwca!) Po jego użyciu temperatura powietrza wynosząca około 17 stopni spowodowała zaparowanie soczewki w górę. Po zaparowaniu zajęło kilka minut, w trakcie których aparat nie był w stanie ustawić ostrości. W cieplejszej wodzie nie będzie to jednak problemem.

5-krotny zoom oferuje zakres ogniskowych 35 mm odpowiadający 28-140 mm, z maksymalnym otworem przysłony f / 3,9 dostępnym przy 28 mm, rosnącym stopniowo do f / 4,8 przy 140 mm. To sprawia, że ​​AW100 jest nieco szybszy w ekstremalnym teleobiektywu niż Lumix FT4 i Olympus TG-820, które oferują maksymalny otwór przysłony f / 5,9 przy 140 mm. Minimalna odległość ogniskowania waha się od 50 cm przy 28 mm do 1 m przy 140 mm, ale istnieje również opcja włączenia a Tryb makro, który zmniejsza minimalną odległość ogniskowania do 1 cm przy 28 mm, a także daje bardzo dobre wyniki.

Tryby fotografowania należą do w pełni automatycznych trybów wyceluj i strzelaj, a AW100 oferuje bardzo uproszczony tryb Łatwa automatyka, zwykły tryb automatyczny, 19 indywidualnych Tryby scen, tryb portretu inteligentnego i wreszcie niewielka liczba opcji efektów specjalnych, w tym sepia, kontrast monochromatyczny o wysokim kontraście, wysoka tonacja i niska tonacja. Jeśli chcesz nadać zdjęciom przeróbkę filtru cyfrowego, musisz to zrobić w menu odtwarzania, ponieważ nie możesz wybrać żadnych efektów w momencie przechwytywania.

Opcje zmiany kluczowych ustawień fotografowania są dość ograniczone, a w najlepszych momentach opcje są nieliczne. Standardowy tryb automatyczny zapewnia dostęp do ustawień ISO i balansu bieli wraz z polem AF i trybem AF sterowania, ale przełącz aparat w tryb Łatwa automatyka, a jedyną dostępną opcją będzie zarejestrowany obraz rozmiar.

Mówiąc o rozmiarach obrazu, AW100 wykorzystuje podświetlany czujnik CMOS 1 / 2,3 cala, który zapewnia 16 MP efektywnej rozdzielczości. Całkiem dyskusyjne jest to, czy tak duża rozdzielczość jest naprawdę konieczna, chociaż masz możliwość zmniejszenia jej do 12, 8, 5 lub 3 MB. Możesz też zdecydować się na nagrywanie w rozdzielczości „PC” (1024 x 768 pikseli), jakości VGA lub 16: 9 przy 12 MP.

Najlepsze ustawienie nagrywania filmów Full HD 1080 / 30p jest obsługiwane przez opcję HD 720 / 30p z łatwym do edycji formatem iFrame (960 x 540 pikseli). Ponadto AW100 oferuje również szereg opcji szybkiego nagrywania, w tym (między innymi) 60 klatek na sekundę przy 720p i 240 klatek na sekundę przy 320 x 240. Jeśli chcesz uchwycić „gnarley”, czy to w morzu, czy w górach, tryb szybkiego filmowania w AW100 prawie na pewno ma ustawienie, które uznasz za przydatne.

AW100 nie został zaprojektowany jako skomplikowany, a raczej został celowo zaprojektowany tak, aby był łatwy w użyciu. Chociaż uproszczone i usprawnione menu z pewnością pomagają w tym względzie, okazało się, że przyciski z tyłu aparatu są nieco za małe i ściśnięte razem. Zwłaszcza dźwignia zmiany ogniskowej przyniosłaby korzyści, gdyby była większa i wyraźniejsza; używanie palców nie stanowi większego problemu, ale jeśli nosisz rękawiczki, AW100 bez wątpienia byłby nieco kłopotliwy w normalnej obsłudze.

Na szczęście firma Nikon do pewnego stopnia rozwiązała ten problem za pomocą kontrolki Action Bar. Ma to postać dużego, wydłużonego przycisku znajdującego się po przeciwnej stronie aparatu niż wnęka na kartę pamięci. W zależności od tego, jak ustawiłeś kamerę, naciśnięcie tego paska powoduje wyświetlenie wbudowanej mapy świata lub przełączenie kamery w tryb sterowania akcją. Podczas gdy pierwszy z nich jest dość oczywisty, drugi w zasadzie umożliwia przewijanie różnych opcji trybów ekspozycji, inicjowanie nagrywania filmu i przełączyć kamerę w tryb odtwarzania, po prostu przesuwając kamerę do przodu i do tyłu, a kolejne naciśnięcia paska akcji potwierdzają wybór.

