Recenzja gry The Bard’s Tale IV: Barrows Deep

Gdybyś dziesięć lat temu zapytał mnie, kto czeka ponad kilka lat na kontynuację gry wideo, być może wzruszyłbym ramionami. Teraz, starszy, mądrzejszy i zahartowany własnymi doświadczeniami, wiem, że dekada to nic.

Fani The Bard’s Tale czekali aż 30 lat na kontynuację ostatniej części franczyzy, The Bard’s Tale III: Thief of Fate, a teraz InXile Entertainment odpowiedziała na ich modły.

InXile stał się trochę specjalistą w wskrzeszaniu starych ulubionych gier CRPG. Niezależnie od tego, czy są to bezpośrednie kontynuacje serii gier, takiej jak Wastelands II, czy duchowych następców, takich jak Torment: Tides of Numenera, studio tworzy nowoczesne wersje klasycznych gier RPG, starając się zachować to, co sprawiło, że były tak przyjemne w pierwszej miejsce.

Bard’s Tale IV to pierwszoosobowy dungeon crawler. Każde miejsce, do którego wchodzisz, jest wytyczone na skomplikowanej mapie, która odsłania się podczas spaceru. Prawdopodobnie się zgubisz, ale prawie zawsze znajdziesz coś, co się wydarzy, na przykład skarb lub nowe ścieżki i zadania do odkrycia później.

Główną scenerią gry jest miasto Skara Brae, które zostało zaprojektowane prawie jak świat centralny; zapewnia dostęp do kilku różnych części głównego lochu z kilku punktów miasta.

Oprócz tych punktów dostępu, różne przedmioty - magiczne lub po prostu stare dobre klucze - mogą również otwierać nowe ścieżki. Nowe środowiska odblokowujesz w bardzo organiczny sposób, więc kiedy już znajdziesz klucz lub nauczysz się zaklęcia, aby pozbyć się przeszkody, prawdopodobnie już wiesz, gdzie go użyć. Jeśli nie, krótkie i dyskretne samouczki pokazują, jak wykorzystać każdą umiejętność, którą musisz rozwinąć.

Związane z: Najlepsze gry na PC

Jak sama nazwa wskazuje, The Bard’s Tale IV dotyczy bardów - najbardziej ukochanej lub znienawidzonej klasy postaci w grach RPG na papierze i długopisie, w zależności od tego, kogo zapytasz. W praktyce oznacza to, że - nieoczekiwanie - masz w rękach bardzo muzyczną grę.

The Bard’s Tale IV ma nie tylko piękną, ludową, celtycką ścieżkę dźwiękową, ale także śpiewa wielu NPC. Korzystanie z piosenek jest również realną mechaniką gry. W trakcie gry nauczysz się różnych piosenek, które pomogą ci rozwiązywać łamigłówki, przesuwając obiekty, przywracając je lub niszcząc, a nawet sprawiając, że ukryte elementy stają się widoczne.

Niestety, nie ma prawie żadnych prób i błędów związanych z używaniem utworu. Jeśli właśnie nauczyłeś się nowej piosenki, ta część lochu, w której się znajdujesz, będzie polegała na tym, że używasz jej, dając ci kolorowe runy do śpiewania, aby coś aktywować.

Oczywiście podczas podróży napotkasz także wrogów. Gdy cię zauważą, natychmiast zaatakują. Tak więc, w zależności od siły przeciwnika - widocznej za pomocą kolorowej ikony nad jego głową - ważne jest, aby najpierw go upuścić, aby uniknąć natychmiastowego zniszczenia.

Walka oparta na rundach odbywa się na układzie siatki. Postacie mogą stać z przodu lub z tyłu, a każda siatka ma kilka kolumn, do których możesz się przenieść. W każdej rundzie masz ustaloną liczbę punktów możliwości do wydania między wszystkimi postaciami. Każda akcja ma okres uspokojenia; niektóre ataki i wzmocnienia wymagają najpierw okresu ładowania.

Na początku podjęcie decyzji o działaniach w każdej turze jest fajnym wyzwaniem taktycznym. Często musisz myśleć z wyprzedzeniem i wybierać między atakiem a obroną, sprytnie zarządzając również okresami odnowienia między członkami drużyny.

Związane z: Nowości na PS5

Niestety, ten element taktyczny całkowicie zanika, gdy zdasz sobie sprawę, że wrogowie zawsze dokonują tych samych wyborów. Możesz spotkać tego samego typu wroga dwa razy z rzędu i nigdy nie musisz w ogóle dostosowywać swojej strategii.

Ponadto The Bard’s Tale IV ogranicza liczbę akcji, które możesz założyć naraz, do czterech plus ruch i przedmiot. Zamiast być wyzwaniem taktycznym, prowadzi po prostu do polowania na dobrą kombinację umiejętności, której nie będziesz musiał wtedy zmieniać godzinami, jeśli w ogóle.

Szkoda, ponieważ system walki oparty na siatce i ta podstawowa pętla zbierania sprzętu - wiesz, pełzające lochy, są satysfakcjonujące i jest to nisza, której nie wypełniają teraz inne gry. Szkoda tylko, że to podstawowe doświadczenie gra gra nie działa. Często jest to frustrujące i płytkie.

Bard’s Tale nie jest ładną grą na żadnym etapie wyobraźni. Podczas rozmowy postacie niejasno otwierają i zamykają usta - jeśli o tym pamiętają, a każdy loch, który nie jest wykonane z szarego kamienia od samego początku zamieniają się w szary kamień, im dalej posuniesz się w dół korytarze. Może to być świadomy powrót do korytarzy starych lochów, ale w nowoczesnej grze odrobina wariacji nie poszłaby źle. W grze jest kilka niewidocznych ścian, a niektóre z nich będą migotać, gdy na nie spojrzysz.

Oprócz korytarzy istnieje kilka decyzji projektowych, które miały sens w 1980 roku, ale teraz są frustrujące.

Lochy są zaprojektowane tak, aby można było po nich swobodnie poruszać się lub aktywować stary styl ruchu, który wymagał obrócenia postaci o 90 stopni w dowolnym kierunku. To fajny pomysł, ale The Bard’s Tale IV to koszmar. Gdziekolwiek się obrócisz, z pewnością utkniesz w najmniejszych rzeczach - takich jak krawędź ściany tuż poza zasięgiem wzroku.

Musisz także stanąć bezpośrednio przed przedmiotami pod odpowiednim kątem, aby pojawiło się pytanie o plik pojawia się akcja lub baw się z nieuchwytnym stosunkiem zamknięcia, ale nie za blisko, dopóki podpowiedź się nie skończy migocący.

Związane z: Najlepsze gry na Switcha

The Bard’s Tale IV wykorzystuje również punkty zapisu zamiast funkcji automatycznego zapisywania. W większości punktów zapisu możesz zdecydować, czy zapisać, czy zniszczyć punkt zapisu na stałe, aby uzyskać doładowanie XP. Podobnie jak ograniczenie miejsc na umiejętności, jest to wyzwanie. Jeśli jednak zaimplementujesz taką funkcję w 2018 roku, lepiej upewnij się, że twoja gra nie zawiesza się przypadkowo, co jest problemem napotkanym podczas testów.

Wreszcie historia w The Bard’s Tale IV jest w dużej mierze nieistotna. Dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć, bezpośrednio w sekwencji wprowadzającej przed grą: źli bogowie zostali uwięzieni w królestwie, z którego jedyne, co mogą zrobić, to ludzie podatni na urok, aby spróbować ich uwolnić. Wcześniej trzy razy zatrzymywałeś takich ludzi, teraz zrób to ponownie. To dosłownie mówi gra.

Odtąd każdy punkt fabuły jest całkowicie przezroczysty dzięki zwyczajowi The Bard’s Tale IV niezamierzone spoilery - jeśli ktoś z Twojej grupy powie: „Mam nadzieję, że nie będziemy za późno”, spodziewaj się, że spóźnić się.

Postacie są całkowicie pozbawione osobowości i chociaż jest wyraźnie dużo wysiłku w aktorstwie głosowym, w tym wykorzystanie prawdziwych szkockich ludzi do postaci ze szkockimi akcentami (którymi na tym świecie są prawie wszyscy), ich jakość zmienia się tak bardzo, że nawet najbardziej serdeczna scena staje się komiczny.

Werdykt

Bez błędów gra The Bard’s Tale IV jest w najlepszym razie w porządku. Dzięki nim najlepiej będzie zachować tęsknotę i zamiast tego odtworzyć remaster HD The Bard’s Tale I do III. Kilka błędów zostało wyjaśnionych między pobraniem kodu gry a wersją przeglądową, jednak w obecnej wersji wersja, w którą obecnie gramy, wciąż ma kilka problemów technicznych i jest przeciętnym doświadczeniem, nawet gdy jest uruchomiona płynnie. Mogłoby być lepiej, ale w obecnym stanie trudno go polecić, nawet zagorzałym fanom.