Do wyboru są trzy ustawienia czułości „szybkich ruchów”. Początkowo wszystko może wydawać się trochę trafione i chybione, ale przy odrobinie praktyki użycie Kontroli Akcji szybko wskakuje na miejsce i staje się stosunkowo intuicyjne. Jeśli robisz zdjęcia, nadal będziesz musiał użyć przycisku migawki, aby zarejestrować obraz, chociaż na szczęście jest to jeden z większych i bardziej widocznych przycisków w aparacie. Podsumowując, pasek sterowania jest całkiem przydatnym dodatkiem, który w pewnym stopniu nadrabia lekką niezręczność większości innych przycisków. Jednak okaże się, czy wystarczy zapewnić, że lucjan w rękawiczkach będzie mógł strzelać bez konieczności zdejmowania rękawic.

Jeśli chodzi o ogólną wydajność, AW100 jest trochę mieszaną torbą, ponieważ prędkości przetwarzania są trochę powolne, podczas gdy wydajność autofokusa jest całkiem dobra. Czas uruchomienia - od włączenia zasilania do ustawienia ostrości na obiekcie, gdy aparat jest gotowy do wykonania zdjęcia - zajmuje około 2,5 sekundy, co nie jest wcale takie złe jak na kompakt.

Oprócz trybu Single-shot, AW100 oferuje również tryb ciągłego nurkowania z prędkością 1,5 kl./s „Wolny” oraz opcję „Wysokie” z prędkością 3 kl./s. Używany w trybie Single Shot AW100 jest szczególnie powolny, a przetwarzanie plików JPEG o pełnej rozdzielczości zajmuje około 2,5 sekundy każdy, w którym to czasie aparat nie może być używany. W trybie „Low” udało nam się sfotografować 15 plików JPEG w pełnej rozdzielczości w ciągu 10 sekund bez spowolnienia, ale przy ustawieniu „High” 3 kl./s udało nam się zrobić tylko trzy kolejne klatki, zanim aparat przestał strzelać. AW100 oferuje również najlepsze
Selektor strzałów, który raczej nie przekonał nas, czy prawdę powiedziano, i Multi-shot
16, który wyświetla wszystkie 16 obrazów naraz w czterech rzędach po cztery.

W przeciwieństwie do krótszego czasu przetwarzania AW100, działanie autofokusa jest w rzeczywistości całkiem dobre. Ostrość używana na zewnątrz w świetle dziennym jest prawie natychmiastowa, a także z niewielkim opóźnieniem migawki. W pomieszczeniach przy sztucznym oświetleniu również nie ma większych problemów, pod warunkiem, że dopływ światła jest umiarkowanie dobry. Gdy poziom światła spada, autofokus staje się znacznie bardziej niezawodny w szerokokątnym końcu zakresu ogniskowych; rozszerzenie zoomu do skrajnych wartości teleobiektywu skutkuje dłuższymi czasami ustawiania ostrości. W ciemnych i bardzo słabo oświetlonych pomieszczeniach aparat AW100 prawie na pewno będzie musiał użyć światła wspomagającego AF, chociaż nie jest to w żaden sposób niezwykłe. Wydajność baterii jest całkiem dobra, pod warunkiem, że GPS jest wyłączony - zarządzaliśmy ponad 250 zdjęciami na jednym ładowaniu, spędzając mnóstwo czasu na przeglądaniu zdjęć i studiowaniu menu. GPS, choć dość szybko łączy się z mijającymi satelitami i jest dokładny, wyczerpuje baterię znacznie szybciej.

Jednym z obszarów, w którym AW100 ma niewielką przewagę nad wieloma swoimi rywalami - przynajmniej podczas fotografowania na zewnątrz - jest ogólna jakość obrazu. Używany w łatwym lub standardowym trybie automatycznym, AW100 konsekwentnie zapewnia mocne, wyraziste obrazy o żywych kolorach i dobrym poziomie kontrastu. Przeglądanie obrazów AW100 z bliska na 100% ujawnia, że ​​miało miejsce dość agresywne przetwarzanie, wraz z dość ciężkim ostrzeniem. Jednak wyświetlaj swoje obrazy na zwykłym 21-calowym monitorze stacjonarnym lub 15-calowym ekranie laptopa albo jako odbitkę 6 × 4, a na ogół wyglądają wspaniale - pełne kolorów i kontrastów oraz z czymś, co wydaje się być bardziej niż hojnym zakresem dynamiki jak na kompakt tego rodzaj.

Jak na konstrukcję składanego obiektywu, optyka AW100 jest również dość ostra. Przynajmniej w przypadku stosunkowo bliskich obiektów fotografowanych w ustawieniu szerokokątnym lub wokół niego. Zdjęcia wykonane przy 140 mm lub około 140 mm wydają się być nieco bardziej trafione i chybione, a niektóre wychodzą zauważalnie bardziej miękkie, pomimo najlepszych wysiłków technologii stabilizacji obrazu firmy Nikon Vibration Control. Mimo to, jak na tak małą składaną optykę soczewki, ogólna ostrość nie jest wcale zła i na pewno dorównuje temu, co widzieliśmy w konkurencyjnych, wytrzymałych kompaktach, które używają tego samego rodzaju konstrukcji obiektywu.

Pomiar światła jest ogólnie dość dokładny, chociaż zdarzają się sytuacje, w których obrazy mogą być nieco niedoświetlone. Niestety tego samego nie można powiedzieć o pomiarze automatycznego balansu bieli (AWB). Używany poza AWB działa dobrze, dostarczając obrazy, które są generalnie na miejscu. Wewnątrz jednak to zupełnie inna historia, ponieważ AW100 można łatwo oszukać przez mieszane źródła światła, a także przez dowolne odcienie kolorów z pomalowanych ścian i lamp / kloszy. W standardowym trybie automatycznym nie stanowi to naprawdę problemu, ponieważ można ręcznie ustawić balans bieli na „żarowe”, jednak w w trybie Łatwa automatyka nie da się tego zrobić, co często powoduje, że obrazy mają nieprzyjemny pomarańczowy odcień im.

Jednak wydajność ISO jest znacznie lepsza, a nawet jedna z najlepszych, jakie widzieliśmy w twardym kompaktowym urządzeniu. Przy najniższym ustawieniu ISO 125 obrazy są czyste i pozbawione szumów. Pomiędzy 200 a 400 jest najdrobniejszy ślad szumu, chociaż trudno będzie go dostrzec przy mniejszych rozmiarach obrazu. W średnim zakresie przy IS0 800 i ISO 1600 szum staje się bardziej zauważalny, chociaż nie przeszkadza to AW100 w wykonywaniu doskonale użytecznych zdjęć. Najwyższe ustawienie ISO 3200 pokazuje dość wyraźny spadek jakości z utratą nasycenia, chociaż musimy powiedzieć, że przy tym ustawieniu widzieliśmy znacznie gorzej.

Werdykt
Nikon Coolpix AW100 to jeden z lepiej wzmocnionych „wytrzymałych” kompaktów dostępnych obecnie na rynku. Dobrze wyposażony i ogólnie łatwy w użyciu, jedyną prawdziwą krytyką, jaką mamy do projektu aparatu, są małe, ciasno upakowane przyciski. W przeciwnym razie jest to bardzo sympatyczny i dobrze wyposażony mały aparat, który zapewnia niezmiennie solidną jakość obrazu - tylko nieznacznie zawiedziony problemami z balansem bieli przy sztucznym oświetleniu. Jeśli jesteś entuzjastą outdooru i szukasz małego kompaktowego kompaktu na każdą pogodę, który może wytrzymać kilka uderzeń, warto przyjrzeć się modelowi AW100.

ISO 125

ISO ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

1/800 s przy f / 3,9, ISO 125, 28 mm, AWB

1/400 s przy f / 4,8, ISO 125, 140 mm, AWB

1/640 s przy f / 3,9, ISO 125, 28 mm, AWB

1/320 s przy f / 4, ISO 125, 40 mm, AWB

1/1000 s przy f / 3,9, ISO 125, 35 mm, AWB

1/400 s przy f / 3,9, ISO 125, 28 mm (makro), AWB

1/1600 s przy f / 4,1, ISO 400, 50 mm, AWB (tryb Multi-shot 16)